Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

30ό Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ: Στη Μυτιλήνη στις 9–11 Ιούλη η μεγάλη συνάντηση των νέων

«Σε Ελλά­δα και Τουρ­κία ίδιος ο εχθρός: ΝΑΤΟ — κυβερ­νή­σεις — καπι­τα­λι­σμός! Ο σοσια­λι­σμός είναι το μέλ­λον!»: Μ’ αυτό το σύν­θη­μα το 30ό Αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κό Διή­με­ρο της ΚΝΕ θα ταξι­δέ­ψει στη Μυτι­λή­νη 9–11 Ιού­λη και θα στή­σει την κατα­σκή­νω­σή του δίπλα στην πόλη, στο Άλσος Τσα­μά­κια.

Στην ανα­κοί­νω­σή — κάλε­σμά της για το φετι­νό Διή­με­ρο, η ΚΝΕ απευ­θύ­νε­ται στη νεο­λαία σημειώνοντας:

«Το Αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κό Διή­με­ρο της ΚΝΕ συνε­χί­ζει το συναρ­πα­στι­κό του ταξί­δι για να βρε­θεί στον… 30ό προ­ο­ρι­σμό του! Στο νησί της Λέσβου, στη Μυτι­λή­νη, στέλ­νο­ντας ηχη­ρό μήνυ­μα κοι­νής πάλης των λαών ενά­ντια στο σύστη­μα των πολέ­μων, της εκμε­τάλ­λευ­σης, της προ­σφυ­γιάς, της θυσί­ας της ανθρώ­πι­νης ζωής για τα κέρ­δη των μονο­πω­λια­κών ομίλων.

30 χρό­νια με μεγά­λες στιγ­μές, που έχουν γρά­ψει τη δική τους ιστο­ρία! Το Διή­με­ρό μας σημα­το­δο­τεί τη μεγά­λη συνά­ντη­ση των νέων στην πάλη για το νέο κόσμο, των σύγ­χρο­νων δυνα­το­τή­των και της πραγ­μα­τι­κής ελευ­θε­ρί­ας, το σοσιαλισμό!

Ταξι­δέ­ψα­με από τις Πρέ­σπες έως τη Σού­δα, από τον ηρω­ι­κό Γράμ­μο έως την Ακρο­ναυ­πλία, δια­δη­λώ­σα­με ενά­ντια στις στρα­τιω­τι­κές βάσεις, γνω­ρί­σα­με την ηρω­ι­κή Ιστο­ρία μας, τρα­γου­δή­σα­με και φωνά­ξα­με τα συν­θή­μα­τά μας!

Το φετι­νό Διή­με­ρο απο­τε­λεί μια μεγά­λη νεα­νι­κή επί­θε­ση! Συνε­χί­ζου­με την “οργα­νω­μέ­νη απει­θαρ­χία” στα σχέ­δια κυβέρ­νη­σης και ιμπε­ρια­λι­στών να εμπλέ­ξουν ακό­μα περισ­σό­τε­ρο τη χώρα μας στους επι­κίν­δυ­νους πολε­μι­κούς σχε­δια­σμούς των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ!

Η φετινή χρονιά μάς σημάδεψε…

Οι εικό­νες από τη δια­χεί­ρι­ση της παν­δη­μί­ας με κρι­τή­ριο την κερ­δο­φο­ρία των μονο­πω­λί­ων, ο αδί­στα­κτος αντα­γω­νι­σμός για την πατέ­ντα του εμβο­λί­ου, η όξυν­ση των αντα­γω­νι­σμών και των πολε­μι­κών συγκρού­σε­ων σε όλη τη Γη, οι εικό­νες των προ­σφύ­γων που πεθαί­νουν στις “φυλα­κές της ΕΕ” στα νησιά του Αιγαί­ου, μας γεμί­ζουν οργή!

Πολ­λοί ανα­ρω­τιού­νται “τι μπο­ρού­με να κάνου­με;”. Έλα μαζί μας! Στον αγώ­να για να νική­σει η ζωή!

Ο κοινός εχθρός είναι ο καπιταλισμός!

Στέλ­νου­με μήνυ­μα αλλη­λεγ­γύ­ης στην πάλη των λαών, ενα­ντί­ω­σης στους πολέ­μους για τα κέρ­δη των λίγων!

Στην καρ­διά του Αιγαί­ου, που δια­σταυ­ρώ­νο­νται οι δια­μά­χες των ιμπε­ρια­λι­στών, που ξετυ­λί­γε­ται το ανθρώ­πι­νο δρά­μα των προ­σφύ­γων, οργα­νώ­νου­με μια μεγά­λη συνά­ντη­ση χιλιά­δων νέων! Δια­δη­λώ­νου­με ενά­ντια στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς που αιμα­το­κυ­λούν τους λαούς!

Ο πόλε­μος είναι η συνέ­χεια της πολι­τι­κής τους με άλλα μέσα. Κάθε καπι­τα­λι­στι­κό κρά­τος και συμ­μα­χία προ­ω­θεί τα δικά της σχέ­δια. Ιδιαί­τε­ρα στη φάση της καπι­τα­λι­στι­κής κρί­σης, το ποιος θα πάρει “κεφά­λι” στους αντα­γω­νι­σμούς είναι ζωτι­κής σημα­σί­ας ζήτη­μα για τα κέρ­δη τους.

Η σύγκρου­ση κορυ­φής μετα­ξύ ΗΠΑ — Κίνας δια­μορ­φώ­νει το “φόντο” όξυν­σης των αντα­γω­νι­σμών. Η ΝΔ, συνε­χί­ζο­ντας την πολι­τι­κή που εξέ­λι­ξε ο ΣΥΡΙΖΑ τα προη­γού­με­να χρό­νια, καθώς και όλα τα αστι­κά κόμ­μα­τα, έχουν μεγά­λες ευθύ­νες! Προ­ω­θούν τους στό­χους για “γεω­στρα­τη­γι­κή ανα­βάθ­μι­ση της χώρας”, με όρους εμπλο­κής και στρα­τιω­τι­κής συνερ­γα­σί­ας με ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, EE, με το κρά­τος — δολο­φό­νο Ισραήλ.

Μετα­τρέ­πουν τη χώρα σε μια απέ­ρα­ντη ΝΑΤΟι­κή βάση, σε “στό­χο”. Αυτό σημα­το­δο­τούν η μεγα­λύ­τε­ρη άσκη­ση στην ιστο­ρία του ΝΑΤΟ (“Defender Europe 21”) στην Αλε­ξαν­δρού­πο­λη, η πορεία επώ­δυ­νης διευ­θέ­τη­σης ζητη­μά­των όπως της καπι­τα­λι­στι­κής συνεκ­με­τάλ­λευ­σης στο Αιγαίο. Το ΝΑΤΟ είναι παρά­γο­ντας κίν­δυ­νου και όχι στα­θε­ρό­τη­τας και ασφά­λειας στην περιοχή!

Όταν ΗΠΑ-ΝΑΤΟ χαρα­κτη­ρί­ζουν “δικαί­ω­μα στην αυτο­ά­μυ­να του Ισρα­ήλ” το αιμα­το­κύ­λι­σμα των Παλαι­στι­νί­ων, τότε καταρ­ρέ­ουν οι όποιες αυτα­πά­τες γύρω από δήθεν “προ­ο­δευ­τι­κή” εκλο­γή Μπάι­ντεν στις ΗΠΑ…

Επι­βε­βαιώ­νε­ται η ανά­γκη της ενερ­γής παρέμ­βα­σης του λαού και της νεο­λαί­ας στις εξε­λί­ξεις, δυνα­μώ­νο­ντας την πάλη για: Απε­μπλο­κή της χώρας από τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς, καμία αλλα­γή συνό­ρων, ακύ­ρω­ση των συμ­φω­νιών για τις βάσεις, καμία συμ­με­το­χή ελλη­νι­κών ενό­πλων δυνά­με­ων σε στρα­τιω­τι­κές αποστολές.

Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες!

Εκδη­λώ­νου­με την έμπρα­κτη αλλη­λεγ­γύη μας στα χιλιά­δες θύμα­τα των πολέ­μων και επεμ­βά­σε­ων, που έχουν εγκλω­βι­στεί στα νησιά κάτω από απάν­θρω­πες συν­θή­κες, στοι­βαγ­μέ­νοι σε φυλα­κές, με θανά­τους ακό­μα και μικρών παι­διών ως απο­τέ­λε­σμα της αντι­με­τα­να­στευ­τι­κής πολι­τι­κής της ΕΕ.

Δυνα­μώ­νου­με την πάλη για τον άμε­σο απε­γκλω­βι­σμό των προ­σφύ­γων! Για καμία νέα φυλα­κή στα νησιά! Κόντρα στο ρατσι­σμό και τον εθνι­κι­σμό, που είναι όπλο στα χέρια των εκμε­ταλ­λευ­τών για να καμου­φλά­ρε­ται η πραγ­μα­τι­κή αιτία των δει­νών που ταλα­νί­ζουν τους λαούς.

Ο σοσιαλισμός είναι το μέλλον!

“Αν τρέ­μεις από αγα­νά­κτη­ση για κάθε αδι­κία, είσαι σύντρο­φός μου!”, τα λόγια του Che Guevara μοιά­ζουν επί­και­ρα όσο ποτέ… Έχου­με πολ­λές απο­δεί­ξεις ότι τα σημε­ρι­νά αδιέ­ξο­δα και οι αντι­θέ­σεις του καπι­τα­λι­σμού φανε­ρώ­νουν ότι έχει ήδη ξεπε­ρά­σει τα ιστο­ρι­κά όριά του. Μέσα από αυτά τα αδιέ­ξο­δα ξεπρο­βάλ­λει το μέλ­λον! Ο σοσιαλισμός!

Είναι πολ­λές οι απο­δεί­ξεις ότι σήμε­ρα η από­φα­ση οργά­νω­σης για “να αλλά­ξου­με αυτόν τον κόσμο” είναι ο “τρό­πος” στην οργή που νιώ­θει κάθε νέος! Για να πάρουν τα όνει­ρά μας εκδίκηση!

Με τη συμ­με­το­χή των συντρό­φων μας από την Κομ­μου­νι­στι­κή Νεο­λαία Τουρ­κί­ας, προ­βάλ­λου­με την εικό­να των λαών που παλεύ­ουν μαζί, για το δικό μας μέλλον!

Στο δρό­μο της πάλης για την εργα­τι­κή εξου­σία σε κάθε χώρα δια­μορ­φώ­νο­νται και οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις για την πραγ­μα­τι­κή ειρή­νη και την ευη­με­ρία των λαών σε όλο τον κόσμο.

Δήλω­σε συμ­με­το­χή στο 30ό Αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κό Διή­με­ρο, στις Οργα­νώ­σεις της ΚΝΕ!».

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο