Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Powell Killer Go Home

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

«Μην ξεχνάς! Στη Νατζάφ σφά­ζουν αμά­χους. Στην Παλαι­στί­νη κτί­ζουν τεί­χος. Powell Killer Go Home». Ήταν Αύγου­στος του 2004 όταν το γιγα­ντιαίο πανό με το σφυ­ρο­δρέ­πα­νο που κρε­μά­στη­κε στον λόφο της Ακρό­πο­λης έκα­νε τον γύρο των ειδη­σε­ο­γρα­φι­κών πρακτορείων.

«Ο Πάου­ελ δεν θα πάει στην Ολυ­μπιά­δα», «Πανό με την υπο­γρα­φή του ΚΚΕ στον Παρ­θε­νώ­να», «Έλλη­νες αρι­στε­ροί δια­δη­λω­τές υπο­χρε­ώ­νουν τον ΥΠΕΞ των ΗΠΑ να ανα­βάλ­λει την επί­σκε­ψή του στην Αθή­να», «Νίκη των Ελλή­νων κομ­μου­νι­στών», ήταν ορι­σμέ­νοι μόνο από τους τίτλους των διε­θνών μέσων ενη­μέ­ρω­σης στις 28 και 29 Αυγού­στου 2004.

Ήταν η επο­χή που η χώρα ζού­σε την ψευ­δαί­σθη­ση της επί­πλα­στης «ευη­με­ρί­ας» που προ­σέ­φε­ρε το πανη­γύ­ρι των Ολυ­μπια­κών Αγώ­νων. Έναν περί­που χρό­νο πριν, το Μάρ­τη του 2003, οι ΗΠΑ και οι σύμ­μα­χοί τους είχαν ξεκι­νή­σει το ιμπε­ρια­λι­στι­κό μακε­λειό στο Ιράκ, υπό το πρό­σχη­μα της κατο­χής «όπλων μαζι­κής κατα­στρο­φής» από το καθε­στώς του Σαντάμ Χουσείν.

Ο ρόλος του τότε υπουρ­γού Εξω­τε­ρι­κών των ΗΠΑ Κόλιν Πάου­ελ στην προ­ώ­θη­ση των πολε­μι­κών σχε­δια­σμών και την συνει­δη­τή εξα­πά­τη­ση της διε­θνούς κοι­νό­τη­τας υπήρ­ξε καθο­ρι­στι­κός. Ο ίδιος ήταν άλλω­στε που στην περί­φη­μη ομι­λία του στο Συμ­βού­λιο Ασφα­λεί­ας του ΟΗΕ στις 5 Φλε­βά­ρη 2003 είχε παρου­σί­α­σει κατα­σκευα­σμέ­να στοι­χεία για τα περι­βό­η­τα όπλα μαζι­κής κατα­στρο­φής του Σαντάμ.

Αργό­τε­ρα, με την υστε­ρο­φη­μία του να έχει πλη­γεί ανε­πα­νόρ­θω­τα, ανα­γκά­στη­κε να παρα­δε­χθεί δημο­σί­ως ότι τα στοι­χεία ήταν ψευ­δή. Ήταν ωστό­σο πολύ αργά για τον πολύ­πα­θο λαό του Ιράκ που πλή­ρω­σε τερά­στιο φόρο αίμα­τος, θυσια­ζό­με­νος στο βωμό των συμ­φε­ρό­ντων των αμε­ρι­κα­νι­κών και ευρω­παι­κών μονοπωλίων.

Ο ιμπε­ρια­λι­στι­κός πόλε­μος στο Ιράκ το 2003 δεν ήταν ασφα­λώς το μονα­δι­κό έγκλη­μα στο οποίο συμ­με­τεί­χε ο Κόλιν Πάου­ελ. Ως ΥΠΕΞ των ΗΠΑ ήταν συνυ­πεύ­θυ­νος για τον πόλε­μο στο Αφγα­νι­στάν (υπό το πρό­σχη­μα του «πολέ­μου κατά της τρο­μο­κρα­τί­ας») το 2001 αλλά και πριν την πολι­τι­κή του στα­διο­δρο­μία, ως υψη­λό­βαθ­μο στέ­λε­χος του αμε­ρι­κα­νι­κού στρα­τού. Ως αρχη­γός του γενι­κού επι­τε­λεί­ου των αμε­ρι­κα­νι­κών ενό­πλων δυνά­με­ων συμ­με­τεί­χε στον πρώ­το ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στο Ιράκ το 1991 («Πόλε­μος του Κόλ­που») και στην αμε­ρι­κα­νι­κή εισβο­λή στον Πανα­μά (1989–1990) που κόστι­σε τη ζωή σε σχε­δόν 3000 ανθρώ­πους. Ιστο­ρι­κή έμει­νε η κυνι­κή δήλω­ση του Πάου­ελ την πρώ­τη μέρα της σφα­γής στην Πόλη του Πανα­μά: «Τοπο­θε­τή­σα­με έξω απ’ την πόρ­τα μας μια πινα­κί­δα που γρά­φει: Εδώ ζει η υπερ­δύ­να­μη». Πρω­τού ανα­δει­χθεί σε «γερά­κι» του πολέ­μου, ο στρα­τιω­τι­κός Πάου­ελ είχε φρο­ντί­σει να «χτί­σει βιο­γρα­φι­κό» ως υπο­στη­ρι­κτής των τρο­μο­κρα­τών Κόντρας ενά­ντια στην κυβέρ­νη­ση της Νικα­ρά­γουα, μετέ­χο­ντας ενερ­γά σε μια σει­ρά υπο­νο­μευ­τι­κές προ­σπά­θειες της CIA στην Κεντρι­κή Αμερική.

Η πορεία του Κόλιν Πάου­ελ δεν έχει να ζηλέ­ψει τίπο­τα από την αιμα­το­βαμ­μέ­νη «δόξα» που συνο­δεύ­ει τα γερά­κια του αμε­ρι­κά­νι­κου ιμπε­ρια­λι­σμού. Ενός ιμπε­ρια­λι­σμού που συνε­χί­ζει να σφά­ζει αμά­χους και να χτί­ζει τεί­χη, όπως έγρα­φε το πανό του ΚΚΕ στην Ακρό­πο­λη, το μήνυ­μα του οποί­ου συνε­χί­ζει σήμε­ρα να είναι επί­και­ρο και ολοζώντανο:

«Έξω απ’ την Ελλά­δα οι φονιά­δες των λαών».

Πέθα­νε ο Κόλιν Πάου­ελ (ένας από αυτούς που τα χέρια του έστα­ζαν το αίμα λαών)

che guevara 008

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο