Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Επαγγελματικό ποδόσφαιρο, ένα πτώμα σε προχωρημένη σήψη

Οι κατά και­ρούς αθλιό­τη­τες στα γήπε­δα (και έξω από αυτά), νοθεία, ανα­ξιο­πι­στία και άλλα εκφυ­λι­στι­κά φαι­νό­με­να δεν ξαφ­νιά­ζουν πλέ­ον. Απο­κα­λύ­πτουν ότι το ποδό­σφαι­ρο (πρω­τά­θλη­μα ΠΑΕ) είναι πτώ­μα σε προ­χω­ρη­μέ­νη σήψη, δε γιατρεύεται. 

Οι συν­δη­μιουρ­γοί και συνυ­πεύ­θυ­νοι προ­σπα­θούν να το μακι­γιά­ρουν, να κρύ­ψουν το ολο­κλη­ρω­τι­κό σάπι­σμά του. Μα πλέ­ον ούτε αυτό είναι εφικτό.

Αυτό το τέρας ανέ­πτυ­ξαν οι κυβερ­νή­σεις ΠΑΣΟΚ — ΝΔ με τους επι­χει­ρη­μα­τί­ες και την UEFA. Δεν είναι μόνον ελλη­νι­κό φαι­νό­με­νο, όπως κατα­και­ρούς ισχυ­ρί­ζο­νται. Ελλη­νι­κές είναι κάποιες εκφάν­σεις αυτού του φαι­νο­μέ­νου. Όπως για παρά­δειγ­μα ο πρό­ε­δρος …τσι­φλι­κάς (αντί για καμι­τσί­κι, φέρει όπλο) ο οποί­ος με τη συμ­μο­ρία του υπε­ρα­σπί­ζε­ται τα συμ­φέ­ρο­ντα του στα πλαί­σια των ενδο­ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κών αντα­γω­νι­σμών – συγκρούσεων.

Στον έναν ή στον άλλο βαθ­μό, η ίδια κατά­στα­ση επι­κρα­τεί στο παγκό­σμιο ποδο­σφαι­ρι­κό οικο­δό­μη­μα. Η βία, το ντό­πινγκ, τα στη­μέ­να παι­χνί­δια, είναι γνω­ρί­σμα­τα που επι­κρα­τούν παντού στο εμπο­ρευ­μα­το­ποι­η­μέ­νο ποδό­σφαι­ρο. Όπου τη βία την έχουν “βγά­λει” για λόγους κέρ­δους έξω από το γήπε­δο, αυτή υπάρ­χει και εκφρά­ζε­ται στις πλα­τεί­ες και στις γειτονιές.

Δεν μπο­ρεί να εξυ­γιαν­θεί, θέλει γκρέ­μι­σμα από τα θεμέ­λια και φτιά­ξι­μο από την αρχή σε εντε­λώς νέα βάση.

Το ποδό­σφαι­ρο, ο αθλη­τι­σμός ως καθο­λι­κό δικαί­ω­μα νεο­λαί­ας και λαού μπο­ρεί να γίνει πρά­ξη μόνον όταν καταρ­γη­θεί η επι­χει­ρη­μα­τι­κή δρά­ση στο συγκε­κρι­μέ­νο τομέα. Για να απο­τε­λούν το ποδό­σφαι­ρο και ο αθλη­τι­σμός δικαί­ω­μα της νεο­λαί­ας και του λαού χρειά­ζο­νται ριζι­κές αλλα­γές προς όφε­λος του λαού.

Ατέ­χνως.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο