Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

3 Μαρτίου 1918: Υπογράφεται η συνθήκη ειρήνης Μπρεστ — Λιτόφσκ

Στις 3 Μάρ­τη του 1918 η σοβιε­τι­κή αντι­προ­σω­πεία υπέ­γρα­ψε στο Μπρεστ — Λιτόφσκ τη συν­θή­κη ειρή­νης, αφού αρνή­θη­κε να συζη­τή­σει τους όρους της. Η αντι­προ­σω­πεία δήλω­σε πως η ειρή­νη που υπο­γρά­φε­ται, δε στη­ρί­ζε­ται στην ελεύ­θε­ρη συγκα­τά­θε­ση των λαών, αλλά υπα­γο­ρεύ­ε­ται στη Σοβιε­τι­κή Ρωσία από τον πάνο­πλο γερ­μα­νι­κό ιμπε­ρια­λι­σμό που εκμε­ταλ­λεύ­ε­ται την προ­σω­ρι­νή αδυ­να­μία της νεα­ρής Σοβιε­τι­κής Δημο­κρα­τί­ας, γι’ αυτό και η συζή­τη­ση της συν­θή­κης είναι ανώφελη.

Σύμ­φω­να με την ειρή­νη του Μπρεστ — Λιτόφσκ η Γερ­μα­νία και η Αυστρο­ουγ­γα­ρία έπαιρ­ναν στην κατο­χή τους απέ­ρα­ντα εδά­φη της πρώ­ην ρωσι­κής αυτο­κρα­το­ρί­ας — πάνω από 150 χιλιά­δες τετρα­γω­νι­κά χιλιό­με­τρα. Η σοβιε­τι­κή κυβέρ­νη­ση ανα­γκά­στη­κε να ανα­γνω­ρί­σει τη συν­θή­κη ειρή­νης που είχε υπο­γρα­φεί ανά­με­σα στην ουκρα­νι­κή κεντρι­κή διοί­κη­ση και στη Γερ­μα­νία και ανα­λάμ­βα­νε μάλι­στα την υπο­χρέ­ω­ση να κάνει αμέ­σως πλή­ρη απο­στρά­τευ­ση χωρίς να εξαι­ρεί­ται και ο Κόκ­κι­νος Στρα­τός, να παρο­πλί­σει τον πολε­μι­κό στό­λο, να απο­σύ­ρει τα στρα­τεύ­μα­τά της από την Ουκρα­νία, τη Φιν­λαν­δία και τις νήσους Αλαντ και τις ναυ­τι­κές της δυνά­μεις από τα λιμά­νια της Φινλανδίας.

Στις 15 Μάρ­τη του 1918 το IV έκτα­κτο παν­ρω­σι­κό συνέ­δριο των Σοβιέτ επι­κύ­ρω­σε τη συν­θή­κη ειρή­νης του Μπρεστ. Ετσι η Σοβιε­τι­κή Ρωσία βγή­κε από τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο. Αυτό βοή­θη­σε να δια­τη­ρη­θεί η σοβιε­τι­κή εξου­σία και να πάρει την απα­ραί­τη­τη ανά­σα για να ανα­πτύ­ξει την οικο­δό­μη­ση του σοσιαλισμού.

Ο Λένιν αξιο­λο­γώ­ντας τη διε­θνή σημα­σία της ειρή­νης του Μπρεστ έγρα­φε τον Οκτώ­βρη του 1918: «Πρώ­το, αν δεν υπο­γρά­φα­με την ειρή­νη του Μπρεστ, θα είχα­με παρα­δώ­σει μεμιάς την εξου­σία στη ρωσι­κή αστι­κή τάξη και έτσι θα είχα­με βλά­ψει πάρα πολύ τη σοσια­λι­στι­κή επα­νά­στα­ση. Δεύ­τε­ρο, με τίμη­μα τις εθνι­κές θυσί­ες δια­τη­ρή­σα­με μια τέτοια διε­θνή επα­να­στα­τι­κή επιρ­ροή που τώρα να μιμεί­ται αμέ­σως η Βουλ­γα­ρία, κοχλά­ζουν η Αυστρία και η Γερ­μα­νία, εξα­σθέ­νι­σαν και οι δύο μεγά­λοι ιμπε­ρια­λι­σμοί, ενώ εμείς δυνα­μώ­σα­με και αρχί­σα­με να δημιουρ­γού­με έναν πραγ­μα­τι­κά προ­λε­τα­ρια­κό στρατό».

Η ειρή­νη του Μπρεστ ήταν πλήγ­μα για τα σχέ­δια των ιθυ­νό­ντων κύκλων στις ΗΠΑ, στην Αγγλία και τη Γαλ­λία που λογά­ρια­ζαν να χρη­σι­μο­ποι­ή­σουν τη Γερ­μα­νία για να εκμη­δε­νί­σουν τη σοβιε­τι­κή εξου­σία. Παράλ­λη­λα η ειρή­νη του Μπρεστ ενί­σχυ­σε την προ­σπά­θεια των λαών στις εμπό­λε­μες χώρες για να τερ­μα­τι­στεί ο πόλεμος.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο