«Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά, έξω από τα σύνορα δεν έχουνε δουλειά» — Κινητοποίηση έξω από την 71η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία

Δυνα­μι­κή κινη­το­ποί­η­ση έξω από το στρα­τό­πε­δο της 71ης Αερο­με­τα­φε­ρό­με­νης Ταξιαρ­χί­ας «Πόντος» στη Νέα Σάντα Κιλ­κίς διορ­γά­νω­σαν το πρωί της Κυρια­κής η Επι­τρο­πή για τη Διε­θνή Ύφε­ση και Ειρή­νη Θεσ­σα­λο­νί­κης (ΕΔΥΕΘ) και η Επι­τρο­πή Ειρή­νης Κιλ­κίς. Οι συμ­με­τέ­χο­ντες στην κινη­το­ποί­η­ση έφτα­σαν στη Νέα Σάντα με αυτο­κι­νη­το­πο­μπή που ξεκί­νη­σε νωρί­τε­ρα από τη Θεσσαλονίκη.

Με συν­θή­μα­τα όπως «οι ιμπε­ρια­λι­στές τη γη ξανα­μοι­ρά­ζουν, με των λαών το αίμα τα σύνο­ρα χαρά­ζουν» και «οι φαντά­ροι είναι του λαού παι­διά έξω από τα σύνο­ρα δεν έχου­νε δου­λειά», οι συγκε­ντρω­μέ­νοι εξέ­φρα­σαν την αντί­θε­ση τους στη μετα­τρο­πή του στρα­το­πέ­δου- και κατ’ επέ­κτα­ση της Βόρειας Ελλά­δας- σε ορμη­τή­ριο των φονιά­δων ιμπε­ρια­λι­στών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και απαί­τη­σαν την επι­στρο­φή όλων των ελλη­νι­κών στρα­τιω­τι­κών δυνά­με­ων από απο­στο­λές στο εξωτερικό.

Σημειώ­νε­ται ότι στην 71η Αερο­με­τα­φε­ρό­με­νη Ταξιαρ­χία εδρεύ­ει ο «Σχη­μα­τι­σμός Μάχης» υψη­λής ετοι­μό­τη­τας της Ε.Ε., με την ονο­μα­σία HELBROC, ο οποί­ος είναι οργα­νω­μέ­νος σύμ­φω­να με τα Νατοϊ­κά πρό­τυ­πα και στον οποίο μετέ­χουν δυνά­μεις και άλλων χωρών όπως της Βουλ­γα­ρί­ας, της Ρου­μα­νί­ας, της Κύπρου, της Ουκρα­νί­ας ενώ σύντο­μα θα περι­λη­φθούν και δυνά­μεις από την Σερβία. 

Στην συγκέ­ντρω­ση μίλη­σε ο Νίκος Μότ­τας, μέλος της Γραμ­μα­τεί­ας της ΕΔΥΕΘ, ενώ ακο­λού­θως δια­βά­στη­κε σχε­τι­κό ψήφι­σμα. Στην συνέ­χεια μέλη της ΕΔΥΕΘ και της Επι­τρο­πής Ειρή­νης είχαν σύντο­μη συνο­μι­λία με αξιω­μα­τι­κό-εκπρό­σω­πο της 71ης Ταξιαρ­χί­ας στον οποίο παρέ­δω­σαν το ψήφι­σμα, ζητώ­ντας του να το δια­βι­βά­σει στα ανώ­τε­ρα κλι­μά­κια της ιεραρ­χί­ας του Στρατού. 

Ακο­λου­θεί ολό­κλη­ρη η ομι­λία του Νίκου Μότ­τα που εκφω­νή­θη­κε στην κινητοποίηση:

Συνα­γω­νί­στριες και Συναγωνιστές, 

Φίλες και Φίλοι,

βρι­σκό­μα­στε έξω από το στρα­τό­πε­δο της 71^ης Αερο­με­τα­φε­ρό­με­νης Ταξιαρ­χί­ας. Δεν πρό­κει­ται για ένα τυχαίο στρα­τό­πε­δο. Πρό­κει­ται για ένα πεδίο εκπαί­δευ­σης που χρη­σι­μο­ποιεί­ται ως ορμη­τή­ριο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ενταγ­μέ­νο στην επι­θε­τι­κή τους πολι­τι­κή ενά­ντια στους λαούς της περιο­χής και του δικού μας λαού. 

Στο στρα­τό­πε­δο που βλέ­πε­τε εδρεύ­ει ο λεγό­με­νος «Σχη­μα­τι­σμός Μάχης» της ΕΕ, με την ονο­μα­σία HELBROC. Πρό­κει­ται για σχη­μα­τι­σμό “υψη­λής ετοι­μό­τη­τας” οργα­νω­μέ­νο σύμ­φω­να με τα ΝΑΤΟϊ­κά πρό­τυ­πα με την συμ­με­το­χή και άλλων βαλ­κα­νι­κών χωρών. Σκο­πός του σχη­μα­τι­σμού αυτού είναι η δυνα­τό­τη­τα ταχεί­ας στρα­τιω­τι­κής επέμ­βα­σης όπου το ΝΑΤΟ και η ΕΕ κρί­νουν σκό­πι­μο, αλλά και η δυνα­τό­τη­τα κατα­στο­λής λαϊ­κών κινη­το­ποι­ή­σε­ων εκτός και εντός συνό­ρων των κρατών-μελών. 

Τι σημαί­νει αυτό, συνα­γω­νι­στές και φίλοι; Άρα­γε, για ποιόν σκο­πό εκπαι­δεύ­ο­νται τα στρα­τευ­μέ­να παι­διά του λαού μας; Η απά­ντη­ση είναι σαφής: Εκπαι­δεύ­ο­νται και προ­ε­τοι­μά­ζο­νται να απο­στα­λούν στα πέρα­τα του κόσμου, για να χτυ­πή­σουν χώρες και λαούς, με τους οποί­ους ο δικός μας λαός δεν έχει τίπο­τα να χωρί­σει. Εκπαι­δεύ­ο­νται για την κατα­στο­λή λαϊ­κών κινη­το­ποι­ή­σε­ων και εξα­σκού­νται σε σενά­ρια για αντι­με­τώ­πι­ση πλή­θους διαδηλωτών! 

Το στρα­τό­πε­δο που βρι­σκό­μα­στε απο­τε­λεί άλλον έναν κρί­κο στην αλυ­σί­δα της μετα­τρο­πής της βόρειας Ελλά­δας σε ΝΑΤΟϊ­κό στρα­τιω­τι­κό κόμ­βο, σε ορμη­τή­ριο των ιμπε­ρια­λι­στών φονιά­δων, από το ΝΑΤΟϊ­κό στρα­τη­γείο του πρώ­ην 3ου Σώμα­τος Στρα­τού της Θεσ­σα­λο­νί­κης μέχρι τη νέα βάση των ΗΠΑ στο λιμά­νι της Αλεξανδρούπολης. 

Οι εξε­λί­ξεις στην περιο­χή μας και σε όλο τον κόσμο γίνο­νται μέρα με τη μέρα και πιο επι­κίν­δυ­νες! Τα τύμπα­να του πολέ­μου ακού­γο­νται ολο­έ­να και πιο δυνα­τά. Προει­δο­ποιούν ακό­μη και για γενι­κευ­μέ­νη στρα­τιω­τι­κή σύγκρου­ση. Οι λαοί όλοι έχουν απέ­να­ντί τους ένα βάρ­βα­ρο και αδί­στα­κτο σύστη­μα. Έχουν τους δυνά­στες που τους εκμε­ταλ­λεύ­ο­νται και τις πρό­θυ­μες κυβερ­νή­σεις που τους υπη­ρε­τούν. Ένα σύστη­μα, που είναι ιστο­ρι­κά ξεπε­ρα­σμέ­νο, που έχει προ πολ­λού μπει εμπό­διο στην πρό­ο­δο της ανθρω­πό­τη­τας σε όφε­λος των λαών, που επι­τί­θε­ται λυσ­σα­σμέ­να στους εργα­ζό­με­νους, στα λαϊ­κά στρώ­μα­τα, για να δια­τη­ρή­σει τα κέρ­δη του ολί­γων, για τα συμ­φέ­ρο­ντα και την εξου­σία τους. 

Συνα­γω­νί­στριες και συναγωνιστές,

Το σύν­θη­μα “ΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ ΤΗ ΓΗ ΞΑΝΑΜΟΙΡΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΧΑΡΑΖΟΥΝ” είναι σήμε­ρα περισ­σό­τε­ρο επί­και­ρο από ποτέ! 

Το βλέ­που­με και το ξανα­βλέ­που­με, μέσα από μια ατέ­λειω­τη αλυ­σί­δα τοπι­κών, αλλά και γενι­κευ­μέ­νων, παγκό­σμιων πολέ­μων. Γι’ αυτό το φωνά­ζου­με δυνα­τά: αγώ­νας ενά­ντια στον πόλε­μο σημαί­νει αγώ­νας κατά των αιτιών, που τον προ­κα­λούν, σημαί­νει αγώ­νας για την ανα­τρο­πή της βαρ­βα­ρό­τη­τας της εκμε­τάλ­λευ­σης ανθρώ­που από άνθρω­πο. Για­τί αυτό το σύστη­μα δεν εξανθρωπίζεται! 

Όσοι – σαν και τη σημε­ρι­νή κυβέρ­νη­ση – ισχυ­ρί­ζο­νται ότι κάτι τέτοιο μπο­ρεί να συμ­βεί, ότι αυτό το σάπιο σύστη­μα μπο­ρεί δήθεν να εξαν­θρω­πι­στεί, κοροϊ­δεύ­ουν ασύ­στο­λα τους εργα­ζό­με­νους, το λαό και τη νεο­λαία. Το ξέρου­με καλά, ο αγώ­νας μας για την ειρή­νη μπο­ρεί να είναι απο­τε­λε­σμα­τι­κός και νικη­φό­ρος μόνο όταν θα έχει ως στό­χο την κατάρ­γη­ση αυτού του σάπιου συστήματος! 

Συνα­γω­νι­στές και φίλοι, 

ο κίν­δυ­νος γενί­κευ­σης των πολε­μι­κών συγκρού­σε­ων δεν απο­τε­λεί μία πρό­βλε­ψη, που παρα­πέ­μπει σε ένα μακρι­νό μέλ­λον. Δεν πρό­κει­ται για ται­νία επι­στη­μο­νι­κής φαντα­σί­ας. Η φωτιά των ιμπε­ρια­λι­στι­κών πολέ­μων και οι κίν­δυ­νοι κλι­μά­κω­σή τους έχουν φωλιά­σει προ πολ­λού στη γει­το­νιά μας. Σήμε­ρα είναι σε εξέ­λι­ξη ιμπε­ρια­λι­στι­κοί πόλε­μοι στη Συρία, στο Ιράκ, στην Υεμέ­νη. Οι συγκρού­σεις στην Ουκρα­νία δεν έχουν κοπά­σει. Νέες απει­λές και προ­κλή­σεις εκτο­ξεύ­ο­νται ενά­ντια στο Ιράν, ενώ συνε­χί­ζε­ται η σφα­γή του παλαι­στι­νια­κού λαού από τις ισραη­λι­νές δυνά­μεις. Είναι νωπό το μακε­λειό στη Γάζα, με τους περισ­σό­τε­ρους από 60 νεκρούς και πάνω από 2800 τραυματίες. 

Στο Βόρειο Ατλα­ντι­κό – με στό­χο την πλή­ρη περι­κύ­κλω­ση της Ρωσί­ας – οι ΗΠΑ ξανα­στή­νουν το 2^ο Αμε­ρι­κα­νι­κό Στό­λο. Από την πλευ­ρά του ο πρό­ε­δρος Πού­τιν και η αστι­κή ρωσι­κή κυβέρ­νη­ση αναγ­γέλ­λουν την παρα­γω­γή και χρή­ση σει­ράς νέων, εξε­λιγ­μέ­νων οπλι­κών συστη­μά­των. Ανοί­γει ουσια­στι­κά ένας νέος γύρος στην κούρ­σα των εξοπλισμών. 

Μεγά­λοι αντα­γω­νι­σμοί των ιμπε­ρια­λι­στι­κών δυνά­με­ων, αντι­πα­ρα­θέ­σεις και θερ­μές εστί­ες εκδη­λώ­νο­νται και εξα­πλώ­νο­νται σε όλο τον πλα­νή­τη. Από τον Καύ­κα­σο και τη Μαύ­ρη Θάλασ­σα, μέχρι την Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο, τη Μέση Ανα­το­λή και τη Βόρεια Αφρι­κή. Στην Ασία, στον Ειρη­νι­κό, στη Νότια Κινε­ζι­κή Θάλασ­σα οξύ­νε­ται η αντι­πα­ρά­θε­ση, έχουν συγκε­ντρω­θεί στό­λοι, μεγά­λες στρα­τιω­τι­κές δυνά­μεις, που μπο­ρούν να μετα­τρέ­ψουν την περιο­χή σε πεδίο έντο­νων συρράξεων. 

Οι πρό­σφα­τοι βομ­βαρ­δι­σμοί των ΗΠΑ-Βρε­τα­νί­ας-Γαλ­λί­ας στη Συρία, η από­φα­ση του Προ­έ­δρου Τραμπ να βγουν οι ΗΠΑ από τη «Συμ­φω­νία για τα Πυρη­νι­κά» του Ιράν απα­σφά­λι­σαν την επι­θε­τι­κό­τη­τα της κυβέρ­νη­σης του Ισρα­ήλ ενά­ντια στη Συρία και το Ιράν. 

Φέρ­νουν πολύ κοντά σε άμε­σο μέτω­πο τις χώρες του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία, η οποία για τα δικά της συμ­φέ­ρο­ντα στη­ρί­ζει την κυβέρ­νη­ση Άσαντ. Την ίδια στιγ­μή έχου­με το σοβα­ρό­τα­το επει­σό­διο της παρά­νο­μης σύλ­λη­ψης και αδι­καιο­λό­γη­της κρά­τη­σης επί μήνες πια των δύο Ελλή­νων στρα­τιω­τι­κών χωρίς να έχει δρο­μο­λο­γη­θεί η δια­δι­κα­σία απε­λευ­θέ­ρω­σής τους. 

Έχου­με τα απα­νω­τά πλέ­ον επει­σό­δια με τους εμβο­λι­σμούς ελλη­νι­κών στρα­τιω­τι­κών πλοί­ων από τουρ­κι­κά πλοία, τις καθη­με­ρι­νές παρα­βιά­σεις του ελλη­νι­κού ενα­έ­ριου χώρου και των χωρι­κών μας υδά­των από τουρ­κι­κά αερο­πλά­να και πλοία, την αμφι­σβή­τη­ση της ελλη­νι­κό­τη­τας νησιών και νησί­δων, το «γκρι­ζά­ρι­σμα» ολό­κλη­ρων περιο­χών στο Αιγαίο. Έχου­με την προ­κλη­τι­κή αμφι­σβή­τη­ση της ελλη­νι­κής και της κυπρια­κής υφα­λο­κρη­πί­δα και της ΑΟΖ, αλλά και την προ­κλη­τι­κή αμφι­σβή­τη­ση της Συν­θή­κης της Λωζά­νης από τον ίδιο τον πρό­ε­δρο Ερντογάν.

Όλα αυτά σκια­γρα­φούν μια επι­κίν­δυ­νη κλι­μά­κω­ση της τουρ­κι­κής επι­θε­τι­κό­τη­τας. Κλι­μά­κω­ση, που ανη­συ­χού­με έντο­να, ότι μπο­ρεί να φτά­σει μέχρι και σε θερ­μό επει­σό­διο, μέχρι και σε κατά­λη­ψη ελλη­νι­κού εδά­φους. Η τουρ­κι­κή αστι­κή τάξη νιώ­θει να ασφυ­κτιά μέσα στα πλαί­σια της σημε­ρι­νής Τουρ­κί­ας, ζητά­ει επέ­κτα­ση προς τα ενερ­γεια­κά κοι­τά­σμα­τα του Αιγαί­ου και της Αν. Μεσο­γεί­ου. Το τουρ­κι­κό κρά­τος ασκεί επι­θε­τι­κή πολι­τι­κή ενά­ντια στην Κυπρια­κή Δημο­κρα­τία εδώ και 44 χρό­νια, δια­τη­ρώ­ντας στρα­τό κατο­χής. Στη Συρία και στο Ιράκ έχει επί­σης στρα­τό κατο­χής, ο οποί­ος διε­ξά­γει πόλεμο.

Συνα­γω­νι­στές και φίλοι,

κυβερ­νη­τι­κοί παρά­γο­ντες, αλλά και κόμ­μα­τα της αντι­πο­λί­τευ­σης, ισχυ­ρί­ζο­νται ότι η επι­θε­τι­κό­τη­τα του τουρ­κι­κού κρά­τους είναι απο­τέ­λε­σμα της μεγα­λο­μα­νί­ας του Ερντο­γάν. Ότι ο Ερντο­γάν είναι τάχα… “τρε­λός” και γι’ αυτό ασκεί αυτήν την πολιτική. 

Λένε ψέμα­τα! Θέλουν να κρύ­ψουν την ουσία του προ­βλή­μα­τος, ότι ο καπι­τα­λι­σμός είναι αυτός, που παρά­γει τους πολέ­μους και ότι ο πόλε­μος είναι σύμ­φυ­τος με το σύστη­μα που ζού­με. Οι βλέ­ψεις της αστι­κή τάξης της Τουρ­κί­ας δια­σταυ­ρώ­νο­νται και συγκρού­ο­νται με τις αντί­στοι­χες επι­διώ­ξεις της ελλη­νι­κής αστι­κής τάξης. Οι ελλη­νι­κοί επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι προ­σπα­θούν να ανα­κτή­σουν στις αγο­ρές της περιο­χής θέσεις και μερί­δια, που τις έχα­σαν στα χρό­νια της κρί­σης, και αν μπο­ρέ­σουν να κατα­κτή­σουν και νέα. 

Η λεγό­με­νη «στρα­τη­γι­κή ανα­βάθ­μι­ση», που προ­πα­γαν­δί­ζουν η κυβέρ­νη­ση και οι άλλες αστι­κές δυνά­μεις σημαί­νει, ότι η Ελλά­δα θέλει να πάρει μέρος στο μοί­ρα­σμα της περιο­χής, μαζί με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ βεβαί­ως. Οι επι­θε­τι­κές ενέρ­γειες της Τουρ­κί­ας έχουν επί της ουσί­ας την ανο­χή των μεγά­λων ιμπε­ρια­λι­στι­κών δυνά­με­ων της Δύσης – ΗΠΑ, ΝΑΤΟ κι ΕΕ. 

Τόσο η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όσο και οι άλλες φιλο­α­τλα­ντι­κές δυνά­μεις, ισχυ­ρί­ζο­νται ότι τα σύνο­ρα, η ασφά­λεια και η ακε­ραιό­τη­τα της χώρας μας είναι “εξα­σφα­λι­σμέ­να” χάρη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Ότι, δήθεν, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι “εγγυ­η­τές ασφά­λειας” της χώρας μας. 

Ποιός μπο­ρεί να τους πιστέ­ψει; Ποιός μπο­ρεί να τους εμπι­στευ­τεί άραγε;

Ήταν ή δεν ήταν το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και η τότε ΕΟΚ που στή­ρι­ξαν και συνερ­γά­στη­καν με τη Χού­ντα την επτα­ε­τία 1967–1974;

Ήταν ή δεν ήταν το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ που συμ­με­τεί­χαν στο πρα­ξι­κό­πη­μα στην Κύπρο το ’74, οδη­γώ­ντας στην τουρ­κι­κή εισβο­λή και κατοχή; 

Μήπως το ίδιο το ΝΑΤΟ δεν είναι αυτό που γκρι­ζά­ρει το Αιγαίο δίνο­ντας “πατή­μα­τα” στην τουρ­κι­κή αστι­κή τάξη να αμφι­σβη­τεί τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα Ελλά­δας και Κύπρου;» 

Μήπως η συμ­με­το­χή μας στο ΝΑΤΟ εμπο­δί­ζει την τουρ­κι­κή κυβέρ­νη­ση να αμφι­σβη­τεί τις διε­θνείς συμ­βά­σεις για το δίκαιο της θάλασ­σας και να απει­λεί με ανα­θε­ώ­ρη­ση της Συν­θή­κης της Λωζάνης;

Σάμπως, συνα­γω­νι­στές και φίλοι, δεν είναι το ίδιο το ΝΑΤΟ, που δια στό­μα­τος του Γενι­κού του Γραμ­μα­τέα δηλώ­νει, με τον πιο επί­ση­μο τρό­πο, ότι εντός της Συμ­μα­χί­ας δεν υφί­στα­ται σύνο­ρα και πως οποια­δή­πο­τε δια­φο­ρά υπάρ­χει πρέ­πει να την επι­λύ­σουν μόνα τους κρά­τη μετα­ξύ τους; 

Ταυ­τό­χρο­να, οι εξε­λί­ξεις στα Βαλ­κά­νια και στο λεγό­με­νο «Μακε­δο­νι­κό» – στις σχέ­σεις της χώρας μας με την ΠΓΔΜ δηλα­δή – δεί­χνουν την επι­δί­ω­ξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ να εντά­ξουν στη λυκο­συμ­μα­χία και στην ΕΕ το σύνο­λο των βαλ­κα­νι­κών χωρών. 

Είναι ψευ­δές και υπο­κρι­τι­κό το υπο­τι­θέ­με­νο ενδια­φέ­ρον της κυβέρ­νη­σης, για την απο­κα­τά­στα­ση ομα­λών σχέ­σε­ων μετα­ξύ των δύο κρα­τών και λαών. Στο πρό­βλη­μα με την ΠΓΔΜ, η κυβέρ­νη­ση ως σημαιο­φό­ρος του ΝΑΤΟ, σπεύ­δει να το κλεί­σει όσο πιο σύντο­μα γίνε­ται, χωρίς τις απαι­τού­με­νες εγγυ­ή­σεις, χωρίς την απά­λει­ψη του αλυ­τρω­τι­σμού από το Σύνταγ­μά της γει­το­νι­κής χώρας. 

Δεν είναι καθό­λου τυχαία, φίλες και φίλοι, η λέξη που χρη­σι­μο­ποί­η­σε ο – λαλί­στα­τος το τελευ­ταίο διά­στη­μα – Πρέ­σβης των ΗΠΑ Τζέ­φρι Πάιατ για την Ελλά­δα, χαρα­κτη­ρί­ζο­ντάς την «γεω­πο­λι­τι­κό μεντε­σέ» της περιο­χής. Με λίγα λόγια μας είπε πως η χώρα μας απο­τε­λεί οικο­νο­μι­κό, πολι­τι­κό και στρα­τιω­τι­κό κρί­κο για την προ­ώ­θη­ση των σχε­δί­ων των μεγά­λων ιμπε­ρια­λι­στι­κών δυνάμεων. 

Στα πλαί­σια αυτά, η κυβέρ­νη­ση τρέ­χει να υλο­ποι­ή­σει τους σχε­δια­σμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στα Βαλ­κά­νια και στην ευρύ­τε­ρη περιο­χή. Είναι πρό­θυ­μη να ανα­λά­βει ανα­βαθ­μι­σμέ­νο ρόλο, να μας εμπλέ­ξει ακό­μη πιο βαθιά στους αντα­γω­νι­σμούς και τις συγκρού­σεις ανά­με­σα στις ιμπε­ρια­λι­στι­κές δυνά­μεις και τις συμ­μα­χί­ες τους. 

Στην πολι­τι­κή αυτή είναι ενταγ­μέ­νη η μετα­τρο­πή της ελλη­νι­κής επι­κρά­τειας, από την Σού­δα και τον Άρα­ξο, και από την Αλε­ξαν­δρού­πο­λη μέχρι την Κάρ­πα­θο, σε μια απέ­ρα­ντη αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟϊ­κή βάση. Στο πλαί­σιο αυτό, η συγκυ­βέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ανα­βαθ­μί­ζει ήδη υπάρ­χου­σες βάσεις και προ­ω­θεί τη δημιουρ­γία νέων εγκαταστάσεων.

Συνα­γω­νι­στές και συναγωνίστριες,

την στιγ­μή που ο λαός μας δυστυ­χεί, έπει­τα από 8 χρό­νια καπι­τα­λι­στι­κής κρί­σης, μνη­μο­νί­ων και αντι­λαϊ­κών πολι­τι­κών, η κυβέρ­νη­ση ξοδεύ­ει το 2,4% του ΑΕΠ για τους εξο­πλι­σμούς, παίρ­νο­ντας τα εύση­μα από το ΝΑΤΟ. Πρό­κει­ται για εξο­πλι­σμούς που είναι ενταγ­μέ­νοι στις επι­θε­τι­κές ΝΑΤΟϊ­κές ανά­γκες, όπως στο ΝΑΤΟϊ­κό δόγ­μα είναι ενταγ­μέ­νος και ο ελλη­νι­κός στρα­τός και όχι απο­κλει­στι­κά στη φύλα­ξη των συνόρων. 

Απο­τε­λεί πρό­κλη­ση και τερά­στια υπο­κρι­σία απέ­να­ντι στο λαό, η κυβέρ­νη­ση να χαρα­κτη­ρί­ζει φιλει­ρη­νι­κή αυτήν της την πολι­τι­κή. Είναι ύβρις στη μνή­μη των αμέ­τρη­των εκα­τομ­μυ­ρί­ων, που έπε­σαν θύμα­τα του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, από το Ιράκ και τη Γιου­γκο­σλα­βία, μέχρι τη Λιβύη και την Συρία. 

Ο λαός μας, φίλες και φίλοι, δεν πρέ­πει να έχει αυτα­πά­τες για το χαρα­κτή­ρα ενός ενδε­χό­με­νου πολέ­μου. Ιμπε­ρια­λι­στι­κός και άδι­κος πόλε­μος θα είναι! Για­τί θα είναι απο­τέ­λε­σμα αντα­γω­νι­σμών των αστι­κών τάξε­ων. Γι’ αυτό, τόσο για το λαό μας όσο και για τους άλλους λαούς, η πάλη για την εδα­φι­κή ακε­ραιό­τη­τα της πατρί­δας μας, για μη αλλα­γή των συνό­ρων, πρέ­πει να συν­δέ­ε­ται με τον αγώ­να ανα­τρο­πής του σάπιου καπι­τα­λι­στι­κού συστήματος. 

Δεν πρέ­πει να ξεγε­λα­στεί ο λαός από κάλ­πι­κα καλέ­σμα­τα περί «εθνι­κής ενό­τη­τας». Το λέμε ξεκά­θα­ρα! Τέτοια ενό­τη­τα δεν μπο­ρεί να υπάρξει! 

Άλλω­στε, το γνω­ρί­ζου­με, οι αστοί μιλούν για «εθνι­κή ενό­τη­τα» όταν θέλουν να καλέ­σουν τους εργα­ζό­με­νους και το λαό να χύσει το αίμα του για τα συμ­φέ­ρο­ντά τους. “Να σκο­τώ­νο­νται οι λαοί για του αφέ­ντη το φαΐ”, όπως γρά­φει ο ποι­η­τής της εργα­τιάς Βάρναλης. 

Ο λαός δεν πρέ­πει να έχει καμιά εμπι­στο­σύ­νη σε όποια αστι­κή κυβέρ­νη­ση διε­ξά­γει τον πόλε­μο. Για­τί οι ίδιες αυτές οι κυβερ­νή­σεις σήμε­ρα θυσιά­ζουν τη ζωή και το μέλ­λον των εργα­ζό­με­νων και της νεο­λαί­ας στο βωμό της κερ­δο­φο­ρί­ας και των συμ­φε­ρό­ντων του κεφα­λαί­ου. Αυτές οι ίδιες αύριο θα τον στεί­λουν στο σφα­γείο του πολέ­μου, θα στεί­λουν τα παι­διά του ελλη­νι­κού λαού να γίνουν “κρέ­ας για τα κανό­νια” των ιμπε­ρια­λι­στών, για την κερ­δο­φο­ρία και τα συμ­φέ­ρο­ντα του κεφαλαίου. 

Γι’ αυτό, συνα­γω­νι­στές και φίλοι, από δω, από τη Νέα Σάντα, έξω από την 71η Αερο­με­τα­φε­ρό­με­νη Ταξιαρ­χία, το φωνά­ζου­με με όλη τη δύνα­μη της ψυχής μας: ΟΙ ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΠΑΙΔΙΑ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝΕ ΔΟΥΛΕΙΑ.

Ο λαός μας πρέ­πει να βάλει στό­χο τη δική τους εξου­σία, να γίνει νοι­κο­κύ­ρης στον τόπο του, να είναι δικοί του οι καρ­ποί και ο πλού­τος που παρά­γει. Έχει ζωτι­κή σημα­σία ο συντο­νι­σμός της δρά­σης των Ελλή­νων εργα­ζο­μέ­νων με τους εργα­ζό­με­νους της Τουρ­κί­ας και τους άλλους λαούς της περιο­χής. Οι λαοί δεν έχουν να χωρί­σουν τίπο­τε μετα­ξύ τους. Δεν πρέ­πει να χύσουν το αίμα τους για τα συμ­φέ­ρο­ντα των εκμε­ταλ­λευ­τών τους. 

Σήμε­ρα από εδώ, από τη Νέα Σάντα, καλού­με την εργα­τι­κή τάξη και τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα να σηκώ­σουν κεφά­λι, να συμπο­ρευ­τούν με το αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κό-φιλει­ρη­νι­κό κίνη­μα. Να πιστέ­ψουν πως όταν οι λαοί δεί­ξουν τη δύνα­μή τους, πως όταν βγουν στο προ­σκή­νιο, τότε γίνο­νται παντοδύναμοι. 

Για μια κοι­νω­νία χωρίς πολέ­μους, χωρίς φτώ­χεια, εξα­θλί­ω­ση και προ­σφυ­γιά. Για μια κοι­νω­νία απαλ­λαγ­μέ­νη από την εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρωπο.

Αγαπημένο