Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

47ο Φεστιβάλ ΚΝΕ — «ΟΔΗΓΗΤΗ» Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Πάρκο Τρίτση — Σάλπισμα αντεπίθεσης από τους χιλιάδες νέους στην κόκκινη πολιτεία

Η καρ­διά της νεο­λαί­ας που προ­βλη­μα­τί­ζε­ται, ονει­ρεύ­ε­ται, τολ­μά και αγω­νί­ζε­ται για έναν καλύ­τε­ρο κόσμο χτυ­πά­ει στο πάρ­κο Τρίτση.
Εδώ που για δεύ­τε­ρη μέρα οι εκδη­λώ­σεις του 47ου Φεστι­βάλ ΚΝΕ — «Οδη­γη­τή» απο­τε­λούν σάλ­πι­σμα αντε­πί­θε­σης στη νεο­λαία, για τους αγώ­νες που έχει μπρο­στά της, μαζί με την εργα­τι­κή τάξη και τον λαό.

Εδώ δίνουν ραντε­βού χιλιά­δες νέοι από όλη την Αττι­κή που θέλουν να αλλά­ξουν τον κόσμο, για ένα καλύ­τε­ρο μέλ­λον, για την κοι­νω­νία των σύγ­χρο­νων ανα­γκών και ξέρουν ότι αυτό θα το πετύ­χουν όταν συνα­ντη­θούν με την πρω­το­πό­ρα δρά­ση και την πολι­τι­κή του ΚΚΕ.
Νέοι και νέες, μαθη­τές, φοι­τη­τές, νέοι εργα­ζό­με­νοι αλλά και άνθρω­ποι κάθε ηλι­κί­ας πλημ­μυ­ρί­ζουν κάθε γωνιά της κόκ­κι­νης πολι­τεί­ας. Δίνουν ζωντά­νια σε κάθε σκη­νή και στέ­κι, συζη­τούν, περι­η­γού­νται στις μονα­δι­κές εκθέ­σεις, δια­σκε­δά­ζουν και ενώ­νουν τη φωνή τους, στέλ­νο­ντας τη δική τους μαζι­κή απά­ντη­ση μέσα από τη μεγά­λη αυτή γιορ­τή. Παίρ­νουν ανά­σα, δύνα­μη και κου­ρά­γιο για τις μεγά­λες μάχες που είναι μπροστά.

Με όλα τα μέτρα προστασίας

Η KNE έχει λάβει όλα τα μέτρα προ­στα­σί­ας της υγεί­ας, τα οποία οι επι­σκέ­πτες τηρούν και ανα­γρά­φο­νται σε ταμπλό σε αρκε­τά σημεία του πάρ­κου, ενώ ακού­γο­νται και από τα μεγά­φω­να. Η χρή­ση μάσκας είναι υπο­χρε­ω­τι­κή, η χρή­ση αντι­ση­πτι­κού για τα χέρια είναι συχνή, τηρού­νται οι απο­στά­σεις, ενώ στις εκδη­λώ­σεις οι θεα­τές είναι καθήμενοι.

Η πρώ­τη μέρα, που ήταν μια ανά­σα αγώ­να και αισιο­δο­ξί­ας, δίνει τη σκυ­τά­λη στις πλού­σιες και ενδια­φέ­ρου­σες εκδη­λώ­σεις της δεύ­τε­ρης.
Για­τί 47 χρό­νια τώρα η μεγά­λη γιορ­τή της νεο­λαί­ας, γίνε­ται όλο και καλύ­τε­ρη, όλο και πιο όμορ­φη, όλο και πιο μαζι­κή.

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κου­τσού­μπας, βρά­βευ­σε την Ελλη­νι­κή Γυμνα­στι­κή Ομο­σπον­δία για την συμ­με­το­χή των αθλη­τριών και των αθλη­τών της στις εκδη­λώ­σεις του Φεστι­βάλ ΚΝΕ — «Οδη­γη­τή».
Συγκε­κρι­μέ­να, τον Δημή­τρη Τσέ­γκε­λη και Ελέ­νη Τζα­βά­ρα, μέλη του ΔΣ της Ελλη­νι­κής Γυμνα­στι­κής Ομοσπονδίας.
Δεκά­δες αθλή­τριες και αθλη­τές της Ελλη­νι­κής Γυμνα­στι­κής Ομο­σπον­δί­ας, κάνουν  επί­δει­ξης των αθλη­μά­των Ενόρ­γα­νης, Αερο­βι­κής, Ακρο­βα­τι­κής Γυμνα­στι­κής και Γυμνα­στι­κής για όλους.

Σε χιλιάδες χέρια ο «Ριζοσπάστης» και ο «Οδηγητής»

Ο «Ριζο­σπά­στης» μέσα από τις εκδη­λώ­σεις του Φεστι­βάλ έχει φτά­σει σε χιλιά­δες χέρια επι­σκε­πτών, πολ­λοί από τους όποιους ήρθαν σε επα­φή με τις σελί­δες του για πρώ­τη φορά. Με όλους αυτούς έχει δοθεί ένα άτυ­πο «ραντε­βού» για το επό­με­νο Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κο με το φύλ­λο του «Ριζο­σπά­στη», στο οποίο θα δημο­σιευ­τεί το Κάλε­σμα της ΚΕ για αγω­νι­στι­κή συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ.
Επι­πρό­σθε­τα, οι δυνά­μεις της ΚΝΕ δίνουν όλες τις δυνά­μεις τους ώστε με ορό­ση­μο την ολο­κλή­ρω­ση του Φεστι­βάλ να εξα­ντλη­θεί το τεύ­χος Σεπτέμ­βρη του «Οδη­γη­τή», που επί­σης έχει φτά­σει ήδη σε δεκά­δες νέους και νέες.

Έτσι, δεν είναι περί­ερ­γο ότι σε κάθε γωνιά του Φεστι­βάλ τις πρώ­τες δύο μέρες ξεχώ­ρι­σε η παρου­σία του «Ριζο­σπά­στη» και του «Οδη­γη­τή» στα Στέ­κια, στις εκδη­λώ­σεις, στην αγκα­λιά των μελών του Κόμ­μα­τος και της ΚΝΕ, στην τσέ­πη του παντε­λο­νιού, στο καρό­τσι του παι­διού των νέων ζευ­γα­ριών, στις σχο­λι­κές τσά­ντες. Τα συνερ­γεία εξορ­μή­σε­ων, με πεί­σμα και άμιλ­λα μετα­ξύ τους, δια­κι­νούν πλα­τιά τα κομ­μα­τι­κά έντυ­πα σε όσους συμ­με­τέ­χουν στις εκδηλώσεις.
Τέλος, οι πολ­λές εγγρα­φές συν­δρο­μη­τών και οι ανα­νε­ώ­σεις συν­δρο­μών που μέχρι τώρα έχουν σημειω­θεί στον «Ριζο­σπά­στη» και στην ΚΟΜΕΠ δια­μορ­φώ­νουν τη δυνα­τό­τη­τα, με την απα­ραί­τη­τη ώθη­ση από τις Κομ­μα­τι­κές Οργα­νώ­σεις, την τελευ­ταία μέρα του Φεστι­βάλ να συντε­λε­στεί σημα­ντι­κό βήμα, ώστε μετά τον Σεπτέμ­βρη να υπάρ­χει ένα διευ­ρυ­μέ­νο δίκτυο συνδρομητών.

Βήμα καταγγελίας της ελληνικής εμπλοκής το Στέκι για τους Νέους Στρατευμένους

Τα δικαιώ­μα­τα των στρα­τευ­μέ­νων δεν στα­μα­τούν έξω από τις πύλες των στρα­το­πέ­δων και αυτό είναι κάτι που ανα­δει­κνύ­ε­ται από το περί­πτε­ρο που λει­τουρ­γεί στο Στέ­κι για τους Νέους Στρα­τευ­μέ­νους, όπου δίνουν το «παρών» φαντά­ροι συζη­τώ­ντας και ανταλ­λάσ­σο­ντας πεί­ρα για τη θητεία τους. Εκεί φιλο­ξε­νεί­ται και η ιστο­σε­λί­δα alt.gr, που καθη­με­ρι­νά δίνει τη μάχη της ενη­μέ­ρω­σης για τον χώρο των Ενό­πλων Δυνά­με­ων και των Σωμά­των Ασφαλείας.
Από το Στέ­κι δια­κι­νεί­ται η έκδο­ση «Φύλ­λο Πορεί­ας», καθώς και άλλα υλι­κά, όπως αυτό με τα υλι­κά από την τηλε­διά­σκε­ψη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρη Κου­τσού­μπα, με το ΔΣ της Πανελ­λή­νιας Ομο­σπον­δί­ας Ενώ­σε­ων Στρατιωτικών.
Η μεί­ω­ση της θητεί­ας, αλλά και διεκ­δι­κή­σεις όπως η κάλυ­ψη του κόστους της είναι βασι­κά ζητή­μα­τα που προ­βάλ­λο­νται από τα ταμπλό του χώρου, ενώ καταγ­γέλ­λε­ται η μετα­τρο­πή της χώρας σε αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κό ορμη­τή­ριο και στό­χο των ιμπε­ρια­λι­στι­κών σχε­δια­σμών, όπως με την κατά­πτυ­στη Συμ­φω­νία για τις Βάσεις, και δια­τυ­πώ­νε­ται το αίτη­μα απε­μπλο­κής της χώρας από τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχεδιασμούς.
Ακό­μα, υπάρ­χουν ειδι­κές ανα­φο­ρές στα προ­βλή­μα­τα του προ­σω­πι­κού στις Ένο­πλες Δυνά­μεις και στα Σώμα­τα Ασφα­λεί­ας, ενώ οι επι­σκέ­πτες μπο­ρούν να γνω­ρί­σουν τις θέσεις και τις διεκ­δι­κή­σεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για τα παραπάνω.

Αποχαιρετισμός στον Μίκη, που σημάδεψε την ιστορία των Φεστιβάλ της ΚΝΕ

Αφιερωμένη στον μεγάλο μουσικοσυνθέτη η τρίτη μέρα των εκδηλώσεων

Η ΚΝΕ και το 47ο Φεστι­βάλ απο­χαι­ρε­τούν τον σπου­δαίο μου­σι­κο­συν­θέ­τη Μίκη Θεο­δω­ράκη. Η ιστο­ρία των Φεστι­βάλ μας έχει σημα­δευ­τεί από τη μου­σι­κή και τα τρα­γού­δια του.
«Το Φεστι­βάλ ΚΝΕ — “Οδη­γη­τή” καθιε­ρώ­θη­κε ως ο μεγα­λύ­τε­ρος πολι­τι­κός και πολι­τι­στι­κός σταθ­μός με την καθο­ρι­στι­κή συμ­βο­λή του Μίκη. Ο ίδιος το τίμη­σε πολ­λές φορές με την παρου­σία του, από τα πρώ­τα Φεστι­βάλ έως σήμε­ρα, βάζο­ντας την ανε­ξί­τη­λη σφρα­γί­δα του. Ο Μίκης Θεο­δω­ρά­κης έπαι­ξε καθο­ρι­στι­κό ρόλο στη δημιουρ­γία του έντε­χνου ελλη­νι­κού λαϊ­κού τρα­γου­διού, απο­τε­λώ­ντας σημα­ντι­κό κεφά­λαιο του σύγ­χρο­νου νεο­ελ­λη­νι­κού πολι­τι­σμού, με παγκό­σμια μάλι­στα επιρ­ροή. Εβα­λε στα χεί­λη του λαού και της νεο­λαί­ας, στα σπί­τια χιλιά­δων λαϊ­κών ανθρώ­πων, στί­χους μεγά­λων ποι­η­τών, μετα­ξύ άλλων του κορυ­φαί­ου κομ­μου­νι­στή ποι­η­τή Γιάν­νη Ρίτσου. Παίρ­νου­με τη σκυ­τά­λη για να μάθουν τα επό­με­να μέλη και φίλοι της ΚΝΕ, κάθε νέος αγω­νι­στής το τερά­στιο έργο του Μίκη, που είναι συνώ­νυ­μο της ίδιας της Ιστο­ρί­ας του λαού μας. Θα πορευό­μα­στε με τις μου­σι­κές του, ώσπου να σημά­νουν οι καμπά­νες της κοι­νω­νι­κής απε­λευ­θέ­ρω­σης! Αθάνατος!».
Τα παρα­πά­νω ακού­γο­νται από τα μεγά­φω­να σε όλο τον χώρο του Φεστι­βάλ, που η αυρια­νή τρί­τη μέρα του είναι αφιε­ρω­μέ­νη στον μεγά­λο συν­θέ­τη. Μια δέσμευ­ση και ένα ευχα­ρι­στώ στον μεγά­λο Μίκη. Και μια υπό­σχε­ση ότι το ανε­ξά­ντλη­το έργο του θα φρο­ντί­σουν να ανοι­χτεί διά­πλα­τα σε κάθε νέο και νέα.47ο φεστιβάλ ΚΝΕ Οδηγητή 2 μέρα 14 1

Μαζική καταγγελία της συμφωνίας Ελλάδας — ΗΠΑ για τις στρατιωτικές βάσεις

Κεί­με­νο υπο­γρα­φών ενά­ντια στη συμ­φω­νία Ελλά­δας — ΗΠΑ για τις στρα­τιω­τι­κές βάσεις δια­κι­νεί­ται σε όλους τους χώρους του Φεστι­βάλ, με τους επι­σκέ­πτες να δηλώ­νουν την αντί­θε­σή τους στην εμπλο­κή της χώρας στα ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια που μυρί­ζουν μπαρούτι.
«Εκφρά­ζου­με τη μεγά­λη ανη­συ­χία μας και την έντο­νη κατα­δί­κη μας για την ανα­νέ­ω­ση της “Συμ­φω­νί­ας Αμοι­βαί­ας Αμυ­ντι­κής Συνερ­γα­σί­ας Ελλά­δας — ΗΠΑ”, την εγκα­τά­στα­ση νέων βάσε­ων δίπλα στη Σού­δα, τη Λάρι­σα, το Στε­φα­νο­βί­κειο και την Αλε­ξαν­δρού­πο­λη, καθώς και την πρό­θε­ση της κυβέρ­νη­σης επέ­κτα­σης της χρο­νι­κής διάρ­κειας της συμ­φω­νί­ας για 5 χρό­νια με σχέ­δια για περισ­σό­τε­ρες βάσεις σε όλη τη Ελλά­δα!», σημειώ­νε­ται μετα­ξύ άλλων στο κεί­με­νο, που συνεχίζει:
«Η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, συνε­χί­ζο­ντας στα βήμα­τα των προη­γού­με­νων κυβερ­νή­σε­ων, μετα­τρέ­πει τη χώρα μας σε πολε­μι­κό ορμη­τή­ριο και την ίδια στιγ­μή σε στό­χο αντι­ποί­νων. Πρό­κει­ται για πολύ επι­κίν­δυ­νη εξέ­λι­ξη που εμπλέ­κει παρα­πέ­ρα τη χώρα μας στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και στους αντα­γω­νι­σμούς στην περιο­χή μας, με μεγά­λους κιν­δύ­νους για το λαό και τη νεο­λαία».

Οι χιλιά­δες επι­σκέ­πτες που υπο­γρά­φουν δια­τρα­νώ­νουν την απαί­τη­ση για την απε­μπλο­κή της Ελλά­δας από τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς και πολέ­μους, την κατάρ­γη­ση της Συμ­φω­νί­ας και το ξήλω­μα όλων των βάσε­ων, για καμία συμ­με­το­χή των ελλη­νι­κών Ενό­πλων Δυνά­με­ων σε ιμπε­ρια­λι­στι­κές απο­στο­λές στο εξω­τε­ρι­κό, απο­δέ­σμευ­ση από τις λυκο­συμ­μα­χί­ες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Αλληλεγγύη, οργάνωση και διεκδίκηση για τους πυρόπληκτους

«Μόνο ο λαός μπο­ρεί να σώσει τον λαό»: Με το σύν­θη­μα αυτό, στο Φεστι­βάλ συγκε­ντρώ­νο­νται είδη πρώ­της ανά­γκης που η ΚΝΕ θα δια­θέ­σει στους πυρό­πλη­κτους, θύμα­τα των μεγά­λων κατα­στρο­φών του καλοκαιριού.
Η αλλη­λεγ­γύη, μαζί με την οργά­νω­ση και τη διεκ­δί­κη­ση μέτρων προ­στα­σί­ας της ζωής του λαού, έργων αντι­πυ­ρι­κής και αντι­πλημ­μυ­ρι­κής θωρά­κι­σης, απο­ζη­μί­ω­σης στο 100% των πλη­γέ­ντων, μπο­ρεί να δια­σφα­λί­σει ότι ακό­μα και τώρα που «σβή­νουν τα φώτα», ο αγώ­νας συνεχίζεται.
Οι σακού­λες που συλ­λέ­χθη­καν είναι δεκά­δες και συμπλη­ρώ­νουν άλλες αντί­στοι­χες δρά­σεις της ΚΝΕ, όπως για παρά­δειγ­μα της Οργά­νω­σης Περιο­χής Ανα­το­λι­κής Στε­ρε­άς και Εύβοιας, που ανα­κοί­νω­σε ότι τα έσο­δα των εκδη­λώ­σε­ων του 47ου Φεστι­βάλ ΚΝΕ — «Οδη­γη­τή» στην περιο­χή θα δια­τε­θούν για τις ανά­γκες των πυρό­πλη­κτων της Β. Εύβοιας.

Κεντρική Συζήτηση για τα 150 χρόνια από την Παρισινή Κομμούνα

«150 χρό­νια από την πρώ­τη έφο­δο στον ουρα­νό… Δυνα­μώ­νου­με τον αγώ­να για την κοι­νω­νία της πραγ­μα­τι­κής ελευθερίας».

Ομι­λη­τές ο Μάκης Παπα­δό­που­λος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και η Κων­στα­ντί­να Τσιου­πρά, μέλος του Γρα­φεί­ου του ΚΣ της ΚΝΕ.

Συναντήσεις του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπα

Στην Κεντρι­κή Σκη­νή βρέ­θη­κε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κου­τσού­μπας, όπου είχε συνο­μι­λί­ες σε ζεστό και συντρο­φι­κό κλί­μα με τους σπου­δαί­ους ερμη­νευ­τές Νατάσ­σα Μπο­φί­λιου, Παντε­λή Θαλασ­σι­νό, Μίλ­το Πασχα­λί­δη, Γιάν­νη Κότσι­ρα και Δημή­τρη Κανέλ­λο. Επί­σης με τους συν­θέ­τες Θέμη Καρα­μου­ρα­τί­δη και Θύμιο Παπα­δό­που­λο.
Συνά­ντη­σε ακό­μα τον μπα­σκε­τμπο­λί­στα Νίκο Παπ­πά, τον ακα­δη­μαϊ­κό Γιάν­νη Μηλιό, καθώς και την Μαρία Παπα­γιάν­νη, σύζυ­γο του αξέ­χα­στου μεγά­λου μου­σι­κο­συν­θέ­τη Θάνου Μικρούτσικου.

Στη Λαϊ­κή Σκη­νή ο Δ. Κου­τσού­μπας συνά­ντη­σε την σκη­νο­θέ­τρια Κίρ­κη Καρα­λή, η οποία είχε την καλ­λι­τε­χνι­κή επι­μέ­λεια του αφιε­ρώ­μα­τος στον συν­θέ­τη Γιώρ­γο Μητσάκη.
Στη συνέ­χεια και κατά τη διάρ­κεια του λαϊ­κού γλε­ντιού με τον Γιώρ­γο Μαρ­γα­ρί­τη, ο λαϊ­κός τρα­γου­δι­στής κάθι­σε στο τρα­πέ­ζι με τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και είχαν μια εγκάρ­δια συνομιλία.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

21.30 «Δεν βγαί­νου­νε τα όνει­ρα σε πλει­στη­ρια­σμό, δεν παί­χτη­κε η παρ­τί­δα μας ακό­μα…», αφιέ­ρω­μα σε μελο­ποι­η­μέ­να ποι­ή­μα­τα του Αλκη Αλκαί­ου. Καλ­λι­τε­χνι­κή επι­μέ­λεια: Μίλ­τος Πασχα­λί­δης. Ενορ­χή­στρω­ση: Θύμιος Παπα­δό­που­λος. Συμ­με­τέ­χουν: Παντε­λής Θαλασ­σι­νός, Χρή­στος Θηβαί­ος, Δημή­τρης Κανέλ­λος, Γιάν­νης Κότσι­ρας, Μίλ­τος Πασχαλίδης.
23.00
 Συναυ­λία με την Νατάσ­σα Μποφίλιου.

«Δεν βγαί­νουν τα όνει­ρα σε πλει­στη­ρια­σμό, δεν παί­χτη­κε η παρ­τί­δα μας ακό­μα…», ο τίτλος της μεγά­λης συναυ­λί­ας — αφιέ­ρω­μα στον Άλκη Αλκαίο, που σήμα­νε και την έναρ­ξη της δεύ­τε­ρης μέρας του Φεστι­βάλ στην Κεντρι­κή Σκηνή.

Οι Παντε­λής Θαλασ­σι­νός, Χρή­στος Θηβαί­ος, Δημή­τρης Κανέλ­λος, Γιάν­νης Κότσι­ρας και ο Μίλ­τος Πασχα­λί­δης, που είχε και την καλ­λι­τε­χνι­κή επι­μέ­λεια του αφιε­ρώ­μα­τος, ταξί­δε­ψαν τον κόσμο, που είχε κατα­κλύ­σει από νωρίς την Κεντρι­κή Σκη­νή, στην ποί­η­ση του Άλκη Αλκαί­ου. Η ενορ­χή­στρω­ση ήταν του Θύμιου Παπα­δο­πού­λου

https://twitter.com/odigitis/status/1441508256657166339

 «Ο ποι­η­τής που υπο­δύ­ε­ται τον στι­χουρ­γό». Έτσι συνή­θι­ζε να τον χαρα­κτη­ρί­ζει ο Θάνος Μικρού­τσι­κος, ο άνθρω­πος που σύστη­σε τον Άλκη Αλκαίο στην ελλη­νι­κή δισκο­γρα­φία μελο­ποιώ­ντας το 1978 το ποί­η­μα «Φλε­βά­ρης 1848», που είχε δημο­σιεύ­σει ο «Ριζο­σπά­στης». Από τότε ξεκι­νά το μεγά­λο του ταξί­δι στην ελλη­νι­κή δισκο­γρα­φία, χαρί­ζο­ντάς μας μερι­κά από τα πιο όμορ­φα, αγα­πη­μέ­να και πολυ­τρα­γου­δι­σμέ­να τραγούδια.

Κάποια από αυτά παρου­σιά­στη­καν και στη συναυ­λία της Παρα­σκευ­ής, από το «Εμπάρ­γκο» και «Στου αιώ­να την παρά­γκα» του Θ. Μικρού­τσι­κου μέχρι το «Εντελ­βάις» του Μάριου Τόκα, και από τα «Τρα­γού­δια που ζού­νε λαθραία» και «Η μόνη μου πατρί­δα είναι ο χρό­νος» του Μίλ­του Πασχα­λί­δη στο «Χορεύω» και «Δε σηκώ­νει» του Βασί­λη Παπα­κων­στα­ντί­νου, στο «Ο φύλα­κας και ο βασι­λιάς» του Σωκρά­τη Μάλα­μα και στα «12+1 ηλιο­τρό­πια» του Παντε­λή Θαλασσινού.

Το αφιέ­ρω­μα ξεκί­νη­σε με το «Πρω­ι­νό τσι­γά­ρο» του Νότη Μαυ­ρου­δή και στη συνέ­χεια ο Μίλ­τος Πασχα­λί­δης ευχα­ρί­στη­σε την ΚΝΕ που του ανέ­θε­σε να φτιά­ξει αυτό το αφιέ­ρω­μα στον κομ­μου­νι­στή ποι­η­τή Άλκη Αλκαίο. Φυσι­κά, δεν θα μπο­ρού­σε να μην ανα­φερ­θεί και στο άλλο καλ­λι­τε­χνι­κό μισό του Αλκαί­ου, τον αγα­πη­μέ­νο μας Θάνο Μικρού­τσι­κο, ανα­κοι­νώ­νο­ντας από τη σκη­νή ότι το «Εμπάρ­γκο», ο εμβλη­μα­τι­κός δίσκος των Μικρού­τσι­κου και Αλκαί­ου, θα επα­να­κυ­κλο­φο­ρή­σει τον Δεκέμ­βρη με τις ερμη­νεί­ες του ίδιου και του Θηβαί­ου, κάτι που ήταν και επι­θυ­μία του ίδιου του Θάνου.

Αμέ­σως μετά, το πρό­γραμ­μα ξεκι­νά, οι φωνές των τρα­γου­δι­στών σιγά σιγά γίνο­νται ένα με τον κόσμο και το χει­ρο­κρό­τη­μα όλο και πιο θερ­μό… Η συναυ­λία ολο­κλη­ρώ­θη­κε με την Ρόζα, τους ερμη­νευ­τές να εύχο­νται καλή αντά­μω­ση και τον Π. Θαλασ­σι­νό να λέει ότι όταν βρί­σκε­ται στα Φεστι­βάλ της ΚΝΕ αισθά­νε­ται “ότι αυτός ο κόσμος μπο­ρεί να αλλάξει…”.

Ν. Μποφίλιου: «Είμαστε πραγματικά πολύ συγκινημένοι που είμαστε εδώ σήμερα»

Με τους στί­χους «χορ­τά­σα­με από ψέμα­τα» από το τρα­γού­δι «άπνοια», που περι­λαμ­βά­νε­ται στον τελευ­ταίο δίσκο της «Η επο­χή του θερι­σμού», ξεκί­νη­σε τη συναυ­λία της στην Κεντρι­κή Σκη­νή του 47ου Φεστι­βάλ ΚΝΕ- «Οδη­γη­τή» η Νατάσ­σα Μπο­φί­λιου.

«Σύντρο­φοι αγα­πη­μέ­νοι μου, σήμε­ρα είναι η τελευ­ταία μέρα της “επο­χής του θερι­σμού”. Αυτής της περιο­δεί­ας. Δεν ξέρα­με ότι θα κατα­λή­ξου­με έτσι, τόσο υπέ­ρο­χα» ανέ­φε­ρε η Ν. Μπο­φί­λιου και συνέ­χι­σε λέγο­ντας πως «είμα­στε πραγ­μα­τι­κά πολύ συγκι­νη­μέ­νοι που είμα­στε εδώ σήμε­ρα, που μοι­ρα­ζό­μα­στε τέτοια αίσθη­ση, καλ­λι­τε­χνι­κή και μου­σι­κή. Χαί­ρο­μαι που παί­ζου­με μπρο­στά σας, χαι­ρό­μα­στε που είμα­στε μαζί σας», κατα­χει­ρο­κρο­τού­με­νη από την κατά­με­στη από επι­σκέ­πτες, Κεντρι­κή Σκη­νή » Δεί­τε video

Δεν βγαίνουνε τα όνειρα σε πλειστηριασμό δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα

Στη συνέ­χεια κάλε­σε τον πατέ­ρα της και ψυχή του συγκρο­τή­μα­τος «Ρωμιο­σύ­νη», Νίκο, που τη συνό­δε­ψε με τη κιθά­ρα του. Μαζί ερμή­νευ­σαν τρία τρα­γού­δια του μεγά­λου μου­σι­κο­συν­θέ­τη Μίκη Θεο­δω­ρά­κη, «Βασί­λε­ψες αστέ­ρι μου», «Λεβέ­ντης», «Όταν σφίγ­γουν το χέρι», οπό­τε και ξεσή­κω­σαν τον κόσμο. Ανα­φέρ­θη­κε επί­σης στις γυναί­κες που δολο­φο­νή­θη­καν το τελευ­ταίο διά­στη­μα, τονί­ζο­ντας την ανά­γκη «να δια­λύ­σου­με αυτή τη σάπια κοι­νω­νία», εισπράτ­το­ντας ένα παρα­τε­τα­μέ­νο χει­ρο­κρό­τη­μα » Δεί­τε video

ΛΑΪΚΗ ΣΚΗΝΗ

20.00 Κεντρι­κή συζή­τη­ση: «150 χρό­νια από την πρώ­τη έφο­δο στον ουρα­νό… Δυνα­μώ­νου­με τον αγώ­να για την κοι­νω­νία της πραγ­μα­τι­κής ελευθερίας».
Με τον Μάκη Παπα­δό­που­λο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Κων­στα­ντί­να Τσιου­πρά, μέλος του Γρα­φεί­ου του ΚΣ της ΚΝΕ.
21.30 «Για τον καη­μό, το γλέ­ντι, το μερά­κι του λαϊ­κού ανθρώ­που…», αφιέ­ρω­μα σε τρα­γού­δια του συν­θέ­τη Γιώρ­γου Μητσά­κη με αφορ­μή τα 100 χρό­νια από τη γέν­νη­σή του.
Καλ­λι­τε­χνι­κή επι­μέ­λεια: Κίρ­κη Καρα­λή. Ενορ­χή­στρω­ση: Γιάν­νης Παπα­ζα­χα­ριά­κης. Συμ­με­τέ­χουν: Ελέ­νη Καρα­κά­ση, Βαλέ­ρια Κου­ρού­πη, Κατε­ρί­να Παπου­τσά­κη, Κωστής Σαβ­βι­δά­κης, Γιωρ­γής Τσουρής.
23.00
 Λαϊ­κό γλέ­ντι με τον Γιώρ­γο Μαργαρίτη.

47ο φεστιβάλ ΚΝΕ Οδηγητή Γιώργος Μαργαρίτης

Η παρου­σία του Γιώρ­γου Μαρ­γα­ρί­τη στις εκδη­λώ­σεις του Φεστι­βάλ ΚΝΕ — «Οδη­γη­τή» για μια ακό­μη φορά συγκέ­ντρω­σε μεγά­λο ενδια­φέ­ρον από εργα­τό­κο­σμο και νεο­λαία που γέμι­σε τα τρα­πε­ζά­κια στο χώρο, προ­κει­μέ­νου να ακού­σουν τις μονα­δι­κές ερμη­νεί­ες του, επι­τυ­χί­ες που τρα­γου­δά­ει με τη δική του ξεχω­ρι­στή φωνή.
Την εμφά­νι­ση του στη σκη­νή προ­ϋ­πά­ντη­σαν μελω­δι­κά ο γιος του Κώστας Μαρ­γα­ρί­της και η Φραν­τζέ­σκα Μιχά­λη που …ζέστα­ναν το κοι­νό πριν την εμφά­νι­ση του στην εξέδρα.
Ο ίδιος καλω­σό­ρι­σε τον κόσμο που βρι­σκό­ταν εκεί, ευχό­με­νος να είναι όλοι καλά, ώστε του χρό­νου να ξανα­σμί­ξουν στις εκδη­λώ­σεις του Φεστιβάλ.

Το ρεπερ­τό­ριο περι­λάμ­βα­νε μερι­κές από τις πιο γνω­στές του επι­τυ­χί­ες όπως «Δρό­μοι του που­θε­νά», «Μονά­χα εσύ», «Το καλύ­τε­ρο μπε­γλέ­ρι», «Στο κελί 33», «Πεθαί­νω για σένα» καθώς και τρα­γού­δια άλλων ερμη­νευ­τών προ­κα­λώ­ντας απα­νω­τά χειροκροτήματα.
Στιγ­μιό­τυ­πο που ξεχώ­ρι­σε ήταν η ανα­φο­ρά του τρα­γου­δι­στή στη συνά­ντη­σή του με τον Μίκη Θεο­δω­ρά­κη πριν λίγα χρό­νια, τον οποίο χαρα­κτή­ρι­σε «παγκό­σμιο δημιουρ­γό». Τον τίμη­σε μάλι­στα τρα­γου­δώ­ντας το «Στρώ­σε το στρώ­μα σου για δυο», με την ορχή­στρα να κλεί­νει το κομ­μά­τι με από­σπα­σμα από τον «Ζορ­μπά» προ­κα­λώ­ντας συγκί­νη­ση στους συγκε­ντρω­μέ­νους. Αξιο­ση­μεί­ω­τη ήταν και η ανα­φο­ρά του στη συνά­ντη­ση το 2010 με τον στι­χουρ­γό Μανώ­λη Ρασούλη.

ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΣΤΕΚΙ

19.00 Συναυ­λία με τα μαθη­τι­κά συγκρο­τή­μα­τα ΑΣΧΕΤΕΣ και Metakai and friends.
20.00 Συζή­τη­ση: «Με τη δύνα­μη της γνώ­σης γνω­ρί­ζου­με τον κόσμο, με τη δύνα­μη της οργά­νω­σης τον αλλά­ζου­με!». Μυρ­τώ Καλ­τι­κο­πού­λου, επι­κε­φα­λής της Μαθη­τι­κής Επι­τρο­πής του ΚΣ της ΚΝΕ, Ηλί­ας Πατί­δης, εκπαι­δευ­τι­κός, Στέ­λιος Γκι­λά­κης, μαθη­τής Λυκεί­ου στα Βρι­λήσ­σια, Νίκη Κωτσα­δάμ, μαθή­τρια ΕΠΑΛ Καματερού.
21.00 Συναυ­λία με την μπά­ντα της «Στρο­φής» (ΚΕΘΕΑ).
22.00
 Stand up comedy με τον Κώστα Μαλιά­τση — Σάλα.
23.30
 Συναυ­λία με τους Stavento και Ηβη Αδά­μου.

Επα­να­στά­της θα πει…»: Με τον τίτλο αυτό λει­τουρ­γεί στο χώρο του Μαθη­τι­κού Στε­κιού έκθε­ση, η οποία απευ­θύ­νε­ται σε όλους τους μαθη­τές — επι­σκέ­πτες του Φεστι­βάλ, με ξενα­γή­σεις που γίνο­νται στη διάρ­κεια όλου του τριημέρου.
Σε μία κατα­σκευή με μορ­φή βιβλί­ου που φωτί­ζο­νται πλευ­ρές όπως: «Τι είναι αυτό που έκα­νε και κάνει ανθρώ­πους να γίνο­νται επα­να­στά­τες..;» — «ανθρώ­πους δια­φο­ρε­τι­κούς και άγνω­στους μετα­ξύ τους, που έζη­σαν και ζουν σε άλλες χώρες, σε άλλους αιώ­νες, χτες και σήμε­ρα…», αλλά και «τι σημαί­νει σήμε­ρα επα­νά­στα­ση»;
Μέσα από τα ταμπλό του χώρου ο επι­σκέ­πτης γνω­ρί­ζε­ται με την ΚΝΕ και τον επα­να­στα­τι­κό της χαρα­κτή­ρα. Για την ΚΝΕ, το να είναι κανείς επα­να­στά­της είναι μια μάχη καθη­με­ρι­νή για­τί κανείς δεν γεν­νή­θη­κε ήρω­ας, για­τί — όπως ανα­γρά­φε­ται σε ένα από τα ταμπλό — «κανείς δεν γεν­νιέ­ται έτοι­μος για τα μεγά­λα και τα σημα­ντι­κά. Κανέ­νας δεν φτιά­χνε­ται σε συν­θή­κες εργα­στη­ρί­ου. Οι ήρω­ες δεν γεν­νή­θη­καν ήρω­ες. Εγι­ναν ήρω­ες μέσα στον ανυ­πο­χώ­ρη­το ταξι­κό αγώ­να. Ολοι μας μέσα στην συλ­λο­γι­κή πρω­το­πό­ρα δρά­ση μπο­ρού­με να το κατορ­θώ­σου­με. Δεν περισ­σεύ­ει κανείς και καμία από αυτό τον μεγά­λο αγώ­να».

Η έκθε­ση που φέτος φιλο­ξε­νεί­ται στο Μαθη­τι­κό Στέ­κι, θυμί­ζει σε κάθε νέο που αγα­να­κτεί με όσα ζού­με, που ασφυ­κτιά μέσα στη σαπί­λα του άδι­κου συστή­μα­τος του καπι­τα­λι­σμού, πως «αν τρέ­μεις από αγα­νά­κτη­ση για κάθε αδι­κία είσαι σύντρο­φός μου» και καλεί τον καθέ­να και την καθε­μία να κάνει το απο­φα­σι­στι­κό βήμα και να οργα­νω­θεί στην ΚΝΕ, για­τί και το να γίνο­νται όλο και περισ­σό­τε­ροι οι σύγ­χρο­νοι επα­να­στά­τες «μετρά­ει» για να αλλά­ξει ο κόσμος!

ΣΚΗΝΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

21.00 Συναυ­λία με φοι­τη­τι­κά συγκρο­τή­μα­τα και τους Sonic Polaroid.
22.00
 Ο Απο­στό­λης Μπαρ­μπα­γιάν­νης παρου­σιά­ζει τους «Τσο­λιάς εν δε Τσό­λια μπαντ».
23.00 Συναυ­λία με τους «Γκι­ντί­κι».
00.00
 «15 χρό­νια ρεμπέ­τι­κο με κιθά­ρα» — Συναυ­λία με τον Δημή­τρη Μυστακίδη.

ΣΤΕΚΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

19.30 Εκδή­λω­ση: «“Η τέχνη τον και­ρό των κερα­σιών”Η καλ­λι­τε­χνι­κή και λογο­τε­χνι­κή δημιουρ­γία στα χρό­νια της Κομ­μού­νας», για την επί­δρα­ση της Παρι­σι­νής Κομ­μού­νας στην Τέχνη.
Με την Ελέ­νη Μηλια­ρο­νι­κο­λά­κη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ υπεύ­θυ­νη του Τμή­μα­τος Πολι­τι­σμού της ΚΕ. Ακού­στη­καν ποι­ή­μα­τα και τρα­γού­δια για τις «κόκ­κι­νες» μέρες της Κομμούνας.

Σαν ο λαός που σήμε­ρα σιω­πά, | όμοιος ωκε­α­νός ξεση­κω­θεί | κι έτοι­μος θα ‘ναι να πεθά­νει, | τότε η Κομ­μού­να θα ξανα­ση­κω­θεί. | Θα ξανάρ­θου­με, ανα­ρίθ­μη­το πλή­θος | θα ξανάρ­θου­με απ’ όλους τους δρό­μους, | φαντά­σμα­τα, εκδι­κη­τές βγαλ­μέ­νοι απ’ το σκο­τά­δι. | Κι η γης μες στην πορ­φύ­ρα θε ν’ ανθί­σει | Λεύ­τε­ρη κάτω απ’ τον φλε­γό­με­νο ουρανό
(«Το τρα­γού­δι των φυλα­κών», Λουίζ Μισέλ, Μάης 1871).
Ένα από τα πολ­λά μετα­φρα­σμέ­να, για πρώ­τη φορά στα ελλη­νι­κά, ποι­ή­μα­τα για τις μέρες της Κομ­μού­νας, που είχε την τύχη να ακού­σει το κοι­νό που γέμι­σε την Παρα­σκευή το από­γευ­μα το θεα­τρά­κι στο Στέ­κι του Πολι­τι­σμού και παρευ­ρέ­θη­κε στην εκδή­λω­ση με τίτλο «“Η Τέχνη τον και­ρό των κερα­σιών”. Η καλ­λι­τε­χνι­κή και λογο­τε­χνι­κή δημιουρ­γία στα χρό­νια της Κομμούνας».

Η συγκε­κρι­μέ­νη εκδή­λω­ση ήταν προ­πο­μπός της έκδο­σης που έχει επι­με­λη­θεί το Τμή­μα Πολι­τι­σμού της ΚΕ του ΚΚΕ με θέμα τη λογο­τε­χνία στον και­ρό της Κομ­μού­νας και ανα­μέ­νε­ται να κυκλο­φο­ρή­σει το επό­με­νο διάστημα.
Ανά­με­σα στην ομι­λία παρεμ­βάλ­λο­νταν κεί­με­να, ποι­ή­μα­τα, τρα­γού­δια και εικα­στι­κά έργα των χρό­νων της Κομ­μού­νας, που φώτι­ζαν την επο­χή και λει­τουρ­γού­σαν συμπλη­ρω­μα­τι­κά στην ομι­λία της Ελ. Μηλια­ρο­νι­κο­λά­κη. Απήγ­γει­λαν οι ηθο­ποιοί Θέμης Πάνου, Ήρα Ρόκου και Μαριάν­θη Σοντά­κη. Τα τρα­γού­δια της Κομ­μού­νας παρου­σιά­στη­καν από τους μου­σι­κούς Αλέ­ξαν­δρο Βου­του­ρή στο βιο­λί, Θανά­ση Ζαχα­ρό­που­λο στο κλα­ρι­νέ­το, Κώστα Σπη­λιώ­τη στο πιά­νο, Κώστα Σταυ­ρό­που­λο στο κοντρα­μπά­σο. Τρα­γού­δη­σαν οι Ροδάν­θη Κασκα­φέ­του, Μαρι­λί­ζα Λούν­τζη και Αμέ­ρισ­σα Φτούλη.

Αξί­ζει να σημειω­θεί ότι τα τρα­γού­δια της Κομ­μού­νας («Ζήτω η Κομ­μού­να», «Η πλέ­μπα», «Ο χορός των βομ­βών», «Η Ματω­μέ­νη Βδο­μά­δα», «Ο Διοι­κη­τής στον “τοί­χο”», «Η Κομ­μού­να πάντα ζει»), αλλά και η πλειο­ψη­φία των κει­μέ­νων και των ποι­η­μά­των που ακού­στη­καν, μετα­φρά­στη­καν για πρώ­τη φορά στα ελλη­νι­κά για τις ανά­γκες της έκδο­σης από την Ελέ­νη Ζαφειρίου.

«Το μεγα­λύ­τε­ρο δώρο της Κομ­μού­νας είναι ότι προ­α­νήγ­γει­λε μια νέα Τέχνη, γεμά­τη δύνα­μη και επα­να­στα­τι­κή αισιο­δο­ξία. Μια Τέχνη συν­δε­μέ­νη με τον αγώ­να, που στο επί­κε­ντρό της έχει τον εργα­ζό­με­νο άνθρω­πο και την πάλη του για μια κοι­νω­νία χωρίς ταξι­κή εκμε­τάλ­λευ­ση. Και όλα αυτά σε μια περί­ο­δο που η επί­ση­μη Τέχνη είχε αφε­θεί στην απελ­πι­σία και έψα­χνε φυγή από την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα», ανέ­φε­ρε ανά­με­σα σε άλλα η Ελ. Μηλια­ρο­νι­κο­λά­κη, η οποία από την αρχή της ομι­λί­ας της επι­σή­μα­νε πως από τη σύν­θε­ση κιό­λας της κυβέρ­νη­σης της Κομ­μού­νας, «φαί­νε­ται το ενδια­φέ­ρον της για τη μορ­φω­τι­κή, πολι­τι­στι­κή ανύ­ψω­ση της εργα­τι­κής τάξης (…). Δίπλα στους εργά­τες που απο­τε­λού­σαν την ηγε­τι­κή δύνα­μη, υπάρ­χουν και πολ­λοί πρω­το­πό­ροι επι­στή­μο­νες, λόγιοι, καλλιτέχνες.
Από τις πρώ­τες μέρες η Κομ­μού­να ίδρυ­σε δεκά­δες επα­να­στα­τι­κές λέσχες, σαν Λαϊ­κά Πανε­πι­στή­μια, σε όλο το Παρί­σι, ακό­μα και μέσα στις εκκλη­σί­ες, όπου ο εξε­γερ­μέ­νος λαός του Παρι­σιού με πρω­το­φα­νή ενθου­σια­σμό, ρου­φώ­ντας τα λόγια των ομι­λη­τών, άκου­γε κάθε λογής πρω­τό­γνω­ρα πράγ­μα­τα: Από επι­στη­μο­νι­κές θεω­ρί­ες και απαγ­γε­λί­ες ποι­η­μά­των έως πολι­τι­κές ανα­λύ­σεις για την πάλη των τάξε­ων και την εκμε­τάλ­λευ­ση του προλεταριάτου».
Στη συνέ­χεια στά­θη­κε στα πρω­το­πό­ρα μέτρα που πήρε η Κομ­μού­να στον τομέα του Πολι­τι­σμού, εισά­γο­ντας μια σει­ρά πρω­το­βου­λί­ες και νέους θεσμούς, αλλά και στο πώς ο κάθε καλ­λι­τε­χνι­κός κλά­δος προ­σέ­λα­βε και αντα­πο­κρί­θη­κε στα συντα­ρα­κτι­κά γεγονότα.

καλλιτεχνική και λογοτεχνική δημιουργία στα χρόνια της Κομμούνας 3

Στους εικα­στι­κούς, απ’ τους οποί­ους πολ­λοί ήταν αυτοί που τάχθη­καν στο πλευ­ρό της Κομ­μού­νας και μετά από κάλε­σμά της ίδρυ­σαν την Ομο­σπον­δία των Εικα­στι­κών Καλ­λι­τε­χνών του Παρι­σιού, η οποία δια­κή­ρυ­ξε την «ελεύ­θε­ρη διά­δο­ση της Τέχνης», απέρ­ρι­ψε τις εκθέ­σεις τέχνης με εμπο­ρι­κό χαρα­κτή­ρα, κατάρ­γη­σε τα επί­ση­μα βρα­βεία, δημιούρ­γη­σε το περιο­δι­κό «Officiel des Arts», ανοι­χτό σε όλες τις αισθη­τι­κές από­ψεις και κινή­μα­τα, άνοι­ξε πόλε­μο με τον ακα­δη­μαϊ­σμό των Σχο­λών Καλών Τεχνών, άρχι­σε πυρε­τω­δώς να ανα­διορ­γα­νώ­νει μου­σεία και βιβλιο­θή­κες και να τα ανοί­γει στο λαϊ­κό κοινό.
Στους μου­σι­κούς και ηθο­ποιούς που τις μέρες εκεί­νες ίδρυ­σαν την Ομο­σπον­δία τους, «νιώ­θο­ντας απε­λευ­θε­ρω­μέ­νοι από την επι­βο­λή του γού­στου των κυρί­αρ­χων τάξε­ων, ξεχύ­θη­καν στους δρό­μους, στις πλα­τεί­ες, στα περί­πτε­ρα, στα μου­σι­κά καφε­νεία ‑που δεν έκλει­σαν ποτέ στη διάρ­κεια της Κομ­μού­νας- στις κομπα­νί­ες και στις λαϊ­κές συγκε­ντρώ­σεις, στις δια­δη­λώ­σεις, στις εκκλησίες».

