Πού θα πάμε, τι θα δούμε, τι θ’ ακούσουμε …την Δευτέρα 21 Νοεμβρίου

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

18 ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΡΩΣΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΑΠΟ 18/11 ΣΤΟ ΑΛΚΥΟΝΙΣ (ΤΑ 6 ΣΕ Α΄ΠΡΟΒΟΛΗ)
Η NEW STAR σε συνερ­γα­σία με Russian Filmmakers’ Union, “Mosfilm” και National Film Foundation of Russian Federation (Gosfilmofond) οργα­νώ­νουν ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΡΩΣΙΚΟΥ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ από 18/11 έως 30/11 στο ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema. Στο Φεστι­βάλ θα προ­βλη­θούν 18 σπου­δαί­ες αντι­πο­λε­μι­κές ται­νί­ες, αρι­στουρ­γή­μα­τα του σοβιε­τι­κού και ρώσι­κου κινη­μα­το­γρά­φου, πολ­λές εκ των οποί­ων θα προ­βλη­θούν για πρώ­τη φορά στην Ελλά­δα. Θα παρευ­ρε­θεί αντι­προ­σω­πεία ρώσων καλλιτεχνών:

KAREN GEORGIEVICH SHAKHNAZAROV. Σκη­νο­θέ­της, Παρα­γω­γός και Σενα­ριο­γρά­φος, Γενι­κός Διευ­θυ­ντής και Πρό­ε­δρος στo ιστο­ρι­κό στού­ντιο MOSFILM  το μεγα­λύ­τε­ρο στού­ντιο κινη­μα­το­γρα­φι­κών ται­νιών και τηλε­ο­πτι­κών προ­γραμ­μά­των στην Ευρώπη.
YURY IVANOVICH KOLOSOV. Επι­κε­φα­λής του Διε­θνούς Τμή­μα­τος της Ρωσι­κής Ένω­σης Κινη­μα­το­γρα­φι­στών, Τέως  διευ­θυ­ντής του Moscow International Film Festival, και Α.επικεφαλής της “Sovexportfilm”.
IRINA BORISOVNA  SHEVCHUK. Κατα­ξιω­μέ­νη σοβιε­τι­κή και ρωσί­δα ηθο­ποιός. Έγι­νε γνω­στή από τις ται­νί­ες  “Ήρε­μες ήταν οι αυγές” (1972), “White Bim Black Ear” (1977) and “Abiturientka” (1974).
MARIJA YURIEVNA KARPOVA. Ταλα­ντού­χα ρωσί­δα ηθο­ποιός. Έγι­νε γνω­στή από τις ται­νί­ες,  “Λευ­κός τίγρης” 2012, “Ο δρό­μος για το Βερο­λί­νο”  2015, ormal’> Black Ear” (1977) and “Abiturientka” (1974).
VEKATERINA VLADIMIROVNA VULICHENKO. Κατα­ξιω­μέ­νη ηθο­ποιός στο  MODERN THEATER.  Έγι­νε γνω­στή από τις ται­νί­ες  “Το Αστέ­ρι” (2002), Σαμα­ρά-Gorodok (2004) και Fartovyy (2006).
ΑLEKSANDR ALEKSANDROVICH SOLOMONOV. Δημο­σιο­γρά­φος, σκη­νο­θέ­της, παρα­γω­γός,  Α. επι­κε­φα­λής του International Department of Russian Filmmakers’ Union.

Το φεστι­βάλ ξεκι­νά­ει  την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18/11 στις 19.00 με την πρε­μιέ­ρα της ται­νί­ας  “ΛΕΥΚΟΣ ΤΙΓΡΗΣ” του KAREN GEORGIEVICH SHAKHNAZAROV (2012) ΠΑΡΟΥΣΙΑ του ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ. Μετά το τέλος της ται­νί­ας θα ακο­λου­θή­σει συζή­τη­ση με το κοι­νό. Τις επό­με­νες ημέ­ρες θα ακο­λου­θή­σουν ται­νί­ες Α΄Προβολής παρου­σία των πρωταγωνιστριών.

ΑΛΚΥΟΝΙΣ newstarart cinema
ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ 42–46, ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ (ΜΕΤΡΟ Βικτώρια)
Τηλ.210 8220008: 210 8220023
Ημε­ρή­σιο εισι­τή­ριο €5.00, Οικο­γε­νεια­κό εισι­τή­ριο τριών ατό­μων €10.00, Κάρ­τα Διαρ­κεί­ας €20.00
Parking δια­θέ­σι­μο κάτω από τον κινηματογράφο.

«Όλγα», στην Αλκυονίδα
Όλγα Μπε­νά­ριο Γκού­τμαν Πρέ­στες (1908–1942). Ήρθε η ώρα να την γνω­ρί­σου­με και να την τιμή­σου­με και στην Ελλά­δα. ΑΠΟ 27 Οκτώ­βρη απο­κλει­στι­κά στο ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema. Η ται­νία είναι βασι­σμέ­νη στο ομώ­νυ­μο βιβλίο του Fernando Morais 1985 που είναι βιο­γρα­φι­κό για την πολύ­πα­θη ζωή της ηρω­ι­κής ΟΛΓΑ ΜΠΕΝΑΡΙΟ ΓΚΟΥΤΜΑΝ ΠΡΕΣΤΕΣ. «Η ιστο­ρία της Όλγας δεν είχε καμία απο­λύ­τως ανα­φο­ρά σε κανέ­να βιβλίο ή εγχει­ρί­διο ιστο­ρί­ας. Ο πρώ­τος που μου είχε μιλή­σει για την Όλγα ήταν ο πατέ­ρας μου, φοβε­ρά ενο­χλη­μέ­νος από την σκλη­ρό­τη­τα με την οποία της φέρ­θη­καν κατά την διάρ­κεια της αιχ­μα­λω­σί­ας της. Αργό­τε­ρα σαν δημο­σιο­γρά­φος έκα­να εξο­νυ­χι­στι­κές έρευ­νες και δεν βρή­κα τίπο­τα στα αρχεία. Λίγο έλει­ψε να εγκα­τα­λεί­ψω την έρευ­νά μου μέχρι που ταξί­δε­ψα στην Λαϊ­κή Δημο­κρα­τία της Γερ­μα­νί­ας. Μέσα από τα ντο­κου­μέ­ντα που βρή­κα εκεί και τις συνα­ντή­σεις με πρό­σω­πα που έκα­να, ανα­κά­λυ­ψα μια γυναί­κα κατα­πλη­κτι­κή, αφο­σιω­μέ­νη σώμα και ψυχή σε ένα σκο­πό και της οποί­ας ο θάνα­τος ήταν μια τρα­γω­δία. Βρί­σκο­νταν εκεί όλες οι κλω­στές για να υφαν­θεί ένα μυθι­στό­ρη­μα που ποτέ δεν κατά­φε­ρε να εκδο­θεί. Αφού είχα γρά­ψει το βιβλίο μου, άρχι­σα από περιέρ­γεια να ψάχνω ίχνη που να μνη­μο­νεύ­ουν την Όλγα στην χώρα μου, πλά­κες, δρό­μους, κτλ, δεν βρή­κα τίπο­τα. Σήμε­ρα χάρη στο βιβλίο και στην ται­νία του MONJARDIM JAYME που βασί­στη­κε στο βιβλίο μου, έγι­νε επα­νόρ­θω­ση αυτής της λήθης. Τώρα πια υπάρ­χουν δρό­μοι, πλα­τεί­ες, λεω­φό­ροι σχο­λεία OLGA BENARIO, όπως συνέ­βαι­νε στην πατρί­δα της ΛΑΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ.» Περισ­σό­τε­ρα δια­βά­στε εδώ. «ΟΛΓΑ», Βιο­γρα­φι­κό Δρά­μα, Βρα­ζι­λία 2004, Διάρ­κεια 144΄ — ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:  Jayme Monjardim — ΣΕΝΑΡΙΟ: Rita Buzzar, Fernando Morais (συγ­γρα­φέ­ας) — ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Camila Morgado, Caco Ciocler, Luís Melo Fernanda Montenegro, Leona Cavalli κ.α. — ΜΟΥΣΙΚΗ: Marcus Viana — ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ricardo Della Rosa — ΑΛΚΥΟΝΙΣ  new star art cinema, ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ 42–46, ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ (ΜΕΤΡΟ Βικτώ­ρια), Τηλ.210 8220008: 210 8220023, Parking δια­θέ­σι­μο κάτω από τον κινηματογράφο.

«Το μαγα­ζά­κι της Κεντρι­κής Οδού», στην Αλκυονίδα
«Το μαγα­ζά­κι της Κεντρι­κής Οδού», μια εξαι­ρε­τι­κή τσε­χο­σλο­βά­κι­κη ται­νία του 1965, ψηφια­κά επε­ξερ­γα­σμέ­νη, θα προ­βάλ­λε­ται στην «Αλκυο­νί­δα» από τις 10 Νοέμ­βρη. Η ται­νία που απέ­σπα­σε το Οσκαρ Καλύ­τε­ρης Ξενό­γλωσ­σης Ται­νί­ας το 1966, βασί­στη­κε σε ένα μυθι­στό­ρη­μα του Λάντι­σλαβ Γκρό­σμαν, ο οποί­ος μαζί με τους δυο σκη­νο­θέ­τες Ελαμρ Κλος και Γιαν Καντάρ υπο­γρά­φει και το σενά­ριο. Πρω­τα­γω­νι­στούν Ζόζεφ Κρό­νερ, Ιντα Καμίν­σκα κ.ά. Η ται­νία τοπο­θε­τεί­ται την περί­ο­δο του Β’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου, στο Σλο­βα­κι­κό Τμή­μα της Τσε­χο­σλο­βα­κί­ας. Ο Αντον «Τόνο» Μπρτ­κο είναι ένας φτω­χός ξυλουρ­γός, που ζει με τη γυναί­κα του, τη φιλάρ­γυ­ρη και λάγνα Εβε­λί­να, η οποία δεν τον εκτι­μά και πολύ. Ενα βρά­δυ θα τους επι­σκε­φτεί η αδελ­φή της με τον σύζυ­γό της, ο οποί­ος είναι διοι­κη­τής στην πόλη. Τότε θα του δώσει την ιδιο­κτη­σία ενός μαγα­ζιού κου­μπιών που βρί­σκε­ται στην Κεντρι­κή Οδό, του οποί­ου η ιδιο­κτή­τρια είναι μία ηλι­κιω­μέ­νη Εβραία, σχε­δόν κωφή. Ολο αυτό είναι μέρος της δια­δι­κα­σί­ας απο­κλει­σμού και εξό­ντω­σης των Εβραί­ων της πόλης, στο πλαί­σιο της «αρια­νο­ποί­η­σης» της γερ­μα­νι­κής οικο­νο­μί­ας που εφάρ­μο­σαν οι ναζί και στη Σλο­βα­κία κ.α. Οταν ο Τόνο πηγαί­νει την επό­με­νη μέρα στο μαγα­ζί, γνω­ρί­ζει την κυρία Λατμά­νο­βα, μια καλο­συ­νά­τη και αγα­θή ιδιο­κτή­τρια, η οποία όμως δεν κατα­λα­βαί­νει τι συμ­βαί­νει. Ενα μέλος της αντί­στα­σης, ο Κου­χάρ, προ­τεί­νει στον Τόνο να μεί­νει κι αυτή στο μαγα­ζί και να της πουν ότι απλά θα τη βοη­θού­σε, κι έτσι έκα­νε, ενώ αυτή πιστεύ­ει ότι έχει στα­λεί από μακρι­νούς συγ­γε­νείς για να την βοη­θή­σουν. Στην πορεία, η καλο­σύ­νη και η αφέ­λεια της ηλι­κιω­μέ­νης σκλα­βώ­νουν τον Τόνο, ο οποί­ος αρχί­ζει και τη συμπα­θεί. Ωστό­σο, της φτιά­χνει και όλα τα έπι­πλα, τα οποία ήταν ερεί­πια. Με τον και­ρό, φτά­νει η ώρα που οι Αρχές θα μάζευαν τους Εβραί­ους και θα τους στέλ­να­νε σε στρα­τό­πε­δα συγκέ­ντρω­σης… Πρό­κει­ται για μια ται­νία βαθιά επη­ρε­α­σμέ­νη από την άσκη­ση της ναζι­στι­κής εξου­σί­ας σε μια μικρή πόλη της Σλο­βα­κί­ας από τη Γερ­μα­νία. Γυρί­στη­κε στο Σάμπι­νοβ στην ανα­το­λι­κή Σλο­βα­κία, με πολ­λά τοπι­κά χαρα­κτη­ρι­στι­κά, αλλά θα μπο­ρού­σε εύκο­λα να είναι η ιστο­ρία μιας οποιασ­δή­πο­τε αντί­στοι­χης πόλης κατά τη διάρ­κεια του Β’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου. «Το μαγα­ζά­κι της Κεντρι­κής Οδού» κατα­πιά­νε­ται με τους αντι­ση­μι­τι­κούς νόμους στη Σλο­βα­κία και μας κατευ­θύ­νει στα ηθι­κά διλήμ­μα­τα που επέ­φε­ρε η εφαρ­μο­γή τους. Κι αυτό το κάνει με χιού­μορ και ειρω­νεία, καθώς ένα μέρος της ται­νί­ας θυμί­ζει κλα­σι­κές κωμω­δί­ες και ένα άλλο είναι νεο­ρε­α­λι­στι­κό δρά­μα. — ΑΛΚΥΟΝΙΣ  new star art cinema, ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ 42–46, ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ (ΜΕΤΡΟ Βικτώ­ρια), Τηλ.210 8220008: 210 8220023, Parking δια­θέ­σι­μο κάτω από τον κινηματογράφο.

ΘΕΑΤΡΟ

«Απο­λο­γία Σωκρά­τους» του Πλάτωνα
Για τρί­τη χρο­νιά, από τις 17 Οκτώ­βρη, ο Κων­στα­ντί­νος Κων­στα­ντό­που­λος παρου­σιά­ζει, κάθε Δευ­τέ­ρα και Τρί­τη, στις 6.30, στο θέα­τρο «Αλκμή­νη» την «Απο­λο­γία Σωκρά­τους» του Πλά­τω­να σε μετά­φρα­ση Αλέ­ξαν­δρου Μωραϊ­τί­δη, μου­σι­κή Χρή­στου Λεο­ντή, δρα­μα­τουρ­γι­κή επε­ξερ­γα­σία Ματί­νας Μόσχο­βη και σκη­νο­θε­σία – ερμη­νεία Κων­στα­ντί­νου Κων­στα­ντό­που­λου. Φωνή Μέλη­του: Ορέ­στης Τρί­κας. Η δίκη του Σωκρά­τη ‑η οποία είχε μια ξεκά­θα­ρη πολι­τι­κή διά­στα­ση και που για κάποιους ήταν σχε­δόν μια τρα­γω­δία, μια σύγκρου­ση, δηλα­δή, στην οποία και οι δύο πλευ­ρές (φαί­νε­ται να) είχαν δίκιο- απο­τε­λεί ιστο­ρι­κό γεγο­νός. Έγι­νε το 399π.Χ., τέσ­σε­ρα χρό­νια μετά την κατά­λυ­ση της τυραν­νί­ας των Τριά­κο­ντα και την επά­νο­δο της δημο­κρα­τί­ας. Ο Σωκρά­της κατη­γο­ρεί­ται ότι δεν ανα­γνω­ρί­ζει και δεν πιστεύ­ει στους θεούς της πόλης, ότι εισά­γει νέες θεό­τη­τες και ότι δια­φθεί­ρει τους νέους. Τίμη­μα: θάνα­τος! Ο Πλά­των ‑μαθη­τής του Σωκρά­τη και παρών στην δίκη- με το  κεί­με­νό του, την ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, θέλει να απο­δεί­ξει όχι μόνον την αθω­ό­τη­τα του Σωκρά­τη, αλλά και την ηθι­κή του μεγα­λω­σύ­νη. Θέλει να εξα­σφα­λί­σει την αθώ­ω­ση του Δασκά­λου του από το δικα­στή­ριο της ιστορίας.

“Χρω­μα­τι­στές Γυναί­κες”, του Βασί­λη Ζιώ­γα, από την ομά­δα θεά­τρου Σημείο Συναρμογής
Από 31 Οκτω­βρί­ου και για 10 παρα­στά­σεις κάθε Δευ­τέ­ρα και Τρί­τη στις 21:00 στο θέα­τρο Faust. Η Άννα και η Έλλη. Δύο αδερ­φές εγκλω­βι­σμέ­νες στο πατρι­κό τους σπί­τι και σε αυτό που ονο­μα­τί­ζουν παρελ­θόν. Δύο γυναί­κες σε μια συνε­χό­με­νη κατά­στα­ση αντι­πα­ρα­θέ­σε­ων και συγκρού­σε­ων.   Δύο αντί­θε­τοι κόσμοι που βρί­σκουν το σημείο συνά­ντη­σής   τους στην ανά­μνη­ση και στην ανα­πα­ρά­στα­ση της παι­δι­κής τους ηλι­κί­ας. Δύο υπάρ­ξεις, δύο αντίρ­ρο­πες δυνά­μεις – το συνει­δη­τό και το ασυ­νεί­δη­το. Μία δια­δρο­μή στα σκο­τει­νά πεδία της φαντα­σί­ω­σης και της απω­θη­μέ­νης επι­θυ­μί­ας. Ο φόβος του ανθρώ­που προς το άγνω­στο, το δια­φο­ρε­τι­κό, το αβέ­βαιο.    Ένας αγώ­νας επι­βί­ω­σης, μέσα σ’ ένα λαβύ­ριν­θο συμ­βο­λι­κών μηνυ­μά­των και αλλη­γο­ριών. Η λύτρω­ση που έρχε­ται μέσω του άλλου. Ένα παρά­θυ­ρο προς την ελευ­θε­ρία, που ανοί­γουν μαζί. Περισ­σό­τε­ρα δια­βά­στε εδώ.

