Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

7 Απριλίου 1943: Επιχείρηση «Σωτηρία» των Ακροναυπλιωτών

7 του Απρί­λη του 1943. Είκο­σι επτά στε­λέ­χη του ΕΛΑΣ της Αθή­νας, με επι­κε­φα­λής τον Σπύ­ρο Κωτσά­κη (Νέστο­ρα), υπεύ­θυ­νο του ΕΛΑΣ Αθή­νας- Πει­ραιά, απε­λευ­θέ­ρω­σαν από το Σανα­τό­ριο «Σωτη­ρία» 56 στε­λέ­χη και μέλη του ΚΚΕ, που κρα­τού­σε η μετα­ξι­κή δικτα­το­ρία στο Στρα­τό­πε­δο της Ακρο­ναυ­πλί­ας και είχε παρα­δώ­σει στους κατα­κτη­τές. Η επι­χεί­ρη­ση έγι­νε με τη βοή­θεια πατριω­τών χωρο­φυ­λά­κων της φρου­ράς των κρα­του­μέ­νων αγω­νι­στών της «Σωτη­ρί­ας», καθώς και αστυ­φυ­λά­κων, που ήταν στε­λέ­χη του ΕΛΑΣ Αθή­νας. Επι­κε­φα­λής των κρα­του­μέ­νων κομ­μου­νι­στών, που απέ­δρα­σαν ήταν ο Βασί­λης Μπαρ­τζιώ­τας (Φάνης). Η τολ­μη­ρή αυτή επι­χεί­ρη­ση προ­κά­λε­σε μεγά­λο ενθου­σια­σμό στο λαό της πρωτεύουσας.

Η επι­χεί­ρη­ση για την απε­λευ­θέ­ρω­ση των Ακρο­ναυ­πλιω­τών απο­φα­σί­στη­κε από το Πολι­τι­κό Γρα­φείο του ΚΚΕ και ανα­τέ­θη­κε στην Κεντρι­κή Επι­τρο­πή του ΕΛΑΣ. Το σχέ­διο της επι­χεί­ρη­σης κατα­στρώ­θη­κε σε ειδι­κή συνε­δρί­α­ση, στις αρχές του Μάρ­τη 1943, στην οποία συμ­με­τεί­χαν οι Γιώρ­γης Σιά­ντος, Γενι­κός Γραμ­μα­τέ­ας της ΚΕ του ΚΚΕ, Πολύ­δω­ρος Δανι­η­λί­δης, πολι­τι­κός υπεύ­θυ­νος της ΚΕ του ΕΛΑΣ και ο Σπύ­ρος Κωτσάκης.

Στη συνέ­χεια ακο­λού­θη­σαν οι εντα­τι­κές προ­ε­τοι­μα­σί­ες. Ο Σπ. Κωτσά­κης στο βιβλίο του «Εισφο­ρά» γρά­φει: «Η επι­χεί­ρη­ση οργα­νω­νό­ταν σε συν­θή­κες παρα­νο­μί­ας και η αυστη­ρή τήρη­ση των συνω­μο­τι­κών κανό­νων ήταν πρω­ταρ­χι­κός όρος της επι­τυ­χί­ας… Η επι­χεί­ρη­ση προ­ε­τοι­μα­ζό­ταν ακρι­βώς τότε, που η Αθή­να έδι­νε και κέρ­δι­ζε την παλ­λαϊ­κή μάχη της ματαί­ω­σης της επιστράτευσης».

Η επι­χεί­ρη­ση άρχι­σε στις 5 τα ξημε­ρώ­μα­τα της 7ης Απρί­λη. Μέσα σε λίγη ώρα οι μαχη­τές του ΕΛΑΣ αφό­πλι­σαν τη φρου­ρά και απε­λευ­θέ­ρω­σαν τους 56 κρα­τού­με­νους. Ο Σπ. Κωτσά­κης γρά­φει: «Πετα­γό­μα­στε στο αρχι­φυ­λα­κείο. Εκεί οι σκο­ποί είναι δεμέ­νοι και φοβι­σμέ­νοι. Τους λέω: “Ο ΕΛΑΣ σήμε­ρα απε­λευ­θέ­ρω­σε τους πατριώ­τες πολι­τι­κούς κρα­τού­με­νους. Ηρθα­με ειδι­κό από­σπα­σμα, σταλ­μέ­νοι από τον Αρη. Δεν πρέ­πει να σας κακο­φαί­νε­ται που θα σας δέσου­με και θα σας φιμώ­σου­με. Για καλό σας είναι… Αν κανέ­νας θέλει να βγει στο βου­νό να πολε­μή­σει θα τον πάρου­με μαζί μας”. Δύο από τους φρου­ρούς πήγαν με τους ΕΛΑΣίτες».

Η απε­λευ­θέ­ρω­ση των 56 αγω­νι­στών της Ακρο­ναυ­πλί­ας στά­θη­κε η πρώ­τη μάχη του ΕΛΑΣ της Αθή­νας. Πέρα από το κύμα ενθου­σια­σμού που προ­κά­λε­σε στο λαό της πρω­τεύ­ου­σας, έπαι­ξε σημα­ντι­κό ρόλο στην οργά­νω­ση του αγώ­να, αφού οι απε­λευ­θε­ρω­θέ­ντες, στην πλειο­ψη­φία τους δοκι­μα­σμέ­να στε­λέ­χη του ΚΚΕ, πλαι­σί­ω­σαν σαν καθο­δη­γη­τές τις οργα­νώ­σεις του κόμ­μα­τος όλης της Ελλάδας.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο