Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Η αποκριά», Μίλτου Σαχτούρη

Η απο­κριά

Μακριά σ’ έν’ άλλο κόσμο γίνη­κε αυτή
η αποκριά
το γαϊ­δου­ρά­κι γύρι­ζε μες στους έρη­μους δρόμους
όπου δεν ανά­πνεε κανείς
πεθα­μέ­να παι­διά ανέ­βαι­ναν ολο­έ­να στον ουρανό
κατέ­βαι­ναν μια στιγ­μή να πάρουν τους αετούς τους
που τους είχαν ξεχάσει
έπε­φτε χιό­νι γυά­λι­νος χαρτοπόλεμος
μάτω­νε τις καρδιές
μια γυναί­κα γονατισμένη
ανά­στρε­φε τα μάτια της σα νεκρή
μόνο περ­νού­σαν φάλαγ­γες στρα­τιώ­τες εν-δυο
εν-δυο με παγω­μέ­να δόντια
Το βρά­δυ βρή­κε το φεγγάρι
αποκριάτικο
γεμά­το μίσος
το δέσαν και το πέτα­ξαν στη θάλασσα
μαχαιρωμένο
Μακριά σ’ έν’ άλλο κόσμο γίνη­κε αυτή
η αποκριά

Μίλ­τος Σαχτούρης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο