Lockdown — Κορονοϊός — Κατάθλιψη και Πρόστιμα (πάνω από όλα)

Γρά­φει ο Βασί­λης Λιό­γκα­ρης //

Αυτά τα 4 κακά της μοί­ρας μου δέσα­νε μετα­ξύ τους μια χαρά και μαύ­ρι­σαν την ψυχή μας. Μας κάνου­νε κου­μά­ντο, μας πνί­γουν, μας τιμω­ρούν και μας εξο­ντώ­νουν κυριολεκτικά.

Απο­λαύ­σεις — Ανα­δου­λειές — Ανα­σφά­λεια — Άγχος — Αγω­νία και προ­πά­ντων οργή. Οργή και αγα­νά­κτη­ση (ως πότε;).

Και το καρ­βέ­λι στο σπί­τι του φτω­χού πρέ­πει να μοι­ρα­στεί σε 8 ίσα κομμάτια.

Τρο­μο­κρα­τία — Αστυ­νο­μο­κρα­τία — Εκφο­βι­σμός — Απελ­πι­σία — Περιο­ρι­σμός κινή­σε­ων ‑SMS και πρό­στι­μα. Χαμη­λοί μισθοί, ψευ­το­ε­πι­δό­μα­τα, ανα­γκα­στι­κή και σκλη­ρή δου­λεία από τους υγειονομικούς.

Ο άνθρω­πός πρέ­πει να ακι­νη­το­ποι­η­θεί, πρέ­πει να σωπαί­νει, να μην διεκ­δι­κεί, να μην απερ­γεί, να μην απο­λαμ­βά­νει. Με δυο λόγια ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!

Τα ΜΜΜ, τα εργο­στά­σια, τα σχο­λεία και η τηλεκ­παί­δευ­ση (μόνο αυτό μας έλειπε).

Τα πράγ­μα­τα είναι άσχη­μα και τα κάνα­νε χει­ρό­τε­ρα, πολύ χει­ρό­τε­ρα. Έχου­νε το θρά­σος και όλο το ρίχνουν στην ατο­μι­κή ευθύνη.

Οι Αρχαί­οι Έλλη­νες έλε­γαν το περί­φη­μο «Συν Αθη­νά και χεί­ρα κίνει». Εδώ ακρι­βώς γίνε­ται το αντί­θε­το. Η ατο­μι­κή ευθύ­νη κάνει την χεί­ρα, αλλά η Αθη­νά δεν κάνει απο­λύ­τως τίπο­τα. Απε­να­ντί­ας κάνει τα πάντα να της δυσκο­λέ­ψει κάνο­ντας το αντίθετο.

Μεγά­λο το κακό που μας βρή­κε, μας αγχώ­νουν, μας στρι­μώ­χνουν, μας πιέ­ζουν, πρέ­πει να κατα­λά­βουν ότι ο κόσμος έχει κουραστεί.

Για­τί είτε το θέλου­με, είτε όχι η ζωή έχει την «κακή» συνή­θεια να συνε­χί­ζε­ται. Έχει τα δικαιώ­μα­τα της και τις απαι­τή­σεις της. Θέλει να ζήσει και ζήσει ελευ­θέ­ρα και ανθρώπινα.

Το Lockdown και τα SMS είχαν μία πατα­γώ­δη απο­τυ­χία, μιας και τα κρού­σμα­τα του ιού συνε­χώς αυξάνονται.

Δεν είμαι αρνη­τής της παν­δη­μί­ας (κάθε άλλο). Φορά μάσκα, κρα­τάω απο­στά­σεις, απο­φεύ­γω τον συγ­χρω­τι­σμό αλλά πνίγομαι.

Είμαι ηλι­κιω­μέ­νος άνθρω­πος, ολο­μό­να­χος, εγκλω­βι­σμέ­νος και φυλα­κι­σμέ­νος στους 4 τοί­χους ενός δωμα­τί­ου. Μην μου κόβε­ται άλλο την ανά­σα. Θέλω να δω τον ήλιο να ανα­τέλ­λει και την θάλασ­σα να λάμπει!!!

Ζητάω (ζητά­με) πολλά;!

Υ.Γ: Τι μπο­ρεί να πει κανείς μόνο σε δύο σελί­δες; Αν πραγ­μα­τι­κά ενδια­φέ­ρε­ται, εάν πραγ­μα­τι­κά θέλει να μαθαί­νει την αλή­θεια και να πλη­ρο­φο­ρεί­ται πρέ­πει σε καθη­με­ρι­νή βάση να δια­βά­ζει τον «Ριζο­σπά­στη». Αυτός τα λέει όπως είναι η πραγματικότητα!

Σκλη­ρός Απρί­λης του 2020μ.Χ.