Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Από την καταγγελία του σοσιαλισμού, στην υπεράσπισή του

Γρά­φει ο Σφυ­ρο­δρέ­πα­νος //

Σαν σήμε­ρα, πριν από δέκα ακρι­βώς χρό­νια, πέθαι­νε ο Αλε­ξά­ντερ Ζινό­βιεφ (που δεν πρέ­πει να συγ­χέ­ε­ται με το Γκρι­γκό­ρι Ζινό­βιεφ), με την εντυ­πω­σια­κή και πολυ­κύ­μα­ντη πολι­τι­κή δια­δρο­μή. Ποιος ήταν όμως ο Α. Ζινόβιεφ;

Ένας από τους πιο γνω­στούς σύγ­χρο­νους Ρώσους συγ­γρα­φείς, κοι­νω­νιο­λό­γους, μαθη­μα­τι­κούς και φιλο­σό­φους. Ο “δρό­μος” της ζωής του κινή­θη­κε από την απόρ­ρι­ψη του σοβιε­τι­κού συστή­μα­τος και τη δια­γρα­φή του από το ΚΚΣΕ το 1976 και τη φυγή του από την ΕΣΣΔ το 1978, έως την πλή­ρη ανα­στρο­φή των από­ψε­ων του, μετά από μια εικο­σα­ε­τία, κάτι που στην καπι­τα­λι­στι­κή Ρωσία τον κατέ­τα­ξε μετα­ξύ των φανα­τι­κό­τε­ρων οπα­δών του σοβιε­τι­κού συστή­μα­τος, στο χώρο της ρωσι­κής δια­νό­η­σης. Είναι ίσως ο μόνος από τους επι­φα­νείς σοβιε­τι­κούς “αντι­φρο­νού­ντες” της περιό­δου του “ψυχρού πολέ­μου” που μετά­νιω­σε πλή­ρως για την αντι­σο­βιε­τι­κή στά­ση του και μάλι­στα ζήτη­σε επί­ση­μα συγνώ­μη για αυτήν από το ρωσι­κό λαό. Απα­ντού­σε με επι­θε­τι­κό­τη­τα στην αντι­σο­βιε­τι­κή προ­πα­γάν­δα για τις “διώ­ξεις” και τα “γκου­λάγκ”, δηλώ­νο­ντας πως κι ο ίδιος το 1939 σωστά είχε συλ­λη­φθεί, αφού οργά­νω­νε ομά­δα με στό­χο τη δολο­φο­νία του Στά­λιν. “Τι έπρε­πε να κάνουν, να μας δώσουν παρά­ση­μο;”, είχε απα­ντή­σει σε μια σχε­τι­κή ερώ­τη­ση το 2005. Μετά από το 1990 υπε­ρά­σπι­ζε με πάθος τις κατα­κτή­σεις της ΕΣΣΔ, όσο και τις ανθρω­πι­στι­κές αξί­ες που χαρα­κτή­ρι­ζαν το σοβιε­τι­κό σύστη­μα. Ο Ζινό­βιεφ είχε μιλή­σει με σκλη­ρά λόγια για τη διά­λυ­ση της ΕΣΣΔ, χαρα­κτη­ρί­ζο­ντάς την “πρω­το­φα­νές έγκλη­μα”. Σε μια από τις τελευ­ταί­ες συνε­ντεύ­ξεις του είχε δηλώ­σει ότι “το βασι­κό ‘παγκό­σμιο κακό’ είναι η ατο­μι­κή ιδιο­κτη­σία, και αν η ανθρω­πό­τη­τα δεν την ξεπε­ρά­σει, θα καταστραφεί”.

Τα παρα­πά­νω στοι­χεία προ­έρ­χο­νται από το Ριζο­σπά­στη της επο­χής. Παρα­κά­τω μπο­ρεί­τε να δια­βά­σε­τε απο­σπά­σμα­τα άλλων δηλώ­σε­ων του Ζινό­βιεφ, που μετα­φέ­ρο­νται από το βιβλίο του Μαρ­τένς “μια άλλη ματιά στο Στάλιν”.

αρχείο λήψης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο