Δυναμική κινητοποίηση έξω από το στρατόπεδο της 71ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας «Πόντος» στη Νέα Σάντα Κιλκίς διοργάνωσαν το πρωί της Κυριακής η Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη Θεσσαλονίκης (ΕΔΥΕΘ) και η Επιτροπή Ειρήνης Κιλκίς. Οι συμμετέχοντες στην κινητοποίηση έφτασαν στη Νέα Σάντα με αυτοκινητοπομπή που ξεκίνησε νωρίτερα από τη Θεσσαλονίκη.
Με συνθήματα όπως «οι ιμπεριαλιστές τη γη ξαναμοιράζουν, με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν» και «οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά έξω από τα σύνορα δεν έχουνε δουλειά», οι συγκεντρωμένοι εξέφρασαν την αντίθεση τους στη μετατροπή του στρατοπέδου- και κατ’ επέκταση της Βόρειας Ελλάδας- σε ορμητήριο των φονιάδων ιμπεριαλιστών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και απαίτησαν την επιστροφή όλων των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων από αποστολές στο εξωτερικό.
Σημειώνεται ότι στην 71η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία εδρεύει ο «Σχηματισμός Μάχης» υψηλής ετοιμότητας της Ε.Ε., με την ονομασία HELBROC, ο οποίος είναι οργανωμένος σύμφωνα με τα Νατοϊκά πρότυπα και στον οποίο μετέχουν δυνάμεις και άλλων χωρών όπως της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, της Κύπρου, της Ουκρανίας ενώ σύντομα θα περιληφθούν και δυνάμεις από την Σερβία.
Στην συγκέντρωση μίλησε ο Νίκος Μόττας, μέλος της Γραμματείας της ΕΔΥΕΘ, ενώ ακολούθως διαβάστηκε σχετικό ψήφισμα. Στην συνέχεια μέλη της ΕΔΥΕΘ και της Επιτροπής Ειρήνης είχαν σύντομη συνομιλία με αξιωματικό-εκπρόσωπο της 71ης Ταξιαρχίας στον οποίο παρέδωσαν το ψήφισμα, ζητώντας του να το διαβιβάσει στα ανώτερα κλιμάκια της ιεραρχίας του Στρατού.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία του Νίκου Μόττα που εκφωνήθηκε στην κινητοποίηση:
Συναγωνίστριες και Συναγωνιστές,
Φίλες και Φίλοι,
βρισκόμαστε έξω από το στρατόπεδο της 71ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας. Δεν πρόκειται για ένα τυχαίο στρατόπεδο. Πρόκειται για ένα πεδίο εκπαίδευσης που χρησιμοποιείται ως ορμητήριο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ενταγμένο στην επιθετική τους πολιτική ενάντια στους λαούς της περιοχής και του δικού μας λαού.
Στο στρατόπεδο που βλέπετε εδρεύει ο λεγόμενος «Σχηματισμός Μάχης» της ΕΕ, με την ονομασία HELBROC. Πρόκειται για σχηματισμό “υψηλής ετοιμότητας” οργανωμένο σύμφωνα με τα ΝΑΤΟϊκά πρότυπα με την συμμετοχή και άλλων βαλκανικών χωρών. Σκοπός του σχηματισμού αυτού είναι η δυνατότητα ταχείας στρατιωτικής επέμβασης όπου το ΝΑΤΟ και η ΕΕ κρίνουν σκόπιμο, αλλά και η δυνατότητα καταστολής λαϊκών κινητοποιήσεων εκτός και εντός συνόρων των κρατών-μελών.
Τι σημαίνει αυτό, συναγωνιστές και φίλοι; Άραγε, για ποιόν σκοπό εκπαιδεύονται τα στρατευμένα παιδιά του λαού μας; Η απάντηση είναι σαφής: Εκπαιδεύονται και προετοιμάζονται να αποσταλούν στα πέρατα του κόσμου, για να χτυπήσουν χώρες και λαούς, με τους οποίους ο δικός μας λαός δεν έχει τίποτα να χωρίσει. Εκπαιδεύονται για την καταστολή λαϊκών κινητοποιήσεων και εξασκούνται σε σενάρια για αντιμετώπιση πλήθους διαδηλωτών!
Το στρατόπεδο που βρισκόμαστε αποτελεί άλλον έναν κρίκο στην αλυσίδα της μετατροπής της βόρειας Ελλάδας σε ΝΑΤΟϊκό στρατιωτικό κόμβο, σε ορμητήριο των ιμπεριαλιστών φονιάδων, από το ΝΑΤΟϊκό στρατηγείο του πρώην 3ου Σώματος Στρατού της Θεσσαλονίκης μέχρι τη νέα βάση των ΗΠΑ στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.
Οι εξελίξεις στην περιοχή μας και σε όλο τον κόσμο γίνονται μέρα με τη μέρα και πιο επικίνδυνες! Τα τύμπανα του πολέμου ακούγονται ολοένα και πιο δυνατά. Προειδοποιούν ακόμη και για γενικευμένη στρατιωτική σύγκρουση. Οι λαοί όλοι έχουν απέναντί τους ένα βάρβαρο και αδίστακτο σύστημα. Έχουν τους δυνάστες που τους εκμεταλλεύονται και τις πρόθυμες κυβερνήσεις που τους υπηρετούν. Ένα σύστημα, που είναι ιστορικά ξεπερασμένο, που έχει προ πολλού μπει εμπόδιο στην πρόοδο της ανθρωπότητας σε όφελος των λαών, που επιτίθεται λυσσασμένα στους εργαζόμενους, στα λαϊκά στρώματα, για να διατηρήσει τα κέρδη του ολίγων, για τα συμφέροντα και την εξουσία τους.
Συναγωνίστριες και συναγωνιστές,
Το σύνθημα “ΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ ΤΗ ΓΗ ΞΑΝΑΜΟΙΡΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΧΑΡΑΖΟΥΝ” είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρο από ποτέ!
Το βλέπουμε και το ξαναβλέπουμε, μέσα από μια ατέλειωτη αλυσίδα τοπικών, αλλά και γενικευμένων, παγκόσμιων πολέμων. Γι’ αυτό το φωνάζουμε δυνατά: αγώνας ενάντια στον πόλεμο σημαίνει αγώνας κατά των αιτιών, που τον προκαλούν, σημαίνει αγώνας για την ανατροπή της βαρβαρότητας της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Γιατί αυτό το σύστημα δεν εξανθρωπίζεται!
Όσοι – σαν και τη σημερινή κυβέρνηση – ισχυρίζονται ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί, ότι αυτό το σάπιο σύστημα μπορεί δήθεν να εξανθρωπιστεί, κοροϊδεύουν ασύστολα τους εργαζόμενους, το λαό και τη νεολαία. Το ξέρουμε καλά, ο αγώνας μας για την ειρήνη μπορεί να είναι αποτελεσματικός και νικηφόρος μόνο όταν θα έχει ως στόχο την κατάργηση αυτού του σάπιου συστήματος!
Συναγωνιστές και φίλοι,
ο κίνδυνος γενίκευσης των πολεμικών συγκρούσεων δεν αποτελεί μία πρόβλεψη, που παραπέμπει σε ένα μακρινό μέλλον. Δεν πρόκειται για ταινία επιστημονικής φαντασίας. Η φωτιά των ιμπεριαλιστικών πολέμων και οι κίνδυνοι κλιμάκωσή τους έχουν φωλιάσει προ πολλού στη γειτονιά μας. Σήμερα είναι σε εξέλιξη ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι στη Συρία, στο Ιράκ, στην Υεμένη. Οι συγκρούσεις στην Ουκρανία δεν έχουν κοπάσει. Νέες απειλές και προκλήσεις εκτοξεύονται ενάντια στο Ιράν, ενώ συνεχίζεται η σφαγή του παλαιστινιακού λαού από τις ισραηλινές δυνάμεις. Είναι νωπό το μακελειό στη Γάζα, με τους περισσότερους από 60 νεκρούς και πάνω από 2800 τραυματίες.
Στο Βόρειο Ατλαντικό – με στόχο την πλήρη περικύκλωση της Ρωσίας – οι ΗΠΑ ξαναστήνουν το 2ο Αμερικανικό Στόλο. Από την πλευρά του ο πρόεδρος Πούτιν και η αστική ρωσική κυβέρνηση αναγγέλλουν την παραγωγή και χρήση σειράς νέων, εξελιγμένων οπλικών συστημάτων. Ανοίγει ουσιαστικά ένας νέος γύρος στην κούρσα των εξοπλισμών.
Μεγάλοι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, αντιπαραθέσεις και θερμές εστίες εκδηλώνονται και εξαπλώνονται σε όλο τον πλανήτη. Από τον Καύκασο και τη Μαύρη Θάλασσα, μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Στην Ασία, στον Ειρηνικό, στη Νότια Κινεζική Θάλασσα οξύνεται η αντιπαράθεση, έχουν συγκεντρωθεί στόλοι, μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις, που μπορούν να μετατρέψουν την περιοχή σε πεδίο έντονων συρράξεων.
Οι πρόσφατοι βομβαρδισμοί των ΗΠΑ-Βρετανίας-Γαλλίας στη Συρία, η απόφαση του Προέδρου Τραμπ να βγουν οι ΗΠΑ από τη «Συμφωνία για τα Πυρηνικά» του Ιράν απασφάλισαν την επιθετικότητα της κυβέρνησης του Ισραήλ ενάντια στη Συρία και το Ιράν.
Φέρνουν πολύ κοντά σε άμεσο μέτωπο τις χώρες του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία, η οποία για τα δικά της συμφέροντα στηρίζει την κυβέρνηση Άσαντ. Την ίδια στιγμή έχουμε το σοβαρότατο επεισόδιο της παράνομης σύλληψης και αδικαιολόγητης κράτησης επί μήνες πια των δύο Ελλήνων στρατιωτικών χωρίς να έχει δρομολογηθεί η διαδικασία απελευθέρωσής τους.
Έχουμε τα απανωτά πλέον επεισόδια με τους εμβολισμούς ελληνικών στρατιωτικών πλοίων από τουρκικά πλοία, τις καθημερινές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και των χωρικών μας υδάτων από τουρκικά αεροπλάνα και πλοία, την αμφισβήτηση της ελληνικότητας νησιών και νησίδων, το «γκριζάρισμα» ολόκληρων περιοχών στο Αιγαίο. Έχουμε την προκλητική αμφισβήτηση της ελληνικής και της κυπριακής υφαλοκρηπίδα και της ΑΟΖ, αλλά και την προκλητική αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης από τον ίδιο τον πρόεδρο Ερντογάν.
Όλα αυτά σκιαγραφούν μια επικίνδυνη κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας. Κλιμάκωση, που ανησυχούμε έντονα, ότι μπορεί να φτάσει μέχρι και σε θερμό επεισόδιο, μέχρι και σε κατάληψη ελληνικού εδάφους. Η τουρκική αστική τάξη νιώθει να ασφυκτιά μέσα στα πλαίσια της σημερινής Τουρκίας, ζητάει επέκταση προς τα ενεργειακά κοιτάσματα του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου. Το τουρκικό κράτος ασκεί επιθετική πολιτική ενάντια στην Κυπριακή Δημοκρατία εδώ και 44 χρόνια, διατηρώντας στρατό κατοχής. Στη Συρία και στο Ιράκ έχει επίσης στρατό κατοχής, ο οποίος διεξάγει πόλεμο.
Συναγωνιστές και φίλοι,
κυβερνητικοί παράγοντες, αλλά και κόμματα της αντιπολίτευσης, ισχυρίζονται ότι η επιθετικότητα του τουρκικού κράτους είναι αποτέλεσμα της μεγαλομανίας του Ερντογάν. Ότι ο Ερντογάν είναι τάχα… “τρελός” και γι’ αυτό ασκεί αυτήν την πολιτική.
Λένε ψέματα! Θέλουν να κρύψουν την ουσία του προβλήματος, ότι ο καπιταλισμός είναι αυτός, που παράγει τους πολέμους και ότι ο πόλεμος είναι σύμφυτος με το σύστημα που ζούμε. Οι βλέψεις της αστική τάξης της Τουρκίας διασταυρώνονται και συγκρούονται με τις αντίστοιχες επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης. Οι ελληνικοί επιχειρηματικοί όμιλοι προσπαθούν να ανακτήσουν στις αγορές της περιοχής θέσεις και μερίδια, που τις έχασαν στα χρόνια της κρίσης, και αν μπορέσουν να κατακτήσουν και νέα.
Η λεγόμενη «στρατηγική αναβάθμιση», που προπαγανδίζουν η κυβέρνηση και οι άλλες αστικές δυνάμεις σημαίνει, ότι η Ελλάδα θέλει να πάρει μέρος στο μοίρασμα της περιοχής, μαζί με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ βεβαίως. Οι επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας έχουν επί της ουσίας την ανοχή των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της Δύσης – ΗΠΑ, ΝΑΤΟ κι ΕΕ.
Τόσο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όσο και οι άλλες φιλοατλαντικές δυνάμεις, ισχυρίζονται ότι τα σύνορα, η ασφάλεια και η ακεραιότητα της χώρας μας είναι “εξασφαλισμένα” χάρη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Ότι, δήθεν, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι “εγγυητές ασφάλειας” της χώρας μας.
Ποιός μπορεί να τους πιστέψει; Ποιός μπορεί να τους εμπιστευτεί άραγε;
Ήταν ή δεν ήταν το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και η τότε ΕΟΚ που στήριξαν και συνεργάστηκαν με τη Χούντα την επταετία 1967-1974;
Ήταν ή δεν ήταν το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ που συμμετείχαν στο πραξικόπημα στην Κύπρο το ’74, οδηγώντας στην τουρκική εισβολή και κατοχή;
Μήπως το ίδιο το ΝΑΤΟ δεν είναι αυτό που γκριζάρει το Αιγαίο δίνοντας “πατήματα” στην τουρκική αστική τάξη να αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου;»
Μήπως η συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ εμποδίζει την τουρκική κυβέρνηση να αμφισβητεί τις διεθνείς συμβάσεις για το δίκαιο της θάλασσας και να απειλεί με αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης;
Σάμπως, συναγωνιστές και φίλοι, δεν είναι το ίδιο το ΝΑΤΟ, που δια στόματος του Γενικού του Γραμματέα δηλώνει, με τον πιο επίσημο τρόπο, ότι εντός της Συμμαχίας δεν υφίσταται σύνορα και πως οποιαδήποτε διαφορά υπάρχει πρέπει να την επιλύσουν μόνα τους κράτη μεταξύ τους;
Ταυτόχρονα, οι εξελίξεις στα Βαλκάνια και στο λεγόμενο «Μακεδονικό» – στις σχέσεις της χώρας μας με την ΠΓΔΜ δηλαδή – δείχνουν την επιδίωξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ να εντάξουν στη λυκοσυμμαχία και στην ΕΕ το σύνολο των βαλκανικών χωρών.
Είναι ψευδές και υποκριτικό το υποτιθέμενο ενδιαφέρον της κυβέρνησης, για την αποκατάσταση ομαλών σχέσεων μεταξύ των δύο κρατών και λαών. Στο πρόβλημα με την ΠΓΔΜ, η κυβέρνηση ως σημαιοφόρος του ΝΑΤΟ, σπεύδει να το κλείσει όσο πιο σύντομα γίνεται, χωρίς τις απαιτούμενες εγγυήσεις, χωρίς την απάλειψη του αλυτρωτισμού από το Σύνταγμά της γειτονικής χώρας.
Δεν είναι καθόλου τυχαία, φίλες και φίλοι, η λέξη που χρησιμοποίησε ο – λαλίστατος το τελευταίο διάστημα – Πρέσβης των ΗΠΑ Τζέφρι Πάιατ για την Ελλάδα, χαρακτηρίζοντάς την «γεωπολιτικό μεντεσέ» της περιοχής. Με λίγα λόγια μας είπε πως η χώρα μας αποτελεί οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό κρίκο για την προώθηση των σχεδίων των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Στα πλαίσια αυτά, η κυβέρνηση τρέχει να υλοποιήσει τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή. Είναι πρόθυμη να αναλάβει αναβαθμισμένο ρόλο, να μας εμπλέξει ακόμη πιο βαθιά στους ανταγωνισμούς και τις συγκρούσεις ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τις συμμαχίες τους.
Στην πολιτική αυτή είναι ενταγμένη η μετατροπή της ελληνικής επικράτειας, από την Σούδα και τον Άραξο, και από την Αλεξανδρούπολη μέχρι την Κάρπαθο, σε μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟϊκή βάση. Στο πλαίσιο αυτό, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αναβαθμίζει ήδη υπάρχουσες βάσεις και προωθεί τη δημιουργία νέων εγκαταστάσεων.
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
την στιγμή που ο λαός μας δυστυχεί, έπειτα από 8 χρόνια καπιταλιστικής κρίσης, μνημονίων και αντιλαϊκών πολιτικών, η κυβέρνηση ξοδεύει το 2,4% του ΑΕΠ για τους εξοπλισμούς, παίρνοντας τα εύσημα από το ΝΑΤΟ. Πρόκειται για εξοπλισμούς που είναι ενταγμένοι στις επιθετικές ΝΑΤΟϊκές ανάγκες, όπως στο ΝΑΤΟϊκό δόγμα είναι ενταγμένος και ο ελληνικός στρατός και όχι αποκλειστικά στη φύλαξη των συνόρων.
Αποτελεί πρόκληση και τεράστια υποκρισία απέναντι στο λαό, η κυβέρνηση να χαρακτηρίζει φιλειρηνική αυτήν της την πολιτική. Είναι ύβρις στη μνήμη των αμέτρητων εκατομμυρίων, που έπεσαν θύματα του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, από το Ιράκ και τη Γιουγκοσλαβία, μέχρι τη Λιβύη και την Συρία.
Ο λαός μας, φίλες και φίλοι, δεν πρέπει να έχει αυταπάτες για το χαρακτήρα ενός ενδεχόμενου πολέμου. Ιμπεριαλιστικός και άδικος πόλεμος θα είναι! Γιατί θα είναι αποτέλεσμα ανταγωνισμών των αστικών τάξεων. Γι’ αυτό, τόσο για το λαό μας όσο και για τους άλλους λαούς, η πάλη για την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας, για μη αλλαγή των συνόρων, πρέπει να συνδέεται με τον αγώνα ανατροπής του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος.
Δεν πρέπει να ξεγελαστεί ο λαός από κάλπικα καλέσματα περί «εθνικής ενότητας». Το λέμε ξεκάθαρα! Τέτοια ενότητα δεν μπορεί να υπάρξει!
Άλλωστε, το γνωρίζουμε, οι αστοί μιλούν για «εθνική ενότητα» όταν θέλουν να καλέσουν τους εργαζόμενους και το λαό να χύσει το αίμα του για τα συμφέροντά τους. “Να σκοτώνονται οι λαοί για του αφέντη το φαΐ”, όπως γράφει ο ποιητής της εργατιάς Βάρναλης.
Ο λαός δεν πρέπει να έχει καμιά εμπιστοσύνη σε όποια αστική κυβέρνηση διεξάγει τον πόλεμο. Γιατί οι ίδιες αυτές οι κυβερνήσεις σήμερα θυσιάζουν τη ζωή και το μέλλον των εργαζόμενων και της νεολαίας στο βωμό της κερδοφορίας και των συμφερόντων του κεφαλαίου. Αυτές οι ίδιες αύριο θα τον στείλουν στο σφαγείο του πολέμου, θα στείλουν τα παιδιά του ελληνικού λαού να γίνουν “κρέας για τα κανόνια” των ιμπεριαλιστών, για την κερδοφορία και τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Γι’ αυτό, συναγωνιστές και φίλοι, από δω, από τη Νέα Σάντα, έξω από την 71η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία, το φωνάζουμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας: ΟΙ ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΠΑΙΔΙΑ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝΕ ΔΟΥΛΕΙΑ.
Ο λαός μας πρέπει να βάλει στόχο τη δική τους εξουσία, να γίνει νοικοκύρης στον τόπο του, να είναι δικοί του οι καρποί και ο πλούτος που παράγει. Έχει ζωτική σημασία ο συντονισμός της δράσης των Ελλήνων εργαζομένων με τους εργαζόμενους της Τουρκίας και τους άλλους λαούς της περιοχής. Οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτε μεταξύ τους. Δεν πρέπει να χύσουν το αίμα τους για τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών τους.
Σήμερα από εδώ, από τη Νέα Σάντα, καλούμε την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να σηκώσουν κεφάλι, να συμπορευτούν με το αντιιμπεριαλιστικό-φιλειρηνικό κίνημα. Να πιστέψουν πως όταν οι λαοί δείξουν τη δύναμή τους, πως όταν βγουν στο προσκήνιο, τότε γίνονται παντοδύναμοι.
Για μια κοινωνία χωρίς πολέμους, χωρίς φτώχεια, εξαθλίωση και προσφυγιά. Για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
