Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η.… Οκτωβριανή Επανάσταση

Όταν έχεις χάσει ακό­μη και το τελευ­ταίο ίχνος τσίπας, 

όταν ανε­ρυ­θρί­α­στα και θρα­σύ­τα­τα έχεις καπη­λευ­τεί τους αγώ­νες και τις θυσί­ες των κομμουνιστών, 

όταν στο διά­βα της πολι­τι­κής σου δια­δρο­μής κλεί­νεις σε όλες τις πτώ­σεις την «Αρι­στε­ρά» εφαρ­μό­ζο­ντας την πιό δεξιά, βάρ­βα­ρη αντι­λαϊ­κή πολιτική,

όταν με την ίδια ευκο­λία που παρευ­ρί­σκε­σαι στην κηδεία του Φιντέλ Κάστρο στην Αβά­να, μετα­πη­δάς στην Ουά­σινγ­κτον για να ευλο­γή­σεις τον «δια­βο­λι­κά καλό» Τραμπ, 

όταν, με λίγα λόγια είσαι ΣΥΡΙΖΑ,

τότε είναι επό­με­νο να μη διστά­σεις να μαγα­ρί­σεις- πολι­τι­κά και ιδε­ο­λο­γι­κά- ακό­μη και το κορυ­φαίο γεγο­νός του 20ου αιώ­να, τη Μεγά­λη Οκτω­βρια­νή Σοσια­λι­στι­κή Επανάσταση. 

Διό­τι, τι άλλο εκτός από καρα­μπι­νά­το «μαγά­ρι­σμα» μπο­ρεί να θεω­ρη­θεί η πρό­σφα­τη εκδή­λω­ση του ΣΥΡΙΖΑ Πει­ραιά για τα 100 χρό­νια από την Οκτω­βρια­νή Επα­νά­στα­ση με ομι­λη­τές τους Νίκο Φίλη, Θανά­ση Καρ­τε­ρό (τον γνω­στό, της «Αυγής») και τον Κώστα Δουζίνα. 

«100 χρό­νια μετά την έφο­δο στον ουρα­νό» τιτλο­φο­ρού­νταν η εκδή­λω­ση του ΣΥΡΙΖΑ, αν και η μόνη… έφο­δος που έχει απο­δεί­ξει πως είναι σε θέση να κάνει το εν λόγω κόμ­μα είναι στις τσέ­πες των εργα­ζό­με­νων, μέσα απ’ τα χαρά­τσια και την άγρια φοροληστεία. 

Αν αξί­ζει κάτι να σχο­λια­στεί από την όλη εκδή­λω­ση είναι δύο φρά­σεις που εκστό­μι­σαν οι Φίλης και Καρ­τε­ρός. Τις παρα­θέ­του­με αυτού­σιες, όπως δημο­σιεύ­θη­καν στο left.gr:

λενιν«Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στο dna του στοι­χεία της Οκτω­βρια­νής Επα­νά­στα­σης και του ιδα­νι­κού και των ιδε­ών του κομ­μου­νι­σμού» σχο­λί­α­σε ο Θ. Καρ­τε­ρός προ­σπα­θώ­ντας να επα­να­φέ­ρει την κου­βέ­ντα στην κλη­ρο­νο­μιά του 1917 για το σήμε­ρα. Και πριν καν προ­λά­βου­με να συνέλ­θου­με απ’ τα γέλια, ήρθε στο καπά­κι να συμπλη­ρώ­σει ο Ν. Φίλης: 

«Με δεδο­μέ­νες τις πολ­λές ψυχές του ΣΥΡΙΖΑ, η κεντρι­κή ιστο­ρι­κό­τη­τά του, μας κάνει να αισθα­νό­μα­στε, η αλή­θεια είναι με δέος, ότι είμα­στε τέκνα εκεί­νης της ιστο­ρί­ας, είμα­στε παι­διά του Οκτώ­βρη. Κι ακό­μη εγγό­νια του 1848 και του Κομ­μου­νι­στι­κού Μανι­φέ­στου. Δεν θα είμα­σταν εδώ, αν δεν εμπνε­ό­μα­σταν από όλα αυτά». 

Έτσι ανε­ρυ­θρί­α­στα, χωρίς καμία απο­λύ­τως ντρο­πή, τα τέκνα του συστή­μα­τος, που από οπορ­του­νι­στές πρώ­της γραμ­μής «ανα­βαθ­μί­στη­καν» σε κυβερ­νη­τι­κές σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κές ορντι­νά­τσες του ΣΕΒ, των εφο­πλι­στών, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, τολ­μούν και αρθρώ­νουν λέξη για την Οκτω­βρια­νή Επα­νά­στα­ση. Αντί άλλου σχο­λί­ου, ας τους αφιε­ρώ­σου­με τα λόγια του Βάρναλη:

«Θα’ ναι μαζί σου οι νόμοι κι η πλε­ρω­μέ­νη γνώ­μη! Πέτα την ανθρω­πιά σου κι απ’ τον αφέ­ντη πιά­σου! Κι άμα σε φτύ­νει αυτός, να κάθε­σαι σκυ­φτός, και θα ‘χεις τα πρω­τεία, στη σάπια πολιτεία».

Ατέ­χνως

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο