Η δημιουργία και δράση της Ενιαίας Δημοκρατικής Νεολαίας Ελλάδας (Ε.Δ.Ν.Ε)- Ντοκουμέντο

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

20 Φλε­βά­ρη 1947: Το Πρω­το­δι­κείο Αθη­νών βγά­ζει από­φα­ση για τη διά­λυ­ση της ΕΠΟΝ. Η ΕΠΟΝ όμως συνε­χί­ζει να δρα και να αγω­νί­ζε­ται από τις γραμ­μές του ΔΣΕ, στις φυλα­κές και τις εξο­ρί­ες και μετά στην πολι­τι­κή προ­σφυ­γιά. Δρά­ση που συνε­χί­στη­κε και μετά την στρα­τιω­τι­κή ήττα του ΔΣΕ στην Ελλάδα.

Το «κενό» της ύπαρ­ξης πολι­τι­κής οργά­νω­σης νεο­λαί­ας που να λει­τουρ­γεί σχε­τι­κά «νόμι­μα» επι­χει­ρεί να καλύ­ψει με την ίδρυ­ση της στις 15 Αυγού­στου 1951 η Ενιαία Δημο­κρα­τι­κή Νεο­λαία Ελλά­δας (ΕΔΝΕ). Η ΕΔΝΕ ιδρύ­θη­κε ως νεο­λαία της Ενιαί­ας Δημο­κρα­τι­κής Αρι­στε­ράς (ΕΔΑ). Η πλειο­ψη­φία των μελών και στε­λε­χών της ΕΔΝΕ ήταν παλιοί ΕΠΟΝίτες.

Η δημιουρ­γία της ΕΔΝΕ ακο­λού­θη­σε τις δια­δι­κα­σί­ες της δημιουρ­γί­ας της ΕΔΑ, ενώ «μέτρη­σε» και το γεγο­νός της προ­κή­ρυ­ξης βου­λευ­τι­κών εκλο­γών για τον Σεπτέμ­βρη. Στην εφη­με­ρί­δα «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ» (31/8/1951) ανα­φέ­ρο­νται και πλευ­ρές της δημιουρ­γί­ας της. Όπως τονί­ζει, η δημιουρ­γία της προ­ήλ­θε από κοι­νή σύσκε­ψη στην οποία συμ­με­τεί­χαν εξου­σιο­δο­τη­μέ­νοι εκπρό­σω­ποι από τη Νεο­λαία του Δημο­κρα­τι­κού Συνα­γερ­μού, τη Δημο­κρα­τι­κή Αρι­στε­ρή Νεο­λαία, τη Φιλε­λεύ­θε­ρη Αρι­στε­ρή Νεο­λαία, τη Σοσια­λι­στι­κή Νεο­λαία, τη Δημο­κρα­τι­κή Ριζο­σπα­στι­κή Νεο­λαία, δηλα­δή από τις νεο­λαί­ες των πολι­τι­κών εταί­ρων που συνα­σπί­στη­καν στην ΕΔΑ, καθώς και στε­λέ­χη και μέλη άλλων οργα­νώ­σε­ων των νέων, απο­φα­σί­ζε­ται η αυτο­διά­λυ­ση των παρα­πά­νω οργα­νώ­σε­ων και η ίδρυ­ση της ΕΔΝΕ, η οποία «καλεί τους Νέους της Πατρί­δας μας σε ένα Κοι­νό Δημο­κρα­τι­κό Μέτω­πο Νέων που θα αγω­νι­σθεί με ενθου­σια­σμό για τα ιδα­νι­κά της Νέας Γενιάς, την Ειρή­νη, Δημο­κρα­τία, Αμνη­στία, τον Εκπο­λι­τι­σμό και την Πρό­ο­δο της Νεολαίας».

Στη διάρ­κειά της, η ΕΔΝΕ ανα­πτύσ­σε­ται οργα­νω­τι­κά σε αστι­κά κέντρα της χώρας, καθώς και σε «παρα­δο­σια­κά» αρι­στε­ρές περιο­χές. Σημα­ντι­κή, όμως κάτω από αντί­ξο­ες συν­θή­κες η δρά­ση της.  Η οργά­νω­ση κινη­το­ποι­ή­σε­ων για το Κυπρια­κό, η επα­φή που επι­χει­ρεί να καλ­λιερ­γή­σει με τις άλλες πολι­τι­κές νεο­λαί­ες με τη σύντα­ξη κοι­νών δια­κη­ρύ­ξε­ων, η στε­νή σχέ­ση με την ΠΕΟΠΕΦ (Πανελ­λή­νια Ένω­ση Οικο­γε­νειών Πολι­τι­κών Εξό­ρι­στων και Φυλα­κι­σμέ­νων) μαζί και με τις σημα­ντι­κές εκστρα­τεί­ες για το «δέμα του δεσμώ­τη αγω­νι­στή», την ανα­στο­λή της εκτέ­λε­σης του Νίκου Μπε­λο­γιάν­νη και των συντρό­φων του, την παγκό­σμια ειρή­νη και τη δια­κή­ρυ­ξη για τα δικαιώ­μα­τα των νέων. Οι δρα­στη­ριό­τη­τες συν­δυά­ζο­νται συχνά με πολι­τι­στι­κές εκδη­λώ­σεις και εκδρο­μές, στο πρό­τυ­πο για μια ακό­μη φορά της ΕΠΟΝ. Η ΕΔΝΕ στε­γά­ζε­ται προ­σω­ρι­νά στην οδό Πανε­πι­στη­μί­ου 67. Στις 4 Σεπτεμ­βρί­ου 1951, η έκδο­ση της εφη­με­ρί­δας Φρου­ροί της Ειρή­νης, με εκδό­τη τον επο­νί­τη, χημι­κό και μέλος του ΚΣ της ΕΔΝΕ, Γιάν­νη Φιλί­νη, και με πολι­τι­κό αρθρο­γρά­φο τον απο­λυ­θέ­ντα από τη Μακρό­νη­σο, επί­σης επο­νί­τη, Αντώ­νη Μπριλ­λά­κη, παρέ­χει στη νεο­σύ­στα­τη οργά­νω­ση το απα­ραί­τη­το βήμα για την προ­βο­λή των πολι­τι­κών της θέσε­ων. Θεω­ρού­με­νη ως η μαζι­κό­τε­ρη νεο­λαι­ί­στι­κη οργά­νω­ση εκεί­νης της επο­χής, η ΕΔΝΕ που κατά­φε­ρε να συσπει­ρώ­σει οργα­νω­τι­κά, σύμ­φω­να με όλες τις εκτι­μή­σεις, περί­που 1.300 μέλη.

Η απα­γό­ρευ­ση κυκλο­φο­ρί­ας της εφη­με­ρί­δας στις 19 Ιανουα­ρί­ου 1952 απο­τε­λεί το προ­α­νά­κρου­σμα για τη διά­λυ­ση και της ίδιας της ΕΔΝΕ, που ακο­λου­θεί λίγους μήνες αργό­τε­ρα Στις 5 Σεπτεμ­βρί­ου του 1952 η ΕΔΝΕ δια­λύ­θη­κε με την υπ’ αριθ­μόν 65 από­φα­ση της Επι­τρο­πής Δημο­σί­ας Ασφα­λεί­ας του Νομού Αττι­κής. Η από­φα­ση της Επι­τρο­πής Ασφα­λεί­ας χαρα­κτή­ρι­ζε την ΕΔΝΕ «εξω­κομ­μα­τι­κή οργά­νω­ση» του ΚΚΕ που ανα­πλή­ρω­νε «εις όλας τα αντε­θνι­κάς εκδη­λώ­σεις την δια­λυ­θεί­σαν κομ­μου­νι­στι­κήν οργά­νω­σιν ΕΠΟΝ». Με άλλη από­φα­σή της η ίδια Επι­τρο­πή υπέ­δει­ξε τον εκτο­πι­σμό των μελών της ΕΔΝΕ «επί ενα έτος», στον Αη Στρά­τη και στο Τρί­κε­ρι. Η ΕΔΝΕ στη συνέ­χεια μετο­νο­μά­στη­κε σε Νεο­λαία της ΕΔΑ. Να τονί­σου­με ακό­μη ότι στη συνέ­χεια η συγ­χώ­νευ­ση της «Δημο­κρα­τι­κής Κίνη­σης Νέων Γρη­γό­ρης Λαμπρά­κης» (ΔΚΝΓΛ) και της Νεο­λαί­ας ΕΔΑ, που γέν­νη­σε τη Δημο­κρα­τι­κή Νεο­λαία Λαμπρά­κη (ΔΝΛ) στις 14 Σεπτεμ­βρί­ου 1964.

Το ντο­κου­μέ­ντο που παρου­σιά­ζου­με προ­έρ­χε­ται από το αρχείο της ΕΔΑ (ΑΣΚΙ) και αφο­ρά δια­κή­ρυ­ξη της προς τη νεο­λαία. Σ’ αυτή βρί­σκο­νται στοι­χεία από τη δρά­ση της το διά­στη­μα τα λει­τουρ­γί­ας της αλλά και οι βασι­κές της πολι­τι­κές αντι­λή­ψεις για τα τότε προ­βλή­μα­τα της νέας γενιάς:

«ΕΝΙΑΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ε.Δ.Ν.Ε)

ΝΕΟΛΑΙΑ ΤΗ ΕΔΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Α) Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ

1. Μέρα με τη μέρα η οικο­νο­μι­κή κρί­ση που χρό­νια τώρα μαστί­ζει τη χώρα μας δυνα­μώ­νει και η εξα­θλί­ω­ση και η πεί­να αγκα­λιά­ζει όλο και μεγα­λύ­τε­ρα στρώ­μα­τα του λαού μας.

Οι συν­θή­κες κάτω από τις οποί­ες ζει και δου­λεύ­ει η εργα­ζό­με­νη Νεο­λαία, μόνο με του Μεσαί­ω­να μπο­ρούν να συγκριθούν.

Τα μερο­κά­μα­τα των νέων είναι τρείς και τέσ­σε­ρις φορές μικρό­τε­ρα απ’ τα κανονικά.

Η εκμε­τάλ­λευ­ση της παι­δι­κής εργα­σί­ας και η χρη­σι­μο­ποί­η­ση ανη­λί­κων στις πιο βαρειές και δύσκο­λες δου­λειές έχουν φτά­σει στο κατακόρυφο.

Η ανερ­γία ογκώ­νε­ται καθη­με­ρι­νά, ενώ τα περί­φη­μα πιστο­ποι­η­τι­κά κοι­νω­νι­κών φρο­νη­μά­των απο­κλεί­ουν μια μεγά­λη μερί­δα της Νεο­λαί­ας μας από μια σει­ρά δουλειές.

Οι ομα­δι­κές απο­λύ­σεις στρέ­φο­νται βασι­κά ενα­ντί­ον των νέων και σ’αυτό προ­σθέ­το­νται και οι απο­λύ­σεις των προ­ο­δευ­τι­κών νέων που γίνο­νται ύστε­ρα από υπό­δει­ξη της Ασφά­λειας. Παρά­δειγ­μα: Στο εργο­στά­σιο του Λανα­ρά απο­λύ­θη­καν τρεις νέες για­τί ήταν Εδνίτισες.

2. Η υγεία των νέων βρί­σκε­ται σε άθλια κατά­στα­ση και ένα ποσο­στό 50% είναι φυμα­τι­κοί και προ­φυ­μα­τι­κοί. Τίπο­τα δεν γίνε­ται για τη Λαϊ­κή υγεία, ενώ μόνο με τα μισά χρή­μα­τα απ’ όσα ξοδεύ­ο­νται το χρό­νο για στρα­τιω­τι­κές δαπά­νες θα μπο­ρού­σαν να κτι­στούν εκα­το­ντά­δες ολό­κλη­ρες σανα­τό­ρια, νοσο­κο­μεία και Λαϊ­κά Ιατρεία.

3. Η παι­δεία βρί­σκε­ται σε υπο­τυ­πώ­δη κατά­στα­ση και με τερά­στια δίδα­κτρα, τις υπο­χρε­ω­τι­κές εισφο­ρές, το ψηλό κόστος των βιβλί­ων και τα πιστο­ποι­η­τι­κά κοι­νω­νι­κών φρο­νη­μά­των, η συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία των νέων και ιδιαί­τε­ρα οι εργα­ζό­με­νοι απο­κλεί­ο­νται από τις σπου­δές και τη μόρφωση.

4. Ο αθλη­τι­σμός βρί­σκε­ται σε υπο­τυ­πώ­δη κατά­στα­ση και με τη καθιέ­ρω­ση των στοι­χη­μά­των στους αθλη­τι­κούς αγώ­νες, πρό­κει­ται να κατα­φερ­θεί το τελι­κό πλήγ­μα και τα ελά­χι­στα υπάρ­χο­ντα αθλη­τι­κά σωμα­τεία να μετα­βλη­θούν σε ιππο­δρό­μια και καζίνα.

5. Κάθε ίχνος πολι­τι­σμέ­νης και προ­ο­δευ­τι­κής νεο­λαι­ί­στι­κης εκδή­λω­σης και ψυχα­γω­γί­ας διώ­κε­ται και με την ανο­χή και υπό­θαλ­ψη του Κρά­τους, κυριαρ­χούν από τη μια άκρη της χώρας ως την άλλη το πορ­νο­γρά­φη­μα, τα γκαν­γκ­στε­ρι­κά φιλμ, η κόκα-κόλα, το ρεμπέ­τι­κο τρα­γού­δι, η σάμπα, οι ντε­κέ­δες, οι λέσχες και τα πορ­νεία. Η εγκλη­μα­τι­κό­τη­τα και η δια­φθο­ρά έχουν φτά­σει στο κατα­κό­ρυ­φο. Οι «ήρω­ες» του Αστυ­νο­μι­κού δελ­τί­ου-όσοι πιά­νο­νται- είναι στην πλειο­ψη­φία τους νέοι.

6. Η τρο­μο­κρα­τία, επί­ση­μη και ανε­πί­ση­μη, ενα­ντί­ον των προ­ο­δευ­τι­κών νέων και οργα­νώ­σε­ων εντεί­νε­ται και τα καλύ­τε­ρα παι­διά του Ελλη­νι­κού Λαού βρί­σκο­νται, χρό­νια τώρα στις φυλα­κές και τις εξορίες.

7. Η πολύ­χρο­νη στρα­τιω­τι­κή θητεία, ανα­κό­πτει την επαγ­γελ­μα­τι­κή και μορ­φω­τι­κή ανά­πτυ­ξη της νεο­λαί­ας και κατα­δι­κά­ζει τα προ­στα­τευό­με­να μέλη των οικο­γε­νειών των στρα­τευ­μέ­νων στην πεί­να και την εξαθλίωση.

8. Οι τερά­στιοι πολε­μι­κοί εξο­πλι­σμοί, με τις υπέ­ρο­γκες στρα­τιω­τι­κές δαπά­νες που συνε­πά­γο­νται, από τη μια μεριά βαθαί­νουν και οξύ­νουν την οικο­νο­μι­κή κρί­ση και απ’ την άλλη φέρ­νουν όλο και πιο κοντά την απει­λή του πολέμου.

Β. Η ΕΔΝΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ Σ’ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

1. Η ΕΔΝΕ δυνα­μώ­νο­ντας κάθε μέρα και απο­κτώ­ντας και­νούρ­γιους και ισχυ­ρό­τε­ρους δεσμούς με τη Νεο­λαία μας και το Λαό μας κατα­πιά­στη­κε απ’ την πρώ­τη μέρα της ίδρυ­σής της και σε συνέ­χεια ολο­έ­να και πιο απο­φα­σι­στι­κά, με την αντι­με­τώ­πι­ση αυτής της κατά­στα­σης και τη λύση των προ­βλη­μά­των της νεολαίας.

2. Βοή­θη­σε με όλες τις δυνά­μεις την διε­ξα­γω­γή και επι­τυ­χία των οικο­νο­μι­κών αγώ­νων των εργα­ζο­μέ­νων και στη δρα­στη­ριο­ποί­η­ση των συν­δι­κα­λι­στι­κών οργανώσεων.

3. Κινη­το­ποί­η­σε τα μέλη της για την επι­τυ­χία του έργου των Λαϊ­κών Ιατρεί­ων και παι­δι­κών κατα­σκη­νώ­σε­ων, για τη δρα­στη­ριο­ποί­η­ση των αθλη­τι­κών και μορ­φω­τι­κών συλ­λό­γων και τη δημιουρ­γία νέων.

Για την επι­τυ­χία του προ­γράμ­μα­τος Χαρά-Υγεία-Ψυχα­γω­γία, οργά­νω­σε μια σει­ρά μεγά­λες και μικρές εκδρο­μές στο βου­νό και στη θάλασ­σα με μεγά­λη επι­τυ­χία. Παρά­δειγ­μα; Εκδρο­μή στο Ζού­μπε­ρι με συμ­με­το­χή 1.500 νέων. Φυσι­κά, αυτό ενο­χλεί και πει­ρά­ζει τους ανθρώ­πους της κόκα-κόλα, της σάμπας και των καμπα­ρέ, που προ­τι­μούν τα δια­φθο­ρεία από τις πολι­τι­σμέ­νες εκδρο­μές γι’αυτό και τελευ­ταία άρχι­σαν να τρο­φο­δο­τούν τον τύπο με ύπο­πτες και υπο­βο­λι­μαί­ες ειδή­σεις γύρω από τις εκδρο­μές μας.

Έτσι ξαφ­νι­κά ανα­κά­λυ­ψαν πώς κάνου­με εκδρομές!!!

Και υπο­στη­ρί­ζουν με τη μεγα­λύ­τε­ρη σοβα­ρο­φά­νεια πώς έχουν και στοι­χεία γι’αυτό, σάμπως να χρεια­ζό­νταν το «οξυ­μέ­νο αστυ­νο­μι­κό τους δαι­μό­νιο» για ν’ ανα­κα­λύ­ψουν αυτό που ξέρει όλη η Ελλά­δα. Φυσι­κά αυτό δεν είναι τυχαίο, είναι συνέ­χεια με άλλη μορ­φή, των τόσων άλλων τρο­μο­κρα­τι­κών μέτρων ενα­ντί­ον της οργά­νω­σής μας

4. Αγω­νί­στη­κε με συνέ­πεια και απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα για τη Γενι­κή Αμνη­στία, την Ειρήνη,τη Συμ­φι­λί­ω­ση και την κατάρ­γη­ση της θανα­τι­κής ποι­νής, παρ’ όλο που, αντι­με­τω­πί­ζει την πιο λυσ­σα­λέα τρο­μο­κρα­τι­κή επί­θε­ση από μέρους των εμπρη­στών της Ειρή­νης και της Γαλή­νης της Χώρας μας. Δεκά­δες μέλη μας πιά­στη­καν και στάλ­θη­καν στις εξο­ρί­ες για­τί πάλευαν για τη γενι­κή Αμνη­στία και επέ­δο­σαν υπο­μνή­μα­τα στην Κυβέρ­νη­σι για να μην εκτε­λε­στεί ο Μπε­λο­γιάν­νης και οι συγκρα­τού­με­νοί του. Παρά­δειγ­μα: Ν. Νικο­λά­ου, Α. Γκολ­φί­δης, Δ. Μπε­να­κό­που­λος κ.α

5. Μαζί με όλο το λαό και τα σκλα­βω­μέ­να αδέλ­φια της Κύπρου η ΕΔΝΕ αγω­νί­ζε­ται με όλες τις δυνά­μεις της για την Ενω­ση της Κύπρου αδια­φο­ρώ­ντας για τις διώ­ξεις που αντι­με­τώ­πι­σε. Χωρίς καμ­μιά ντρο­πή, αυτοί που δήθεν κόβου­νται για την Ένω­ση και οργα­νώ­νουν εθνο­κά­πη­λα συλ­λα­λη­τή­ρια , πιά­σαν μια σει­ρά Εδνί­τες και τους στεί­λαν στην εξο­ρία και στη φυλα­κή με τις πιο γελοί­ες και στή­ρι­κτες κατη­γο­ρί­ες. Παρά­δειγ­μα: Σ. Του­τού­νας, Ν. Πολί­της, Αρε­τή Παπα­κό­γκου κ.α.

Γ. ΤΟ Κ.Σ ΤΗΣ ΕΔΝΕ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ:

1. Να εντεί­νει και να ανε­βά­σει σε ψηλό­τε­ρα επί­πε­δα την πάλη

Για την Ειρήνη

Για τη λύση των οικο­νο­μι­κών προ­βλη­μά­των των νέων.

Για τη μορ­φω­τι­κή, ηθι­κή και πολι­τι­στι­κή ανά­πτυ­ξή τους.

Για την Ειρή­νευ­ση και τη Γενι­κή Αμνηστία.

Για την κατάρ­γη­ση των πιστο­ποι­η­τι­κών κοι­νω­νι­κών φρονημάτων.

Για τη Δημο­κρα­τία στην Ελλάδα.

Και 2. Μπρο­στά σ’αυτή την κατά­στα­ση και στην τέλεια εγκα­τά­λει­ψη της Νεο­λαί­ας  απ’ το επί­ση­μο Κρά­τος, το Κ.Σ της ΕΔΝΕ, επα­νέρ­χε­ται στην παληά του πρό­τα­ση, 13–9‑51, για συνερ­γα­σία με τις άλλες οργα­νώ­σεις των νέων και τις καλεί να συνερ­γα­στούν πάνω σ’ένα κοι­νό πρό­γραμ­μα πάλης για την υπε­ρά­σπι­ση των δικαιω­μά­των της Νεο­λαί­ας με την πεποί­θη­ση πως η προ­ο­δευ­τι­κό­τη­τα των ατό­μων και οργα­νώ­σε­ων, καθο­ρί­ζε­ται από το βαθ­μό του ενδια­φέ­ρο­ντος που δεί­χνουν για τη Νεολαία.

Το Κ.Σ της ΕΔΝΕ

Ο Γραμ­μα­τέ­ας: Π. Παρασκευόπουλος

Α. Μπρι­λά­κης βου­λευ­τής Αθηνών

Π. Κατε­ρί­νης βου­λευ­τής Πει­ραιώς και Νήσων

Χ. Τεγό­που­λος

Τ. Κακό­γιαν­νος»