“Κοι­μή­θη­κα με τα μαλ­λιά μου μέσα σ’ένα άδειο κου­τί πίτσας” – Νευ­ρι­κή ανο­ρε­ξία και βουλιμία
Tο έργο της πρω­το­εμ­φα­νι­ζό­με­νης Έρσης Νια­ώ­τη, “Κοι­μή­θη­κα με τα μαλ­λιά μου μέσα σ’ένα άδειο κου­τί πίτσας” παρου­σιά­ζε­ται στο  Studio Μαυ­ρο­μι­χά­λη σε σκη­νο­θε­σία Στέλ­λας Κρού­σκα. Μια γυναί­κα απο­φα­σί­ζει να μιλή­σει για το πρό­βλη­μα που την βασα­νί­ζει. Νευ­ρι­κή ανο­ρε­ξία και Βου­λι­μία. Οι δύο όψεις του ιδί­ου νομί­σμα­τος. Οι δια­τρο­φι­κές δια­τα­ρα­χές είναι πρό­βλη­μα συναι­σθη­μα­τι­κό και σωμα­τι­κό. Συσχε­τί­ζο­νται με έμμο­νες ιδέ­ες για το φαγη­τό, το βάρος και το σχή­μα του σώμα­τος. Έχουν αρνη­τι­κές συνέ­πειες στην ψυχι­κή υγεία και εμπο­δί­ζουν αυτούς που πάσχουν να έχουν μια ευτυ­χι­σμέ­νη και παρα­γω­γι­κή ζωή. Προ­κα­λούν σοβα­ρές βλά­βες στη σωμα­τι­κή υγεία και μπο­ρεί να οδη­γή­σουν ακό­μα και στον θάνα­το. Στην επο­χή της παντο­κρα­το­ρί­ας της εικό­νας, οι δια­τρο­φι­κές δια­τα­ρα­χές απα­σχο­λούν ολο­έ­να και περισ­σό­τε­ρο κόσμο. Ένας δυνα­τός και θαρ­ρα­λέ­ος μονό­λο­γος για ένα πρό­βλη­μα που παρά την έκτα­σή του παρα­μέ­νει  ταμπού. Σκη­νο­θε­σία: Στέλ­λα Κρού­σκα. Σκη­νο­γρα­φία: Διο­νύ­σης Μανου­σά­κης. Μου­σι­κή: Σταύ­ρος Γασπα­ρά­τος. Φωτι­σμοί – Φωτο­γρα­φί­ες: Κωστής Καπε­λώ­νης. Βοη­θός σκη­νο­γρά­φου: Δάφ­νη Μαλέα. Παί­ζει η Στέλ­λα Κρού­σκα. — ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: Κανο­νι­κό: 10 ευρώ. Φοι­τη­τι­κό, κάτω των 25 ετών και άνω των 65 ετών: 8 ευρώ. Άνερ­γοι, ατέ­λειες: 5 ευρώ — Κάθε Δευ­τέ­ρα στις 21.00

