Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Ferrovie dello Stato Italiane Group» που εξαγόρασε την ΤΡΑΙΝΟΣΕ: «Δέσμευσή της» η… ασφάλεια

Αποκαλυπτικά για το τι σημαίνει η «συνύπαρξη» της ασφάλειας με τα κέρδη, τα όσα έγραφε στις εκθέσεις για την οικονομική της κατάσταση

Η εται­ρεία, στην οποία που­λή­θη­κε ένα­ντι 45 εκα­τομ­μυ­ρί­ων ευρώ η ΤΡΑΙΝΟΣΕ το 2017 από την κυβέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαί­σιο της περι­βό­η­της «απε­λευ­θέ­ρω­σης» των μετα­φο­ρών που προ­ω­θεί η ΕΕ και όλες οι αστι­κές κυβερ­νή­σεις, είναι η «Ferrovie dello Stato Italiane Group» (FSI), ιτα­λι­κή εται­ρεία που λεγό­ταν «Ιτα­λι­κοί Κρα­τι­κοί Σιδη­ρό­δρο­μοι» (FS) όταν ιδρύ­θη­κε το 1905 και εξε­λί­χθη­κε σε έναν μεγά­λο επι­χει­ρη­μα­τι­κό όμι­λο. Δρα­στη­ριο­ποιεί­ται τόσο στον τομέα των σιδη­ρο­δρο­μι­κών μετα­φο­ρών όσο και στον τομέα των τοπι­κών δημό­σιων μετα­φο­ρών, με λεω­φο­ρεία, πλοία κυρί­ως στην Ιτα­λία, αλλά ταυ­τό­χρο­να έχει κάνει εξα­γο­ρές σε δεκά­δες χώρες σιδη­ρο­δρο­μι­κών εται­ρειών και δικτύων.

Στην Ελλά­δα έχει την εκμε­τάλ­λευ­ση του σιδη­ρο­δρο­μι­κού έργου (δηλα­δή τα επι­βα­τι­κά και εμπο­ρευ­μα­τι­κά δρο­μο­λό­για με την «Hellenic Train»), αλλά η συντή­ρη­ση του δικτύ­ου ανή­κει στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ και το ελλη­νι­κό Δημό­σιο. Δηλα­δή εκμε­ταλ­λεύ­ε­ται αυτό το δίκτυο εμπο­ρι­κά, χωρίς να το συντη­ρεί και να το ελέγ­χει ουσια­στι­κά, και επί­σης της ανή­κουν ο Προ­α­στια­κός της Αθή­νας, της Θεσ­σα­λο­νί­κης και της Πάτρας, τα του­ρι­στι­κά τρέ­να Πηλί­ου, Δια­κο­πτού — Καλα­βρύ­των, Κατά­κο­λου — Ολυμπίας.

Στο εξω­τε­ρι­κό η FSI έχει εξα­γο­ρά­σει στη Γερ­μα­νία την «Arriva Deutschland» (αργό­τε­ρα την τρί­τη μεγα­λύ­τε­ρη ιδιω­τι­κή ευρω­παϊ­κή εται­ρεία στον τομέα της εξυ­πη­ρέ­τη­σης επι­βα­τών). Στη Γαλ­λία κατέ­χει το 100% της «Trenitalia France» στον τομέα των νυχτε­ρι­νών τρέ­νων μετα­ξύ Γαλ­λί­ας και Ιτα­λί­ας. Στην Πολω­νία, η «Trenitalia» κατέ­χει το 50% της «Pol-rail», μιας εται­ρεί­ας που δρα­στη­ριο­ποιεί­ται στις σιδη­ρο­δρο­μι­κές μετα­φο­ρές εμπο­ρευ­μά­των. Στο Ηνω­μέ­νο Βασί­λειο, ο όμι­λος «Ferrovie dello Stato» εξα­γό­ρα­σε τη «C2C», μια βρε­τα­νι­κή σιδη­ρο­δρο­μι­κή εται­ρεία μέσω της «Trenitalia UK», και κατέ­χει το 30% της «Avanti West Coast». Ταυ­τό­χρο­να έχει κλεί­σει συμ­φω­νί­ες για διά­φο­ρες υπη­ρε­σί­ες σε Τσε­χία, Ρου­μα­νία, Σερ­βία και Μαυ­ρο­βού­νιο, σε Αίγυ­πτο, Αλγε­ρία, Μαρό­κο, Λιβύη, Τουρ­κία, Συρία, Ιράκ, Ινδία, Καζακ­στάν, Βενε­ζου­έ­λα, Ουρουγουάη.

Η FSI, στην ελλη­νι­κή ιστο­σε­λί­δα της «Ηellenic Train», εμφα­νί­ζε­ται να έχει πάνω από 75.000 εργα­ζό­με­νους σε όλο τον κόσμο και να μετα­φέ­ρει 830 εκατ. επι­βά­τες και 50 εκατ. τόνους εμπο­ρευ­μά­των, με ό,τι κέρ­δη φέρ­νει αυτή η δραστηριότητα.

Η «Hellenic Train» στη χώρα μας πραγ­μα­το­ποιεί 342 δρο­μο­λό­για (επι­βα­τι­κά και εμπο­ρι­κά τρέ­να) τη μέρα, απα­σχο­λεί 1.217 άτο­μα προ­σω­πι­κό και χρη­σι­μο­ποιεί 1.160 μηχα­νές έλξης, βαγό­νια και φορ­τά­μα­ξες. Αξιο­ποιεί επο­μέ­νως το κερ­δο­φό­ρο κομ­μά­τι των σιδη­ρο­δρο­μι­κών μετα­φο­ρών και με ευθύ­νη όλων των κυβερ­νή­σε­ων επι­δο­τεί­ται με 50 εκατ. τον χρό­νο από το Δημό­σιο, δηλα­δή από τη φορο­λο­γία των εργα­ζο­μέ­νων, με βάση τη συμ­φω­νία της ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης που συμ­φώ­νη­σαν ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και τα άλλα αστι­κά κόμματα.
«Δέσμευ­σή της»… οι αυστη­ροί κανό­νες ασφαλείας

Υπό το φως του εγκλή­μα­τος στα Τέμπη, που έφε­ρε στην επι­φά­νεια ξανά όλες τις προει­δο­ποι­ή­σεις και τις καταγ­γε­λί­ες των εργα­ζο­μέ­νων, απο­κα­λυ­πτι­κά είναι τα όσα έλε­γε με ιδιαί­τε­ρο «στόμ­φο» η εται­ρεία στην «Οικο­νο­μι­κή κατά­στα­ση για το 2021», όπου ανα­φέ­ρε­ται στη δέσμευ­σή της για «αυστη­ρούς κανο­νι­σμούς ασφα­λεί­ας τόσο για τις μετα­φο­ρές επι­βα­τών όσο και για τις εμπο­ρευ­μα­τι­κές μετα­φο­ρές, οι οποί­οι εξα­σφα­λί­ζουν την ασφα­λέ­στε­ρη μετα­φο­ρά». Ως πρό­κλη­ση και μόνο ακού­γο­νται και τα όσα ισχυ­ρί­ζε­ται η εται­ρεία στη λεγό­με­νη Πολι­τι­κή Ασφά­λειας Ποιό­τη­τας περι­βάλ­λο­ντος, υγιει­νής και ασφά­λειας στην εργασία.

Λέει αυτο­λε­ξεί: «Το οργα­νω­τι­κό μοντέ­λο που υιο­θε­τή­θη­κε προ­βλέ­πει τη συμ­με­το­χή, σε δια­φο­ρε­τι­κά επί­πε­δα, όλου του προ­σω­πι­κού στην ανά­λη­ψη των ευθυ­νών του για την υλο­ποί­η­ση του Ενιαί­ου Συστή­μα­τος Δια­χεί­ρι­σης, τη δια­σφά­λι­ση της ασφά­λειας των ταξι­διω­τών, του προ­σω­πι­κού και τρί­των, καθώς και του περι­βάλ­λο­ντος, την επί­τευ­ξη των επι­θυ­μη­τών επι­πέ­δων ποιό­τη­τας των υπηρεσιών».

Ειδι­κό­τε­ρα, η Εται­ρεία θεω­ρεί απα­ραί­τη­το «τη δια­σφά­λι­ση των απαι­τού­με­νων πόρων για τη συνε­χή βελ­τί­ω­ση του συστή­μα­τος προ­κει­μέ­νου να επι­τευ­χθούν μηδε­νι­κές τιμές ατυ­χη­μά­των, λαμ­βά­νο­ντας υπό­ψη την εξέ­λι­ξη της νομο­θε­σί­ας, την τεχνι­κή και επι­στη­μο­νι­κή πρό­ο­δο και δίνο­ντας προ­τε­ραιό­τη­τα στην πρό­λη­ψη σοβα­ρών ατυχημάτων».

Ενώ ξεπερ­νώ­ντας κάθε όριο θρά­σους, ισχυ­ρι­ζό­ταν πως θεω­ρεί απα­ραί­τη­το να ενι­σχύ­ει «τη συμ­με­το­χή του προ­σω­πι­κού σε όλα τα επί­πε­δα και­να λαμ­βά­νει υπό­ψιν τις υπο­δεί­ξεις και τις από­ψεις των εργα­ζο­μέ­νων και των εκπρο­σώ­πων τους, για να λαμ­βά­νουν κάθε χρή­σι­μη έκθε­ση, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων πιθα­νών επι­κίν­δυ­νων καταστάσεων…».

Ολα αυτά τα υπο­θε­τι­κά με ένα μεγά­λο «αλλά», που έλε­γε αμέ­σως παρα­κά­τω ζητώ­ντας …«να υπο­στη­ρι­χθούν οι απο­φά­σεις, να καθο­ρι­στεί ένα σύνο­λο στό­χων, στους οποί­ους δίνε­ται προ­τε­ραιό­τη­τα σε εκεί­νους που σχε­τί­ζο­νται με την ασφά­λεια, ταυ­τό­χρο­να ενσω­μα­τώ­νο­νται με συνε­κτι­κό και δομη­μέ­νο τρό­πο με τους άλλους στό­χους της εται­ρεί­ας, να μετριά­σει τις αρνη­τι­κές επι­πτώ­σεις εκ των προ­τέ­ρων, να βελ­τι­στο­ποι­ή­σει τα απο­τε­λέ­σμα­τα και να αξιο­ποι­ή­σει τις επι­χει­ρη­μα­τι­κές ευκαιρίες».

Δηλα­δή ενώ δεν κάνουν τίπο­τα για την ασφά­λεια, γρά­φουν στα παλιά παπού­τσια τους τις καταγ­γε­λί­ες των εργα­ζο­μέ­νων για ζητή­μα­τα ασφά­λειας, εργα­σια­κών σχέ­σε­ων κ.λπ., ενώ από πάνω ζητά­νε όποιες «αλλα­γές» να γίνο­νται σε συν­δυα­σμό με τους οικο­νο­μι­κούς στό­χους της εται­ρεί­ας. Τα κέρ­δη τους, δηλα­δή, που οδή­γη­σαν στο προ­δια­γε­γραμ­μέ­νο έγκλη­μα στα Τέμπη.

Ριζο­σπά­στης.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο