Σχολιάζει ο Σφυροδρέπανος //
Η Αριστερά ή θα είναι δημοκρατική ή δε θα υπάρξει.
Η δημοκρατική Αριστερά καταδικάζει την προσωπολατρία και προβάλλει τις αρχές της αντί για τους ηγέτες της.
Η δημοκρατική Αριστερά απεχθάνεται τα… “σταλινικά ποσοστά” που υπερβαίνουν το 90% και τις στημένες εκλογές, με ένα και μοναδικό υποψήφιο.
Στη δημοκρατική Αριστερά κανείς αρχηγός δεν επαναλαμβάνει μια ψηφοφορία μέχρι να περάσει το δικό του.
«Αν καταλαβαίνετε τι ψηφίζετε καλώς. Αλλά αν δεν καταλαβαίνετε, τότε υπάρχει θέμα, γιατί ψηφίσατε ενάντια στην εισήγησή μου»…
Η (κυβερνητική) Αριστερά ή θα είναι δημοκρατική ή δε θα υπάρξει. Βασικά δηλαδή το ζητούμενο είναι να υπάρχει στην κυβέρνηση, γιατί Αριστερά δεν είναι και όσο για το δημοκρατική… γκουχ-γκουχ… ο βήχας και ο έρωτας για τις αγνές, συλλογικές διαδικασίες δεν κρύβεται.
Βασικά η δημοκρατική Αριστερά είναι αυτό ακριβώς. Μια ετεροχρονισμένη ΔΗΜΑΡ. Γι’ αυτό ξαναβρήκε τον “σύντροφο” Κουβέλη στο διάβα της.
Κι ίσως σε μερικά χρόνια από τώρα βγει μια ταινία, όπου θα αναλύεται το φαινόμενο Σύριζα…