Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

6 Απριλίου 1941: Η Γερμανία επιτίθεται στην Ελλάδα

Από τα μέσα του 1940 η ναζι­στι­κή Γερ­μα­νία άρχι­σε τις προ­ε­τοι­μα­σί­ες για την επί­θε­ση κατά της Σοβιε­τι­κής Ενω­σης. Το σχέ­διο που επε­ξερ­γά­στη­κε το γερ­μα­νι­κό επι­τε­λείο πήρε την κωδι­κή ονο­μα­σία: «Επι­χεί­ρη­ση Μπαρ­μπα­ρό­σα». Ομως, για να προ­χω­ρή­σει, έπρε­πε να εξα­σφα­λί­σει τα νώτα της από τη Βαλ­κα­νι­κή. Γι’ αυτό το σκο­πό κατα­στρώ­θη­κε η επι­χεί­ρη­ση «Μαρί­τα», η συγκέ­ντρω­ση δηλα­δή 24 γερ­μα­νι­κών μεραρ­χιών στη Ρου­μα­νία και η προ­ώ­θη­σή τους την άνοι­ξη του ’41 στη Βουλ­γα­ρία και στη συνέ­χεια η εισβο­λή στην Ελλάδα.

Ο ηρω­ι­κός αγώ­νας του ελλη­νι­κού στρα­τού στο Μέτω­πο της Αλβα­νί­ας κατά της φασι­στι­κής Ιτα­λί­ας επη­ρέ­α­σε σημα­ντι­κά τα σχέ­δια των χιτλε­ρι­κών, αφού υπο­λο­γί­ζε­ται ότι η επί­θε­ση κατά της ΕΣΣΔ καθυ­στέ­ρη­σε, εξαι­τί­ας αυτής της εξέ­λι­ξης, κατά 4–5 μήνες.

Στις 6 Απρί­λη 1941 εκδη­λώ­θη­κε, ταυ­το­χρό­νως, η γερ­μα­νι­κή επί­θε­ση κατά της Ελλά­δας και της Γιου­γκο­σλα­βί­ας. Η επί­θε­ση στα μακε­δο­νι­κά οχυ­ρά άρχι­σε τα ξημε­ρώ­μα­τα, πριν το τέλος του τελε­σι­γρά­φου προς την ελλη­νι­κή κυβέρνηση.

Η αντί­στα­ση της Γιου­γκο­σλα­βί­ας εξου­δε­τε­ρώ­θη­κε ταχύ­τα­τα, όμως τα γερ­μα­νι­κά στρα­τεύ­μα­τα συνά­ντη­σαν σκλη­ρή αντί­στα­ση στα οχυ­ρά Ρού­πελ από τον ελλη­νι­κό στρα­τό. Οι Γερ­μα­νοί ανα­προ­σάρ­μο­σαν τα σχέ­διά τους και προ­χώ­ρη­σαν σε ελιγ­μό. Πέρα­σαν από τη Γιου­γκο­σλα­βία στο ελλη­νι­κό έδα­φος, διέ­σχι­σαν την κοι­λά­δα του Αξιού και της Δοϊ­ρά­νης και κατέ­λα­βαν τη Θεσ­σα­λο­νί­κη στις 9 Απρίλη.

Μετά από δια­τα­γή του Γενι­κού Επι­τε­λεί­ου παρα­δό­θη­κε στους Γερ­μα­νούς το Τμή­μα Στρα­τιάς Ανα­το­λι­κής Μακε­δο­νί­ας- Θρά­κης (ΤΣΑΜ). Επει­τα από αυτή την εξέ­λι­ξη η Στρα­τιά της Ηπεί­ρου περι­ήλ­θε σε δει­νή θέση. Περι­κυ­κλω­μέ­νη από τους Ιτα­λούς και τους Γερ­μα­νούς υπο­χρε­ώ­θη­κε σε συν­θη­κο­λό­γη­ση στις 23 Απρίλη.

Ο ηρω­ι­κός αγώ­νας του ελλη­νι­κού στρα­τού σε δύο μέτω­πα, απέ­να­ντι στις σιδε­ρό­φρα­χτες στρα­τιές της φασι­στι­κής Ιτα­λί­ας και της ναζι­στι­κής Γερ­μα­νί­ας προ­κά­λε­σε το θαυ­μα­σμό σ’ όλο τον κόσμο. Επί 16 μέρες αντι­με­τώ­πι­σε τη φονι­κό­τε­ρη στρα­τιω­τι­κή μηχα­νή που γνώ­ρι­σε ποτέ η ανθρω­πό­τη­τα. Οι σύμ­μα­χοι αρνή­θη­καν να βοη­θή­σουν, αφού θεω­ρού­σαν χαμέ­νη υπό­θε­ση την αντί­στα­ση κατά των Γερ­μα­νών. Ομως και η άρχου­σα τάξη με το παλά­τι έδει­ξαν ότι δεν πίστευαν στην αντί­στα­ση και φρό­ντι­σαν άρον — άρον να συν­θη­κο­λο­γή­σουν και να ανα­χω­ρή­σουν υπό την προ­στα­σία των Αγγλων για τη Μέση Ανατολή.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο