Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Economist: Επιλεκτική ευαισθησία και εκλεκτικές συγγένειες

Η όξυν­ση των ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κών αντι­πα­ρα­θέ­σε­ων και το αιμα­το­κύ­λι­σμα των λαών πάει χέρι χέρι με τον αντι­κομ­μου­νι­σμό και την προ­σπά­θεια ξανα­γρα­ψί­μα­τος της ιστο­ρί­ας, με κεντρι­κό θέμα την «εξί­σω­ση φασι­σμού — κομ­μου­νι­σμού» στο­χο­ποιώ­ντας την περί­ο­δο της σοσια­λι­στι­κής οικο­δό­μη­σης στην ΕΣΣΔ, όπου επι­κε­φα­λής ήταν ο Ι. Στά­λιν.

Την περί­ο­δο όπου περισ­σό­τε­ροι από 20 εκατ. σοβιε­τι­κοί και περισ­σό­τε­ρα από 3 εκα­τομ­μύ­ρια μέλη του κόμ­μα­τος των Μπολ­σε­βί­κων έδω­σαν την ζωή τους για την συντρι­βή του ναζι­σμού-φασι­σμού, για την νίκη των λαών. Η προ­σφυ­γή στον αντι­κομ­μου­νι­σμό απο­τε­λεί βέβαια δια­χρο­νι­κή πρα­κτι­κή των αστι­κών επι­τε­λεί­ων και των αστι­κών μέσων μαζι­κής ενη­μέ­ρω­σης τους. Ο αντι­κομ­μου­νι­σμός εντεί­νε­ται με στό­χο να δικαιο­λο­γη­θεί η σημε­ρι­νή καπι­τα­λι­στι­κή βαρ­βα­ρό­τη­τα που σκορ­πί­ζει θάνα­το και εκμετάλλευση.

Σε αυτή την γραμ­μή, το γνω­στό περιο­δι­κό «Economist», στο εξώ­φυλ­λο της 12ης Μαρ­τί­ου έχει τίτλο «Η Στα­λι­νο­ποί­η­ση της Ρωσί­ας» προ­κει­μέ­νου να «απο­δεί­ξει» πως αυτό που φταί­ει για τον πόλε­μο στην Ουκρα­νία είναι «η παρά­νοια του Πού­τιν» που θέλει να μιμη­θεί τον Στά­λιν ως η πηγή όλων των κακών!

Είναι o Economist που:

1. Στην έκδο­ση του Απρι­λί­ου του 1999 μετά από δύο εβδο­μά­δες βομ­βαρ­δι­σμού της Σερ­βί­ας από το ΝΑΤΟ και προ­σω­ρι­νού κατά­παυ­ση του πυρός το εξώ­φυλ­λο του είχε ως τίτλο «Μην αφή­σε­τε το τελι­κό παι­χνί­δι να είναι δικό του» με φωτο­γρα­φία του Μιλό­σε­βιτς δικαιο­λο­γώ­ντας απρό­κλη­τα τους ΝΑΤΟϊ­κούς βομ­βαρ­δι­σμούς που σκόρ­πι­σαν τον θάνα­το σε χιλιά­δες αμά­χους στην Σερ­βία με τα «χτυ­πή­μα­τα» ακρι­βεί­ας σε νοσο­κο­μεία, σχο­λεία κλπ.

2. Στην έκδο­ση της 22 Φεβρουα­ρί­ου του 2003 το εξώ­φυλ­λο του είχε ως τίτλο «Για­τί ένας πόλε­μος θα μπο­ρού­σε να δικαιο­λο­γη­θεί» με φωτο­γρα­φία του Σαντάμ Χου­σε­ΐν με πρό­σχη­μα τον αφο­πλι­σμό του Χου­σε­ΐν στο Ιράκ.

3. Στην έκδο­ση της 26 Φεβρουα­ρί­ου του 2011 το εξώ­φυλ­λο του είχε ως τίτλο «Πετρέ­λαιο και Αίμα» με φωτο­γρα­φία του Καντάφι.

4. Στην έκδο­ση της 31 Αυγού­στου του 2013 το εξώ­φυλ­λο του είχε ως τίτλο «Χτύ­πα τον σκλη­ρά» με φωτο­γρα­φία του Ασαντ και στην έκδο­ση της 7 Σεπτεμ­βρί­ου του 2013 το εξώ­φυλ­λο του είχε ως τίτλο την προ­τρο­πή προς τοv τότε Πρό­ε­δρο των ΗΠΑ Μπα­ράκ Ομπά­μα να χτυ­πή­σει τη Συρία με πρό­σχη­μα τότε τα χημι­κά όπλα.

Τα παρα­πά­νω είναι μόνο κάποια μόνο χαρα­κτη­ρι­στι­κά παρα­δείγ­μα­τα του ρόλου τέτοιων αστι­κών ΜΜΕ.

Είπα­με: αντι­κομ­μου­νι­σμός, τρο­μο­κρα­τία και αιμα­το­κύ­λι­σμα των λαών πάνε παρέα. Το θέμα είναι όμως ότι ο «μπα­μπού­λας» του κομ­μου­νι­σμού τρο­μά­ζει περισ­σό­τε­ρο τα αστι­κά επι­τε­λεία (είτε του ευρω­α­τλα­ντι­σμού, είτε της καπι­τα­λι­στι­κής Ρωσί­ας) που τον ξεθά­βουν όλο και πιο μόνι­μα, παρά αυτούς, τους οποί­ους προ­σπα­θούν να φοβί­σουν. Και δεν έχουν και άδι­κο οι ιμπε­ρια­λι­στές να τον φοβούνται.…

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο