Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πού θα πάμε, τι θα δούμε, τι θ’ ακούσουμε …την Τετάρτη 16 Νοεμβρίου

ΘΕΑΤΡΟ

«Αυτός και το παντε­λό­νι του» του Ιάκω­βου Καμπα­νέλ­λη, με τον Κώστα Αρζόγλου
Από 9 – 21 Νοέμ­βρη στο Ηρά­κλειο, στο Κινη­μα­το­θέ­α­τρο Αστό­ρια, θα παρου­σια­στούν μια σει­ρά από παρα­στά­σεις, στο πλαί­σιο του θεα­τρι­κού φεστι­βάλ «Θεα­τρι­κοί Βημα­τι­σμοί στο Ηράκλειο».

Τετάρ­τη και Πέμ­πτη 16–17 Νοέμ­βρη: «Αυτός και το παντε­λό­νι του» του Ιάκω­βου Καμπα­νέλ­λη, με τον Κώστα Αρζό­γλου, σε σκη­νο­θε­σία Βάνας Πεφά­νη. Ένας μονό­λο­γος αντι­προ­σω­πευ­τι­κό δείγ­μα της θεα­τρι­κής γρα­φής, του σημα­ντι­κού συγ­γρα­φέα Ιάκω­βου Καμπα­νέλ­λη. Ένας μονό­λο­γος, που ουσια­στι­κά είναι διά­λο­γος: η σύγκρου­ση ενός αδύ­να­μου άνθρω­που με το ανε­λέ­η­το περι­βάλ­λον του. Με το παρελ­θόν και το μέλ­λον του. Η μάχη ανά­με­σα σε αυτά που ήθε­λε να κάνει και σε αυτά που τελι­κά έπρα­ξε. Τελ­μα­τω­μέ­νες οι ελπί­δες, γελα­σμέ­να τα όνει­ρα, απρο­σπέ­λα­στος ο έρω­τας∙ και η στέ­ρη­ση, η μονα­ξιά, η κοι­νω­νι­κή κατα­πί­ε­ση και η εκμε­τάλ­λευ­ση… Η συνεί­δη­σή του ασφυ­κτιά. «Αν μπο­ρού­σα θα’ φευ­γα πρώ­τος», μας εξο­μο­λο­γεί­ται. Αλλά δεν πρό­κει­ται να φύγει. Άλλω­στε, σ’ όλη του τη ζωή πάντο­τε «ήθε­λε», μα ποτέ δεν «μπό­ρε­σε»… Κοι­νές, βέβαια, οι κατα­στά­σεις, αλλά δρα­μα­τι­κές∙ καθη­με­ρι­νός και μικρός ο «Αυτός», άλλα γνή­σιος∙ οι φθόγ­γοι του σπα­ραγ­μού του, αντί­κρι­σμα των δικών μας βου­βών ανα­στε­ναγ­μών η σιω­πη­ρή υπο­τα­γή του, προ­βο­λή της δικιάς μας εσω­τε­ρι­κής αδυ­να­μί­ας. Αυτά ακρι­βώς είναι τα στοι­χεία, που ανα­σύ­ρουν τον ήρωα του μονό­πρα­κτου πέρα από την αση­μα­ντό­τη­τα του καθη­με­ρι­νού στην καθο­λι­κό­τη­τα του Ανθρώ­πι­νου∙ και σε σημείο τέτοιο, που ο «Αυτός» να απο­κτά δια­στά­σεις συμ­βό­λου. «Αυτός», που τ’ όνο­μά του — σίγου­ρα — είναι «μέγα πλή­θος». — Συντε­λε­στές: Σκη­νο­θε­σία: Βάνα Πεφά­νη — Σκη­νι­κά: Γιώρ­γος Λυν­τζέ­ρης — Κοστού­μια: Άννα Μαχαι­ρια­νά­κη — Μου­σι­κή: Έλε­να Κοσμά- ORESTIS — Κίνη­ση: Αρι­στο­τέ­λης Μαγου­λάς — Βοη­θοί σκη­νο­θέ­τη : Μαρία Γιουρ­με­τά­κη — Ανδρέ­ας Παπα­δά­κης — Παί­ζουν: Κώστας Αρζό­γλου — Πάνος Μπό­ρας — Διάρ­κεια παρά­στα­σης: 60 λεπτά — Τιμές εισι­τη­ρί­ων: 13 ευρώ γενι­κή είσο­δος & 10 ευρώ φοι­τη­τι­κό- ανέρ­γων — Προ­πώ­λη­ση εισι­τη­ρί­ων: Κινη­μα­το­θέ­α­τρο Αστό­ρια (2810226191) — ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ-ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ: 2810 226191 — 6934 115555

«Αυγά μαύ­ρα» για 4η χρονιά
Μετά τη μεγά­λη επι­τυ­χία των τριών προη­γού­με­νων χρό­νων, η «Θεα­τρι­κή Σκη­νή» του Αντώ­νη Αντω­νί­ου (Νάξου 84 Πλα­τεία Κολιά­τσου, τηλ. 210.2236.890) παρου­σιά­ζει για 4ηχρονιά το έργο του Διο­νύ­ση Χαρι­τό­που­λου «Αυγά μαύ­ρα». Δύο αδέλ­φια χωρί­ζο­νται βίαια μέσα στις απάν­θρω­πες συν­θή­κες του εμφύ­λιου πολέ­μου. Σήμε­ρα συνα­ντιού­νται, προ­σπα­θώ­ντας να κλεί­σουν τα κενά που δημιουρ­γή­θη­καν, ψάχνο­ντας να βρουν τις μνή­μες και τα συναι­σθή­μα­τά τους που χάθη­καν για πάντα. Το έργο ανε­βαί­νει σε σκη­νο­θε­σία Αντώ­νη Αντω­νί­ου και σκη­νι­κά Νίκου Κασα­πά­κη. Τα μου­σι­κά θέμα­τα που ακού­γο­νται στο έργο είναι από μου­σι­κές της Ελέ­νης Καρα­ΐν­δρου. Τους ρόλους της Μαρί­ας και του Σπύ­ρου παί­ζουν η Νατά­σα Ασί­κη και ο Αντώ­νης Αντω­νί­ου. — Απόγ.: Τετ. 7 μ.μ. Βραδ.: Πέμ.-Σάβ. 9 μ.μ., Κυρ. 8 μ.μ. — Τιμή: € 15, 10. Ισχύ­ουν ειδι­κές τιμές.

Οι «Τρεις Αδερ­φές» του Τσέ­χωφ στο Θέα­τρο Πορεία
Οι «Τρεις Αδερ­φές», το τσε­χω­φι­κό έργο σε σκη­νο­θε­σία Δημή­τρη Τάρ­λο­ου συνε­χί­ζει την επι­τυ­χη­μέ­νη του πορεία και την φετι­νή σεζόν. στη σκη­νή του Πορεία. Ο Αντόν Τσέ­χοφ έγρα­ψε τις Τρεις αδερ­φές ‑ένα έργο για την προσ­δο­κία- το 1901, στο γύρι­σμα του 20ου αιώ­να. Ο ίδιος ο συγ­γρα­φέ­ας χαρα­κτη­ρί­ζει το έργο του «κωμω­δία» και τους χαρα­κτή­ρες του «μπου­φό­νους», καθώς φέρ­νει κάθε έναν από αυτούς, κάθε τους ελπί­δα, κάθε τους αγω­νία, αντι­μέ­τω­πους με την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, όπως αυτή σμι­λεύ­ε­ται αμεί­λι­κτα από τον χρό­νο. Τους τρεις πρω­τα­γω­νι­στι­κούς ρόλους ενσαρ­κώ­νουν οι βρα­βευ­μέ­νες Αλε­ξάν­δρα Αϊδί­νη, Ιωάν­να Παπ­πά και Λένα Παπα­λη­γού­ρα. Στο Θέα­τρο Πορεία (Τρι­κόρ­φων 3–5 & 3ης Σεπτεμ­βρί­ου 69, Πλ. Βικτω­ρί­ας). Τηλ.: 210 8210991. Στις 19:30. Εισι­τή­ρια- Τετάρ­τη γενι­κή είσο­δος (λαϊ­κή): 15 ευρώ. Πέμ­πτη έως Κυρια­κή: κανο­νι­κό 20 ευρώ, senior (άνω των 65): 17 ευρώ, φοι­τη­τι­κό, νεα­νι­κό (κάτω των 22), ανέρ­γων: 14 ευρώ

“Λαμπε­ντού­ζα” του Άντερς Λου­στ­γκάρ­τεν, στο Θέα­τρο του Νέου Κόσμου
Το Θέα­τρο του Νέου Κόσμου παρου­σιά­ζει το έργο του Άντερς Λου­στ­γκάρ­τεν, Λαμπε­ντού­ζα, σε σκη­νο­θε­σία του Βαγ­γέ­λη Θεο­δω­ρό­που­λου. Το παρα­δεί­σιο νησί της Λαμπε­ντού­ζα. Εκεί που η βόρεια Αφρι­κή συνα­ντά την Ιτα­λία. Γρα­φι­κά χωριά, ονει­ρε­μέ­νες παρα­λί­ες, και παρά­ξε­να σκου­πί­δια που ξεβρά­ζει η θάλασ­σα. Η οικο­γέ­νεια του Στέ­φα­νου είναι ψαρά­δες πάπ­που προς πάπ­που. Όμως στις αρχές του 21ου αιώ­να η ψαριά του είναι πολύ δια­φο­ρε­τι­κή. Δου­λειά του είναι τώρα να περι­συλ­λέ­γει σώμα­τα μετα­να­στών από τα κρύα νερά της Μεσο­γεί­ου. Πιο βόρεια, στις σκο­τει­νές γωνιές της Αγγλί­ας, η Ντε­νίζ, μια κινε­ζο­εγ­γλέ­ζα εργα­ζό­με­νη φοι­τή­τρια, πηγαί­νει πόρ­τα πόρ­τα για να μαζέ­ψει δόσεις κατα­να­λω­τι­κών δανεί­ων για λογα­ρια­σμό μιας εισπρα­κτι­κής εται­ρεί­ας. Είναι μιγά­δα, είναι δια­φο­ρε­τι­κή και εισπράτ­τει δια­κρί­σεις από εκεί­νους που θέλουν να την ξεφορ­τω­θούν. Άβο­λες δου­λειές, για ανθρώ­πους που η φτώ­χεια, η κρί­ση, η ανερ­γία τους έχουν ρίξει στο περι­θώ­ριο. Κι όμως υπάρ­χει ελπί­δα και ζεστα­σιά, που θα τη βρουν εκεί που καθό­λου δεν το περι­μέ­νουν. Ο Άντερς Λου­στ­γκάρ­τεν είναι βρα­βευ­μέ­νος βρε­τα­νός θεα­τρι­κός συγ­γρα­φέ­ας. Η Λαμπε­ντού­ζα γρά­φτη­κε το 2015 ύστε­ρα από παραγ­γε­λία του Θεά­τρου Σόχο του Λον­δί­νου. Από 28 Οκτω­βρί­ου 2016 μέχρι 9 Απρι­λί­ου 2017 — ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ: Μετά­φρα­ση: Αγγε­λι­κή Κοκ­κώ­νη, Σκη­νο­θε­σία: Βαγ­γέ­λης Θεο­δω­ρό­που­λος, Σκη­νι­κά – Κοστού­μια: Μαγδα­λη­νή Αυγε­ρι­νού, Μου­σι­κή: Σταύ­ρος Γασπα­ρά­τος, Σχε­δια­σμός φωτι­σμών: Σάκης Μπιρ­μπί­λης, Βοη­θός σκη­νο­θέ­τη: Κων­στα­ντί­νος Τζά­θας. Παί­ζουν οι ηθο­ποιοί: Αργύ­ρης Ξάφης, Χαρά-Μάτα Γιαν­νά­του — Θέα­τρο του Νέου Κόσμου – Κεντρι­κή Σκη­νή, Φραν­τζή και Θαρύ­που, Ν. Κόσμος — Τετάρ­τη 21:15 — Παρα­σκευή 21:15 — Σάβ­βα­το 21:15 — Κυρια­κή 19:00. Τιμές εισι­τη­ρί­ων: Τετάρ­τη-Παρα­σκευή: Κανο­νι­κό 13€, Φοι­τη­τι­κό / Ανέρ­γων 10€. Σάβ­βα­το-Κυρια­κή: Κανο­νι­κό 15€, Φοι­τη­τι­κό / Ανέρ­γων 12€ — Πλη­ρο­φο­ρί­ες: www.nkt.gr — www.facebook.com/theatroneoukosmou

«Φαύ­στα» του Μποστ στο Θέα­τρο Προσκήνιο
Η ιδιόρ­ρυθ­μη “τρα­γω­δία” του Μέντη Μπο­σταν­τζό­γλου, σε μια ευφρό­συ­νη μου­σι­κή προ­σέγ­γι­ση του έργου, ανε­βαί­νει στο ανα­και­νι­σμέ­νο θέα­τρο Προ­σκή­νιο, σε σκη­νο­θε­σία της Μάρ­θας Φριν­τζή­λα και με την Ελέ­νη Κοκ­κί­δου να κρα­τά τον πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρόλο. Παί­ζουν ακό­μη: Τάσος Γιαν­νό­που­λος, Κώστας Μπε­ρι­κό­που­λος, Βαγ­γέ­λης Χατζη­νι­κο­λά­ου, Μενέ­λα­ος Χαζα­ρά­κης, Γιώρ­γος Γιαν­να­κά­κος και Γιώρ­γος Οικο­νό­μου. Στο Θέα­τρο Προ­σκή­νιο (Στουρ­νά­ρη & Καπνο­κο­πτη­ρί­ου 8, Πεδίο ‘Αρε­ως) . Τηλ.: 210 8211855. Στις 19:30. Εισι­τή­ρια : 20, 16 ευρώ (Λαϊ­κή Απο­γευ­μα­τι­νή μόνο Σάβ­βα­το από­γευ­μα) και 13ευρώ (μειω­μέ­νο για φοι­τη­τές και ανέρ­γους, εκτός Σαββάτου).Τετάρτη, Πέμ­πτη, Παρα­σκευή άνω των 65 ετών: 16 ευρώ.

ΜΟΥΣΙΚΗ

Ο Νοέμ­βριος αγα­πά­ει τον Μότσαρτ! Στο Τρέ­νο στο Ρουφ
Έργα Μότσαρτ ερμη­νεύ­ουν η μεσό­φω­νος Μιρά­ντα Μακρυ­νιώ­τη, η υψί­φω­νος Μαρία Μαυ­ρο­μά­τη, ο βαρύ­το­νος Γιάν­νης Σελι­τσα­νιώ­της με τον Μανώ­λη Παπα­ση­φά­κη στο πιά­νο, στο Τρέ­νο στο Ρουφ και ώρα 9.30 μ.μ.  Λεωφ. Κων­στα­ντι­νου­πό­λε­ως. Η Αμα­ξο­στοι­χία — Θέα­τρο το Τρέ­νο στο Ρουφ υπο­δέ­χε­ται με θέρ­μη στα βαγό­νια της τον μαγι­κό κόσμο της όπε­ρας και του κλα­σι­κού τρα­γου­διού παρου­σιά­ζο­ντας τη φετι­νή σεζόν 5 θεμα­τι­κούς μήνες με σημα­ντι­κούς καλ­λι­τέ­χνες της λυρι­κής μας σκη­νής. Ο Νοέμ­βριος αγα­πά­ει τον Μότσαρτ! Ο κύκλος του Canto Lirico ξεκι­νά­ει με μια σει­ρά παρα­στά­σε­ων που είναι αφιε­ρω­μέ­νες στον Μότσαρτ και τους συγ­χρό­νους του. Από την επο­χή του κλα­σι­κι­σμού στην τέχνη, επι­λέ­γου­με γνω­στές άριες από την πολύ­χρω­μη μου­σι­κή παλέ­τα του Μότσαρτ που ερμη­νεύ­ουν ταλα­ντού­χοι καλ­λι­τέ­χνες της λυρι­κής μας σκη­νής. — Μιρά­ντα Μακρυ­νιώ­τη mezzo soprano — Μαρία Μαυ­ρομ­μά­τη soprano — Γιάν­νης Σελι­τσα­νιώ­της βαρύ­το­νος — Στο πιά­νο ο Μανώ­λης Παπα­ση­φά­κης. — Νοέμ­βριος και… «All-around Amadeus»: 9,16,23,30 Νοεμ­βρί­ου, 9.30 μ.μ. — Αμα­ξο­στοι­χία – Θέα­τρο Το Τρέ­νο στο Ρουφ, Σιδη­ρο­δρο­μι­κός Σταθ­μός Ρουφ, Λεωφ. Κων­στα­ντι­νου­πό­λε­ως & Αμφι­πό­λε­ως, Αθή­να 118 54

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

«Όλγα», στην Αλκυονίδα
Όλγα Μπε­νά­ριο Γκού­τμαν Πρέ­στες (1908–1942). Ήρθε η ώρα να την γνω­ρί­σου­με και να την τιμή­σου­με και στην Ελλά­δα. ΑΠΟ 27 Οκτώ­βρη απο­κλει­στι­κά στο ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema. Η ται­νία είναι βασι­σμέ­νη στο ομώ­νυ­μο βιβλίο του Fernando Morais 1985 που είναι βιο­γρα­φι­κό για την πολύ­πα­θη ζωή της ηρω­ι­κής ΟΛΓΑ ΜΠΕΝΑΡΙΟ ΓΚΟΥΤΜΑΝ ΠΡΕΣΤΕΣ. «Η ιστο­ρία της Όλγας δεν είχε καμία απο­λύ­τως ανα­φο­ρά σε κανέ­να βιβλίο ή εγχει­ρί­διο ιστο­ρί­ας. Ο πρώ­τος που μου είχε μιλή­σει για την Όλγα ήταν ο πατέ­ρας μου, φοβε­ρά ενο­χλη­μέ­νος από την σκλη­ρό­τη­τα με την οποία της φέρ­θη­καν κατά την διάρ­κεια της αιχ­μα­λω­σί­ας της. Αργό­τε­ρα σαν δημο­σιο­γρά­φος έκα­να εξο­νυ­χι­στι­κές έρευ­νες και δεν βρή­κα τίπο­τα στα αρχεία. Λίγο έλει­ψε να εγκα­τα­λεί­ψω την έρευ­νά μου μέχρι που ταξί­δε­ψα στην Λαϊ­κή Δημο­κρα­τία της Γερ­μα­νί­ας. Μέσα από τα ντο­κου­μέ­ντα που βρή­κα εκεί και τις συνα­ντή­σεις με πρό­σω­πα που έκα­να, ανα­κά­λυ­ψα μια γυναί­κα κατα­πλη­κτι­κή, αφο­σιω­μέ­νη σώμα και ψυχή σε ένα σκο­πό και της οποί­ας ο θάνα­τος ήταν μια τρα­γω­δία. Βρί­σκο­νταν εκεί όλες οι κλω­στές για να υφαν­θεί ένα μυθι­στό­ρη­μα που ποτέ δεν κατά­φε­ρε να εκδο­θεί. Αφού είχα γρά­ψει το βιβλίο μου, άρχι­σα από περιέρ­γεια να ψάχνω ίχνη που να μνη­μο­νεύ­ουν την Όλγα στην χώρα μου, πλά­κες, δρό­μους, κτλ, δεν βρή­κα τίπο­τα. Σήμε­ρα χάρη στο βιβλίο και στην ται­νία του MONJARDIM JAYME που βασί­στη­κε στο βιβλίο μου, έγι­νε επα­νόρ­θω­ση αυτής της λήθης. Τώρα πια υπάρ­χουν δρό­μοι, πλα­τεί­ες, λεω­φό­ροι σχο­λεία OLGA BENARIO, όπως συνέ­βαι­νε στην πατρί­δα της ΛΑΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ.» Περισ­σό­τε­ρα δια­βά­στε εδώ. «ΟΛΓΑ», Βιο­γρα­φι­κό Δρά­μα, Βρα­ζι­λία 2004, Διάρ­κεια 144΄ — ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:  Jayme Monjardim — ΣΕΝΑΡΙΟ: Rita Buzzar, Fernando Morais (συγ­γρα­φέ­ας) — ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Camila Morgado, Caco Ciocler, Luís Melo Fernanda Montenegro, Leona Cavalli κ.α. — ΜΟΥΣΙΚΗ: Marcus Viana — ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ricardo Della Rosa — ΑΛΚΥΟΝΙΣ  new star art cinema, ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ 42–46, ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ (ΜΕΤΡΟ Βικτώ­ρια), Τηλ.210 8220008: 210 8220023, Parking δια­θέ­σι­μο κάτω από τον κινηματογράφο.

«Το μαγα­ζά­κι της Κεντρι­κής Οδού», στην Αλκυονίδα
«Το μαγα­ζά­κι της Κεντρι­κής Οδού», μια εξαι­ρε­τι­κή τσε­χο­σλο­βά­κι­κη ται­νία του 1965, ψηφια­κά επε­ξερ­γα­σμέ­νη, θα προ­βάλ­λε­ται στην «Αλκυο­νί­δα» από τις 10 Νοέμ­βρη. Η ται­νία που απέ­σπα­σε το Οσκαρ Καλύ­τε­ρης Ξενό­γλωσ­σης Ται­νί­ας το 1966, βασί­στη­κε σε ένα μυθι­στό­ρη­μα του Λάντι­σλαβ Γκρό­σμαν, ο οποί­ος μαζί με τους δυο σκη­νο­θέ­τες Ελαμρ Κλος και Γιαν Καντάρ υπο­γρά­φει και το σενά­ριο. Πρω­τα­γω­νι­στούν Ζόζεφ Κρό­νερ, Ιντα Καμίν­σκα κ.ά. Η ται­νία τοπο­θε­τεί­ται την περί­ο­δο του Β’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου, στο Σλο­βα­κι­κό Τμή­μα της Τσε­χο­σλο­βα­κί­ας. Ο Αντον «Τόνο» Μπρτ­κο είναι ένας φτω­χός ξυλουρ­γός, που ζει με τη γυναί­κα του, τη φιλάρ­γυ­ρη και λάγνα Εβε­λί­να, η οποία δεν τον εκτι­μά και πολύ. Ενα βρά­δυ θα τους επι­σκε­φτεί η αδελ­φή της με τον σύζυ­γό της, ο οποί­ος είναι διοι­κη­τής στην πόλη. Τότε θα του δώσει την ιδιο­κτη­σία ενός μαγα­ζιού κου­μπιών που βρί­σκε­ται στην Κεντρι­κή Οδό, του οποί­ου η ιδιο­κτή­τρια είναι μία ηλι­κιω­μέ­νη Εβραία, σχε­δόν κωφή. Ολο αυτό είναι μέρος της δια­δι­κα­σί­ας απο­κλει­σμού και εξό­ντω­σης των Εβραί­ων της πόλης, στο πλαί­σιο της «αρια­νο­ποί­η­σης» της γερ­μα­νι­κής οικο­νο­μί­ας που εφάρ­μο­σαν οι ναζί και στη Σλο­βα­κία κ.α. Οταν ο Τόνο πηγαί­νει την επό­με­νη μέρα στο μαγα­ζί, γνω­ρί­ζει την κυρία Λατμά­νο­βα, μια καλο­συ­νά­τη και αγα­θή ιδιο­κτή­τρια, η οποία όμως δεν κατα­λα­βαί­νει τι συμ­βαί­νει. Ενα μέλος της αντί­στα­σης, ο Κου­χάρ, προ­τεί­νει στον Τόνο να μεί­νει κι αυτή στο μαγα­ζί και να της πουν ότι απλά θα τη βοη­θού­σε, κι έτσι έκα­νε, ενώ αυτή πιστεύ­ει ότι έχει στα­λεί από μακρι­νούς συγ­γε­νείς για να την βοη­θή­σουν. Στην πορεία, η καλο­σύ­νη και η αφέ­λεια της ηλι­κιω­μέ­νης σκλα­βώ­νουν τον Τόνο, ο οποί­ος αρχί­ζει και τη συμπα­θεί. Ωστό­σο, της φτιά­χνει και όλα τα έπι­πλα, τα οποία ήταν ερεί­πια. Με τον και­ρό, φτά­νει η ώρα που οι Αρχές θα μάζευαν τους Εβραί­ους και θα τους στέλ­να­νε σε στρα­τό­πε­δα συγκέ­ντρω­σης… Πρό­κει­ται για μια ται­νία βαθιά επη­ρε­α­σμέ­νη από την άσκη­ση της ναζι­στι­κής εξου­σί­ας σε μια μικρή πόλη της Σλο­βα­κί­ας από τη Γερ­μα­νία. Γυρί­στη­κε στο Σάμπι­νοβ στην ανα­το­λι­κή Σλο­βα­κία, με πολ­λά τοπι­κά χαρα­κτη­ρι­στι­κά, αλλά θα μπο­ρού­σε εύκο­λα να είναι η ιστο­ρία μιας οποιασ­δή­πο­τε αντί­στοι­χης πόλης κατά τη διάρ­κεια του Β’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου. «Το μαγα­ζά­κι της Κεντρι­κής Οδού» κατα­πιά­νε­ται με τους αντι­ση­μι­τι­κούς νόμους στη Σλο­βα­κία και μας κατευ­θύ­νει στα ηθι­κά διλήμ­μα­τα που επέ­φε­ρε η εφαρ­μο­γή τους. Κι αυτό το κάνει με χιού­μορ και ειρω­νεία, καθώς ένα μέρος της ται­νί­ας θυμί­ζει κλα­σι­κές κωμω­δί­ες και ένα άλλο είναι νεο­ρε­α­λι­στι­κό δρά­μα. — ΑΛΚΥΟΝΙΣ  new star art cinema, ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ 42–46, ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ (ΜΕΤΡΟ Βικτώ­ρια), Τηλ.210 8220008: 210 8220023, Parking δια­θέ­σι­μο κάτω από τον κινηματογράφο.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

”LOST IN PERU” – Έκθε­ση ανα­λο­γι­κής φωτο­γρα­φί­ας του Χρή­στου Κατσίνα
Σημα­σία δεν έχει να βρεις αυτό που ανα­ζη­τάς όσο η ίδια η ανα­ζή­τη­ση … και αν θες κάτι να βρεις , πρέ­πει πρώ­τα να χαθείς ! … να χαθείς σε μέρη άγνω­στα, μέσα σε και­νού­ρια πανη­γύ­ρια ανθρώ­πων. σε μυρω­διές και γεύ­σεις πρω­τό­γνω­ρες. Να ξετυ­λί­ξεις ατέ­λειω­τα χιλιό­με­τρα σιδη­ρό­δρο­μου, να αφου­γκρα­στείς νέους ήχους και να ξανα­βα­πτι­στείς σε νερά πιο βαθιά…. Το Περού ήταν ο πρώ­τος μακρι­νός σταθ­μός της δικής μου περι­πλά­νη­σης και η πρώ­τη επα­φή με τη Λ. Αμε­ρι­κή. Το ”LOST IN PERU” είναι το …απο­τέ­λε­σμα δύο επι­σκέ­ψε­ων στη χώρα αυτή και μία έκθε­ση για τις δυνα­τές συγκι­νή­σεις που κρύ­βει η περι­πλά­νη­ση. Μέρες & ώρες λει­τουρ­γί­ας: Από 4 έως 18/11. Τετάρ­τη & Παρα­σκευή 18.00–22.00, Σάβ­βα­το & Κυρια­κή 13.00 – 22.00 Πολυ­χώ­ρος DEMO, Γεν­ναί­ου Κολο­κο­τρώ­νη και Μίνιακ 2, Κου­κά­κι – Στά­ση ΣΥΓΓΡΟΥ ΦΙΞ ή ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

 Nothing special: Just not Opium (2/11 – 4/12)

 Έκθε­ση Μόρα­λη – Καπρά­λου στο Φάρο του ΚΠΙΣΝ
Το Κέντρο Πολι­τι­σμού Ίδρυ­μα Σταύ­ρος Νιάρ­χος (ΚΠΙΣΝ), σε συνερ­γα­σία με την Εθνι­κή Πινα­κο­θή­κη-Μου­σείο Αλε­ξάν­δρου Σού­τζου, διορ­γα­νώ­νει την έκθε­ση “Γιάν­νης Μόρα­λης – Χρή­στος Καπρά­λος. Μία φιλία ζωής και τέχνης”, η οποία θα φιλο­ξε­νεί­ται στον χώρο του Φάρου στο ΚΠΙΣΝ.  Η έκθε­ση θα είναι ανοι­χτή στο κοι­νό από τις 21 Σεπτεμ­βρί­ου έως και τις 18 Δεκεμ­βρί­ου (καθη­με­ρι­νά από τις 9 π.μ. έως τις 10 μ.μ), με ελεύ­θε­ρη είσοδο. 

ΕΚΘΕΣΕΙΣ

Δωδώ­νη. Το μαντείο των ήχων στο Μου­σείο Ακρόπολης
Το Μαντείο της Δωδώ­νης είναι το θέμα της δεύ­τε­ρης μεγά­λης περιο­δι­κής έκθε­σης που θα φιλο­ξε­νη­θεί στο Μου­σείο Ακρό­πο­λης από τις  20 Ιου­νί­ου 2016 έως τις 10 Ιανουα­ρί­ου 2017. Σκο­πός της είναι να κάνει ευρύ­τε­ρα γνω­στό το παλαιό­τε­ρο ελλη­νι­κό μαντείο, να δεί­ξει τον τρό­πο λει­τουρ­γί­ας, τον ρόλο και τη σημα­σία του στον αρχαίο κόσμο αλλά και να ανα­δεί­ξει την ανά­γκη του ανθρώ­που να προ­βλέ­πει το μέλ­λον. Η έκθε­ση θα συνο­δεύ­ε­ται από επι­στη­μο­νι­κό κατά­λο­γο των εκθε­μά­των. Σε μεγά­λη οθό­νη στον εκθε­σια­κό χώρο θα παρου­σιά­ζε­ται βίντεο για το μαντείο και το φυσι­κό του περι­βάλ­λον. Στο εστια­τό­ριο του Μου­σεί­ου θα προ­σφέ­ρο­νται γιαν­νιώ­τι­κα εδέ­σμα­τα σε όλη τη διάρ­κεια της έκθε­σης. Η έκθε­ση πραγ­μα­το­ποιεί­ται σε συνερ­γα­σία του Μου­σεί­ου Ακρό­πο­λης με την Εφο­ρεία Αρχαιο­τή­των Ιωαν­νί­νων. Τα εκθέ­μα­τα προ­έρ­χο­νται από το Μου­σείο Ιωαν­νί­νων και το Εθνι­κό Αρχαιο­λο­γι­κό Μου­σείο, Συλ­λο­γή Καραπάνου.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο