O θερμός Λατινοαμερικάνικος Αύγουστος

Γρά­φει ο Βαγ­γέ­λης Γονα­τάς //

Ο πλα­νή­της φλέ­γε­ται για άλλη μια φορά. Στα ανοι­χτά πολε­μι­κά μέτω­πα σε Συρία, Ουκρα­νία-Ρωσία, Παλαι­στί­νη και αλλού, ήρθε να προ­στε­θεί το απο­τυ­χη­μέ­νο αμφι­λε­γό­με­νο πρα­ξι­κό­πη­μα στην Τουρ­κία  και οι μετέ­πει­τα εκτε­τα­μέ­νες εκκα­θα­ρί­σεις  Ερντο­γάν.  Είχε ήδη προη­γη­θεί η Σύνο­δος του ΝΑΤΟ στην Πολω­νία όπου εγκρί­θη­κε το νέο του δόγ­μα, το οποίο πολύ γρή­γο­ρα επι­βε­βαί­ω­σε το δείγ­μα γρα­φής  που είχε  ήδη δώσει.

Τα απα­νω­τά τσου­νά­μι των προ­σφύ­γων στην παρα­παί­ου­σα παλαι ποτέ “Ενω­μέ­νη Ευρώ­πη”, ανά­βουν ακρο­δε­ξιές φωτιές  και στο χει­μά­ζον κίνη­μα στις χώρες της κάπο­τε 2ης οικο­νο­μί­ας του κόσμου, κυριαρ­χεί το παρα­λυ­τι­κό συναί­σθη­μα “ευτυ­χώς που δεν πάθα­με τίπο­τα”. Βεβαί­ως, πλην των γνω­στών εξαι­ρέ­σε­ων, οι οποί­ες όμως αδυ­να­τούν απο­λύ­τως να σηκώ­σουν, έστω, αναχώματα.

Και  μέσα σε όλα αυτά, σκά­ει η μεγα­λύ­τε­ρη απερ­γία  στην ιστο­ρία του εργα­τι­κού κινή­μα­τος: 150 εκα­τομ­μύ­ρια απερ­γοί στην Ινδία! Το φάντα­σμα του κομ­μου­νι­σμού, μάλ­λον έφυ­γε  πάνω από την Ευρώ­πη και ο έρμος ο ιστο­ρι­κός του μέλ­λο­ντος, σίγου­ρα θα σημειώ­σει, ότι η μεγα­λύ­τε­ρη απερ­γία που έγι­νε ποτέ αγνο­ή­θη­κε από τα κυρί­αρ­χα ΜΜΕ και οι ειδή­σεις γι αυτήν γρά­φτη­καν σε κάποια blogs.

Στην άλλη πλευ­ρά του Ατλα­ντι­κού το αφε­ντι­κό του πλα­νή­τη έχει τους δικούς του σεβ­ντά­δες. Οι επι­κεί­με­νες προ­ε­δρι­κές εκλο­γές στις ΗΠΑ, εντάσ­σο­νται στην δια­δι­κα­σία θωρά­κι­σης του εσω­τε­ρι­κού μετώ­που της αυτο­κρα­το­ρί­ας – καθή­κον όχι και ιδιαί­τε­ρα  εύκο­λο —  και η τακτι­κή των πρα­ξι­κο­πη­μά­των (του 21ου αιώ­να), εντάσ­σο­νται και πάλι στην ημε­ρή­σια διά­τα­ξη στην αμε­ρι­κά­νι­κη ήπει­ρο. Άμε­σος  στό­χος είναι να ανα­κο­πεί η δια­δι­κα­σία ενο­ποί­η­σης της ηπεί­ρου — και σε αυτό βοη­θά­ει πολύ η οικο­νο­μι­κή κρί­ση —  και ταυ­τό­χρο­να να δια­σφα­λι­στούν τα  μετό­πι­σθεν,  η λεγό­με­νη  σε συν­θή­κες ειρή­νης “Πίσω αυλή των ΗΠΑ”.

Τα πρώ­τα δείγ­μα­τα  αύξη­σης της ιμπε­ρια­λι­στι­κής επι­θε­τι­κό­τη­τας στην αμε­ρι­κά­νι­κη ήπει­ρο  δόθη­καν  ξεκά­θα­ρα  από τις αρχές του χρό­νου.  Όπως επι­ση­μάν­θη­κε και τότε, η απο­κα­τά­στα­ση των διπλω­μα­τι­κών σχέ­σε­ων Κού­βας – ΗΠΑ, κάθε άλλο παρά αλλα­γή πολι­τι­κής-στό­χων της αυτο­κρα­το­ρί­ας σήμαι­νε, πολύ περισ­σό­τε­ρο απέ­να­ντι στην ίδια την Κού­βα. Αυτό δια­κη­ρύ­χτη­κε ξεκά­θα­ρα και από τις δύο πλευ­ρές  τότε. Η μικρή ιστο­ρι­κή εμπει­ρία της σχε­τι­κής χαλά­ρω­σης της  ιμπε­ρια­λι­στι­κής πίε­σης στην Κού­βα, μας δεί­χνει ότι συνο­δεύ­ε­ται με όξυν­ση της ιμπε­ρια­λι­στι­κής επι­θε­τι­κό­τη­τας σε όλη την ήπει­ρο (Κάρ­τερ – Νικα­ρά­γουα, 1979).

Τα εκλο­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα στα τέλη του 2015 σε Αργε­ντι­νή και Βενε­ζου­έ­λα, φού­ντω­σαν αυτή την συζή­τη­ση  στη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή. Όλοι διαι­σθά­νο­νταν ότι μπαί­να­με τότε σε μια περί­ο­δο προ­πα­ρα­σκευ­ής, σε έναν αγώ­να δρό­μου και προ­ε­τοι­μα­σί­ας για μεγα­λύ­τε­ρες συγκρούσεις.

Ο Αύγου­στος που πέρα­σε σημα­το­δό­τη­σε μια επι­θε­τι­κή εκστρα­τεία της αυτο­κρα­το­ρί­ας,  ενά­ντια στη Βενε­ζου­έ­λα, την Βρα­ζι­λία και την Βολι­βία με σαφή στό­χο την πτώ­ση των κυβερ­νή­σε­ων αυτών των χωρών. Η σύγκρου­ση αυτή  κορυ­φώ­θη­κε την 1η Σεπτέμ­βρη στη Βενε­ζου­έ­λα με την μετω­πι­κή αντι­πα­ρά­θε­ση στους δρό­μους με  φιλο­κυ­βερ­νη­τι­κές και αντι­κυ­βερ­νη­τι­κές διαδηλώσεις.

Στη Βρα­ζι­λία, οι εξε­λί­ξεις ήταν λίγο – πολύ ανα­με­νό­με­νες. Το κοι­νο­βου­λευ­τι­κό – δικα­στι­κό πρα­ξι­κό­πη­μα κατά της προ­έ­δρου Ντίλ­μα  Ρού­σεφ, ολο­κλη­ρώ­θη­κε με την ψηφο­φο­ρία στην Γερου­σία της χώρας και ο πρώ­ην σύμ­μα­χος της προ­έ­δρου και το κόμ­μα του, ανέ­λα­βαν την προ­ε­δρία και την κυβέρ­νη­ση της χώρας για το διά­στη­μα που απο­μέ­νει μέχρι τις επό­με­νες εκλογές.

Καθη­με­ρι­νές οι δια­δη­λώ­σεις στην Βραζιλία

Οι  παραι­τή­σεις υπουρ­γών της νέας κυβέρ­νη­σης το πρώ­το διά­στη­μα, καθώς έβγαι­νε στη φόρα η εμπλο­κή τους σε  δια­φθο­ρά και μεγά­λα οικο­νο­μι­κά σκάν­δα­λα, έδω­σαν τη θέση τους στην περί­ο­δο των καθη­με­ρι­νών δια­δη­λώ­σε­ων, που επι­μέ­νουν, μαζι­κο­ποιού­νται και επε­κτεί­νο­νται σε όλη τη χώρα.

Η νέα κυβέρ­νη­ση αντι­με­τω­πί­ζει και διε­θνή απο­μό­νω­ση, ιδιαί­τε­ρα στη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή όπου πολ­λές χώρες κατα­δί­κα­σαν το πρα­ξι­κό­πη­μα, ανά­με­σά τους και η Κού­βα, ενώ αρκε­τές χώρες της ALBA ανα­κά­λε­σαν τους πρε­σβευ­τές τους.

Η Βρα­ζι­λία περ­νά λοι­πόν στην κατη­γο­ρία χωρών με καθη­με­ρι­νές  δια­δη­λώ­σεις αμφι­σβή­τη­σης της κυβέρ­νη­σής τους ή στην καλύ­τε­ρη περί­πτω­ση της εξα­σκού­με­νης αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής της.  Το μέλ­λον το δεί­χνει η Αργε­ντι­νή, όπου η  νεο­συ­ντη­ρη­τι­κή κυβέρ­νη­ση Μάκρι, εν μέσω απερ­γιών και κατα­στο­λής, κατά­φε­ρε – μετα­ξύ άλλων — να χαθούν 200.000 θέσεις εργα­σί­ας τους πρώ­τους 8 μήνες της δια­κυ­βέρ­νη­σής της.

Στη Βολι­βία  επι­χει­ρή­θη­κε το δεύ­τε­ρο πρα­ξι­κό­πη­μα από τις ΗΠΑ, μέσω της απερ­γί­ας των συνε­ται­ρι­σμών εξό­ρυ­ξης (εργο­λά­βων ‑ανθρα­κω­ρύ­χων), οι οποί­οι αντι­δρού­σαν στον νέο νόμο που επέ­βα­λε φορο­λο­γία και δημιουρ­γία συν­δι­κά­των στις ιδιό­μορ­φες επι­χει­ρή­σεις τους. Κυρί­ως όμως,  αντι­δρούσ­σαν στην απα­γό­ρευ­ση ανε­ξέ­λεγ­κτης εξό­ρυ­ξης και στη απα­γό­ρευ­ση  συμ­βά­σε­ων πώλη­σης του μεταλ­λεύ­μα­τος σε  ιδιώ­τες, μετα­ξύ αυτών, σε ξένα μονοπώλια.

Rodolfo Llanes, o Bολι­βιά­νος υφυ­πουρ­γός που δολο­φο­νή­θη­κε στις 25 Αυγού­στου 2016

Το πρα­ξι­κό­πη­μα ήταν επαγ­γελ­μα­τι­κό. Υπήρ­χε επι­τε­λείο, χρη­μα­το­δό­τη­ση και επι­χει­ρη­σια­κό σχέ­διο. Παγι­δεύ­τη­κε με δυνα­μί­τη ένας ολό­κλη­ρος λόφος με στό­χο να ανα­τι­να­χθεί όταν μπει η αστυ­νο­μία και να προ­κα­λέ­σει πάνω από 200 νεκρούς.  Δολο­φο­νή­θη­κε ο υφυ­πουρ­γός  Ροδόλ­φο Ιγιά­νες, όταν πήγε να δια­πραγ­μα­τευ­τεί με τους συνε­ται­ρι­σμούς από πλευ­ράς της κυβέρ­νη­σης και σκο­τώ­θη­καν επί­σης 4 ανθρα­κω­ρύ­χοι, 3 από πυρά της αστυ­νο­μί­ας και 1 όταν του έσκα­σε δυνα­μί­της στα χέρια.

Το σχέ­διο ήταν να υπάρ­ξουν εκα­το­ντά­δες νεκροί (μετα­ξύ αυτών και  μέλη της κυβέρ­νη­σης), ώστε να δοθεί η εικό­να γενι­κευ­μέ­νης πολύ­νε­κρης εξέ­γερ­σης και κατάρ­ρευ­σης της κυβέρ­νη­σης Μορά­λες. Το σχέ­διο απέ­τυ­χε και ένας από τους λόγους αυτής της απο­τυ­χί­ας, είναι ότι το Συν­δι­κά­το των εργα­ζό­με­νων ανθρα­κω­ρύ­χων στα κρα­τι­κά ορυ­χεία, υπο­στή­ρι­ξε την κυβέρ­νη­ση Μοράλες.

Στη Βενε­ζου­έ­λα  την πρώ­τη Σεπτέμ­βρη είχε προ­κη­ρυ­χτεί από την αντι­πο­λί­τευ­ση η επι­χεί­ρη­ση “La toma de Caracas” (H Kατά­λη­ψη του Καρά­κας) μέσω μαζι­κών- παλαι­ι­κών δια­δη­λώ­σε­ων που θα έρι­χναν την κυβέρ­νη­ση.  Η απά­ντη­ση των Τσα­βί­στας ήταν κατα­λυ­τι­κή. Γέμι­σαν τις πλα­τεί­ες όλης της χώρας  όλη την προη­γού­με­νη εβδο­μά­δα και την 1η Σεπτέμ­βρη πλημ­μύ­ρι­σαν  το Καρά­κας,  με μια πραγ­μα­τι­κά μεγα­λειώ­δη συγκέντρωση.

Συγκέ­ντρω­ση Μαδού­ρο στο Καρά­κας, την 1η Σεπτέμβρη

Κάποιοι από τους πιο μετριο­πα­θείς ηγέ­τες της αντι­πο­λί­τευ­σης δήλω­σαν ακό­μα και στα ΜΜΕ ότι ο στό­χος της επι­χεί­ρη­σης δεν επε­τεύ­χθη. Όμως αυτά είναι ψιλά γράμ­μα­τα για τα ιμπε­ρια­λι­στι­κά μέσα ενη­μέ­ρω­σης, τα οποία ανα­γκά­στη­καν και αυτά να ομο­λο­γή­σουν ότι η συγκέ­ντρω­ση του Μαδού­ρο ήταν εξ ίσου μαζι­κή με αυτήν της αντιπολίτευσης.

Η οποία συγκέ­ντρω­ση της αντι­πο­λί­τευ­σης υπο­τί­θε­ται ότι έφτα­σε το ένα εκα­τομ­μύ­ριο κόσμο! Για να γίνει αντι­λη­πτό το μέγε­θος αυτής της γελοιό­τη­τας, αρκεί να γνω­ρί­ζει κανείς ότι ο πλη­θυ­σμός του Καρά­κας είναι περί­που ο μισός από της Αθήνας.

Ωστό­σο, αυτό ήταν η επι­φά­νεια του σχε­δί­ου πρα­ξι­κο­πή­μα­τος. Παρα­μο­νές συνε­λή­φθη­σαν κάποιοι ηγέ­τες της αντι­πο­λί­τευ­σης με εκρη­κτι­κά και ψηφια­κά αρχεία με χάρ­τες κλπ και σε δασι­κή έκτα­ση κοντά στο προ­ε­δρι­κό μέγα­ρο πάνο­πλη παρα­στρα­τιω­τι­κή ομά­δα 90 ένο­πλων με πλή­ρη εξοπλισμό.

Πέρα από την μαζι­κό­τη­τα των δια­δη­λώ­σε­ων υπέρ της κυβέρ­νη­σης, θα πρέ­πει να ληφθεί υπ όψη, ότι στα πλαί­σια της πολι­τι­κής-στρα­τιω­τι­κής ενό­τη­τας, σαν δια­κρι­τός πυλώ­νας εξου­σί­ας συνταγ­μα­τι­κά κατο­χυ­ρω­μέ­νος, υπάρ­χει η Μπο­λι­βα­ριά­νι­κη Πολι­το­φυ­λα­κη (La Milicia Bolivariana) που έχει μονά­δες στους χώρους δου­λειάς, στα εκπαι­δευ­τι­κά ιδρύ­μα­τα και στις εδα­φι­κές ενό­τη­τες της χώρας. Σύμ­φω­να με “καταγ­γε­λί­ες” της δεξιάς, αυτό το σώμα αριθ­μεί 500.ΟΟΟ μαχη­τές σε όλη τη χώρα και δια­θέ­τει εγκα­τα­στά­σεις και βαρύ οπλισμό.

Η μάχη συνεχίζεται

Πηγές (στα ισπα­νι­κά): Telesur, Granma, RNV, Μετα­φρά­σεις στα ελλη­νι­κά: Βενε­ζου­έ­λα, Βολι­βία, Βρα­ζι­λία

video: Μπο­λι­βα­ριά­νι­κη Πολιτοφυλακή