9 Μάη 🚩 Η Ημέρα της Νίκης επιστρέφει στο Ουζμπεκιστάν

Η δημιουρ­γία ενός μεγά­λου πάρ­κου (парка Победы=Πάρ­κο της Νίκης) ολο­κλη­ρώ­νε­ται στην Τασκέν­δη για την επέ­τειο της αντι­φα­σι­στι­κής νίκης.

Παρά την καρα­ντί­να σε σχέ­ση με την παν­δη­μία, στην Τασκέν­δη, οι εργα­σί­ες προ­χω­ρά­νε πυρε­τώ­δι­κα ενώ εκθέ­μα­τα, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων προ­σω­πι­κών κει­μη­λί­ων, έρχο­νται από όλη τη χώρα.
Στο κέντρο του πάρ­κου υπάρ­χει μια σύν­θε­ση αφιε­ρω­μέ­νη στο μεγά­λο κατόρ­θω­μα — με ολό­κλη­ρη την ιστο­ρία του πολέμου.
Ο αρχι­τέ­κτο­νας Гульшаира Магометова (Gulshair Magometova) εξη­γεί: «Αυτό το πάρ­κο θα εκτεί­νε­ται σε πολ­λα­πλά επί­πε­δα με αλλη­λο­πλε­κό­με­να συναι­σθή­μα­τα |>ζώνη πρώ­της γραμ­μής με τον τρό­μο του πολέ­μου, μια ζώνη μετό­πι­σθεν, μια ζώνη πόνου και θλί­ψης, μια χαράς, μια ευγνω­μο­σύ­νης και κάθε μια ξεχω­ρι­στά θα μιλά­ει για τη συμ­βο­λή του λαού του Ουζ­μπε­κι­στάν στη νίκη»
Πρώ­τα απ ‘όλα, ο επι­σκέ­πτης μπαί­νει στη ζώνη του τρό­μου του πολέ­μου. Πρό­κει­ται για απο­θή­κες και δεξα­με­νές που κρέ­μο­νται πάνω από τα χαρα­κώ­μα­τα και περ­νώ­ντας κάτω από τα ίχνη τους, ο επι­σκέ­πτης βλέ­πει πόσα εχθρι­κά οχή­μα­τα εισέ­βα­λαν στο έδα­φος της Σοβιε­τι­κής Ένωσης.

Υπάρ­χει ένα κομ­μά­τι που δεν είναι μοντέ­λο-ομοί­ω­μα, αλλά ένα πραγ­μα­τι­κό τανκ T‑34, που συμ­με­τεί­χε στις μάχες και βγήκ νικηφόρο.
Και μπο­ρεί­τε να δεί­τε τις πραγ­μα­τι­κές φωτο­γρα­φί­ες”, λέει ο επι­κε­φα­λής σχε­δια­στής και σχε­δια­στής Мурат Ибрагимов (Murat Ibragimov).
Η μνή­μη των ηρώ­ων του πολέ­μου, το αθά­να­το επί­τευγ­μα θάρ­ρους τους, δια­τη­ρεί­ται προ­σε­κτι­κά εδώ. Σχε­δόν δύο χιλιά­δες Ουζ­μπέ­κοι έπε­σαν για την υπε­ρά­σπι­ση της Μόσχας.
Ο Дилявер Аблаев (Dilyaver Ablaev), ο Γενι­κός σκη­νο­θέ­τη του master plan τονί­ζει: «Πήρα­με το θάρ­ρος να κάνου­με κάτι τέτοιο με το δέος δημιουρ­γί­ας ενός ναού. Δίνου­με μεγά­λη σημα­σία σε αυτές τις ηρω­ι­κές φιγού­ρες που συμ­με­τεί­χαν στις μάχες ενά­ντια στο φασι­σμό στις πρώ­τες μέρες του πολέ­μου. Αυτό είναι το φρού­ριο του Μπρεστ, η άμυ­να της Μόσχας, η μάχη του Στά­λιν­γκραντ»
«Κατά τη διάρ­κεια του Μεγά­λου Πατριω­τι­κού Πολέ­μου, περισ­σό­τε­ροι από ενά­μι­σι εκα­τομ­μύ­ριο  Ουζ­μπέ­κοι πήγαν στο μέτω­πο — σχε­δόν το μισό του ικα­νού πλη­θυ­σμού της σοβιε­τι­κής δημοκρατίας.
Από το ενά­μι­σι εκα­τομ­μύ­ριο αυτού του λαού ένας στους τρεις έδω­σε τη ζωή του για την κοι­νή μας πατρί­δα».

Στον τοί­χο έχου­με εικό­νες από τηγα­νί­τες. Έχου­με επτά περιο­χές και κάθε περιο­χή έχει έναν εντε­λώς δια­φο­ρε­τι­κό τύπο τηγανίτας.
Είχα­με μια παρά­δο­ση: όταν κάποιος πήγαι­νε στο μέτω­πο, δάγκω­νε λίγο από μια τηγα­νί­τα, μετά την κρέ­μα­γε στον τοί­χο και αυτή «περί­με­νε» το στρα­τιώ­τη να γυρί­σει, λέει ο αρχιτέκτονας.

Ο σιδη­ρο­δρο­μι­κός σταθ­μός της Τασκέν­δης ανα­δη­μιουρ­γή­θη­κε στο έδα­φος του πάρ­κου, με μια πραγ­μα­τι­κή ατμο­μη­χα­νή των χρό­νων του πολέ­μου — ως η κεντρι­κή εικό­να στο πίσω μέρος.

Η город хлебный (πόλη του ψωμιού) έγι­νε κατα­φύ­γιο για εκα­τομ­μύ­ρια διωγ­μέ­νους από τις εστί­ες τους και περισ­σό­τε­ρα από 200.000 ορφα­νά παι­διά βρή­καν ένα νέο σπί­τι στο έδα­φος του Ουζμπεκιστάν.
Η Ημέ­ρα της Νίκης λοι­πό επι­στρέ­φει στο Ουζ­μπε­κι­στάν. Εδώ δεν ξέχα­σαν ποτέ τα κατορ­θώ­μα­τα των ηρώ­ων του Μεγά­λου Πατριω­τι­κού Πολέ­μου, τίμη­σαν τους νεκρούς, αγκα­λιά­ζο­ντας τους με τη φρο­ντί­δα των ζωντανών.

Βοή­θη­σε και η προ­σω­πι­κή στά­ση απέ­να­ντι στη συλ­λο­γι­κή μνή­μη του Προ­έ­δρου του Ουζ­μπε­κι­στάν Шавката Мирзиеев (Shavkat Mirziyoyev) που αφου­γκρά­στη­κε και υπο­στή­ρι­ξε την επι­θυ­μία των απλών ανθρώ­πων να ανα­βιώ­σουν την ιδέα ενός μεγά­λου Πάρ­κου Νίκης στην πρω­τεύ­ου­σα της χώρας.
Η δημιουρ­γία της έκθε­σης έχει γίνει μια πραγ­μα­τι­κά εθνι­κή υπό­θε­ση.

Η κεντρι­κή λεω­φό­ρος του συγκρο­τή­μα­τος των μνη­μεί­ων στέ­φε­ται με ένα γλυ­πτό ηρώ­ων πολέ­μου με προ­ε­ξέ­χου­σα τη φιγού­ρα του ήρωα της ΕΣΣΔ Саби́р Ума́рович Рахи́мов (Sabir Rakhimov)