Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΜΕ ΤΗ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΡΜΟΔΩΡΟΥ: Χαίρε Ελλάς

mpost
ΧΑΙΡΕ ΕΛΛΑΣ
Χαί­ρε Ελλάς  του πνεύ­μα­τος και της φιλοσοφίας
που ‘γινες υπο­κεί­με­νο της γελοιογραφίας.
Χαί­ρε που ήσουν προ­πο­μπός νόμων, δικαιωμάτων
μα τώρα χώθη­κες βαθιά σε βόρ­βο­ρο λυμάτων.
Χαί­ρε πατρίς  τσ’ αφέ­λειας και της ανοησίας ,
πάλαι ποτέ  της λογι­κής και της ευθυκρισίας.
Χαί­ρε που όλα γίνο­νται στη χώρα παρά φύση
αρκεί να μην ανα­τρα­πεί, το δόγ­μα του Καραμανλή
‘’Ανή­κο­μεν στη Δύση’’!!!
Περά­σα­νε πολι­τι­κοί δεξιοί και σοσιαλίζοντες
παρό­μοιες πολι­τι­κές πάντα υποστηρίζοντες.
Χαί­ρε που μας αρπά­ξα­νε ‘’αρι­στε­ρά σαγόνια’’
που αντί να καταρ­γή­σου­νε βάλαν κι άλλα μνημόνια.
Χαί­ρε που επι­στέ­ψα­με στις υπο­σχέ­σεις Τσίπρα
μπαί­νο­ντας τώρα πιο βαθιά μέσα στη μαύ­ρη τρύπα.
Χαί­ρε που έρχε­στε ξανά κι ανα­ζη­τά­τε πόρους
και τους συνή­θεις ύπο­πτους φορ­τώ­νε­τε με φόρους.
Χαί­ρε που μας σερ­βί­ρε­τε κάθε λογής τερτίπια
Χαί­ρε κάθε πρω­θυ­πουρ­γός που βρί­σκει μόνο ερείπια.
Χαί­ρε όπου δεχό­μα­στε κάθε μορ­φής δυνάστες
Χαί­ρε που όλοι ψάχνου­με να πάμε μετανάστες.
Χαί­ρε που εξε­λίσ­σε­ται τώρα η τεχνολογία
Χαί­ρε που βγαί­νει μαζι­κά ο λαός στην ανεργία.
Χαί­ρε που καταρ­γή­σα­τε την Κυρια­κή αργία
προς τέρ­ψιν  κεφα­λαιο­κρα­τών με ανθρωποφαγία.
Χαί­ρε που πρέ­πει να ‘χου­με πρό­σω­πα από τζάκι
Χαί­ρε που  επα­νε­κλέ­ξα­με απ’ τον οίκο Μητσοτάκη.
Χαί­ρε και στο ποδό­σφαι­ρο το άθλη­μα του κόσμου
που ανέ­λα­βαν και διοι­κούν ‘’φρού­τα’’ του υποκόσμου.
Χαί­ρε στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ και στους Αμερικάνους
Χαί­ρε που όλους τους λαούς θα κάνου­νε ζητιάνους.
Χαί­ρε που βομ­βαρ­δί­ζου­νε χώρες και πολιτείες
νέες επα­νι­δρύ­ου­νε αποικιοκρατίες.
Χαί­ρε και στους δακρύ­βρε­κτους λόγους των ηγεμόνων
Χαί­ρε που απευ­θύ­νο­νται σε νόες αμνημόνων.
Χαί­ρε λαέ ευκο­λό­πι­στε και αλυσοδεμένε
που όπως λέει ο ποι­η­τής, μα πάντα προδομένε.
Πότε λοι­πόν θα εξα­ντλη­θεί κι εσέ η υπο­μο­νή σου
που θα στα­θείς τα πόδια σου θα βρεις τη δύνα­μη σου
Να πάψουν να σου φέρο­νται σαν να ‘σαι υποζύγιο
και να σε δια­φε­ντεύ­ου­νε με βία και μαστίγιο.
              D.ARMODOROS
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο