Συντάκτης Βασίλης Λιόγκαρης

Γρά­φει ο Βασί­λης Λιό­γκα­ρης // Πολύ ψηλά πήρε τον αμα­νέ γερο-καου­μπόι και βάλ’ το καλά στο καύ­κα­λό σου, πως νέτα σκέ­τα η…

Γρά­φει ο Βασί­λης Λιό­γκα­ρης // Κεί­με­να αμφι­βό­λου ποιό­τη­τος, ευτε­λούς αξί­ας και χαμη­λού επι­πέ­δου, προ­ϊ­ό­ντα μιας ακμά­ζου­σας παρα­λο­γο­τε­χνί­ας εισβά­λουν στα σπί­τια μας απ’…

Γρά­φει ο Βασί­λης Λιό­γκα­ρης // Πυρ­κα­γιές — κοντά και παρα­πλή­σια σε όλα τ’ άλλα — παντού πυρ­κα­γιές. Η χώρα καί­γε­ται, η πατρίδα…

Γρά­φει ο Βασί­λης Λιό­γκα­ρης // Κοντά στη ροδαυ­γή, βγή­κα να πάρω αγέ­ρα στην ανθι­σμέ­νη γη… Ποια; Ανθι­σμέ­νη γη; Μαύ­ρη κι άρα­χνη. Τ’…

Πως από μακριά το Μακρο­νή­σι θ’ αντι­κρί­σω χωρίς σύγκρυο; Πώς να στα­θώ αντι­κρι­στά το πόδι να πατή­σω στο ύψος που…

Γρά­φει ο Βασί­λης Λιό­γκα­ρης // Ξημέ­ρω­σε — όπως τόχε συνή­θειο — η επό­με­νη μέρα. Κι εμείς στους τόπους δου­λειάς — πιστοί στο…

Γρά­φει ο Βασί­λης Λιό­γκα­ρης // Για­τί είναι οι πιο πιστοί, οι πιο καλοί μας φίλοι. Για­τί είναι η συντρο­φιά μας! Μαζευ­τή­κα­με πολλοί,…

Γρά­φει ο Βασί­λης Λιό­γκα­ρης // Πότε τόνα, πότε τ’ άλλο. Πότε και τα δυο μαζί! Άγε­σθαι και φέρε­σθαι απ’ τον Άννα στον…