Ο Φιντέλ Κάστρο για τον κίνδυνο ενός πυρηνικού πολέμου: «Θα σήμαινε το τέλος της ανθρωπότητας»

Σε μια περί­ο­δο που κλι­μα­κώ­νε­ται η επι­θε­τι­κό­τη­τα των ΗΠΑ απέ­να­ντι στο Ιράν, στο πλαί­σιο της ευρύ­τε­ρης όξυν­σης των ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών στην περιο­χή της Μέσης Ανα­το­λής, ο κίν­δυ­νος μιας γενι­κευ­μέ­νης πολε­μι­κής σύρ­ρα­ξης δεν είναι καθό­λου απί­θα­νο σενά­ριο. Αντί­θε­τα, οι προ­στρι­βές μετα­ξύ δυνά­με­ων που έχουν στην κατο­χή τους πυρη­νι­κά όπλα (ΗΠΑ, Ισρα­ήλ, Ιράν, Ρωσία, κλπ) αυξά­νουν την ανη­συ­χία και τον προ­βλη­μα­τι­σμό για τις τρα­γι­κές συνέ­πειες που θα μπο­ρού­σε να έχει, για τους λαούς της περιο­χής και όλου του κόσμου, μια πολε­μι­κή σύγκρουση.

Στο φόντο αυτής της κατά­στα­σης, αξί­ζει να θυμη­θού­με τα λόγια του αλη­σμό­νη­του ηγέ­τη της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης, Φιντέλ Κάστρο Ρουζ. Παρά το γεγο­νός ότι το 2008 απο­σύρ­θη­κε επι­σή­μως από την ενερ­γό πολι­τι­κή δρά­ση, ο Φιντέλ δεν στα­μά­τη­σε να παρα­κο­λου­θεί και να παρεμ­βαί­νει, με γρα­πτά του κεί­με­να ή και βιντε­ο­σκο­πη­μέ­να μηνύ­μα­τα, στα κοι­νω­νι­κο­πο­λι­τι­κά τεκται­νό­με­να. Σε ένα βιντε­ο­σκο­πη­μέ­νο μήνυ­μα του, τον Οκτώ­βρη του 2010, όντας 84 ετών, ο κομ­μου­νι­στής ηγέ­της προει­δο­ποιού­σε για τους θανά­σι­μους κιν­δύ­νους ενός πυρη­νι­κού πολέμου.

Πιο συγκε­κρι­μέ­να, ο Λίδερ Μάξι­μο, σημείωνε:

«Η χρή­ση πυρη­νι­κών όπλων σε έναν νέο πόλε­μο θα σήμαι­νε το τέλος της ανθρω­πό­τη­τας. Αυτό το είχε προ­βλέ­ψει ο επι­στή­μο­νας Άλμπερτ Άιν­στάιν, ο οποί­ος κατά­φε­ρε να μετρή­σει τις κατα­στρε­πτι­κές συνέ­πειες της παρα­γω­γής θερ­μό­τη­τας εκα­τομ­μυ­ρί­ων βαθ­μών (κελ­σί­ου) που θα εξα­έ­ρω­νε τα πάντα σε μια μεγά­λη ακτί­να από­στα­σης. Ο σπου­δαί­ος ερευ­νη­τής υπήρ­ξε η κινη­τή­ριος δύνα­μη για την ανά­πτυ­ξη αυτού του όπλου, πρω­τού αυτό γίνει δια­θέ­σι­μο στο γενο­κτο­νι­κό καθε­στώς των Ναζί.

Όλες οι κυβερ­νή­σεις του κόσμου υπο­χρε­ού­νται να σέβο­νται το δικαί­ω­μα στη ζωή όλων των εθνών και όλων των λαών στον πλανήτη.

Σήμε­ρα υπάρ­χει ο άμε­σος κίν­δυ­νος ενός πολέ­μου με τη χρή­ση τέτοιων όπλων και δεν έχω καμία αμφι­βο­λία πως μια επί­θε­ση από τις ΗΠΑ και το Ισρα­ήλ ενά­ντια στην Ισλα­μι­κή Δημο­κρα­τία του Ιράν θα μετα­τρέ­πο­νταν ανα­πό­φευ­κτα σε παγκό­σμια πυρη­νι­κή σύρραξη.

Απο­τε­λεί χρέ­ος των λαών να απαι­τή­σουν το δικαί­ω­μα τους στη ζωή από τους πολι­τι­κούς ηγέ­τες. Όταν οι ζωές των ανθρώ­πων και των αγα­πη­μέ­νων τους προ­σώ­πων βρί­σκο­νται σε τέτοιο κίν­δυ­νο, κανέ­νας δε μπο­ρεί να παρα­μέ­νει αδιά­φο­ρος, ούτε λεπτό δεν πρέ­πει να χάνε­ται στην απαί­τη­ση σεβα­σμού σε αυτό το δικαί­ω­μα — αύριο θα είναι πολύ αργά.

Ο ίδιος ο Άλμπερτ Άιν­σταν έλε­γε: “Δεν ξέρω με τι όπλα θα διε­ξα­χθεί ο Τρί­τος Παγκό­σμιος Πόλε­μος, αλλά ο Τέταρ­τος Παγκό­σμιος θα γίνει με πέτρες και ξύλα”. Ξέρου­με τι εννο­ού­σε με αυτό και είχε από­λυ­τα δίκαιο, μόνο που δεν θα είχε μεί­νει πλέ­ον κανέ­νας για να χρη­σι­μο­ποι­ή­σει ξύλα η πέτρες.

Ενδε­χο­μέ­νως να υπάρ­χουν παρά­πλευ­ρες συνέ­πειες, λένε πάντο­τε οι πολι­τι­κοί και στρα­τιω­τι­κοί ηγέ­τες των ΗΠΑ, προ­κει­μέ­νου να δικαιο­λο­γή­σουν το θάνα­το αθώ­ων ανθρώπων.

Σε έναν πυρη­νι­κό πόλε­μο, η παρά­πλευ­ρη απώ­λεια θα είναι η ανθρώ­πι­νη ύπαρξη.

Να έχου­με τη δύνα­μη να δια­κη­ρύ­ξου­με πως όλα τα πυρη­νι­κά και συμ­βα­τι­κά όπλα, οτι­δή­πο­τε εξυ­πη­ρε­τεί τη διε­ξα­γω­γή πολέ­μου, πρέ­πει να εξαφανιστεί!»

Αυτά σημεί­ω­νε, με την διο­ρα­τι­κό­τη­τα και την σοφία που τον διέ­κρι­νε, ο Φιντέλ τον Οκτώ­βρη του 2010. Και σήμε­ρα, δέκα χρό­νια μετά, τα λόγια του παρα­μέ­νουν εξαι­ρε­τι­κά επίκαιρα.

Πηγή: idcommunism.com