Ξεχω­ρι­στή ανα­φο­ρά έκα­νε και στο διά­ταγ­μα της Κομ­μού­νας «για τη μετα­βί­βα­ση του ελέγ­χου των θεά­τρων από τους ιδιώ­τες επι­χει­ρη­μα­τί­ες στην Ομο­σπον­δία των Καλ­λι­τε­χνών Θεά­τρων και Συναυ­λιών, μια ακό­μη από­δει­ξη ότι “η Κομ­μού­να σκό­πευε να απαλ­λο­τριώ­σει τους απαλ­λο­τριω­τές”. Δεν είναι τυχαίο ότι η σοβιε­τι­κή εξου­σία υιο­θέ­τη­σε αργό­τε­ρα μια αντί­στοι­χη μορ­φή οργά­νω­σης της τέχνης με βάση τις Ενώ­σεις των καλλιτεχνών».
Αλλά και στη στά­ση των φτα­σμέ­νων λογο­τε­χνών της περιό­δου απέ­να­ντι στην Κομ­μού­να, οι οποί­οι «σχε­δόν καθο­λι­κά την απο­δο­κί­μα­σαν», όπως και τη σιω­πη­ρή ή επι­κρι­τι­κή στά­ση απέ­να­ντι στην Κομ­μού­να που κρά­τη­σαν και οι συν­θέ­τες της κλα­σι­κής μου­σι­κής. Απα­ντώ­ντας στο για­τί, σημεί­ω­σε πως «κατά τη γνώ­μη μας, η κύρια αιτία είναι η εξάρ­τη­ση που νιώ­θουν οι καλ­λι­τέ­χνες, και δη οι φτα­σμέ­νοι, από την εκά­στο­τε εξου­σία, της οποί­ας την εύνοια θεω­ρούν προ­ϋ­πό­θε­ση για τη διά­δο­ση του έργου και τη διαιώ­νι­ση της φήμης τους». Ενώ τόνι­σε πως σε αυτές τις συν­θή­κες «φαντά­ζει ακό­μη μεγα­λύ­τε­ρο το μέγε­θος των λογο­τε­χνών που την υπε­ρα­σπί­στη­καν και τη δόξα­σαν», ανα­φε­ρό­με­νη ανα­λυ­τι­κά στον Βίκτωρ Ουγκώ, στον Ευγέ­νιο Ποτιέ, στον Ζαν Μπα­τίστ Κλε­μάν, στον σπου­δαίο ποι­η­τή Πωλ Βερ­λαίν, αλλά και στον μεγά­λο Αρθού­ρο Ρεμπώ, που απο­τε­λεί «αδιά­σει­στη από­δει­ξη για τη συμ­με­το­χή και τον ρόλο της εργα­τι­κής τάξης στην πολι­τι­στι­κή ανά­πτυ­ξη της ανθρωπότητας»

Δεί­τε και ξενά­γη­ση στην Κεντρι­κή έκθε­ση του 47ου Φεστι­βάλ ΚΝΕ — «Οδη­γη­τή» με την κάμε­ρα του 902.gr.

Είναι αφιε­ρω­μέ­νη στην πρώ­τη έφο­δο του προ­λε­τα­ριά­του στον ουρα­νό, την Παρι­σι­νή Κομ­μού­να, που απο­τε­λεί έναν από τους λαμπρό­τε­ρους φάρους στην πάλη του διε­θνούς επα­να­στα­τι­κού κινή­μα­τος, «το πιο υψη­λό παρά­δειγ­μα του πιο περί­λα­μπρου προ­λε­τα­ρια­κού κινή­μα­τος του 19ου αιώνα».

ΔΙΕΘΝΟΥΠΟΛΗ

19.30 Συζή­τη­ση με τίτλο «Η Κού­βα δεν είναι μόνη της!». Με την πρέ­σβει­ρα της Κού­βας στην Ελλά­δα, Ζέλ­μις Μαρία Ντο­μίν­γκες Κορ­τί­να, και τον Άρη Ευαγ­γε­λί­δη, μέλος του Τμή­μα­τος Διε­θνών Σχέ­σε­ων της ΚΕ του ΚΚΕ.

«Η Κούβα δεν είναι μόνη της!», το μήνυμα της εκδήλωσης στη Διεθνούπολη

Μήνυ­μα στή­ρι­ξης στον αγώ­να του κου­βα­νι­κού λαού για την υπε­ρά­σπι­ση των κατα­κτή­σε­ων και της πατρί­δας του έστει­λε η εκδή­λω­ση που έγι­νε από­ψε στη Διε­θνού­πο­λη, με φόντο τις πολύ­πλευ­ρες μεθο­δεύ­σεις των ΗΠΑ, αλλά και της ΕΕ να σφί­ξουν περαι­τέ­ρω τον κλοιό γύρω από το Νησί, εντεί­νο­ντας το εμπάρ­γκο ακό­μα και σε συν­θή­κες πανδημίας.

Ο Άρης Ευαγ­γε­λί­δης, μέλος του Τμή­μα­τος Διε­θνών Σχέ­σε­ων της ΚΕ του ΚΚΕ, σημεί­ω­σε ότι «απο­τε­λεί σημα­ντι­κή διε­θνι­στι­κή ευθύ­νη του ΚΚΕ να εκφρά­ζει πλα­τιά και ανυ­πο­χώ­ρη­τα την αλλη­λεγ­γύη του στον λαό και το ΚΚ της Κού­βας, να κατα­δι­κά­ζει χωρίς αστε­ρί­σκους την ιμπε­ρια­λι­στι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα», ανα­φε­ρό­με­νος στις δεκά­δες παρεμ­βά­σεις του Κόμ­μα­τος, αλλά και στην προ­σπά­θεια «το μήνυ­μα της αλλη­λεγ­γύ­ης προς την Κού­βα να περ­νά­ει στο μαζι­κό κίνη­μα, στα Συν­δι­κά­τα, στους Φοι­τη­τι­κούς Συλ­λό­γους, στους Συλ­λό­γους Γυναι­κών και άλλους μαζι­κούς φορείς».
Πρό­σθε­σε ότι παρά τις «μεγά­λες και σύν­θε­τες προ­κλή­σεις», που αντι­με­τω­πί­ζει αυτήν την περί­ο­δο η Κού­βα, «γίνε­ται φανε­ρή η ανω­τε­ρό­τη­τα του συστή­μα­τος Υγεί­ας της, που βάζει στο επί­κε­ντρο τον άνθρω­πο και όχι τα κέρ­δη των μονο­πω­λί­ων. Το πλέγ­μα που απο­τε­λεί­ται από την ανε­πτυγ­μέ­νη Πρω­το­βάθ­μια Φρο­ντί­δα Υγεί­ας για όλους, τα σύγ­χρο­να κρα­τι­κά νοσο­κο­μεία, την υψη­λό­τε­ρη ανα­λο­γία για­τρών / πλη­θυ­σμού στον κόσμο, την ανε­πτυγ­μέ­νη κρα­τι­κή έρευ­να και βιο­μη­χα­νία φαρ­μά­κου και βιοϊ­α­τρι­κής, επι­τρέ­πει στην Κού­βα να έχει καλύ­τε­ρα απο­τε­λέ­σμα­τα από τη συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία των καπι­τα­λι­στι­κών χωρών».PDF Logo

 

«Η Κούβα δεν είναι μόνη της» — Άρης Ευαγγελίδης

Επέ­κρι­νε τη βαρ­βα­ρό­τη­τα των ιμπε­ρια­λι­στών που «δεν διστά­ζουν να μπλο­κά­ρουν ακό­μη και την εισα­γω­γή ιατρι­κού εξο­πλι­σμού και ειδών πρώ­της ανά­γκης για την αντι­με­τώ­πι­ση της παν­δη­μί­ας» και επι­σή­μα­νε ότι «απο­τε­λεί τερά­στια πρό­κλη­ση και υπο­κρι­σία όσοι καθη­με­ρι­νά τσα­λα­πα­τούν τα κοι­νω­νι­κά δικαιώ­μα­τα και τις ελευ­θε­ρί­ες των λαών, δηλα­δή οι ΗΠΑ, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, οι αντί­στοι­χες αστι­κές κυβερ­νή­σεις (…) να εμφα­νί­ζο­νται ως αυτό­κλη­τοι σωτή­ρες και προ­στά­τες των ελευ­θε­ριών του κου­βα­νι­κού λαού».
Τέλος, τόνι­σε ότι «έχει καταρ­ρεύ­σει σαν χάρ­τι­νος πύρ­γος το αφή­γη­μα που πρό­βα­λαν διά­φο­ρες αστι­κές, σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κές και οπορ­του­νι­στι­κές δυνά­μεις διε­θνώς, αλλά και στη χώρα μας, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΜέΡΑ25 κ.ά., πως η εκλο­γή του Δημο­κρα­τι­κού Μπάι­ντεν τάχα θα σήμαι­νε προ­ο­δευ­τι­κή στρο­φή στην εξω­τε­ρι­κή πολι­τι­κή των ΗΠΑ (…) Για ακό­μα μια φορά απο­δει­κνύ­ε­ται πως το ψευ­το­δί­λημ­μα “προ­ό­δου” — συντή­ρη­σης εντός των τει­χών του συστή­μα­τος έχει μονα­δι­κό σκο­πό την εναλ­λα­γή στην αστι­κή δια­κυ­βέρ­νη­ση και τη διαιώ­νι­ση του συστή­μα­τος, πως η στρα­τη­γι­κή των αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων υπα­γο­ρεύ­ε­ται απα­ρέ­γκλι­τα από τα συμ­φέ­ρο­ντα των μονο­πω­λί­ων, μπρο­στά στα οποία δεν διστά­ζουν να δια­πρά­ξουν τα μεγα­λύ­τε­ρα εγκλή­μα­τα»

Η πρέ­σβει­ρα της Κού­βας, Ζέλ­μις Μαρία Ντο­μίν­γκες Κορ­τί­να, εξή­γη­σε ότι με την κατά­στα­ση που έχει δια­μορ­φω­θεί μετά από 6 δεκα­ε­τί­ες εμπάρ­γκο αλλά και τα νέα, 243 μέτρα που έλα­βε η κυβέρ­νη­ση Τραμπ και αυτή του Μπάι­ντεν δια­τή­ρη­σε και επέ­κτει­νε, «επι­χει­ρούν να προ­ξε­νή­σουν ζημιές στις βασι­κές ανά­γκες του κου­βα­νι­κού λαού και στις καθη­με­ρι­νές του δρα­στη­ριό­τη­τες και να επιρ­ρί­ψουν την ευθύ­νη γι’ αυτό στην κου­βα­νι­κή κυβέρ­νη­ση, με σκο­πό να προ­σπα­θή­σουν να απο­δεί­ξουν την απο­τυ­χία του σοσια­λι­σμού και να εμπο­δί­σουν τον λαό να συνε­χί­σει να στη­ρί­ζει την Επα­νά­στα­ση».
Στη συνέ­χεια ανα­φέρ­θη­κε στις «εκστρα­τεί­ες ψεύ­δους» των ιμπε­ρια­λι­στι­κών κέντρων με στό­χο «να υπο­νο­μεύ­σουν την Κου­βα­νι­κή Επα­νά­στα­ση», «να επιρ­ρί­ψουν στην κου­βα­νι­κή κυβέρ­νη­ση την ευθύ­νη για τις οικο­νο­μι­κές δυσχέ­ρειες σε και­ρούς παν­δη­μί­ας, δίχως να λαμ­βά­νο­νται υπό­ψη οι συνέ­πειες του απο­κλει­σμού». Πρό­σθε­σε ότι η κου­βα­νι­κή κυβέρ­νη­ση «απευ­θύ­νει έκκλη­ση για να επι­λυ­θούν οι δυσκο­λί­ες μετα­ξύ Κου­βα­νών, χωρίς εξω­τε­ρι­κές παρεμ­βά­σεις και στη βάση της πατριω­τι­κής ενό­τη­τας». Μετα­ξύ άλλων τόνι­σε ότι, παρά τις τερά­στιες δυσκο­λί­ες, «η Κού­βα κατά­φε­ρε να προ­χω­ρή­σει, απο­δει­κνύ­ο­ντας τη στα­θε­ρό­τη­τα του συστή­μα­τος Υγεί­ας της και την ικα­νό­τη­τά της να συνε­χί­ζει να συνερ­γά­ζε­ται με άλλες χώρες με τρό­πο αλλη­λέγ­γυο και ανθρω­πι­στι­κό. Απο­τε­λεί λόγο περη­φά­νιας για την Κού­βα το ότι κατά­φε­ρε, στις σημε­ρι­νές συν­θή­κες, να παρα­γά­γει 3 εμβό­λια και 2 υπο­ψή­φια εμβό­λια μέσα στους τελευ­ταί­ους μήνες, απο­τέ­λε­σμα της αυτα­πάρ­νη­σης των Κου­βα­νών επι­στη­μό­νων και του στα­θε­ρού συστή­μα­τος επι­στή­μης και τεχνο­λο­γι­κής και­νο­το­μί­ας», «με μια βιο­τε­χνο­λο­γι­κή και φαρ­μα­κευ­τι­κή βιο­μη­χα­νία στην υπη­ρε­σία του λαού, ο οποί­ος απο­λαμ­βά­νει ένα σύστη­μα Υγεί­ας δωρε­άν και ισό­τι­μο σε όλα τα επί­πε­δα»

«Η Κούβα δεν είναι μόνη της» — Ζέλμις Μαρία Ντομίνγκες Κορτίνα

Ακο­λού­θη­σε πλού­σια συζή­τη­ση, μετα­ξύ άλλων για τις στο­χευ­μέ­νες επεμ­βά­σεις των ΗΠΑ, όλα τα 62 χρό­νια της Επα­νά­στα­σης, με στό­χο να παρέμ­βουν στα εσω­τε­ρι­κά πράγ­μα­τα της χώρας. Όπως ανέ­φε­ρε χαρα­κτη­ρι­στι­κά η πρέ­σβει­ρα, ακό­μα και σήμε­ρα δαπα­νούν κάθε χρό­νο 20 εκα­τομ­μύ­ρια δολά­ρια σε ενέρ­γειες κατά της Κού­βας. Στο επί­κε­ντρο της συζή­τη­σης βρέ­θη­κε και το σχέ­διο με το οποίο το κου­βα­νι­κό κρά­τος αντι­με­τω­πί­ζει την παν­δη­μία, την ώρα που ο απο­κλει­σμός εντεί­νε­ται, αλλά και ενώ ο του­ρι­σμός έχει υπο­στεί μεγά­λο πλήγ­μα, με ό,τι αυτό συνε­πά­γε­ται για την κου­βα­νι­κή οικονομία.

ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

19.30 Ειδι­κή παρου­σί­α­ση των δια­δι­κα­σιών συντή­ρη­σης και δια­τή­ρη­σης του υλι­κού του Ιστο­ρι­κού Αρχεί­ου του ΚΚΕ από το εργα­στή­ριο συντή­ρη­σής του.

Διαχρονική η φροντίδα του ΚΚΕ για τη διαφύλαξη της ιστορικής αλήθειας και των ντοκουμέντων της

Μια ζωντα­νή ανα­δρο­μή της προ­σπά­θειας διά­σω­σης του Ιστο­ρι­κού Αρχεί­ου της ΚΕ του ΚΚΕ μετά τις πλημ­μύ­ρες που έπλη­ξαν την Αθή­να και την έδρα της ΚΕ τον Οκτώ­βρη του 1994, ήταν η ειδι­κή παρου­σί­α­ση των δια­δι­κα­σιών συντή­ρη­σης και δια­τή­ρη­σης του υλι­κού του Ιστο­ρι­κού Αρχείου.
Το άνοιγ­μα της εκδή­λω­σης πραγ­μα­το­ποί­η­σε η Αννα Αγα­θο­κλέ­ους, από την επι­τρο­πή Ιστο­ρι­κού Αρχεί­ου η οποία ανέ­φε­ρε ότι εκτός των άλλων η παρου­σί­α­ση υπο­γραμ­μί­ζει την ανά­γκη προ­σφο­ράς σημα­ντι­κών υλι­κών στο Αρχείο της ΚΕ, που «απο­τε­λεί προ­ϋ­πό­θε­ση ώστε να δια­σω­θούν, να δια­φυ­λα­χθούν αλλά και να ανα­δει­χθούν να συμ­βά­λουν και αυτά με τη σει­ρά τους στην ιστο­ρι­κή αλήθεια».

Στην συνέ­χεια το λόγο πήρε ο Πανα­γιώ­της Μαυ­ρα­ντώ­νης, υπεύ­θυ­νος του εργα­στη­ριού συντή­ρη­σης της ΚΕ, χημι­κός μηχα­νι­κός, που με πλή­θος φωτο­γρα­φιών και ντο­κου­μέ­ντων σε ψηφια­κή μορ­φή που χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­καν στην παρου­σί­α­ση, παρά­θε­σε τους παρά­γο­ντες αλλοί­ω­σης των αρχεια­κών υλι­κών όπως αυτών που είναι σε χάρ­τι­νη μορ­φή και στη συνέ­χεια τις μεθό­δους συντή­ρη­σης που ακο­λου­θού­νται. Ιδιαί­τε­ρη ανα­φο­ρά έκα­νε στην μεγά­λη πεί­ρα που έχει απο­κο­μι­σθεί από την τιτά­νια προ­σπά­θεια διά­σω­σης του αρχεί­ου με την συμ­βο­λή χιλιά­δων συντρό­φων και φίλων του Κόμ­μα­τος, επι­στη­μό­νων και φορέ­ων οι οποί­οι πάλε­ψαν με τη λάσπη κάτω από αντί­ξο­ες συν­θή­κες μετά την πλημ­μύ­ρα του 1994.
Η Γιώ­τα Κοντα­ξι­δά­κη, συντη­ρή­τρια έργων ζωγρα­φι­κής στο εργα­στή­ριο, με τη σει­ρά της ανα­φέρ­θη­κε στις μεθό­δους απο­κα­τά­στα­σης των υλι­κών τόσο αυτών που προ­έρ­χο­νταν από τις πλημ­μύ­ρες αλλά και όσα προ­σφέ­ρο­νται στο Κόμ­μα , τα όποια και αυτά έχουν φανε­ρά τα σημά­δια του χρό­νου πάνω τους.
Μετά το τέλος της παρου­σί­α­σης οι παρευ­ρι­σκό­με­νοι είχαν την ευκαι­ρία να περι­η­γη­θούν στο Περί­πτε­ρο Ιστο­ρί­ας να δουν εκδό­σεις του Τμή­μα­τος Ιστο­ρί­ας της ΚΕ, να ενη­με­ρω­θούν μέσα από το ξεχω­ρι­στό φυλ­λά­διο που υπήρ­χε στο χώρο, για τις δυνα­τό­τη­τες που παρέ­χει το επι­μορ­φω­τι­κό κέντρο «Χαρί­λα­ος Φλω­ρά­κης» στους νέους ερευ­νη­τές, αλλά και σε όσους ενδια­φέ­ρο­νται να ανα­ζη­τή­σουν πηγές της Ιστορίας.
Αξί­ζει να σημειω­θεί ότι αρκε­τοί επι­σκέ­πτες που κάνουν στά­ση στο περί­πτε­ρο Ιστο­ρί­ας έχουν συν­δρά­μει οικο­νο­μι­κά για την απο­πε­ρά­τω­ση του Μου­σεί­ου στο Νεστό­ριο Καστο­ριάς και για το Μνη­μείο στο Μεζούρ­λο της Λάρι­σας, ανα­γνω­ρί­ζο­ντας την ανά­γκη δια­φύ­λα­ξης της ιστο­ρι­κής αλή­θειας, των διδαγ­μά­των της μέσω και της ανά­πτυ­ξης του δικτύ­ου Μου­σεί­ων και Μνη­μεί­ων της ΚΕ του ΚΚΕ.

