Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ναζίμ Χικμέτ: «Αδέλφια μου Ελληνες»

Στις 19 Αυγού­στου 1952, μέσω του ραδιο­φω­νι­κού σταθ­μού της Βαρ­σο­βί­ας, μετα­δό­θη­κε μήνυ­μα του σπου­δαί­ου τούρ­κου κομ­μου­νι­στή ποι­η­τή και μέλους του Παγκο­σμί­ου Συμ­βου­λί­ου Ειρή­νης Ναζίμ Χικ­μέτ (15 Ιανουα­ρί­ου 1902 — 3 Ιου­νί­ου 1963) προς τον ελλη­νι­κό λαό. 

«Αδέλ­φια Ελληνες,

Υπάρ­χουν δύο Τουρ­κί­ες και δύο Ελλά­δες. Η αλη­θι­νή και η ψεύ­τι­κη. Η ανε­ξάρ­τη­τη και η δου­λι­κή. Η μια είναι η Ελλά­δα του Μπε­λο­γιάν­νη και των χιλιά­δων Ελλή­νων πατριω­τών που υπο­φέ­ρουν στις φυλα­κές. Η πατρί­δα του ελλη­νι­κού λαού. Αυτή είναι η γνή­σια Ελλά­δα. Είναι η Τουρ­κία με τους χιλιά­δες Τούρ­κους πατριώ­τες, που σαπί­ζουν στα μπου­ντρού­μια. Η Τουρ­κία του τούρ­κι­κου λαού. Αυτή είναι η γνή­σια Τουρκία.

Υπάρ­χουν και η Τουρ­κία και η Ελλά­δα του Μεντε­ρές και του Πλα­στή­ρα. Είναι οι επί­ση­μες, όχι οι πραγ­μα­τι­κές. Είναι αυτές που με τους ελά­χι­στους υπο­στη­ρι­χτές τους, ξεπού­λη­σαν και τις δύο χώρες στον αμε­ρι­κά­νι­κο ιμπεριαλισμό.

Τώρα τελευ­ταία, κάτω απ’ τις αμε­ρι­κά­νι­κες ευλο­γί­ες, ο Μεντε­ρές και ο Πλα­στή­ρας έσφι­ξαν τα χέρια στην Αθή­να. Τα ματω­βαμ­μέ­να χέρια τους, που στέλ­νουν Τούρ­κους και Ελλη­νες στρα­τιώ­τες στην Κορέα. Τα ματω­βαμ­μέ­να χέρια τους που ετοι­μά­ζουν νέο πόλε­μο. Εβγα­λαν και επί­ση­μο ανα­κοι­νω­θέν και μίλη­σαν για ελλη­νο­τουρ­κι­κή φιλία. Τη φιλία αυτή την κατα­λα­βαί­νου­με όλοι.

Να χτυ­πούν μαζί τους αγω­νι­στές του τούρ­κι­κου και ελλη­νι­κού λαού, που παλεύ­ουν για την ανε­ξαρ­τη­σία, ειρή­νη και ελευ­θε­ρία. Να αλέ­σουν στον ίδιο αμε­ρι­κά­νι­κο κρε­α­τό­μυ­λο, παι­διά του ελλη­νι­κού και του τούρ­κι­κου λαού. Να υπο­χρε­ώ­σουν το λαό της Τουρ­κί­ας και της Ελλά­δας, να σκύ­βει το κεφά­λι και να προ­σκυ­νά­ει τα αφε­ντι­κά τους και τα αφε­ντι­κά των αφε­ντι­κών τους.

Ομως οι λαοί της Τουρ­κί­ας και της Ελλά­δας, δίνουν πέρα για πέρα δια­φο­ρε­τι­κό νόη­μα στην ελλη­νο-τουρ­κι­κή φιλία. Γι’ αυτούς η φιλία σημαί­νει κοι­νό αγώ­να για την απε­λευ­θέ­ρω­ση της πατρί­δας τους. Για την εθνι­κή ανε­ξαρ­τη­σία, για την ευτυ­χία, για να μπο­ρούν να γεύ­ο­νται πλάι πλάι στο αδελ­φι­κό τρα­πέ­ζι της φιλί­ας το ψωμί και τις ελιές του τόπου τους.

Ο τούρ­κι­κος και ο ελλη­νι­κός λαός, θέλει να στεί­λει στο διά­βο­λο τους ξένους κατα­χτη­τές. Τους εμπει­ρο­γνώ­μο­νες για τα βασα­νι­στή­ρια, και τους εμπει­ρο­γνώ­μο­νες για την οικο­νο­μι­κή καταστροφή.

Στις καρ­διές του τούρ­κι­κου και του ελλη­νι­κού λαού, υπάρ­χουν τα ίδια αισθή­μα­τα. Αγά­πη στις πατρί­δες τους, αγά­πη στη ΣΕ, τις Λ. Δημο­κρα­τί­ες, τη Μεγά­λη Λαϊ­κή Κίνα. Κάθε εξαρ­τη­μέ­νο και μισο­ε­ξαρ­τη­μέ­νο λαό, που αγω­νί­ζε­ται για την εθνι­κή ανε­ξαρ­τη­σία. Αγά­πη για τον κορε­ά­τι­κο λαό. Αγά­πη για τους τίμιους Αμε­ρι­κα­νούς. Αυτή τη σημα­σία έχει η φιλία ανά­με­σα στον τούρ­κι­κο και τον ελλη­νι­κό λαό.

Φίλοι μου Ελληνες.

Πρέ­πει ν’ αγω­νι­στού­με μαζί, χέρι με χέρι για την εθνι­κή ανε­ξαρ­τη­σία των χωρών μας, για τη δημο­κρα­τία ενά­ντια σε κάθε εκδή­λω­ση φασι­σμού, ενά­ντια στους ιμπε­ρια­λι­στές. Ετσι η φιλία μας θα γίνε­ται μέρα με τη μέρα πιο ισχυρή.

Σαν εκπρό­σω­πος του λαού μου, μπο­ρώ να σας πω, ότι ο τούρ­κι­κος λαός αγα­πά­ει τον ελλη­νι­κό λαό και νιώ­θει θαυ­μα­σμό, για τα ηρω­ι­κά του κατορ­θώ­μα­τα. Μπο­ρώ να σας πω, ότι οι Τούρ­κοι αγω­νι­στές μάθαι­ναν ακό­μα και μέσα στη φυλα­κή, τα νέα από τους απε­λευ­θε­ρω­τι­κούς αγώ­νες του λαού και του λαϊ­κού σας στρα­τού. Μπο­ρώ να σας πω, ότι παρα­κο­λου­θού­σαν τα γεγο­νό­τα στην Ελλά­δα με δάκρυα στα μάτια. Ο τούρ­κι­κος λαός ήταν στο πλευ­ρό του ελλη­νι­κού λαού, στις τρα­γι­κές και ηρω­ι­κές αυτές μέρες και θα είναι και στο μέλ­λον πάντα στο πλευ­ρό του.

Αδέλ­φια μου Ελληνες.

Εδώ και δέκα μέρες βρί­σκο­μαι στην Ουγ­γα­ρία. Η Ουγ­γα­ρία είναι μια απ’ αυτές τις θαυ­μά­σιες χώρες που μεσ’ τη λεύ­τε­ρη και ειρη­νι­κή ζωή χτί­ζουν την ευτυ­χία τους. Σ’ αυτό το ανε­ξάρ­τη­το και αυτο­κυ­βερ­νού­με­νο κρά­τος, κανείς δεν κάνει προ­πα­γάν­δα για πόλεμο.

Επι­σκέ­φθη­κα μια θαυ­μά­σια κατα­σκή­νω­ση πιο­νέ­ρων στη Βου­δα­πέ­στη, όπου βρή­κα επί­σης και Ελλη­νό­που­λα. Ολα ήταν ροδο­κόκ­κι­να σαν τα μήλα της πατρί­δας μας. Παί­ζαν, τρέ­χαν, τρα­γου­δού­σαν και μάθαι­ναν μαζί με τα αδελ­φά­κια τους τα Ουγ­γα­ρε­ζό­που­λα. Οταν περ­νού­σα­με από μπρο­στά τους ένα μικρό κορι­τσά­κι ρίχτη­κε στο λαι­μό μου, και φώνα­ξε ζωη­ρά: “Να φτιά­σε­τε τέτοιες κατα­σκη­νώ­σεις, όσο μπο­ρεί­τε γρή­γο­ρα και για τα αδέλ­φια μας στην Ελλά­δα και την Τουρ­κία”. Δάκρυ­σα και της έδω­σα την υπό­σχε­ση ότι οι λαοί της Τουρ­κί­ας και της Ελλά­δας, θα γίνουν γρή­γο­ρα ανε­ξάρ­τη­τοι και ελεύθεροι.

Φίλοι μου

Σας μιλώ σαν ένας τίμιος άνθρω­πος, σαν φίλος, σαν ποι­η­τής του λαού μου, σαν ένας πατέ­ρας, και σας λέω, ότι τα παι­διά που ζού­νε εδώ στην Ουγ­γα­ρία, ζού­νε κάτω από τις καλύ­τε­ρες συν­θή­κες. Είναι όλα γερά. Δεν κόβουν τους δεσμούς τους με το λαό τους. Μιλούν όλα θαυ­μά­σια ελλη­νι­κά. Ο λαός της Ουγ­γα­ρί­ας τους παρα­στέ­κε­ται στορ­γι­κά. Ολα αυτά ζητούν από σας, να λευ­τε­ρώ­σε­τε την Ελλά­δα από τα νύχια των ιμπε­ρια­λι­στών και φασι­στών. Να φτιά­σε­τε μια ανε­ξάρ­τη­τη, λεύ­τε­ρη, ευτυ­χι­σμέ­νη Ελλά­δα. Ετσι τα παι­διά του λαού θάχουν δικαί­ω­μα στο γέλιο και στη χαρά».

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Ναζίμ Χικ­μέτ: «…στη φωτιά της μεγά­λης οργής μας και της αγί­ας ελπί­δας μας»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο