Come to Greece για να τη βρεις

Γρά­φει ο Βασί­λης Κρί­τσας //

Η χτε­σι­νή ήταν η πρώ­τη Κυρια­κή του μήνα. Από το Νοέμ­βρη ‑που τελειώ­νει η περί­ο­δος αιχ­μής για την του­ρι­στι­κή σεζόν- και μέχρι το Μάρ­τη, την πρώ­τη Κυρια­κή κάθε μήνα, η είσο­δος σε αρχαιο­λο­γι­κούς χώρους και Μου­σεία είναι ελεύ­θε­ρη. Κι είναι από τις ελά­χι­στες ευκαι­ρί­ες που έχει κανείς μες στο χρό­νο να γνω­ρί­σει τους αρχαιο­λο­γι­κούς θησαυ­ρούς και την πολι­τι­στι­κή μας κλη­ρο­νο­μία, χωρίς να του φύγει μια μικρή περιουσία.

Ας δού­με ένα παρά­δειγ­μα για την Ακρό­πο­λη και άλλους χώρους στο κέντρο της Αθή­νας, που υπά­γο­νται στην Α’ Εφο­ρεία Αρχαιο­τή­των. Μέχρι πέρυ­σι ίσχυε ένα ενιαίο εισι­τή­ριο, αξί­ας 12 ευρώ και τετρα­ή­με­ρης διάρ­κειας, με το οποίο μπο­ρού­σε κανείς να επι­σκε­φτεί επτά αρχαιο­λο­γι­κούς χώρους: την Ακρό­πο­λη, το αρχαίο θέα­τρο του Διό­νυ­σου, τους στύ­λους του Ολυ­μπί­ου Διός, τον Κερα­μει­κό, την Αρχαία Αγο­ρά, τη Ρωμαϊ­κή Αγο­ρά και τη βιβλιο­θή­κη του Αδρια­νού, ακρι­βώς δίπλα στο Μονα­στη­ρά­κι. Οι περισ­σό­τε­ροι ξένοι του­ρί­στες ενδια­φέ­ρο­νται προ­φα­νώς για την Ακρό­πο­λη. Είχαν όμως το κίνη­τρο να γνω­ρί­σουν με το ίδιο αντί­τι­μο και τους υπό­λοι­πους χώρους, ανα­πλά­θο­ντας νοε­ρά το ιστο­ρι­κό κέντρο της Αρχαί­ας Αθήνας.

Από φέτος όμως η είσο­δος στην Ακρό­πο­λη κοστί­ζει 20 ευρώ, ενώ το ενιαίο εισι­τή­ριο (και για τους επτά αρχαιο­λο­γι­κούς χώρους) έφτα­σε το αντί­τι­μο των 30 ευρώ, με μια αύξη­ση που φτά­νει το 150%! Αντί­στοι­χα τσου­χτε­ρές αυξή­σεις (συνή­θως της τάξης του 100%) σημειώ­θη­καν και στο αντί­τι­μο των εισι­τη­ρί­ων για όποιον θέλει να επι­σκε­φτεί μεμο­νω­μέ­να κάποιον από αυτούς τους χώρους (πχ στην Αρχαία Αγο­ρά, που έχει τη Στοά του Αττά­λου και το ναό του Ηφαί­στου, από τα 4 ευρώ στα 8). Η φυσι­κή συνέ­πεια είναι να έχει μειω­θεί ραγδαία η προ­σέ­λευ­ση σε αυτούς τους ‑περι­φε­ρεια­κούς της Ακρό­πο­λης- χώρους, που είναι απλη­σί­α­στοι ‑από την άπο­ψη του κόστους- για το μέσο Έλλη­να, αλλά και για αρκε­τούς ξένους του­ρί­στες, ενώ κάπο­τε δέχο­νταν τον κύριο όγκο των επι­σκε­πτών της Ακρό­πο­λης, που συνέ­χι­ζαν την περι­ή­γη­σή τους.

Ίσως ισχυ­ρι­στεί κάποιος πως και στις περισ­σό­τε­ρες ευρω­παϊ­κές πόλεις (πχ τη Ρώμη που έχει εξί­σου μεγά­λη ιστο­ρι­κή-πολι­τι­στι­κή κλη­ρο­νο­μιά) το αντί­τι­μο για την είσο­δο στα αρχαιο­λο­γι­κά μνη­μεία και τα μου­σεία είναι αντί­στοι­χα υψη­λό. Το ζήτη­μα βέβαια είναι τι ακρι­βώς συγκρί­νου­με, σε ποια βάση και με ποιο κρι­τή­ριο. Για­τί δεν είναι λίγοι πχ αυτοί που θυμού­νται στο (όχι και τόσο μακρι­νό) παρελ­θόν, τους χώρους αυτούς να έχουν ελεύ­θε­ρη πρό­σβα­ση όλο το χρό­νο, ακό­μα και για όποιον ήθε­λε να κάνει μια απλή βόλ­τα σε πάρ­κα όπως του Κερα­μει­κού και της Αρχαί­ας Αγοράς.

Όσο για τις ημέ­ρες δωρε­άν εισό­δου, που επι­τρέ­πουν και προ­ω­θούν τη γνω­ρι­μία με το ιστο­ρι­κό παρελ­θόν και τον πολι­τι­σμι­κό πλού­το του τόπου- έχουν μειω­θεί δρα­μα­τι­κά, σε ευθεία αντί­θε­ση με τις τιμές των εισι­τη­ρί­ων. Ενώ τη χει­με­ρι­νή περί­ο­δο, που υπάρ­χει ελεύ­θε­ρη είσο­δος την πρώ­τη Κυρια­κή κάθε μήνα, πολ­λοί χώροι υπο­λει­τουρ­γούν, λόγω της ελλι­πούς στε­λέ­χω­σής τους σε φυλα­κτι­κό προ­σω­πι­κό. Το πιο χαρα­κτη­ρι­στι­κό παρά­δειγ­μα είναι το Εθνι­κό Αρχαιο­λο­γι­κό Μου­σείο (ΕΑΜ) που ανα­γκά­ζε­ται να κλεί­νει ολό­κλη­ρες πτέ­ρυ­γές του, εφό­σον δεν μπο­ρεί να εξα­σφα­λί­σει την απο­τε­λε­σμα­τι­κή τους φύλα­ξη (κατά τα άλλα, τους αρχαιο­λο­γι­κούς χώρους τους “δυσφη­μούν” τα αντι-ιμπε­ρια­λι­στι­κά πανό του ΠΑΜΕ).

Βλέ­πε­τε, οι ετή­σιες συμ­βά­σεις των αρχαιο­φυ­λά­κων έχουν επτά­μη­νη διάρ­κεια, για να καλύ­πτουν μόνο την περί­ο­δο αιχ­μής της του­ρι­στι­κής σεζόν. Σημειω­τέ­ον πως κατά τη δια­κυ­βέρ­νη­ση της ΔΦΑ απο­μα­κρύν­θη­καν κι οι φύλα­κες που εργά­ζο­νταν πολ­λά χρό­νια, με ασφα­λι­στι­κά μέτρα, κι έχα­σαν πέρυ­σι τη δικα­στι­κή τους δια­μά­χη με την Πολι­τεία. Παρό­λα αυτά, η μεγά­λη πλειο­ψη­φία του φυλα­κτι­κού προ­σω­πι­κού στη­ρί­ζει μονο­κού­κι την κυβέρ­νη­ση, υπό το φόβο του νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρου Μητσο­τά­κη, των απο­λύ­σε­ων που “ευαγ­γε­λί­ζε­ται” και της παρά­δο­σης της φύλα­ξης σε ιδιω­τι­κές εται­ρεί­ες security, που ακού­γε­ται ολο­έ­να και πιο έντο­να, για να είναι ένα απλό, φαντα­στι­κό σενάριο.

Κι όσο δεν αλλά­ζουν ριζι­κά τα δεδο­μέ­να, τα πράγ­μα­τα θα είναι μπρος γκρε­μός και πίσω ρέμα…