Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Arbeit macht frei — «Η εργασία απελευθερώνει» και σήμερα, όπως «τότε»

Επι­μέ­λεια Ομά­δα ¡H.lV.S! //  

Όπως είναι γνω­στό (ή του­λά­χι­στον θα έπρε­πε) η 27η Ιανουα­ρί­ου επι­λέ­χθη­κε, σαν «Διε­θνής Ημέ­ρα Μνή­μης των Θυμά­των του Ολο­καυ­τώ­μα­τος» για­τί ακρι­βώς εκεί­νη τη μέρα το 1945, τα προ­ε­λαύ­νο­ντα στρα­τεύ­μα­τα του σοβιε­τι­κού -για όποιον έχει ασθε­νή μνή­μη, Κόκ­κι­νου Στρα­τού σαρώ­νο­ντας στο διά­βα τους το τέρας του φασι­σμού — ναζι­σμού απε­λευ­θέ­ρω­ναν το Auschwitz το μεγα­λύ­τε­ρο στρα­τό­πε­δο συγκέ­ντρω­σης (στο Άου­σβιτς — Μπίρ­κε­να­ου στην Πολωνία).

Arbeit macht frei (Η εργασία απελευθερώνει)

Arbeit macht frei (Η εργα­σία απελευθερώνει)

Στην πρά­ξη, αυτή η «Διε­θνής Ημέ­ρα Μνή­μης» απο­τε­λεί ένα ακό­μη κενό γράμ­μα του ΟΗΕ, απέ­να­ντι ‑υπο­τί­θε­ται στα ανθρώ­πι­να δικαιώ­μα­τα, όπου καλού­νται τα κρά­τη – μέλη του «να επε­ξερ­γα­στούν προ­γράμ­μα­τα εκπαί­δευ­σης που θα μετα­δώ­σουν στις μελ­λο­ντι­κές γενε­ές τα διδάγ­μα­τα του Ολο­καυ­τώ­μα­τος και να βοη­θή­σουν να προ­λαμ­βά­νο­νται πρά­ξεις γενο­κτο­νί­ας» … κατα­δι­κά­ζο­ντας «χωρίς κανέ­να ενδοια­σμό» όλες τις εκδη­λώ­σεις θρη­σκευ­τι­κής μισαλ­λο­δο­ξί­ας, παρα­κί­νη­σης, κακο­ποί­η­σης ή βίας κατά προ­σώ­πων ή κοι­νο­τή­των, βασι­σμέ­νων σε εθνι­κή κατα­γω­γή ή θρη­σκευ­τι­κές πεποι­θή­σεις, απ’ όπου κι αν προ­έρ­χο­νται»  (ΣΣ |> ΓΣ ΟΗΕ από­φα­ση A/RES/60/7 που ταυ­τό­χρο­να «απορ­ρί­πτει κάθε άρνη­ση του Ολο­καυ­τώ­μα­τος ως ιστο­ρι­κό γεγο­νός») ‑με κάποια «εύλο­γη» καθυ­στέ­ρη­ση (ΣΣ |> το 2005, 50 ολό­κλη­ρα χρό­νια μετά τη δίκη της Νυρεμβέργης…)

Την ίδια στιγ­μή που ξανα­γρά­φε­ται η ιστο­ρία εξι­σώ­νο­ντας τον κομ­μου­νι­σμό με το φασι­σμό, τον απε­λευ­θε­ρω­τή Κόκ­κι­νο Στρα­τό με τις ορδές του Χίτλερ που ματο­κύ­λι­σαν την ανθρω­πό­τη­τα και τα Waffen SS ξανα­ζούν κάθε χρό­νο τέτοιες μέρες με φιέ­στες καλο­δε­χού­με­νες στη «δημο­κρα­τι­κή» ΕΕ κάνο­ντας τη δικο­νο­μι­κή έννοια εκεί­νου του εγκλή­μα­τος κατά της ανθρω­πό­τη­τας να φαντά­ζει σαν ανέκ­δο­το, αντί­θε­τα δικά­ζο­ντας και κατα­δι­κά­ζο­ντας αντί για τους σφα­γείς δηλ. τους Αμε­ρι­κα­νο-ΝΑΤΟϊ­κούς δολο­φό­νους και Ευρω­παί­ους συμ­μά­χους τους, τα θύμα­τα του σύγ­χρο­νου φασι­σμού (βλ πχ. απο­φά­σεις καρ­μπόν του διε­θνούς δικα­στη­ρί­ου της Χάγης, για την πρώ­ην Γιου­γκο­σλα­βία κλπ)

aixmalotoi

Έτσι, όπως μας πλη­ρο­φο­ρεί η jungewelt δημο­σιεύ­ο­ντας και σχε­τι­κή φωτο­γρα­φία με πολω­νούς φασί­στες μπρο­στά από την πύλη του πρώ­ην στρα­το­πέ­δου εξό­ντω­σης Άου­σβιτς (27.1.2019) έγι­νε «αντι­ση­μι­τι­κή πορεία», στην πόλη Oswiecim (Οσβιέ­τσιμ), κοντά στο μνη­μείο του στρα­το­πέ­δου του Άου­σβιτς. (ΣΣ |> την ανα­φέ­ρει σαν «πορεία μερι­κών εκα­το­ντά­δων φασι­στών από τους δρό­μους της πόλης μέχρι την πύλη του στρα­το­πέ­δου εξό­ντω­σης»)

Κρα­τού­σαν πανό με σύν­θη­μα «Θάνα­τος made in Germany» και ο επί κεφα­λής Piotr Rybak, αρχη­γός των φασι­στών (που παλιό­τε­ρα είχε κάψει δημό­σια ομοί­ω­μα Εβραί­ου, σημαί­ες κλπ) φώνα­ζε από τα μεγά­φω­να ότι «η Πολω­νία πρέ­πει να απε­λευ­θε­ρω­θεί από την εισβο­λή του εβραϊ­σμού» με την αστυ­νο­μία να παρα­κο­λου­θεί απα­θής, συνο­δεύ­ο­ντας τη δια­δή­λω­ση, για να την προ­στα­τέ­ψει από παράλ­λη­λη (αλλά που γινό­ταν σε άλλο σημείο) αντι­φα­σι­στι­κή πορεία (συλ­λαμ­βά­νο­ντας μάλι­στα δύο άτο­μα που τόλ­μη­σαν να κρα­τούν πανό που έγρα­φε το ανα­τρε­πτι­κό «Stop faszyzm» STOP στο φασισμό…)

Η ακρο­δε­ξιά σημε­ρι­νή πολω­νι­κή κυβέρ­νη­ση PiS του Jarosław Al. Kaczyński ‑αβα­ντά­ρο­ντας τους φασί­στες, μίλη­σε για κάποιους «βλαμ­μέ­νους και απο­γοη­τευ­μέ­νους» που μάλι­στα σύμ­φω­να με ρεπορ­τάζ του TVN24 έχει ανα­στεί­λει τις έρευ­νες κατά νεο­να­ζι­στι­κής οργά­νω­σης χού­λι­γκαν στο Bialystok στο βορ­ρά της χώρας, που εκτός από γιορ­τές με ναζι­στι­κά σύμ­βο­λα, επι­δί­δε­ται και σε ποι­κί­λες εγκλη­μα­τι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες, ανά­με­σά τους δια­κί­νη­ση ναρ­κω­τι­κών, πορ­νεία και προ­στα­σία σε νυχτε­ρι­νά κέντρα. Η συμ­μο­ρία αυτή βρι­σκό­ταν στο στό­χα­στρο των αστυ­νο­μι­κών αρχών ως το 2015, όταν η τωρι­νή κυβέρ­νη­ση άλλα­ξε τον επι­κε­φα­λής της έρευ­νας, ενώ πλέ­ον οι ναζί αντι­με­τω­πί­ζο­νται από την αστυ­νο­μία ως «πατριώ­τες». Πρό­σφα­τα εξάλ­λου, στην παρέ­λα­ση για τα 100 χρό­νια από την ανε­ξαρ­τη­σία της Πολω­νί­ας, σύσ­σω­μη η πολι­τι­κή ηγε­σία εθε­ά­θη να παρε­λαύ­νει μπρο­στά από πορεία ποι­κι­λώ­νυ­μων ακρο­δε­ξιών και εθνι­κι­στι­κών οργα­νώ­σε­ων. Η πολω­νι­κή κυβέρ­νη­ση είναι επί­σης εκεί­νη που επι­χεί­ρη­σε πέρυ­σι την ποι­νι­κο­ποί­η­ση όσων συζη­τούν τις ευθύ­νες όσων Πολω­νών συνερ­γά­στη­καν με τους ναζί στην πραγ­μα­το­ποί­η­ση του Ολο­καυ­τώ­μα­τος, προ­χω­ρώ­ντας τελι­κά σε υπα­να­χώ­ρη­ση, μετά από έντο­νες διε­θνείς αντι­δρά­σεις και πίε­ση ιδί­ως από τις αρχές του Ισραήλ.

Omada

Επι­κοι­νω­νία [ FaceBook |>1<|-|>2<| ] — Blog

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο