Γράφει ο Νίκος Μόττας //
Κουρνιαχτός έχει σηκωθεί τα τελευταία εικοσιτετράωρα με αφορμή την πώληση πολεμικού υλικού από την Ελλάδα προς την Σαουδική Αραβία. Κουρνιαχτός με αλληλοκατηγορίες μεταξύ συγκυβέρνησης και ΝΔ για το αν υπήρχε ή όχι μεσάζοντας (πληρεξούσιος ή μη) στην συμφωνία του ελληνικού Υπουργείου Άμυνας με τους σαουδάραβες. Από κοντά και τα λοιπά αστικά κόμματα, με τον επικεφαλής του «Ποταμιού» Στ. Θεοδωράκη να κάνει λόγο για πώληση πολεμικού υλικού με «αδιαφάνεια».
Αυτό είναι το κύριο μέλημα τους! Αν η πώληση πυρομαχικών προς την κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας έγινε με «αδιαφάνεια» και όχι το ίδιο το γεγονός της πώλησης οπλισμού προς ένα κράτος που αποδεδειγμένα διαπράττει εγκλήματα πολέμου!
Προς αποφυγή οποιασδήποτε παρεξήγησης, εξηγούμαστε: Η διαφάνεια σε κάθε πτυχή της πολιτικής, συμπεριλαμβανομένων ασφαλώς των διακρατικών συμφωνιών, είναι πολύ σημαντικό ζήτημα. Η συγκυβέρνηση έχει ευθύνη να δώσει στη δημοσιότητα τα πρακτικά της συνεδρίασης της αρμόδιας επιτροπής εξοπλιστικών προγραμμάτων της Βουλής και να διαλευκάνει το θέμα.
Η πραγματική ουσία, ωστόσο, του θέματος είναι πολύ σημαντικότερη. Βρίσκεται στην συνεχιζόμενη γενοκτονία που η σαουδαραβική κυβέρνηση διαπράττει εδώ και πολλούς μήνες στην Υεμένη. Πρόκειται για εγκλήματα πολέμου που η Σαουδική Αραβία διαπράττει ενάντια στο λαό της Υεμένης με την αρωγή ΗΠΑ, Βρετανίας, Γαλλίας, Γερμανίας και άλλων χωρών. Απ’ ότι φαίνεται, το δικό της αποτύπωμα στον αιματοβαμμένο αυτό «καμβά» αφήνει και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Εδώ στο «Ατέχνως», στις αρχές Σεπτέμβρη, γράφαμε για την «σιωπηλή γενοκτονία» που λαμβάνει χώρα στην Υεμένη. «Η κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας διαπράττει εγκλήματα πολέμου στην Υεμένη, με την συνενοχή των Ηνωμένων Πολιτειών και της Βρετανίας» έγραφε σε αναλυτικό του ρεπορτάζ ο φημισμένος αρθρογράφος των New York Times Νίκολας Κριστόφ (The Photos the U.S. and Saudi Arabia Don’t Want You to See, NY Times, 29 Αυγ. 2017)
Σύμφωνα με το δημοσιεύμα της αμερικανικής εφημερίδας ένας μεγάλος αριθμός παιδιών κινδυνεύουν από υποσιτισμό, σε μια από τις πλέον μεγαλύτερες ανθρωπιστικές κρίσεις των τελευταίων ετών. Οι στρατιωτικές δυνάμεις της Σαουδικής Αραβίας δε διστάζουν να βομβαρδίζουν περιοχές αμάχων ενώ, επιπλέον, με το κλείσιμο του εναέριου χώρου έχουν επιβάλλει ένα είδος εμπάργκο σε περιοχές που είναι πλέον αδύνατο να φτάσει ανθρωπιστική βοήθεια, φαγητό, φάρμακα κλπ. Όλα αυτά ασφαλώς υπό το γνωστό πρόσχημα της «τρομοκρατίας» που οι ίδιοι, μαζί με τους συμμάχους ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, χρηματοδοτούν και ενισχύουν…
«Η κατάσταση στην Υεμένη αποτελεί ντροπή για τη διεθνή κοινότητα», υπογραμμίζει ο Μισέλ Ναν, πρόεδρος της ανθρωπιστικής οργάνωσης CARE με έδρα τη Γενεύη, προσθέτοντας πως «περισσότεροι από 20 εκατομμύρια κάτοικοι της Υεμένης χρειάζονται άμεση βοήθεια, ενώ ένα παιδί πεθαίνει κάθε πέντε λεπτά. Παρ’ όλα αυτά, ελάχιστοι αμερικανοί γνωρίζουν για το καθημερινό λουτρό αίματος στην Υεμένη, για το λιμό και την επιδημία χολέρας που επεκτείνεται με ταχείς ρυθμούς».
Ατέχνως, 4/9/2017.
Από το Μάρτη του 2015, όταν η Σαουδική Αραβία και οι σύμμαχοι της ξεκίνησαν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις ενάντια στην Υεμένη, οι απώλειες σε άμαχο πληθυσμό υπολογίζονται σε τουλάχιστον 34.000 νεκρούς. Την ίδια περίοδο, οι τραυματίες ανέρχονται σε 21.165 αμάχους συμπεριλαμβανομένων 2.598 παιδιών. Οι υλικές καταστροφές ανυπολόγιστες ενώ περίπου 4 εκατομμύρια αγόρια και κορίτσια κάτω των 18 ετών έχουν σταματήσει την εκπαίδευση τους εξαιτίας του πολέμου (Στοιχεία: Legal Center for Rights and Development LCRDYE).
Ερχόμαστε λοιπόν να ρωτήσουμε: Γνωρίζει ο πρωθυπουργός και η συγκυβέρνηση του τι συμβαίνει στην Υεμένη; Γνωρίζει σε ποιούς πουλάει οπλισμό και για που προορίζεται αυτός ο οπλισμός; Για τα κεφάλια των αμάχων και των παιδιών της Υεμένης προορίζεται. Παιδιών όπως ο μικρός Αμίρ, το προσφυγόπουλο πάνω στο δράμα του οποίου και της οικογενείας του ο κ.Τσίπρας επιχείρησε να αντλήσει πολιτικά οφέλη.
Άραγε, ακούσατε τίποτα για τη γενοκτονία στην Υεμένη κ.Τσίπρα;
________________________________________________________________________________________________________
Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες από το Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.