ΣΤΕΚΙ «ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΑΕΡΟΣΤΑΤΟΥ»

19.00 — 23.00 Γωνιές δρα­στη­ριο­τή­των και παι­χνι­διών: «Το ημε­ρο­λό­γιο ενός απο­ρη­μέ­νου», «Κι όμως, κινεί­ται…», «Το “κόκ­κι­νο Αερό­στα­το” ζητά­ει τη γνώ­μη σου», «Εργα­ζό­με­νος άνθρω­πος: Σ’ αυτόν ανή­κει ο κόσμος!»
20.30 Stand up comedyαερόστατο

Και τη δεύ­τε­ρη μέρα του Φεστι­βάλ ο χώρος του «κόκ­κι­νου Αερό­στα­του» έσφυ­ζε από ζωή. Χαμό­γε­λα, πει­ράγ­μα­τα, συζη­τή­σεις, πολύ­μορ­φες δρα­στη­ριό­τη­τες συν­θέ­τουν το σκη­νι­κό του χώρου. Και οι μικροί φίλοι του «κόκ­κι­νου Αερό­στα­του» δεν φεύ­γουν με «άδεια» χέρια από το Στέ­κι τους, αφού παίρ­νουν μαζί τους σαν ανα­μνη­στι­κό της συμ­με­το­χής τους στο 47ο Φεστι­βάλ ΚΝΕ — «Οδη­γη­τή» ένα μικρό αερόστατο.
Πολ­λές είναι ακό­μα οι ομά­δες των παι­διών που πραγ­μα­το­ποιούν επί­σκε­ψη στο βιβλιο­πω­λείο και είναι πολ­λά τα παι­διά που προ­μη­θεύ­ο­νται το βιβλίο της «Σύγ­χρο­νης Επο­χής» «Τα παι­διά της Αθή­νας» σε ειδι­κή τιμή — προ­σφο­ρά. Το συγκε­κρι­μέ­νο βιβλίο, άλλω­στε, περι­λαμ­βά­νε­ται στα προ­τει­νό­με­να ανα­γνώ­σμα­τα από τα οποία θα αντλή­σουν έμπνευ­ση και θα τρο­φο­δο­τή­σουν τις πρω­το­βου­λί­ες του επό­με­νου δια­στή­μα­τος με αφορ­μή τη συμπλή­ρω­ση 80 χρό­νων από την ίδρυ­ση του ΕΑΜ και την 28η Οκτωβρίου.

Οι «γωνιές» δρα­στη­ριο­τή­των συνε­χί­ζουν να κερ­δί­ζουν τις εντυ­πώ­σεις και τα παι­διά ανα­μέ­νουν να συμ­με­τά­σχουν στις πολύ­μορ­φες δρα­στη­ριό­τη­τες. Σήμε­ρα συνε­χί­ζου­με την παρου­σί­α­ση των «γωνιών» που έχουν απο­σπά­σει το ενδια­φέ­ρον των παιδιών.
«Το ημε­ρο­λό­γιο ενός απο­ρη­μέ­νου» η νέα στή­λη του περιο­δι­κού που έχει κερ­δί­σει ήδη τις εντυ­πώ­σεις φιλο­ξε­νεί­ται σε μία γωνιά. Ο… «απο­ρη­μέ­νος φίλος» των παι­διών βρι­σκό­ταν και αυτός στο Φεστι­βάλ και κάνει μια πλού­σια συζή­τη­ση με τα παι­διά για θέμα­τα που τα απα­σχο­λούν: Για τις κατα­στρο­φι­κές πυρ­κα­γιές του καλο­και­ριού, το σχο­λείο τους, την παν­δη­μία κ.ά. Εδώ όμως ο «απο­ρη­μέ­νος φίλος» των παι­διών δίνει τον λόγο στα ίδια τα παι­διά. Τα διά­φο­ρα «κενά» που έχει η έκθε­ση του χώρου γεμί­ζουν με τις δικές τους απο­ρί­ες, φωτο­γρα­φί­ες, σκί­τσα, ζωγρα­φιές και προ­βλη­μα­τι­σμούς. Έτσι τα παι­διά παίρ­νουν θέση για όλα όσα βιώ­νουν στην καθη­με­ρι­νό­τη­τά τους.
«Εργα­ζό­με­νος άνθρω­πος: Σ’ αυτόν ανή­κει ο κόσμος!» είναι το θέμα της επό­με­νης «γωνιάς». Σε αυτή τη γωνιά τα παι­διά παίρ­νουν τον πρώ­το λόγο μετέ­χο­ντας σε ένα ζωντα­νό podcast. Καλού­νται να απα­ντή­σουν σε ερω­τή­σεις όπως: Τι είναι εργα­σία; Για­τί οι μεγά­λοι δου­λεύ­ουν; Ποια επαγ­γέλ­μα­τα είναι πιο σημα­ντι­κά και για­τί; Ποιες είναι οι πιο δύσκο­λες δου­λειές; Πριν τον κορο­νο­ϊό οι γονείς σου δού­λευαν πολ­λές, λίγες ή κανο­νι­κές ώρες κάθε μέρα; Πόσο κου­ρά­ζο­νται στη δου­λειά τους; Θα σου άρε­σε να δου­λεύ­ουν από το σπί­τι; Τι επάγ­γελ­μα θέλεις να κάνεις; Οι απα­ντή­σεις των παι­διών είναι πολ­λές και δια­φο­ρε­τι­κές. Μέσα από αυτές στα­δια­κά ανα­κα­λύ­πτουν πως τα πάντα γύρω μας είναι απο­τέ­λε­σμα της ανθρώ­πι­νης εργα­σί­ας. Προ­βλη­μα­τί­ζο­νται για τη σημα­σία που έχει η δου­λειά κάθε εργά­τη, αγρό­τη, εμπο­ρο­ϋ­πάλ­λη­λου, επι­στή­μο­να, κρί­κοι της ίδιας αλυ­σί­δας που αυτοί παρά­γουν τον πλού­το. Στη συνέ­χεια, μέσα από γρί­φους και σπα­ζο­κε­φα­λιές προ­σπα­θούν να δώσουν απά­ντη­ση στο ερώ­τη­μα «Τι χρειά­ζε­ται για να γίνει το καθε­τί και σε ποιον τελι­κά ανή­κει». Και στο τέλος μέσα από δικές τους χει­ρο­τε­χνί­ες κατα­σκευά­ζουν μία ημέ­ρα, ένα 24ωρο των γονιών τους… Πώς είναι και πώς πραγ­μα­τι­κά θα ήθε­λαν και θα μπο­ρού­σε να είναι…

ΣΤΕΚΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

19.30 Επί­δει­ξη — παρου­σί­α­ση των αθλη­μά­των Αερο­βι­κής Γυμνα­στι­κής, Ακρο­βα­τι­κής Γυμνα­στι­κής, Γυμνα­στι­κής για όλους σε συνερ­γα­σία με την Ελλη­νι­κή Γυμνα­στι­κή Ομοσπονδία.

Πλημμύρισε από ρυθμό, χάρη και αρμονία το Αθλητικό Στέκι

Mε ρυθ­μό, χάρη και αρμο­νία πλημ­μύ­ρι­σε κατά τη δεύ­τε­ρη ημέ­ρα του 47ου Φεστι­βάλ ΚΝΕ — «Οδη­γη­τή» ο χώρος στο Αθλη­τι­κό Στέ­κι, όπου πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε επί­δει­ξη γυμνα­στι­κής με τη συνερ­γα­σία της Ελλη­νι­κής Γυμνα­στι­κής Ομο­σπον­δί­ας (ΕΓΟ). Συμ­με­τεί­χαν του­λά­χι­στον 130 αγό­ρια και κορί­τσια από 6 Αθλη­τι­κούς Συλλόγους.
Το «παρών» έδω­σαν οι Σύλ­λο­γοι «Πρω­το­πο­ρία», ΑΣ «Μ. Αλέ­ξαν­δρος», ΑΟΓ «Ολυ­μπιά­δα» Θρα­κο­μα­κε­δό­νων, ΑΓΣ «Νηρέ­ας» Ν. Περά­μου, ΦΟ «Κότι­νος», ΟΑ Λαυρίου.

Παρα­βρέ­θη­κε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημή­τρης Κου­τσού­μπας (που όπως είδα­με βρά­βευ­σε την Ελλη­νι­κή Ομο­σπον­δία Γυμνα­στι­κής για τη συμ­με­το­χή της στις εκδη­λώ­σεις του Φεστιβάλ)
Ο Γραμ­μα­τέ­ας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπα­τιέ­λος, από την πλευ­ρά του βρά­βευ­σε τους εκπρο­σώ­πους των Συλ­λό­γων που συμ­με­τεί­χαν στην εκδήλωση

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

19.00 Κατα­σκευά­ζου­με μου­σι­κά όργα­να απ’ όλο τον κόσμο.
19.00 Εργα­στή­ρι κού­κλας από κάλ­τσες με την Ιρί­να Μπόικο.
19.30
 Δημιουρ­γού­με τη δική μας μπάντα.
20.30 Αφή­γη­ση παραμυθιού.
21.00 Παρά­στα­ση μαριο­νέ­τας από τον Χρή­στο Τζίκα.

Δεί­τε και
Δεκά­δες χιλιά­δες στο Φεστι­βάλ — Ένα μεγά­λο ξέσπα­σμα της νεο­λαί­ας που τολ­μά και αγωνίζεται

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο