Carola Rachete ελεύθερη, εν μέσω ενδοαστικών ευρωπαϊκών ανταγωνισμών

Πολύ κου­βέ­ντα τις τελευ­ταί­ες μέρες περί Carola Rachete και «Sea Watch», βασι­κά στην επί­φα­ση και όχι στην ουσία: Το πλοίο της γερ­μα­νι­κής ΜΚΟ κατα­σχέ­θη­κε και η 31χρονη καπε­τά­νισ­σα τέθη­κε σε κατ’ οίκον περιο­ρι­σμό το Σάβ­βα­το 29-Ιου­νη, για­τί έδε­σε στο λιμά­νι της Λαμπε­ντού­ζα με τους 40 δια­σω­θέ­ντες μετα­νά­στες, παρά την απα­γό­ρευ­ση των ιτα­λι­κών αρχών -αντι­με­τω­πί­ζο­ντας ποι­νή κάθειρ­ξης 10 ετών για αντί­στα­ση, βία απέ­να­ντι σε πολε­μι­κό πλοίο, υπο­κί­νη­ση στην παρά­νο­μη μετα­νά­στευ­ση παρα­βί­α­ση των κανό­νων ναυ­σι­πλο­ΐ­ας κά. Λέγε­ται ότι ζήτη­σε συγ­γνώ­μη από τις τελω­νεια­κές αρχές για το περι­στα­τι­κό: «Η πρό­θε­σή μου ήταν να εκπλη­ρώ­σω την απο­στο­λή μου και όχι, φυσι­κά, να διεμ­βο­λί­σω το πλοίο σας»,  σύμ­φω­να με το πρα­κτο­ρείο ειδή­σε­ων «ADNkronos».

Πάντως οι μετα­νά­στες απο­βι­βά­στη­καν από το πλοίο, στο οποίο παρέ­μει­ναν δύο και πλέ­ον εβδο­μά­δες μετά τη διά­σω­σή τους στη Μεσό­γειο, αλλά ο προ­ο­ρι­σμός τους είναι ασα­φής. Χώρες της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης προ­σφέρ­θη­καν να τους δεχτούν, ωστό­σο τα παζά­ρια για μια συμ­φω­νία είναι σε εξέλιξη.

Αυτή τη στιγ­μή η Rachete είναι πια ελεύ­θε­ρη, με τον  Salvini άκρως εξορ­γι­σμέ­νο τον Di Maio να παρεμ­βαί­νει συμ­βι­βα­στι­κά μετά την πρώ­τη έκπλη­ξη και στη συνέ­χεια τον υπουρ­γό εσω­τε­ρι­κών να προ­α­ναγ­γέ­λει την «ανα­γκα­στι­κή συνο­δεία ως τα σύνο­ρα του, με “υπο­γε­γραμ­μέ­νη εντο­λή απέ­λα­σης”» (εκτε­λέ­σι­μη με τις 9 Ιου­λί­ου) λέγο­ντας χαρα­κτη­ρι­στι­κά: «Θα επι­στρέ­ψει στη Γερ­μα­νία του, όπου δεν θα ήταν τόσο ανε­κτι­κοί για μια ιτα­λί­δα που θα είχε κάνει από­πει­ρα ενά­ντια στη ζωή Γερ­μα­νών αστυ­νο­μι­κών. Η Ιτα­λία ανέ­βα­σε το μπόι της, σήκω­σε κεφά­λι: είμα­στε υπε­ρή­φα­νοι για την υπε­ρά­σπι­ση της χώρας μας και για το ότι είμα­στε δια­φο­ρε­τι­κοί από άλλους ευρω­παί­ους ηγέτες που πιστεύ­ουν ότι μπο­ρούν ακό­μα να μας αντι­με­τω­πί­σουν ως αποι­κία τους. Το πάρ­τι τελεί­ω­σε» (sic!) …

Βέβαια η δικα­στής (των προ­κα­ταρ­κτι­κών ερευ­νών) που διε­νήρ­γη­σε τη δίω­ξη δεν έδω­σε σημα­σία στο αίτη­μα των εισαγ­γε­λέ­ων, μη επι­κυ­ρώ­νο­ντας τη σύλ­λη­ψη της καπε­τά­νισ­σας, και απο­κλεί­ο­ντας το «έγκλη­μα αντί­στα­σης κατά της αρχής και βιαιο­πρα­γί­ας σε πολε­μι­κό πλοίο» δικαιο­λο­γώ­ντας την πρά­ξη κάπως σαν «εκπλή­ρω­ση ενός καθή­κο­ντος», για να σωθούν ζωές στη θάλασ­σα. Ο δικα­στής επι­ση­μαί­νει επί­σης ότι η επι­λο­γή του λιμέ­να της Λαμπε­ντού­ζα δεν ήταν καθο­ρι­στι­κή, αλλά υπο­χρε­ω­τι­κή, διό­τι τα λιμά­νια της Λιβύ­ης και της Τυνη­σί­ας δεν θεω­ρού­νταν ασφα­λή κατα­φύ­για. Αυτά τα νέα (ειδή­σεις σε τίτλους) των τελευ­ταί­ων ωρών

Εκεί­να που επι­με­λώς απο­κρύ­πτο­νται είναι ζητή­μα­τα, που έχουν να κάνουν βασι­κά με στο εσω­τε­ρι­κό της ΕΕ, όσον αφο­ρά το προ­σφυ­γι­κό — μετα­να­στευ­τι­κό κύμα, ενώ αντί­θε­τα ανά­γο­νται σε πρώ­τη είδη­ση γεγο­νό­τα ήσσο­νος σημα­σί­ας, που όμως που­λά­νε ‑όπως πχ ότι το πλοίο «Sea Watch» εμβό­λι­σε το σκά­φος των ιτα­λι­κών τελω­νεια­κών αρχών που προ­σπά­θη­σε να το εμποδίσει.

Θυμί­ζο­ντας σαν αφε­τη­ρία πως το «Sea Watch» δεν είναι απλά ένας στό­λος πλοί­ων αλλά ολό­κλη­ρη ΜΚΟ, με ότι αυτό σημαί­νει (πολι­τι­κές, πηγές χρη­μα­το­δό­τη­σης κά) ανα­φέ­ρου­με επι­γραμ­μα­τι­κά κάποιες πλευ­ρές των ενδο­α­στι­κών αντα­γω­νι­σμών (που εκφρά­ζουν και τις πολι­τι­κές των επί μέρους χωρών) όπως

• Ο ακρο­δε­ξιός υπουρ­γός Εσω­τε­ρι­κών της Ιτα­λί­ας (Ματέο Σαλ­βί­νι), που δήλω­σε ότι η επι­θε­τι­κή τακτι­κή της καπε­τά­νισ­σας του «Sea Watch 3» κατέ­στη­σε σαφές ότι η Ιτα­λία έχει να κάνει με «εγκλη­μα­τί­ες».
• Ο υπουρ­γός Εξω­τε­ρι­κών της Γερ­μα­νί­ας (Χάι­κο Μάας) που προ­έ­τρε­ψε τις ιτα­λι­κές αρχές να επα­νε­ξε­τά­σουν την αντί­δρα­σή τους: «Η θαλάσ­σια διά­σω­ση δεν επι­τρέ­πε­ται να ποι­νι­κο­ποιεί­ται» (έγρα­ψε στο Twitter).
• Ο εκπρό­σω­πος της ΜΚΟ «Sea Watch» δήλω­σε στο Γερ­μα­νι­κό Πρα­κτο­ρείο dpa ότι η από­φα­ση να δέσει το πλοίο στη Λαμπε­ντού­ζα ελή­φθη για­τί η κατά­στα­ση πάνω στο πλοίο είχε γίνει αφό­ρη­τη για το πλή­ρω­μα έπει­τα από δύο και πλέ­ον εβδο­μά­δες στη θάλασσα.
• Ο υπουρ­γός Εξω­τε­ρι­κών του Λου­ξεμ­βούρ­γου, Ζαν Άσελ­μπορν κάλε­σε την Ιτα­λία να αφή­σει ελεύ­θε­ρη την Ρακέτε.
• Ο Σαλ­βί­νι, ο Όρμπαν κλπ, έχουν κάνει παντιέ­ρα πως η έμπρα­κτη αλλη­λεγ­γύη και οι επι­χει­ρή­σεις έρευ­νας και διά­σω­σης απο­τε­λούν παρά­γο­ντα προ­σέλ­κυ­σης μεγα­λύ­τε­ρων προ­σφυ­γι­κών και μετα­να­στευ­τι­κών ροών (αφού βελ­τιώ­νουν τις συν­θή­κες ταξι­διών, τα καθι­στούν πιο ασφα­λή κλπ) και κινού­νται με βάση το δόγ­μα «να τους κάνου­με τον βίο αβί­ω­το για να το μαθαί­νουν και οι συμπα­τριώ­τες τους και να μην έρχο­νται προς τα εδώ».

Μια ακό­μη όψη (ενδο­α­στι­κών αντα­γω­νι­σμών) είναι η ίδια η αντι­με­τα­να­στευ­τι­κή πολι­τι­κή της σημε­ρι­νής ιτα­λι­κής κυβέρ­νη­σης, που βέβαια δε δια­φέ­ρει από της προη­γού­με­νης και απο­τε­λεί την κυνι­κή εφαρ­μο­γή της πολι­τι­κής ενά­ντια στους μετα­νά­στες ολό­κλη­ρης της Ε.Ε. (με τις όποιες παραλλαγές) …

Βασι­κά «κρα­τά­με τους πρό­σφυ­γες έξω από την πόρ­τα μας», συνή­θως -«για κάθε χρή­ση»  στην αυλή των γει­τό­νων ‑χρη­μα­το­δο­τώ­ντας την παρα­βί­α­ση των στοι­χειω­δών δικαιω­μά­των των προ­σφύ­γων με κάθε δυνα­τό τρό­πο βλ. πχ ελλη­νι­κά hotspots όπου χιλιά­δες πρό­σφυ­γες ζουν σε άθλιες σκη­νές, δίπλα σε σκου­πί­δια λύμα­τα και αρου­ραί­ους, και ‑σε κάθε περί­πτω­ση εν είδει κολυ­μπή­θρας Σιλω­άμ προ­σποιού­νται οι κρα­τού­ντες (γερ­μα­νοί πχ.) ότι κάνουν ό,τι περ­νά­ει από το χέρι τους για να βοη­θή­σου­νε τους πρό­σφυ­γες (sic!).

Πολύ περισ­σό­τε­ρο όταν τα κύμα­τα της προ­σφυ­γιάς είναι απο­τέ­λε­σμα των πολι­τι­κών τους (πόλε­μοι, φυλε­τι­κές συγκρού­σεις, φτώ­χεια και εξα­θλί­ω­ση ανα­γκά­ζουν τους ανθρώ­πους να εγκα­τα­λεί­πουν τις εστί­ες τους, να περ­πα­τά­νε χιλιά­δες χιλιό­με­τρα μέσα από αφι­λό­ξε­να εδά­φη και να στοι­βά­ζο­νται σε «κάτι σαν» πλοία για να ανοι­χτούν στην κεντρι­κή Μεσό­γειο, γνω­ρί­ζο­ντας ότι οι πιθα­νό­τη­τες επι­βί­ω­σής τους είναι μετρημένες.

Δια­δή­λω­ση αλλη­λε­γύ­ης στο Παλέρ­μο στην Carola και στους μετανάστες

Η Ε.Ε. όλο και περισ­σό­τε­ρο, «την κάνει» απο­σύ­ρε­ται δηλ. από επι­χει­ρή­σεις έρευ­νας και διά­σω­σης στην κεντρι­κή Μεσό­γειο και μετα­κυ­λύ­ει την ευθύ­νη της ‑σ’ ότι αφο­ρά εκεί­νη την περιο­χή στην ακτο­φυ­λα­κή της Λιβύ­ης, εν γνώ­σει πως δημιουρ­γεί εμπλο­κή, αφού ‑σύμ­φω­να με το διε­θνές δίκαιο, «τα άτο­μα που δια­τρέ­χουν κίν­δυ­νο στη θάλασ­σα πρέ­πει να δια­σώ­ζο­νται και να μετα­φέ­ρο­νται σε μια χώρα όπου τα δικαιώ­μα­τά τους θα προ­στα­τεύ­ο­νται και θα τους προ­σφέ­ρε­ται πραγ­μα­τι­κή ευκαι­ρία να ζητή­σουν άσυ­λο»… Μάλι­στα οι Ευρω­ε­νω­σια­κές κυβερ­νή­σεις, εφηύ­ραν ένα τρό­πο ώστε να παρα­κάμ­ψουν τον νόμο αυτόν, στη­ρί­ζο­ντας το λιβυ­κό Λιμε­νι­κό μετα­ξύ άλλων με δωρε­ές σκα­φών, εκπαι­δευ­τι­κά συνερ­γεία, βοή­θεια στον σχε­δια­σμό — συντο­νι­σμό και – το σημα­ντι­κό­τε­ρο όλων – έστη­σαν την «περι­φέ­ρεια έρευ­νας και διά­σω­σης» της Λιβύ­ης στην κεντρι­κή Μεσό­γειο, ώστε να παρα­λαμ­βά­νουν αυτοί τους ανθρώ­πους από τη θάλασ­σα και να τους επι­στρέ­φει στο στό­μα του λύκου.

Χρή­σι­μα links |> [1] <| & |> [2] <|