Δ.Κουτσούμπας: Ανησυχητικό το γεγονός ότι η κυβέρνηση προχωρά την επίλυση του ονόματος υπό την πίεση του ΝΑΤΟ

«Φυσι­κά μας ανη­συ­χεί διπλά το γεγο­νός ότι και η σημε­ρι­νή ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση προ­χω­ρά την πολι­τι­κή της και για την επί­λυ­ση του ονό­μα­τος, κάτω απ’ αυτή την πίε­ση του ΝΑΤΟ, για τη γρή­γο­ρη έντα­ξη της πρώ­ην Γιου­γκο­σλα­βι­κής Δημο­κρα­τί­ας στη λυκο­συμ­μα­χία, τον Ιού­λιο» σημεί­ω­σε, μετα­ξύ άλλων, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημή­τρης Κου­τσού­μπας σε συνέ­ντευ­ξη του σήμε­ρα στον ρ/σ «Real FM». 

Ερω­τη­θείς ανα­φο­ρι­κά με τη δια­δι­κα­σία επί­λυ­σης του ονό­μα­τος της ΠΓΔΜ, τις προ­τά­σεις Νίμιτς αλλά και το εθνι­κι­στι­κό συλ­λα­λη­τή­ριο της Κυρια­κής, ο Δ.Κουτσούμπας είπε:

«Είναι φανε­ρό ότι η ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση αυτή την περί­ο­δο και ως ένα βαθ­μό και η κυβέρ­νη­ση των Σκο­πί­ων αντί­στοι­χα, υφί­στα­νται ισχυ­ρές πιέ­σεις για την επί­λυ­ση του προ­βλή­μα­τος με το όνο­μα, εκ μέρους κυρί­ως των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Αυτές οι δυνά­μεις επεί­γο­νται για την έντα­ξη των Σκο­πί­ων στο ΝΑΤΟ, για­τί, όπως όλοι ξέρου­με, οι αντι­θέ­σεις, οι αντα­γω­νι­σμοί ειδι­κά στα Βαλ­κά­νια είναι πάρα πολύ ισχυ­ροί. Συγκρού­ο­νται μεγά­λα οικο­νο­μι­κά συμ­φέ­ρο­ντα και η Ρωσία δε θέλει να χάσει την επιρ­ροή, που παρα­δο­σια­κά είχε έτσι κι αλλιώς στο χώρο των Βαλ­κα­νί­ων και οι ΗΠΑ ενδια­φέ­ρο­νται να απο­σπά­σουν χώρες απ’ την επιρ­ροή της Ρωσί­ας, να τις εντά­ξουν στον ονο­μα­ζό­με­νο ευρω­α­τλα­ντι­κό άξο­να, στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ. Μύλος δηλα­δή. Γι’ αυτό προ­τάσ­σε­ται, αν θέλε­τε την άπο­ψή μας, η ονο­μα­το­λο­γία απο­συν­δε­δε­μέ­νη όμως απ’ όλα τα υπό­λοι­πα. Όχι ότι δεν είναι υπαρ­κτό ποια ονο­μα­σία θα δοθεί ως ζήτη­μα, όμως θα πρέ­πει πιστεύω να ξεφύ­γου­με απ’ αυτή τη στεί­ρα ονοματολογία. 

Ήταν πάγια θέση του ΚΚΕ απ’ το 1992 ο όρος “Μακε­δο­νία” εάν χρη­σι­μο­ποι­η­θεί στην ονο­μα­σία της γει­το­νι­κής δημο­κρα­τί­ας θα πρέ­πει να έχει αυστη­ρά γεω­γρα­φι­κό προσ­διο­ρι­σμό και θα πρέ­πει ταυ­τό­χρο­να — γι’ αυτό λέμε ότι πρέ­πει να ξεφύ­γου­με απ’ αυτή την ονο­μα­το­λο­γία- να δοθεί βάρος σε εγγυ­ή­σεις, σε προ­ϋ­πο­θέ­σεις για μια λύση που θα βρί­σκε­ται μακριά από αλυ­τρω­τι­σμούς, από εθνι­κι­σμούς, από σωβι­νι­σμούς, που θα υπε­ρα­σπί­ζε­ται δηλα­δή κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της χώρας μακριά από αλλα­γές συνό­ρων. Και φυσι­κά κατά την άπο­ψη του ΚΚΕ θα πρέ­πει όλα αυτά τα ζητή­μα­τα να απο­συν­δε­θούν και απ’ την έντα­ξη της γει­το­νι­κής δημο­κρα­τί­ας στο ΝΑΤΟ ή σε οποια­δή­πο­τε ιμπε­ρια­λι­στι­κή συμ­μα­χία. Οι οργα­νι­σμοί αυτοί άλλω­στε είναι κατά την ιστο­ρι­κή πεί­ρα και την άπο­ψη του ΚΚΕ οι βασι­κές πηγές του “διαί­ρει και βασί­λευε” στην περιο­χή, της επα­να­χά­ρα­ξης συνό­ρων, που βέβαια γίνε­ται μόνο με πόλε­μο, δηλα­δή με το αίμα των λαών. 

Και απ’ αυτήν την άπο­ψη δε θεω­ρού­με ότι χρειά­ζο­νται τα εθνι­κι­στι­κά συλ­λα­λη­τή­ρια, όπως δε χρειά­ζο­νταν το 1992, πόσο μάλ­λον σήμε­ρα. Και βέβαια ο ελλη­νι­κός λαός ξέρει πολύ καλά ότι και τότε μέσα σε δύσκο­λες, σε άλλες από κάθε άπο­ψη συν­θή­κες, το ΚΚΕ είχε αντι­τα­χθεί σε αυτά τα ζητή­μα­τα και είχε θέσει επί τάπη­τος το πρό­βλη­μα το οποίο σιγά — σιγά υιο­θε­τή­θη­κε ‑ως ένα βαθ­μό του­λά­χι­στον ως προς το σκέ­λος του ονό­μα­τος- και από άλλες πολι­τι­κές δυνά­μεις. Βέβαια και εκ του απο­τε­λέ­σμα­τος φαί­νε­ται ποιος δικαιώ­θη­κε σ’ αυτά τα ζητή­μα­τα».

Σε ότι αφο­ρά το ζήτη­μα του αλυ­τρω­τι­σμού από πλευ­ράς της ΠΓΔΜ και της ανά­γκης να υπάρ­ξουν αλλα­γές στο Σύνταγ­μα της γει­το­νι­κής χώρας και εγγυ­ή­σεις για το απα­ρα­βί­α­στο των συνό­ρων, ο ΓΓ του ΚΚΕ υπογράμμισε:

«Είναι οι εγγυ­ή­σεις για τα σύνο­ρά μας, τα διε­θνή συνο­λι­κά σύνο­ρα των Βαλ­κα­νί­ων, είναι οι ανα­γκαί­ες αλλα­γές στο Σύνταγ­μα των Σκο­πί­ων, ότι πρέ­πει να ανα­γνω­ρί­σουν και να δώσουν τις απα­ραί­τη­τες εγγυ­ή­σεις ότι δεν τίθε­ται θέμα μακε­δο­νι­κής μειο­νό­τη­τας. Και το λέω αυτό για­τί έτσι προ­κύ­πτει ότι δεν υπάρ­χει κανε­νός είδους διεκ­δί­κη­ση προς τη χώρα μας ή κάποιας άλλης χώρας. Σε καμιά περί­πτω­ση δεν πρέ­πει να εκφρά­ζο­νται μεγα­λοϊ­δε­ά­τι­κοι στό­χοι για δημιουρ­γία “Μακε­δο­νί­ας του Αιγαί­ου”. Είμα­στε επί­σης κάθε­τα αντί­θε­τοι και πρέ­πει αυτό να συν­δυά­ζε­ται με την ονο­μα­σία το να ανα­θέ­του­με την αντι­με­τώ­πι­ση των σχέ­σε­ών μας με γει­το­νι­κές χώρες σε δυνά­μεις, όπως είναι οι ΗΠΑ, άλλες δυνά­μεις της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, που ευθύ­νο­νται για την κατά­στα­ση στην περιο­χή, για τη διά­λυ­ση, το βομ­βαρ­δι­σμό της Γιου­γκο­σλα­βί­ας, για το φού­ντω­μα του εθνι­κι­σμού, του φασι­σμού, του σωβι­νι­σμού».