9 Μαΐου 1945: Αντιφασιστική Νίκη — Αλήθειες που δε σβήνονται (Αφιέρωμα)

Ώρα 0:43 π.μ. Στην αίθου­σα της στρα­τιω­τι­κής σχο­λής μηχα­νι­κού, στο προ­ά­στιο Κάρλ­σχορστ του Βερο­λί­νου, οι πλη­ρε­ξού­σιοι της ανώ­τα­της γερ­μα­νι­κής στρα­τιω­τι­κής διοί­κη­σης στρα­τάρ­χης Κάι­τελ, ναύ­αρ­χος Φρί­ντε­μπουργκ και στρα­τη­γός της αερο­πο­ρί­ας Στου­μπφ υπο­γρά­φουν την Πρά­ξη για τη χωρίς όρους συν­θη­κο­λό­γη­ση της Γερ­μα­νί­αςενώ­πιον των αντι­προ­σώ­πων των Ενό­πλων Δυνά­με­ων των Συμ­μά­χων: Από μέρους της ΕΣΣΔ ο στρα­τάρ­χης Γ. Κ. Ζού­κοφ, της Αγγλί­ας ο στρα­τάρ­χης της Αερο­πο­ρί­ας Α. Τέντερ, των ΗΠΑ ο στρα­τη­γός Κ. Σπά­ατς και της Γαλ­λί­ας ο στρα­τη­γός Ντε Λατρ ντε Τασι­νί.

Η 9η Μάη, είναι κατα­γε­γραμ­μέ­νη στην Ιστο­ρία ως η ημέ­ρα της λήξης του Β’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου και της Μεγά­λης Αντι­φα­σι­στι­κής Νίκης των Λαών, σε πεί­σμα όσων επι­χει­ρούν να παρα­χα­ρά­ξουν την Ιστο­ρία, για να ξεχά­σουν οι λαοί και κυρί­ως οι νεό­τε­ρες γενιές την Αντι­φα­σι­στι­κή Νίκη και τα ιστο­ρι­κά διδάγ­μα­τα που απορ­ρέ­ουν απ’ αυτήν.

Η Ιστο­ρία της Αντι­φα­σι­στι­κής Νίκης των Λαών, συνο­λι­κά του Β’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου, απο­δει­κνύ­ει περί­τρα­να και ανε­ξί­τη­λα πως ο ναζι­σμός — φασι­σμός είναι γέν­νη­μα — θρέμ­μα του ίδιου του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος. Τα φασι­στι­κά — ναζι­στι­κά κόμ­μα­τα αναρ­ρι­χή­θη­καν στην εξου­σία με τη στή­ρι­ξη των μονο­πω­λί­ων.

Όπως ο Α’, έτσι και ο Β’ Παγκό­σμιος Πόλε­μος ήταν απο­τέ­λε­σμα των αντα­γω­νι­σμών μετα­ξύ των μεγά­λων καπι­τα­λι­στι­κών κρα­τών για το ξανα­μοί­ρα­σμα του κόσμου. Η οικο­νο­μι­κή κρί­ση του 1929, αλλά και η ύπαρ­ξη του πρώ­του σοσια­λι­στι­κού κρά­τους στον κόσμο (της ΕΣΣΔ) όξυ­νε περαι­τέ­ρω τις αντι­θέ­σεις και τα μαχαί­ρια ακονίζονταν…

Κοι­νός στό­χος όλων των καπι­τα­λι­στι­κών κρα­τών, φασι­στι­κών και μη, ήταν η συντρι­βή του πρώ­του εργα­τι­κού κρά­τους στον κόσμο, της ΕΣΣΔ.

Οι Ναζί είχαν στό­χο τη μετα­τρο­πή της Γερ­μα­νί­ας σε κέντρο μιας γιγα­ντιαί­ας αποι­κιο­κρα­τι­κής αυτο­κρα­το­ρί­ας, που η εξου­σία και η επιρ­ροή της θα απλώ­νο­νταν σε ολό­κλη­ρη την Ευρώ­πη και στα πιο πλού­σια μέρη της Αφρι­κής και της Ασί­ας. Δεν ήταν δηλα­δή η «παρά­νοια του Χίτλερ» που προ­κά­λε­σε τη φρί­κη του πολέ­μου. Ήταν ιμπε­ρια­λι­στι­κά με όλη τη σημα­σία της λέξης τα κίνη­τρα του Β’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου και των επι­θε­τι­κών πολέ­μων που είχαν ήδη εξα­πο­λύ­σει: η Ιαπω­νία είχε στη Μαν­τζου­ρία της Κίνας (Σεπτέμ­βρη 1931), η Ιτα­λία στην Αιθιο­πία (Μάης 1936), ενώ είχε διε­νερ­γη­θεί γερ­μα­νοϊ­τα­λι­κή επέμ­βα­ση στην Ισπα­νία προς υπο­στή­ρι­ξη του φασί­στα Φράνκο.

Η συμ­βο­λή της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης στην Αντι­φα­σι­στι­κή Νίκη και τη συντρι­βή του ναζι­σμού — φασι­σμού ήταν κορυ­φαία, με περισ­σό­τε­ρους από 20 εκα­τομ­μύ­ρια νεκρούς, τη στιγ­μή που οι νική­τριες καπι­τα­λι­στι­κές χώρες του Α’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου παρεί­χαν σημα­ντι­κή βοή­θεια στη ναζι­στι­κή Γερ­μα­νία, με σκο­πό να την αξιο­ποι­ή­σουν ως δύνα­μη κρού­σης ενά­ντια στη Σοβιε­τι­κή Ένωση.

Η γιγά­ντια συμ­βο­λή της ΕΣΣΔ στη νίκη κατά της Γερ­μα­νί­ας και των συμ­μά­χων της επι­τεύ­χθη­κε χάρη στο ρόλο της εργα­τι­κής σοβιε­τι­κής εξου­σί­ας στη δημιουρ­γία και στην οργά­νω­ση της αμυ­ντι­κής θωρά­κι­σης της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης μέσα από τα πλε­ο­νε­κτή­μα­τα που προ­σφέ­ρει η κοι­νω­νι­κο­ποί­η­ση των μέσων παρα­γω­γής και ο κεντρι­κός πανε­θνι­κός σχε­δια­σμός της οικο­νο­μί­ας. Αυτά ήταν που έδω­σαν τη δυνα­τό­τη­τα στη ΕΣΣΔ να οργα­νώ­σει ολό­κλη­ρη τη χώρα με τρό­πο που να εκτο­ξεύ­σει τη στρα­τιω­τι­κή παρα­γω­γή, να οργα­νω­θεί η άμυ­να, ο εφο­δια­σμός κ.λπ. Ας συνυ­πο­λο­γι­στεί επί­σης ότι αυτά επι­τεύ­χθη­καν μέσα σε συν­θή­κες περι­κύ­κλω­σης, εμπο­ρι­κού απο­κλει­σμού και απο­βο­λής της ΕΣΣΔ από την Κοι­νω­νία των Εθνών, πολε­μι­κών προ­ε­τοι­μα­σιών, παρα­βί­α­σης διε­θνών συν­θη­κών και υπο­νό­μευ­σης από δυνά­μεις που ήθε­λαν να ανα­τρέ­ψουν το σοσια­λι­σμό εκ των ένδον.

Ο νους και η ψυχή της τιτά­νιας προ­σπά­θειας στο μέτω­πο και τα μετό­πι­σθεν ήταν το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης, το οποίο κατέ­στη­σε πρω­τα­γω­νι­στή της κοσμοϊ­στο­ρι­κής μάχης τον ίδιο το λαό, ενώ αδιαμ­φι­σβή­τη­το είναι το μερί­διο συμ­βο­λής του τότε ηγέ­τη της χώρας, Ι. Στά­λιν. Η σύγκρου­ση ναζι­στι­κής Γερ­μα­νί­ας και ΕΣΣΔ δεν ήταν σύγκρου­ση μόνο δύο μεγά­λων δυνά­με­ων, αλλά και δύο δια­φο­ρε­τι­κών ιδε­ο­λο­γιών, δύο δια­φο­ρε­τι­κών κοι­νω­νι­κών συστημάτων.

Εμπνε­ό­μα­στε από τη Μεγά­λη Αντι­φα­σι­στι­κή Νίκη και διδα­σκό­μα­στε πίστη στη δύνα­μή μας.

9η Μάη: «Κάθε άνθρω­πος που αγα­πά την ελευ­θε­ρία, χρω­στά­ει στον Κόκ­κι­νο Στρα­τό περισ­σό­τε­ρα από ό, τι μπο­ρεί ποτέ να πληρώσει»

9 Μάη 1945: Η απή­χη­ση της στην Ελλάδα

9 Μαΐ­ου Ημέ­ρα αυτής της Ευρώπης…

Η 9η ΜΑΗ 1945 ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Τα εμπό­λε­μα κρά­τη στον Β’ Παγκό­σμιο Πόλεμο