Γράφει ο Νίκος Μόττας //
«Ήμασταν πάντα στην σωστή πλευρά της ιστορίας» διακύρηξε πριν τρεις μέρες από το βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός μιλώντας για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Βέβαια, αν ο κ. Μητσοτάκης ήθελε να είναι απόλυτα ειλικρινής έπρεπε να προσθέσει: «με βάση τα συμφέροντα της τάξης μας».
Διότι τα ταξικά συμφέροντα είναι αυτά που καθορίζουν την οπτική γωνία από την οποία βλέπει κανείς την «σωστή πλευρά της ιστορίας». Τα ίδια συμφέροντα είναι αυτά που διαμορφώνουν την αντίληψη του καθένα για τις πολυσυζητημένες έννοιες του «πατριωτισμού» και του «εθνικού συμφέροντος». Αλλιώς αντιμετωπίζει την έννοια της πατρίδας η αστική τάξη και αλλιώς η εργατική τάξη. Εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι δεν είχαν ποτέ την ίδια πατρίδα.
«Το κεφάλαιο», έγραφε ο Λένιν, «θέτει τη διαφύλαξη της συμμαχίας των καπιταλιστών όλων των χωρών ενάντια στους εργαζόμενους πάνω από τα συμφέροντα της πατρίδας, του λαού και από οτιδήποτε άλλο». Για την τάξη που αντικειμενικά εκπροσωπεί ο πρωθυπουργός οι έννοιες της πατρίδας και του εθνικού συμφέροντος υπάρχουν στο βαθμό που της προσφέρει την διευκόλυνση να διαιωνίζει την ύπαρξη της ως τάξη εκμεταλλευτών.
Γιατί η κυβέρνηση συμμετέχει ενεργά στα ευρωΝΑΤΟικά σχέδια στην Ουκρανία, στέλνει οπλισμό, παραχωρεί γη και ύδωρ στα αμερικανικά στρατεύματα, παίρνει μέρος στις κυρώσεις ενάντια στη Ρωσία; Διότι αυτό επιτάσσουν τη δεδομένη χρονική στιγμή τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας της ελληνικής αστικής τάξης η οποία, μέσα από την εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, διεκδικεί την αναβάθμιση της θέσης της και του ρόλου της στην περιοχή.
Απέναντι στη ΝΑΤΟφροσύνη του Κ. Μητσοτάκη, την οποία ο ίδιος φρόντισε να μας την υπενθυμίσει στην χθεσινή του συνέντευξη δηλώνοντας ευθαρσώς ότι «αν το ΝΑΤΟ μας το ζητήσει θα στείλουμε έλληνες στρατιώτες σε γειτονικές χώρες της Ουκρανίας», ορθώνεται η γνήσια πατριωτική και ταυτόχρονα διεθνιστική θέση του ΚΚΕ.
Μια θέση που την αποτύπωσε ξεκάθαρα ο ΓΓ της ΚΕ Δ. Κουτσούμπας μιλώντας στη Βουλή: «Η απάντηση υπέρ των συμφερόντων του λαού μας δεν βρίσκεται στο να συστρατευθούμε σαν λαός και χώρα με τον έναν ή τον άλλο ιμπεριαλιστικό πόλο. Το πραγματικό δίλημμα σήμερα δεν είναι ΗΠΑ ή Ρωσία, ΕΕ ή Ρωσία, ΝΑΤΟ ή Ρωσία. Η εργατική — λαϊκή πάλη πρέπει να χαράξει αυτοτελή, ανεξάρτητη γραμμή, μακριά από όλα τα αστικά και ιμπεριαλιστικά σχέδια».
Και, πράγματι, τα συμφέροντα του λαού δεν έχουν — δεν μπορεί να έχουν — ουδεμία σχέση με την συστράτευση στις επιδιώξεις ξένων συμφερόντων, είτε του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, είτε της καπιταλιστικής Ρωσίας. Η ίδια η Ιστορία φροντίζει να μας διδάσκει:
Ήταν προς το συμφέρον του ελληνικού λαού η αποστολή στρατευμάτων από την κυβέρνηση του Ελευθ. Βενιζέλου το 1918 στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο της Αντάντ ενάντια στη νεαρή Σοβιετική Ρωσία; Απάντηση: Όχι.
Ήταν, άραγε, προς το συμφέρον του ελληνικού λαού η αποστολή στρατευμάτων στην Κορέα προς στήριξη των «δυτικών συμμάχων» (βλ. ΗΠΑ) το 1950–53; Απάντηση: Όχι.
Ήταν, μήπως, προς το συμφέρον του ελληνικού λαού η μετατροπή της χώρας σε Αμερικανονατοικό ορμητήριο για τις ανάγκες των ιμπεριαλιστικών πολέμων στο Ιράκ («Πόλεμος του Κόλπου» 1991), στη Γιουγκοσλαβία (1999), σε Αφγανιστάν (2001) και Ιράκ (2003), στη Λιβύη (2011), στην Συρία (2011–12); Απάντηση: Όχι.
Όπως πολλοί προκάτοχοί του, ο πρωθυπουργός ψεύδεται ενώπιων του ελληνικού λαού. «Όσες φορές η χώρα μας συντάχθηκε με τους φυσικούς μας συμμάχους, η χώρα μας βγήκε κερδισμένη» είπε τις προάλλες στη Βουλή. Κίβδηλο επιχείρημα, κολοσσαία απάτη. Κάθε φορά που τα συμφέροντα του λαού ταυτίστηκαν με αυτά των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών η χώρα έζησε τραγωδίες. Από την Μικρασιατική καταστροφή του 1922 μέχρι την τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο το 1974.
Για να τελειώνουμε: Τα «ανήκομεν εις τη Δύση/το ΝΑΤΟ/την ΕΕ» είναι αποδεδειγμένα ασύμβατα με τον γνήσιο λαϊκό πατριωτισμό. Είναι έννοιες που δεν συναντήθηκαν ποτέ στην ιστορία. Να αγωνίζεσαι ενάντια στο σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα που γεννά τους πολέμους και την δυστυχία, που χρησιμοποιεί τους λαούς, τους εργαζόμενους και τα παιδιά τους ως «κρέας για τα κανόνια» των φονιάδων που αιματοκυλλούν την ανθρωπότητα, όποια σημαία κι’ αν αυτοί φέρουν.
Να τι σημαίνει πατριωτισμός, να τι σημαίνει να είσαι πραγματικά στην «σωστή πλευρά της ιστορίας».
Τι μας διδάσκει ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία — Του Νίκου Μόττα
«Τσε Γκεβάρα, πρεσβευτής της Επανάστασης», του Νίκου Μόττα