Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΚΚΕ: Εκδήλωση για τα 73 χρόνια από το Ολοκαύτωμα του Χορτιάτη

Εκδή­λω­ση για τα 73 χρό­νια από το Ολο­καύ­τω­μα του Χορ­τιά­τη διορ­γα­νώ­νει η ΚΟΒ Χορ­τιά­τη του ΚΚΕ, την Κυρια­κή 1 Οκτώ­βρη, στις 11.00 π.μ, το χώρο του Μνη­μεί­ου του Ολο­καυ­τώ­μα­τος. Θα μιλή­σει ο βου­λευ­τής Β’ Θεσ­σα­λο­νί­κης του ΚΚΕ Σάκης Βαρ­δα­λής.

Λίγα λόγια για το Ολοκαύτωμα:

Ο Χορ­τιά­της, σκαρ­φα­λω­μέ­νος στη δασω­μέ­νη πλα­γιά του ομώ­νυ­μου βου­νού, γνώ­ρι­σε στις 2 Σεπτέμ­βρη 1944 τη φασι­στι­κή αγριό­τη­τα των Γερ­μα­νών κατα­κτη­τών και των γερ­μα­νο­τσο­λιά­δων-ταγ­μα­τα­σφα­λι­τών Σου­μπερ­ταί­ων, πλη­ρώ­νο­ντας βαρύ φόρο αίματος.

Ισχυ­ρές δυνά­μεις του γερ­μα­νι­κού στρα­τού, συνο­δευό­με­νες από ογδό­ντα περί­που ταγ­μα­τα­σφα­λί­τες της μονά­δας του Σού­μπερτ, σκό­τω­σαν βρέ­φη, βία­σαν γυναί­κες, εκτέ­λε­σαν εν ψυχρώ, έκα­ψαν και λεη­λά­τη­σαν. Στη συνέ­χεια, συγκέ­ντρω­σαν όσους κατοί­κους δεν είχαν εγκα­τα­λεί­ψει το χωριό, παρά τις προει­δο­ποι­ή­σεις του ΕΑΜ, στο φούρ­νο του Γκου­ρα­μά­νη και το σπί­τι του Ντα­μπού­δη και τα έκα­ψαν, μετα­τρέ­πο­ντας τα σε νέα κρε­μα­τό­ρια. Ο απο­λο­γι­σμός εξο­ντω­τι­κός: 149 νεκροί. Από αυτούς οι 51 ήταν ανή­λι­κα παι­διά, 36 κάτω από δέκα χρο­νών ακό­μα και βρέ­φη. Το χωριό κάη­κε ολό­κλη­ρο. Δεν έμει­νε πέτρα πάνω στην πέτρα. Αξί­ζει να σημειω­θεί ότι η ολο­κλη­ρω­τι­κή κατα­στρο­φή του Χορ­τιά­τη έλα­βε χώρα δύο μήνες περί­που πριν την απε­λευ­θέ­ρω­ση της Θεσ­σα­λο­νί­κης από τμή­μα­τα του ΕΛΑΣ.

Κι όμως, όπως γρά­φει ο παλαί­μα­χος κομ­μου­νι­στής (εικα­στι­κός και συγ­γρα­φέ­ας) Γιώρ­γος Φαρ­σα­κί­δης – ήταν ένας από τους δύο πρω­τα­γω­νι­στές  των γεγο­νό­των του Χορ­τιά­τη – στο βιβλίο του – ντο­κου­μέ­ντο ΜΙΑ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΟΥ ΧΟΡΤΙΑΤΗ: «Η επί­ση­μη ελλη­νι­κή ιστο­ριο­γρα­φία ελά­χι­στα έχει ασχο­λη­θεί με την πυρ­πό­λη­ση του Χορ­τιά­τη. Και το βολι­κό παρα­μύ­θι για τους «κακούς αντάρ­τες» και τα γερ­μα­νι­κά αντί­ποι­να για το φόνο ενός ανύ­παρ­κτου γερ­μα­νού για­τρού είχε για χρό­νια παρα­πλη­ρο­φο­ρή­σει τον κόσμο.

Το ολο­καύ­τω­μα, σαν συμ­βάν, απου­σιά­ζει παντε­λώς τόσο από τα, κατά τα άλλα σχο­λα­στι­κά στην κατα­γρα­φή, γερ­μα­νι­κά, όσο και τα βρε­τα­νι­κά αρχεία. Κι ανα­ρω­τιέ­ται κανείς, συγκα­λύ­πτο­ντας άρα­γε ποιους μεγα­λό­σχη­μους συνερ­γούς εγκλη­μά­των πολέ­μου, ποιες πολι­τι­κές ατι­μί­ες και προ­δο­σί­ες, έχει δια­γρα­φεί αυτή η σελίδα…».

2 Σεπτεμ­βρί­ου 1944: Το ολο­καύ­τω­μα του Χορτιάτη

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο