30 Αυγούστου 1944: Ο Κόκκινος Στρατός μπαίνει στο Βουκουρέστι

Με την είσο­δο του σοβιε­τι­κού στρα­τού στο Βου­κου­ρέ­στι, στις 30 του Αυγού­στου 1944, ολο­κλη­ρώ­νε­ται η απε­λευ­θέ­ρω­ση της Ρου­μα­νί­ας από το ναζι­στι­κό ζυγό και το φασι­στι­κό καθε­στώς Αντο­νέ­σκου. Η νέα νίκη του Κόκ­κι­νου Στρα­τού σήμα­νε την κατάρ­ρευ­ση της γερ­μα­νι­κής στρα­τιω­τι­κής μηχα­νής στα Βαλ­κά­νια. Η ναζι­στι­κή Γερ­μα­νία έχα­νε έναν πολύ­τι­μο σύμ­μα­χό της στον πόλε­μο, ενώ η κατά­λη­ψη των πετρε­λαιο­πη­γών στο Πλο­έ­στι από το σοβιε­τι­κό στρα­τό στέ­ρη­σε τη Βέρ­μαχτ από καύ­σι­μα. Στην περί­ο­δο των μαχών, από τις 20 του Αυγού­στου έως τις 3 του Σεπτέμ­βρη, οι Γερ­μα­νοί έχα­σαν στη Ρου­μα­νία πάνω από 256 χιλιά­δες οπλί­τες και αξιω­μα­τι­κούς και άφη­σαν πίσω τους τερά­στιες ποσό­τη­τες πολε­μι­κού υλι­κού. Ηταν μια από τις πιο βαριές κατα­στρο­φές της ναζι­στι­κής Γερμανίας.

Η επί­θε­ση του σοβιε­τι­κού στρα­τού κατά της Ρου­μα­νί­ας (η οποία ήταν σύμ­μα­χος των Γερ­μα­νών και συμ­με­τεί­χε στην επί­θε­ση κατά της Σοβιε­τι­κής Ενω­σης) άρχι­σε στις 20 του Αυγού­στου 1944. Η κυβέρ­νη­ση Αντο­νέ­σκου μόλις πλη­ρο­φο­ρή­θη­κε το γεγο­νός διέ­τα­ξε γενι­κή επι­στρά­τευ­ση, η οποία όμως απέ­τυ­χε πατα­γω­δώς. Η συντρι­βή από τον Κόκ­κι­νο Στρα­τό των ρου­μα­νι­κών στρα­τιών στη Μολ­δα­βία αφαί­ρε­σε από το στρα­τιω­τι­κο­φα­σι­στι­κό καθε­στώς το τελευ­ταίο πραγ­μα­τι­κό του στή­ριγ­μα. Απ’ την άλλη, μέσα στη Ρου­μα­νία, προ­ε­τοι­μα­ζό­ταν συστη­μα­τι­κά η εξέ­γερ­ση του λαού υπό την καθο­δή­γη­ση του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμματος.

Στις 23 του Αυγού­στου συλ­λαμ­βά­νε­ται ο Αντο­νέ­σκου και τα μέλη της κυβέρ­νη­σής του μέσα στα βασι­λι­κά ανά­κτο­ρα. Τη νύχτα της 23ης του Αυγού­στου μαχη­τι­κά σώμα­τα πατριω­τών και στρα­τιω­τι­κές μονά­δες κατέ­λα­βαν τα πιο σπου­δαία στρα­τη­γι­κά σημεία στο Βου­κου­ρέ­στι. Οι φασι­στι­κές αρχές δεν μπό­ρε­σαν να αντι­δρά­σουν. Από τις 24 έως τις 29 του Αυγού­στου χιλιά­δες ένο­πλοι επα­να­στά­τες μάχο­νται κατά των γερ­μα­νο­φα­σι­στι­κών δυνά­με­ων στο Βου­κου­ρέ­στι και σε άλλες πόλεις. Ωστό­σο, οι ρου­μα­νι­κοί αστι­κο­τσι­φλι­κά­δι­κοι κύκλοι επι­χεί­ρη­σαν να εκμε­ταλ­λευ­τούν για λογα­ρια­σμό τους την κατά­στα­ση. Τα αστι­κά κόμ­μα­τα απέρ­ρι­ψαν την πρό­τα­ση του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος για τη συγκρό­τη­ση κυβέρ­νη­σης εθνι­κής ενό­τη­τας και προ­χώ­ρη­σαν στη δημιουρ­γία δικής τους κυβέρ­νη­σης με πρώ­το μέλη­μα την κατά­πνι­ξη της επα­νά­στα­σης. Ταυ­τό­χρο­να, έδι­ναν δια­βε­βαιώ­σεις στους Γερ­μα­νούς ότι θα επέ­τρε­παν την ανε­μπό­δι­στη απο­χώ­ρη­ση των ναζι­στι­κών στρα­τευ­μά­των. Η ορμη­τι­κή, όμως, επέ­λα­ση του Κόκ­κι­νου Στρα­τού και η πάλη των Ρου­μά­νων πατριω­τών απέ­τρε­ψαν μια τέτοια εξέλιξη.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης