9 Αυγούστου 1945: Οι ΗΠΑ ρίχνουν τη βόμβα στο Ναγκασάκι

Στις 9 Αυγού­στου 1945, τρεις μέρες μετά τη ρίψη της πρώ­της ατο­μι­κής βόμ­βας στη Χιρο­σί­μα, οι Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες ολο­κλη­ρώ­νουν το απο­τρό­παιο έγκλη­μά τους με τη ρίψη της δεύ­τε­ρης ατο­μι­κής βόμ­βας στην ιαπω­νι­κή πόλη Ναγκα­σά­κι. Από την έκρη­ξη, χάνουν τη ζωή τους πάνω από 75.000 άνθρω­ποι. Οι νεκροί αυτοί προ­στέ­θη­καν στους 140.000 νεκρούς και τραυ­μα­τί­ες της Χιρο­σί­μα. Η βόμ­βα που ρίχτη­κε στο Ναγκα­σά­κι είχε την ίδια ισχύ με την προη­γού­με­νη της Χιρο­σί­μα και ισο­δυ­να­μού­σε με 20.000 τόνους τρι­νι­τρο­το­λουό­λης (ΤΝΤ).

Από τότε μέχρι σήμε­ρα, χιλιά­δες άνθρω­ποι πεθαί­νουν κάθε χρό­νο από τις συνέ­πειες της ραδιε­νέρ­γειας. Η λευ­χαι­μία και ο καρ­κί­νος του πνεύ­μο­να, του θυρε­οει­δούς και τους στή­θους θα εξο­ντώ­σουν χιλιά­δες Ιάπω­νες. Πάνω από 300.000 είναι τα κατα­γραμ­μέ­να θύμα­τα της ραδιε­νέρ­γειας στις δυο αυτές πόλεις, πολ­λοί από τους οποί­ους θα πεθά­νουν, όχι από φυσι­κή αιτία, αλλά από τις μακρο­χρό­νιες επι­πτώ­σεις της ραδιε­νέρ­γειας. Η χρή­ση των ατο­μι­κών βομ­βών δεν υπα­γο­ρεύ­τη­κε από στρα­τιω­τι­κή ανά­γκη, όπως προ­σπά­θη­σε να δικαιο­λο­γη­θεί ο Πρό­ε­δρος Τρού­μαν. Η ηγε­σία της Ιαπω­νί­ας είχε ήδη συν­θη­κο­λο­γή­σει και απέ­με­νε το τυπι­κό της παράδοσης.

Οι κυρί­αρ­χοι κύκλοι των ΗΠΑ προ­σπά­θη­σαν να εκμε­ταλ­λευ­τούν το προ­σω­ρι­νό μονο­πώ­λιο στον πυρη­νι­κό οπλι­σμό και να το χρη­σι­μο­ποι­ή­σουν για να εκφο­βί­σουν τους λαούς, που, μετά το τέλος του Β‘ Παγκό­σμιου Πολέ­μου, ζητού­σαν την ελευ­θε­ρία τους.

Δεν είναι τυχαίο ότι η εξω­τε­ρι­κή πολι­τι­κή των ΗΠΑ, τα χρό­νια μετά τον πόλε­μο, χαρα­κτη­ρι­ζό­ταν από την «ατο­μι­κή διπλω­μα­τία», έναν όρο που παρέ­πε­μπε στους ωμούς εκβια­σμούς των Αμε­ρι­κα­νών σε βάρος φίλων και εχθρών με την απει­λή χρή­σης της ατο­μι­κής βόμ­βας. Εφαρ­μό­ζο­ντας την «ατο­μι­κή διπλω­μα­τία», οι ΗΠΑ απέρ­ρι­πταν συστη­μα­τι­κά όλες τις προ­τά­σεις που δια­τύ­πω­νε η Σοβιε­τι­κή Ενω­ση για την απα­γό­ρευ­ση χρή­σης της ατο­μι­κής βόμ­βας, το στα­μά­τη­μα της παρα­γω­γής της και την κατα­στρο­φή των απο­θε­μά­των των πυρη­νι­κών όπλων.

Η δημιουρ­γία, από τη Σοβιε­τι­κή Ενω­ση, ατο­μι­κών βομ­βών το 1949, και υδρο­γο­νι­κών το 1953, καθώς και των διη­πει­ρω­τι­κών πυραύ­λων αργό­τε­ρα, οδή­γη­σαν την «ατο­μι­κή διπλω­μα­τία» σε χρεοκοπία.