«Κόραξ» του Νικό­λα Παντα­ζή στο Θέα­τρο Αθηναΐς
Δυο αδέλ­φια, ο Έκτο­ρας και ο Πάρης, συνα­ντώ­νται μετά από χρό­νια, προ­κει­μέ­νου να βρουν τις απα­ντή­σεις που χρειά­ζο­νται για να συνε­χί­σουν τη δια­δρο­μή τους. Ο ένας είναι έγκλει­στος σε ίδρυ­μα. Ο άλλος, «έγκλει­στος» της ζωής. Δύο δια­φο­ρε­τι­κοί κόσμοι, αυτός του παρα­μυ­θιού κι εκεί­νος της στυ­γνής πραγ­μα­τι­κό­τη­τας, έρχο­νται αντι­μέ­τω­ποι με κρυμ­μέ­να μυστι­κά σ’ ένα σπί­τι. Η λύση βρί­σκε­ται σ’ ένα Αίνιγ­μα. «Ποιος είναι αυτός που δεν σκο­τώ­νει και 12 σκο­τώ­νει;» Στο σύγ­χρο­νο, μυστη­ριώ­δες παρα­μύ­θι, που υπο­γρά­φει ο Νικό­λας Παντα­ζής, οι θεσμοί της οικο­γέ­νειας, της θρη­σκεί­ας και της κοι­νω­νί­ας γυρ­νούν σαν σφαί­ρες μέσα στο περί­στρο­φο και περι­μέ­νουν αυτόν που θα τρα­βή­ξει τη σκαν­δά­λη … Η σκη­νο­θε­σία του Κωστή Καπε­λώ­νη απο­γειώ­νει τα ακραία συναι­σθή­μα­τα και η μου­σι­κή του Νίκου Ζού­δια­ρη δημιουρ­γεί ένα ξεχω­ρι­στό ηχη­τι­κό και σχε­δόν σκη­νο­γρα­φι­κό τοπίο. ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ / Συγ­γρα­φή κει­μέ­νου :  Νικό­λας Παντα­ζής, Σκη­νο­θε­σία :  Κωστής Καπε­λώ­νης, Μου­σι­κή : Νίκος Ζού­δια­ρης, Παί­ζουν οι  ηθο­ποιοί : Θάνος Αλε­ξί­ου, Νικό­λας Παντα­ζής — Φωτι­σμοί : Κωστής Καπε­λώ­νης — Βοη­θός  Σκη­νο­θέ­τη : Ουρα­νία Πλα­φου­τζή — Μου­σι­κοί : Μιχά­λης  Πορ­φύ­ρης, τσέ­λο  – Αρι­στεί­δης  Χατζη­σταύ­ρου, ηλε­κτρι­κή – ακου­στι­κή κιθά­ρα — Τρα­γού­δι : Χρι­στί­να  Μαξού­ρη – Νίκος Ζού­δια­ρης — Σχε­δια­σμός  αφί­σας:   Μάκης  Παπα­γε­ωρ­γί­ου — Οργά­νω­ση   παρα­γω­γής :  Ανα­στα­σία  Παπα­γε­ωρ­γί­ου —  Κάθε Κυρια­κή ώρα 20.30 & Δευ­τέ­ρα ώρα 21.00, από 30 Οκτω­βρί­ου 2016 — Διάρ­κεια: 80 λεπτά. Γενι­κή είσο­δος 12 Ευρώ

ΜΟΥΣΙΚΗ

Τρεις γυναί­κες εξο­μο­λο­γού­νται τρα­γου­δώ­ντας, στο Γυά­λι­νο Μου­σι­κό θέατρο
Από τη Δευ­τέ­ρα 31 Οκτώ­βρη και κάθε Δευ­τέ­ρα και Τρί­τη, στο Γυά­λι­νο Μου­σι­κό θέα­τρο, τρεις γυναί­κες, η Φωτει­νή Βελε­σιώ­του, η Ανα­στα­σία Μου­τσά­τσου και η Μυρ­τώ Αλι­κά­κη, εξο­μο­λο­γού­νται ιστο­ρί­ες, μελω­δί­ες και πάθη μιας ζωής. Συναι­σθή­μα­τα κατα­πιε­σμέ­να από γυναί­κες και άνδρες, εγκλω­βι­σμέ­νους σε ρόλους αρχε­τυ­πι­κούς. Ενας αγώ­νας για την επι­βί­ω­ση και την ελευ­θε­ρία και ουσια­στι­κά η ανα­ζή­τη­ση της μονα­δι­κής συγκολ­λη­τι­κής ουσί­ας, που είναι η αγά­πη. Μια μου­σι­κο­θε­α­τρι­κή παρά­στα­ση, όπου ο λόγος πλέ­κε­ται μαγι­κά με τη μου­σι­κή και τα τρα­γού­δια, με σκο­πό την κάθαρ­ση μέσω της εξο­μο­λό­γη­σης, σκη­νο­θε­τη­μέ­νη από την Ελέ­νη Γκα­σού­κα. Το κεί­με­νο υπο­γρά­φει η Ανα­στα­σία Μου­τσά­τσου, που είχε και την ιδέα της παρά­στα­σης. Σκη­νο­γρα­φι­κή και ενδυ­μα­το­λο­γι­κή επι­μέ­λεια: Μαρία Φιλίπ­που. Σχε­δια­σμός φωτι­σμών: Κατε­ρί­να Μαρα­γκου­δά­κη. Πιά­νο, πλή­κτρα και επι­μέ­λεια ορχή­στρας: Γιώρ­γος Τσο­κά­νης. Μπου­ζού­κι: Γιώρ­γος Καραμ­φίλ­λης. Ακορ­ντε­όν: Νίκος Παπα­να­στα­σί­ου. Κιθά­ρα: Βασί­λης Κετεν­τζό­γλου. Επι­μέ­λεια παρα­γω­γής: Γιώρ­γος Γκώ­νιας. Ωρα προ­σέ­λευ­σης: 20.00. Ωρα έναρ­ξης: 21.00.

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Έκθε­ση Μόρα­λη – Καπρά­λου στο Φάρο του ΚΠΙΣΝ
Το Κέντρο Πολι­τι­σμού Ίδρυ­μα Σταύ­ρος Νιάρ­χος (ΚΠΙΣΝ), σε συνερ­γα­σία με την Εθνι­κή Πινα­κο­θή­κη-Μου­σείο Αλε­ξάν­δρου Σού­τζου, διορ­γα­νώ­νει την έκθε­ση “Γιάν­νης Μόρα­λης – Χρή­στος Καπρά­λος. Μία φιλία ζωής και τέχνης”, η οποία θα φιλο­ξε­νεί­ται στον χώρο του Φάρου στο ΚΠΙΣΝ.  Η έκθε­ση θα είναι ανοι­χτή στο κοι­νό από τις 21 Σεπτεμ­βρί­ου έως και τις 18 Δεκεμ­βρί­ου (καθη­με­ρι­νά από τις 9 π.μ. έως τις 10 μ.μ), με ελεύ­θε­ρη είσοδο.

ΕΚΘΕΣΕΙΣ

 Nothing special: Just not Opium (2/11 – 4/12)

Δωδώ­νη. Το μαντείο των ήχων στο Μου­σείο Ακρόπολης
Το Μαντείο της Δωδώ­νης είναι το θέμα της δεύ­τε­ρης μεγά­λης περιο­δι­κής έκθε­σης που θα φιλο­ξε­νη­θεί στο Μου­σείο Ακρό­πο­λης από τις  20 Ιου­νί­ου 2016 έως τις 10 Ιανουα­ρί­ου 2017. Σκο­πός της είναι να κάνει ευρύ­τε­ρα γνω­στό το παλαιό­τε­ρο ελλη­νι­κό μαντείο, να δεί­ξει τον τρό­πο λει­τουρ­γί­ας, τον ρόλο και τη σημα­σία του στον αρχαίο κόσμο αλλά και να ανα­δεί­ξει την ανά­γκη του ανθρώ­που να προ­βλέ­πει το μέλ­λον. Η έκθε­ση θα συνο­δεύ­ε­ται από επι­στη­μο­νι­κό κατά­λο­γο των εκθε­μά­των. Σε μεγά­λη οθό­νη στον εκθε­σια­κό χώρο θα παρου­σιά­ζε­ται βίντεο για το μαντείο και το φυσι­κό του περι­βάλ­λον. Στο εστια­τό­ριο του Μου­σεί­ου θα προ­σφέ­ρο­νται γιαν­νιώ­τι­κα εδέ­σμα­τα σε όλη τη διάρ­κεια της έκθε­σης. Η έκθε­ση πραγ­μα­το­ποιεί­ται σε συνερ­γα­σία του Μου­σεί­ου Ακρό­πο­λης με την Εφο­ρεία Αρχαιο­τή­των Ιωαν­νί­νων. Τα εκθέ­μα­τα προ­έρ­χο­νται από το Μου­σείο Ιωαν­νί­νων και το Εθνι­κό Αρχαιο­λο­γι­κό Μου­σείο, Συλ­λο­γή Καραπάνου.