DW: Βασανιστικά ερωτήματα για τη νεοναζιστική οργάνωση NSU (Θύμα της και ο Έλληνας Θεόδωρος Βουλγαρίδης)

Πέντε χρό­νια μετά την έναρ­ξη της δίκης παρα­μέ­νουν ανοι­χτά πολ­λά ερω­τή­μα­τα για τη δρά­ση της οργά­νω­σης NSU με θύμα­τα κυρί­ως Τούρ­κους και έναν Έλλη­να. Για «θεσμι­κό ρατσι­σμό» κάνουν λόγο εκπρό­σω­ποι των θυμάτων.

Η υπό­σχε­ση της καγκε­λα­ρί­ου Μέρ­κελ από τον Φεβρουά­ριο του 2012 ότι πολύ γρή­γο­ρα θα χύνο­νταν άπλε­το φως στην υπό­θε­ση, που απα­σχό­λη­σε τη γερ­μα­νι­κή δικαιο­σύ­νη και τη γερ­μα­νι­κή κοι­νή γνώ­μη, περισ­σό­τε­ρο από κάθε άλλη στη μετα­πο­λε­μι­κή ιστο­ρί­ας της χώρας, δεν υλο­ποι­ή­θη­κε. Η πολύ­κρο­τη δίκη της νεο­να­ζι­στι­κής οργά­νω­σης NSU που ξεκί­νη­σε σαν σήμε­ρα πριν από πέντε χρό­νια, βρί­σκε­ται μεν στο τέλος της και ενδέ­χε­ται το καλο­καί­ρι να ανα­κοι­νω­θεί η ετυ­μη­γο­ρία του δικα­στη­ρί­ου, αλλά έχουν μεί­νει ανα­πά­ντη­τες σημα­ντι­κές ερωτήσεις.

Ο Ελλη­νας Θεό­δω­ρος Βουλ­γα­ρί­δης ήταν θύμα της NSU στο Μόναχο

Ο Έλληνας Θεόδωρος Βουλγαρίδης ήταν θύμα της NSU στο Μόναχο

Καταρ­χήν, από το δολο­φο­νι­κό τρίο, που από το 2000 μέχρι το 2007 φέρε­ται να δολο­φό­νη­σε 10 ανθρώ­πους, εκ των οποί­ων οι 8 Τούρ­κοι και ο Έλλη­νας Θεό­δω­ρος Βουλ­γα­ρί­δης, μόνο η Μπε­ά­τε Τσέ­πε κάθε­ται στο εδώ­λιο του κατη­γο­ρη­μέ­νου. Οι δύο συνέ­νο­χοί της, ο Ούβε Μπέν­χαρντ και ο Ούβε Μού­ντλος, έβα­λαν τέλος στη ζωή τους το Νοέμ­βριο του 2011 προ­φα­νώς για να μην πέσουν στα χέρια της αστυ­νο­μί­ας. Από τις 6 Μαΐ­ου του 2013 η Τσέ­πε λογο­δο­τεί ενώ­πιον του Εφε­τεί­ου του Μονά­χου, η ίδια όμως κρα­τά πει­σμα­τι­κά κλει­στά το στό­μα της και αρνεί­ται κάθε εμπλο­κή της στην οργά­νω­ση. Στο εδώ­λιο μαζί της κάθο­νται κι άλλοι 6, που με τον ένα ή τον άλλο τρό­πο, φέρο­νται ως υπο­στη­ρι­κτές της NSU. Παρά το γεγο­νός ότι οι Υπη­ρε­σί­ες Προ­στα­σί­ας του Συντάγ­μα­τος είχαν τοπο­θε­τή­σει επί χρό­νια ανθρώ­πους τους στο περί­γυ­ρο της NSU, αρνή­θη­καν στις περισ­σό­τε­ρες περι­πτώ­σεις να τους δώσουν την άδεια να κατα­θέ­σουν στο δικα­στή­ριο, όπως δήλω­σε στη DW η Αντό­νια φον ντε Μπέ­ρενς, η οποία εκπρο­σω­πεί το γιο του Τούρ­κου Μεχ­μέτ Κου­μπά­τσικ, που δολο­φο­νή­θη­κε το 2006 στο Ντόρτμουντ.

«Δυστυ­χώς οι συνέ­πειες από όλη αυτήν τη υπό­θε­ση NSU είναι ελά­χι­στες» υπο­στη­ρί­ζει. « Ένα σημείο αφο­ρά στις έρευ­νες που αρχι­κά κατευ­θύν­θη­καν ενα­ντί­ον των ίδιων των θυμά­των πριν απο­κα­λυ­φθεί ότι πίσω από τα εγκλή­μα­τα βρι­σκό­ταν η νεο­να­ζι­στι­κή οργά­νω­ση. Οι έρευ­νες ήταν ρατσι­στι­κές, για­τί όλοι οι αστυ­νο­μι­κοί είχαν την ίδια εικό­να, ότι τα θύμα­τα, Τούρ­κοι στην πλειο­ψη­φία τους, είχαν σχέ­ση με την τουρ­κι­κή μαφία ή με κυκλώ­μα­τα οργα­νω­μέ­νου εγκλή­μα­τος. Ένα άλλο σημείο αφο­ρά στον ρόλο των Υπη­ρε­σιών Προ­στα­σί­ας του Συντάγ­μα­τος, για το οποίο μέχρι σήμε­ρα δεν υπάρ­χει ξεκά­θα­ρη εικό­να, και δεν υπάρ­χει η πολι­τι­κή βού­λη­ση για να υπάρ­ξει. Γι αυτό πρέ­πει να πω ότι το έργο δια­λεύ­καν­σης 10 φόνων, 43 από­πει­ρων δολο­φο­νιών και 15 ληστειών απέτυχε».

Τα θύμα­τα των ναζί της NSU

«Θεσμικός ρατσισμός»

Δύσκο­λο το έργο του Μάν­φρεντ Γκέ­τσλ, προ­έ­δρου του δικα­στη­ρί­ου. Ανα­πά­ντη­τα ερω­τή­μα­τα υπάρ­χουν κι άλλα πολ­λά. Για παρά­δειγ­μα, τα μέλη της νεο­να­ζι­στι­κής οργά­νω­σης ήταν μόνο τρία; Ποιος απο­φά­σι­ζε για τον τόπο των δολο­φο­νιών και την επι­λο­γή των θυμά­των; Ποιοι κάλυ­πταν τη δρά­ση της οργά­νω­σης; Για­τί οι Υπη­ρε­σί­ες Προ­στα­σί­ας του Συντάγ­μα­τος εμπό­δι­σαν τους κατα­σκό­πους τους να μιλή­σουν καθα­ρά για τη δρά­ση της NSU; Τα ανοι­χτά ερω­τή­μα­τα πέντε χρό­νια από την έναρ­ξη της δίκης αφή­νουν βαριά της σκιά τους στο γερ­μα­νι­κό κρά­τος δικαί­ου. Η δικη­γό­ρος Αντό­νια φον ντερ Μπέ­ρενς, όπως κι άλλοι πολι­τι­κοί ενά­γο­ντες κάνουν λόγο για «θεσμι­κό ρατσι­σμό», για μονο­με­ρείς έρευ­νες της αστυ­νο­μί­ας μόνο στο περι­βάλ­λον των θυμά­των με την υπο­ψία ανά­μει­ξής τους σε παρά­νο­μα κυκλώ­μα­τα χωρίς να καν να ανα­ρω­τη­θούν οι διω­κτι­κές αρχές για τυχόν εμπλο­κή της νεο­να­ζι­στι­κής οργά­νω­σης NSU, εφό­σον κρα­τι­κά όργα­να είχαν ανθρώ­πους της και την παρακολουθούσαν.

Πηγή: DW

Ο Θεό­δω­ρος Βουλ­γα­ρί­δης, μετα­νά­στης στη Γερ­μα­νία, δολο­φο­νή­θη­κε στις 15 Ιου­νί­ου 2005 με τρεις σφαί­ρες μέσα στο κλει­δα­ρά­δι­κό του από τα μέλη της νεο­να­ζι­στι­κής οργά­νω­σης NSU, Ούβε Μού­ντλος και Ούβε Μπέν­χαρτ. Το ίδιο πιστό­λι είχε χρη­σι­μο­ποι­η­θεί προη­γου­μέ­νως σε άλλους έξι φόνους ανδρών τουρ­κι­κής κατα­γω­γής. Η δίκη, που αφο­ρά συνο­λι­κά δέκα υπο­θέ­σεις φόνων, δύο βομ­βι­στι­κές επι­θέ­σεις και ληστεί­ες, ξεκί­νη­σε μόλις το 2013. Προ­τού οι γερ­μα­νι­κές αρχές ανα­γνω­ρί­σουν τα προ­φα­νή ρατσι­στι­κά κίνη­τρα και εντο­πί­σουν τους δρά­στες, απέ­δι­δαν τις δολο­φο­νί­ες στην τουρ­κι­κή μαφία ή αντι­με­τώ­πι­ζαν ακό­μη και τους συγ­γε­νείς των θυμά­των ως υπό­πτους υπο­βάλ­λο­ντάς τους σε εξα­ντλη­τι­κές ανακρίσεις.