Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Όταν το Αφγανιστάν κάλεσε την Κούβα ο Φιντέλ ανταποκρίθηκε

Επι­μέ­λεια Πάνος Αλε­πλιώ­της //

Ένα από τα λιγό­τε­ρο γνω­στά γεγο­νό­τα της ιστο­ρί­ας του 20ού αιώ­να  είναι η στρα­τιω­τι­κή βοή­θεια της Κού­βας στο Αφγα­νι­στάν κατά τα κρί­σι­μα χρό­νια της επα­νά­στα­σης του Saur (Απρί­λη) του 1978 ανα­φέ­ρει σε άρθρο του στο teleSUR ο δημο­σιο­γρά­φος Fraidoon Amel. Η διε­θνι­στι­κή αλλη­λεγ­γύη της Κού­βας είναι γνω­στή και από τις αλλε­πάλ­λη­λες αναρ­τή­σεις του «ΑΤΕΧΝΩΣ». Μπρο­στά στην συμπλή­ρω­ση των 60 χρό­νων της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης προ­κύ­πτει και το στοι­χείο της στρα­τιω­τι­κής βοή­θειας που παρεί­χε η Κού­βα στην Επα­να­στα­τι­κή κυβέρ­νη­ση του Αφγα­νι­στάν. Η Επα­να­στα­τι­κή κυβέρ­νη­ση χτυ­πή­θη­κε από τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές δυνά­μεις με συμ­μα­χί­ες και συνα­σπι­σμούς αλλο­πρό­σαλ­λους από φανα­τι­κούς φοντα­με­ντα­λι­στές μου­σουλ­μά­νους μέχρι έμμι­σθους μισθο­φό­ρους συνερ­γά­τες της ΣΙΑ. Σύμ­φω­να με τον αρθρο­γρά­φο η ηγε­σία της Σ.Ένωσης με τον Γκορ­μπα­τσόφ στην θέση του ΓΓ εγκα­τέ­λει­ψε τον αγώ­να της Επα­να­στα­τι­κής κυβέρ­νη­σης του Αφγα­νι­στάν και τους Κουβανούς.

Περί­λη­ψη του άρθρου:

Η Κού­βα διέ­θε­σε περι τους 5000 στρα­τιω­τι­κούς που συμ­με­τεί­χαν ενερ­γά στην αντι­με­τώ­πι­ση των αντι επα­να­στα­τι­κών αντι­δρα­στι­κών δυνά­με­ων. Θυμί­ζου­με πως η Κού­βα ήταν ανά­με­σα σε ένα μικρό αριθ­μό των χωρών που κατα­ψή­φι­σαν πρό­τα­ση του Κινή­μα­τος των Αδε­σμεύ­των στην Γενι­κή Συνέ­λευ­ση των Ηνω­μέ­νων Εθνών που κατα­δί­κα­σε την «παρέμ­βα­ση» της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης στο Αφγα­νι­στάν το 1979. Ταυ­τό­χρο­να μετα­ξύ του 1980 και 1986 διέ­θε­σε και τις στρα­τιω­τι­κές της δυνά­μεις που κατά­φε­ραν σημα­ντι­κά χτυ­πή­μα­τα στους αντε­πα­να­στά­τες Αφγα­νούς αλλά και στους περί­που 50.000 μη Αφγα­νούς συμ­μά­χους τους από την Σαου­δι­κή Αρα­βία, το Πακι­στάν, την Κίνα, το Ιράν και χώρες της Β.Αφρικής. Υπήρ­ξε συν­δυα­σμός στρα­τιω­τι­κών γνώ­σε­ων από τους Κου­βα­νούς που κατεί­χαν την μέθο­δο του ανταρ­το­πό­λε­μου και τους Σοβιε­τι­κούς που είχαν γνώ­σεις του συμ­βα­τι­κού πολέ­μου. Η ειρω­νεία της ιστο­ρί­ας τα έφε­ρε έτσι ώστε κάποιοι από τους τότε συμ­μά­χους των ΗΠΑ να βρε­θούν αργό­τε­ρα φυλα­κι­σμέ­νοι σαν τρο­μο­κρά­τες στο Κου­βα­νέ­ζι­κο έδα­φος του Γκουα­ντά­να­μο. Οι στρα­τιω­τι­κές επι­τυ­χί­ες ενά­ντια στους αντε­πα­να­στά­τες δεν στά­θη­καν αρκε­τές για να γυρί­σουν τον πόλε­μο υπέρ της Επα­να­στα­τι­κής κυβέρ­νη­σης του Αφγα­νι­στάν λόγω των εσω­τε­ρι­κών εξε­λί­ξε­ων στην Σ.Ένωση και του διπλω­μα­τι­κού πολέ­μου σε άλλα επί­πε­δα. Ο ιμπε­ρια­λι­σμός χρη­σι­μο­ποιεί τον ΟΗΕ και με την συμ­φω­νία της Σ.Ένωσης δέχε­ται τις συνο­μι­λί­ες στην Γενεύη από όπου το Αφγα­νι­στάν ξεκί­νη­σε από θέση ισχύ­ος το 1984 αλλά το 1988 εξε­λί­χθη­καν έτσι οι συνο­μι­λί­ες ώστε να προ­σφέ­ρουν στην Σ.Ένωση μια “έντι­μη” έξο­δο. Το σχέ­διο των 5 σημεί­ων του 1988 για ειρή­νη και απο­χώ­ρη­ση των Σοβιε­τι­κών ήταν στην ουσία σχέ­διο παρά­δο­σης, σχέ­διο αλλα­γής εξου­σί­ας. Δύο χρό­νια πριν το 1986 οι στρα­τη­γοί του Σοβιε­τι­κού στρα­τού, ο τότε πρω­θυ­πουρ­γός του Αφγα­νι­στάν Καρ­μάλ που ανα­γκά­στη­κε σε παραί­τη­ση και ο Φιντέλ Κάστρο πιστεύ­ουν πως είναι ζήτη­μα χρό­νου η νίκη ενά­ντια στους αντε­πα­να­στά­τες. Ο Γκορ­μπα­τσόφ παρό­λα αυτά απο­φα­σί­ζει, μετά από μεγά­λη περί­ο­δο συνο­μι­λιών και υπο­το­νι­κής στρα­τιω­τι­κής δρά­σης από το 1986, προς μεγά­λη απο­γο­ή­τευ­ση των Αφγα­νών, την τελι­κή από­συρ­ση των στρα­τιω­τι­κών δυνά­με­ων. Αφή­νει μόνο του το Αφγα­νι­στάν που είναι αδύ­να­τον να τα βγά­λει μόνο του πέρα. Η Κού­βα για μιά ακό­μη φορά έκα­νε το διε­θνι­στι­κό της καθή­κον. Η όλη προ­σπά­θεια να νική­σει η επα­νά­στα­ση στο Αφγα­νι­στάν κατα­στρά­φη­κε από την περε­στρόι­κα των τότε ηγε­τών της Σ.Ένωσης.

________________________________________________________________________________________________

Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο