Είναι «άτιμη» φάρα οι κομμουνιστές

Γρά­φει ο Οικο­δό­μος //

Ο παπ­πούς πολέ­μη­σε στο αλβα­νι­κό μέτω­πο. Μόλις επέ­στρε­ψε στον τόπο του οργα­νώ­θη­κε στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Μετά την απε­λευ­θέ­ρω­ση, πέρα­σε στην παρα­νο­μία. Το ελλη­νι­κό κρά­τος δεν του συγ­χώ­ρη­σε τη συμ­με­το­χή του στην αντί­στα­ση. Πιά­στη­κε από «εθνι­κό­φρο­νες» και παλιούς υπη­ρέ­τες των κατα­χτη­τών που τον σακά­τε­ψαν στο ξύλο και τον εξό­ρι­σαν σε Κύθη­ρα, Λήμνο και Μακρόνησο.

Δεν εξαρ­γύ­ρω­σε την προ­σφο­ρά του στο λαό και την πατρί­δα. Δεν αντάλ­λα­ξε τις ιδέ­ες και τα ιδα­νι­κά του όταν όλα είχαν χαθεί. Δεν υπο­χώ­ρη­σε ποτέ από την πρώ­τη γραμ­μή. «Έφυ­γε» όπως έζη­σε: περή­φα­νος και αξιο­πρε­πής,  με τη συνεί­δη­σή του ήσυ­χη και το μέτω­πο ψηλά. Την πίκρα του για ό,τι δεν μπό­ρε­σε να ολο­κλη­ρώ­σει η γενιά του, δεν τη φόρ­τω­σε στα παι­διά και τα εγγό­νια του, να τα βαραί­νει· την έκα­νε πίστη και επι­μο­νή στο δίκαιο σκο­πό και τ’ άφη­σε παρα­κα­τα­θή­κη. Όταν τον ρωτού­σαν για τα πέτρι­να χρό­νια στα κυνη­γη­τά και στις εξο­ρί­ες, γύρι­ζε το βλέμ­μα αλλού και την κου­βέ­ντα στο παρόν και στις απαι­τή­σεις του σύγ­χρο­νου αγώνα.

Καλά που δεν ζει πια. Αν ζού­σε, τον αντρειω­μέ­νο που γλί­τω­σε απ’ τα βόλια των χιτλε­ρι­κών κατα­χτη­τών και απ’ τα χέρια των ελλή­νων υπο­τα­χτι­κών τους, θα τον «εξό­ρι­ζαν», ξανά, αυτή τη φορά εγγό­νια συνα­γω­νι­στών του.

Όταν κλεί­σουν οι λογα­ρια­σμοί τού­της της επο­χής, τότε θα κατα­λά­βει κι ο πιο ανυ­πο­ψί­α­στος ότι ναι, ήθε­λε απί­στευ­τη δύνα­μη και κου­ρά­γιο σήμε­ρα για να μη λυγί­σεις· για να κρα­τή­σεις το κεφά­λι έξω από τον σιχα­με­ρό πολ­τό· να μη θολώ­σεις από την οργή και την αηδία και χάσεις εκεί­νη την ζωο­γό­να κου­κί­δα ελπί­δας από το οπτι­κό σου πεδίο· έπρε­πε να κατα­βά­λεις υπε­ράν­θρω­πη προ­σπά­θεια για να κρα­τή­σεις την πυξί­δα στο δρό­μο που κάποιοι παπ­πού­δες σημά­δε­ψαν  με το αίμα τους και οι αρι­στε­ρο­κά­πη­λοι  ευρω­λα­κέ­δες βρω­μί­ζουν σήμε­ρα με την κόπρο των λόγων και των έργων τους.

Είναι γελα­σμέ­νοι όσοι αχρεί­οι πιστεύ­ουν ότι θα ξεμπερ­δέ­ψουν με τους κομ­μου­νι­στές, για­τί οι κομ­μου­νι­στές (οι αλη­θι­νοί όχι οι για­λαν­τζί) είναι «άτι­μη» φάρα. Άργα­σε το τομά­ρι τους κοντά έναν αιώ­να. Κι ήταν να μην αφή­σουν πίσω εγγό­νια οι παππούδες.