80 χρόνια από το θάνατο του Λέοντα Τρότσκι

Ογδό­ντα χρό­νια συμπλη­ρώ­νο­νται σήμε­ρα, 21 Αυγού­στου, από το θάνα­το στο Μεξι­κό, του Λέο­ντα Μπρον­στάιν (Τρό­τσκι) , έπει­τα από θανά­σι­μο χτύ­πη­μα που του κατά­φε­ρε ο Ισπα­νός κομ­μου­νι­στής και μαχη­τής του Ισπα­νι­κού Εμφυ­λί­ου Ραμόν Μερκαντέρ.

Γεν­νη­μέ­νος το 1879 στην Ουκρα­νία ο Τρό­τσκι συμ­με­τεί­χε στην Οκτω­βρια­νή Επα­νά­στα­ση, διε­τέ­λε­σε Λαϊ­κός Επί­τρο­πος Εξω­τε­ρι­κών Υπο­θέ­σε­ων στην πρώ­τη σοβιε­τι­κή κυβέρ­νη­ση (Νοέμ­βρης 1917-Μάρ­της 1918), Λαϊ­κός Επί­τρο­πος των Στρα­τιω­τι­κών και Ναυ­τι­κών Υπο­θέ­σε­ων και Πρό­ε­δρος του Επα­να­στα­τι­κού Στρα­τιω­τι­κού Συμ­βου­λί­ου την περί­ο­δο 1918–1925. Υπήρ­ξε μέλος του Πολι­τι­κού Γρα­φεί­ου της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος της ΕΣΣΔ την περί­ο­δο 1919–1926.

Οι προ­βλη­μα­τι­κές θεω­ρη­τι­κές του προ­σεγ­γί­σεις, που οδη­γού­σαν σε δια­στρέ­βλω­ση του μαρ­ξι­σμού, απο­τέ­λε­σαν σημείο έντο­νης ιδε­ο­λο­γι­κής δια­πά­λης με τον Β. Ι. Λένιν. Υπήρ­ξε ο θεμε­λιω­τής του βασι­κού οπορ­του­νι­στι­κού ρεύ­μα­τος που εμφα­νί­στη­κε στους κόλ­πους του ΚΚ (μπολ­σε­βί­κων) τις δεκα­ε­τί­ες του 1920 και 1930.

Η αντε­πα­να­στα­τι­κή του δρά­ση, που εντά­θη­κε μετά το θάνα­το του Λένιν το 1924, είχε ως απο­τέ­λε­σμα να απε­λα­θεί από την ΕΣΣΔ το 1929. Το 1932 του στε­ρή­θη­κε και η σοβιε­τι­κή υπη­κο­ό­τη­τα. Κατά τη διάρ­κεια της εξο­ρί­ας του έζη­σε σε διά­φο­ρες χώρες, μετα­ξύ των οποί­ων η Τουρ­κία, η Γαλ­λία, η Νορ­βη­γία και, τέλος, το Μεξικό.

Το σύνο­λο σχε­δόν της δρά­σης του Τρό­τσκι στο εξω­τε­ρι­κό σχε­τί­ζε­ται με την προ­σπά­θεια να συκο­φα­ντη­θεί η ΕΣΣΔ και ο σοσια­λι­σμός. Με «όχη­μα» τον αντι­στα­λι­νι­σμό, ο Τρό­τσκι χρη­σι­μο­ποί­η­σε κάθε δια­θέ­σι­μο μέσο και βήμα προ­κει­μέ­νου να δια­σπεί­ρει θεω­ρί­ες συνω­μο­σί­ας ενά­ντια στην Σοβιε­τι­κή Ένω­ση, ιδιαί­τε­ρα σε μια περί­ο­δο ραγδαί­ας ανό­δου του φασι­σμού. Το 1939 απο­δέ­χθη­κε πρό­τα­ση της Επι­τρο­πής Ντάις της Βου­λής των Αντι­προ­σώ­πων των ΗΠΑ να κατα­θέ­σει σχε­τι­κά με τη δρά­ση των κομ­μου­νι­στών στη χώρα. Κάτι που τελι­κά δεν πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε καθώς οι αρχές των ΗΠΑ αρνή­θη­καν να εκδώ­σουν βίζα εισό­δου στη χώρα για τον Τρότσκι.

Τον Οκτώ­βρη του 1940, έχο­ντας χάσει την στή­ρι­ξη πολ­λών εκ των πιο θερ­μών υπο­στη­ρι­κτών του, δέχθη­κε επί­θε­ση με ορει­βα­τι­κή αξί­να στο σπί­τι που διέ­με­νε. Δρά­στης του φονι­κού ήταν ο Ισπα­νός κομ­μου­νι­στής Ραμόν Μερ­κα­ντέρ, ο οποί­ος κατα­δι­κά­στη­κε σε 20 χρό­νια φυλάκιση.

Ο ίδιος ο Λέον Τρό­τσκι και η ιδε­ο­λο­γι­κή του παρα­κα­τα­θή­κη – το ρεύ­μα του «τρο­τσκι­σμού» — αξιο­ποι­ή­θη­καν ποι­κι­λο­τρό­πως από το διε­θνή ιμπε­ρια­λι­σμό με στό­χο να χτυ­πη­θεί το πρώ­το σοσια­λι­στι­κό κρά­τος στον κόσμο και να συκο­φα­ντη­θεί ο μαρξισμός-λενινισμός.

Αλή­θειες και ψέμα­τα για τον Στά­λιν: Συνέ­ντευ­ξη με τον καθη­γη­τή Grover Furr