60 χρόνια από την ίδρυση της «Δηµοκρατικής Κίνησης Νέων “Γρηγόρης Λαµπράκης”»

Η Δηµο­κρα­τι­κή Κίνη­ση Νέων «Γρη­γό­ρης Λαµπρά­κης» (ΔΚΝΓΛ) δηµιουρ­γή­θη­κε στις 8 Ιού­νη 1963, λίγες µέρες µετά τη δολο­φο­νία του συνερ­γα­ζό­µε­νου µε την ΕΔΑ βου­λευ­τή, για­τρού και βαλ­κα­νιο­νί­κη Γρη­γό­ρη Λαµπράκη.

Την ιδρυ­τι­κή δια­κή­ρυ­ξή της, συνυ­πέ­γρα­ψαν δια­νο­ού­µε­νοι, καλ­λι­τέ­χνες, λογο­τέ­χνες, δημο­σιο­γρά­φοι όπως, μετα­ξύ άλλων, οι Μίκης Θεο­δω­ρά­κης, Αντώ­νης Ποντι­κά­κης, Μίνως Αργυ­ρά­κης, Αλέ­κος Ἀλε­ξαν­δρά­κης, Μήτσος Λυγί­ζος, Βάσω Κατρά­κη, Νότης Περ­γιά­λης, Μέντης Μπο­σταν­τζό­γλου, Γιώρ­γος Χαρα­λα­μπί­δης, Φαί­δρος Μπάρ­λας, Νίκος Τσε­κού­ρας, Γιώρ­γος Μανιά­της, Νίκος Κούν­δου­ρος, Γεώρ­γιος Θάνος, Νίκος Γεωρ­γό­που­λος, κ.ά.

Στις 14 Σεπτεμ­βρί­ου του 1964, 15 μήνες αργό­τε­ρα, προ­κύ­πτει η Δημο­κρα­τι­κή Νεο­λαία Λαμπρά­κη από τη συγ­χώ­νευ­ση της Νεο­λαί­ας της ΕΔΑ και της ΔΚΝΓΛ. Σ

το ιδρυ­τι­κό συνέ­δριο της ΔΝΑ που γίνε­ται το 1965, η ΔΝΛ είναι η μεγα­λύ­τε­ρη πολι­τι­κή οργά­νω­ση νεο­λαί­ας, μετά την ΕΠΟΝ. Στις 15 Μαρ­τί­ου 1965, πραγ­μα­το­ποί­η­σε το Α’ ιδρυ­τι­κό συνέ­δριό της και πρώ­τος πρό­ε­δρος εκλέ­χθη­κε ο Μίκης Θεοδωράκης.

Χειρόγραφο σημείωμα του Μίκη Θεοδωράκη 29–5‑1963

mikisguide.gr

«Έφτα­σε η ιστο­ρι­κή στιγ­μή για τη δημιουρ­γία της μαχη­τι­κής δημο­κρα­τι­κής πρω­το­πο­ρί­ας που θα σαρώ­σει τις φασι­στι­κές, παρα­κρα­τι­κές οργα­νώ­σεις και θα απο­κα­τα­στή­σει τη δημο­κρα­τι­κή ομα­λό­τη­τα στην Ελλά­δα. Ο Λαμπρά­κης – ήρω­ας του ελλη­νι­κού λαού μας έδει­ξε το μονα­δι­κό δρό­μο: είναι ο δρό­μος της πάλης. Της πάλης μέχρις εσχά­των! Στη φασι­στι­κή οργά­νω­ση του εχθρού ο Ελλη­νι­κός λαός θα πρέ­πει να αντι­τά­ξει τη δημο­κρα­τι­κή οργά­νω­ση του μαζι­κού κινή­μα­τος. Δεν θα πολε­μή­σο­με σαν άτο­μα, αλλά σαν ένας παντο­δύ­να­μος λαός ικα­νός να συν­θλί­ψει κάτω από το βάρος του και μπρο­στά από την ορμή του, τα παρά­σι­τα του έθνους. Θα πολε­μή­σο­με μέσα από τις γραμ­μές ενός Παλ­λαϊ­κού Δημο­κρα­τι­κού Μετώ­που που θα βάζει σαν απο­κλει­στι­κή απο­στο­λή του την εγκα­θί­δρυ­ση της δημο­κρα­τι­κής λει­τουρ­γί­ας, την εξα­σφά­λι­ση των δικαιω­μά­των όλων των πολι­τών, την ισό­τη­τα μπρο­στά στους νόμους και την εφαρ­μο­γή του Συντάγ­μα­τος των Ελλή­νων. Το μέτω­πο για τη Δημο­κρα­τία στην Ελλά­δα θα πρέ­πει να είναι σημείο συναί­νε­σης όλων των δημο­κρα­τι­κών μας κομμάτων….»

Χιλιάδες λαού στα βήματα του Λαμπράκη

Σπου­δαία στιγ­μή ανά­με­σα στις δρά­σης της Νεο­λαί­ας Λαμπρά­κη υπήρ­ξε η δεύ­τε­ρη Μαρα­θώ­νια Πορεία Ειρή­νης. Ένα χρό­νο νωρί­τε­ρα, τον Απρί­λιο του ’63, ο Γρη­γό­ρης Λαμπρά­κης είχε πρω­το­στα­τή­σει στην Α’ πορεία. Από την ημέ­ρα εκεί­νη προ­έρ­χε­ται η ιστο­ρι­κή λήψη του Έλλη­να βου­λευ­τή να περ­πα­τά με υψω­μέ­νο το πανό που γρά­φει «ΕΛΛΑΣ» και φέρει το σήμα της ειρή­νης. Το 1963 ο Λαμπρά­κης είχε βαδί­σει μόνος.

Όμως ένα χρό­νο μετά, στις 17 Μαΐ­ου του 1964, περί­που 300 χιλιά­δες ειρη­νι­στές απ’ όλη την Ελλά­δα, καθώς και ξένοι αντι­πρό­σω­ποι του παγκό­σμιου κινή­μα­τος, «βάδι­σαν στα βήμα­τα του Λαμπρά­κη». Ολο­κλή­ρω­σαν την αρχαία μαρα­θώ­νια δια­δρο­μή των 42 χιλιο­μέ­τρων και πραγ­μα­το­ποί­η­σαν την μεγα­λύ­τε­ρη ως τότε πορεία ειρή­νης που είχε γίνει ποτέ στον κόσμο.

Τότε, ο Αλέ­κος Αλε­ξαν­δρά­κης, άνοι­ξε με «τον χαι­ρε­τι­σμό στον Ήλιο» μια σύντο­μη τελε­τή στον Τύμ­βο του Μαρα­θώ­να κλεί­νο­ντας με την εξής φρά­ση: «Η Πορεία αρχί­ζει. Παρα­με­ρί­στε να περά­σει ο Γρη­γό­ρης Λαμπράκης».

Πηγή: mikisguide.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα