Με αφορμή τα 43 χρόνια από το θάνατο του Φριτς Λανγκ, κορυφαίου εκπροσώπου του γερμανικού εξπρεσιονισμού, ο κινηματογράφος «Studio New Star Art Cinema» (Σταυροπούλου 33 και Σπάρτης, πλατεία Αμερικής) από σήμερα Πέμπτη έως και την Κυριακή 8 Δεκέμβρη θα προβάλει τέσσερις από τις σημαντικότερες ταινίες του.
O Fritz Lang (Friedrich Anton Christian Lang) γεννήθηκε σαν σήμερα, 5 Δεκεμβρίου 1890 στη Βιέννη.
Αρχικά σπούδασε πολιτικός μηχανικός αλλά σύντομα άρχισε να σπουδάζει ζωγραφική.
Στο διάστημα αυτό ταξίδεψε σε Ευρώπη, Ασία και Αφρική.
Σπούδασε ζωγραφική στο Παρίσι μεταξύ 1913–14. Με τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο κατατάγηκε στον στρατό και τραυματίστηκε σοβαρά το 1916.
Στην ανάρρωση ήταν που ξεκίνησε να γράφει και κάποια σενάρια. Το 1918 έγινε σεναριογράφος στην εταιρεία παραγωγής του Erich Pommer, Decla, στο Βερολίνο. Εκεί ο Lang δούλεψε για λίγο ως σεναριογράφο και ύστερα ως σκηνοθέτης στην Ufa και στη Nero-Film.
Στις αρχές του ‘20 ξεκίνησε σχέση με την συγγραφέα και ηθοποιό Thea von Harbou, την οποία παντρεύτηκε. Μαζί, έγραψαν τα σενάρια για τις πιο διάσημες ταινίες του: Dr. Mabuse, der Spieler (1922), Nibelungen (1924), Οι ιππότες της ομίχλης (1924), Μητρόπολις (1927) και Μ, ο δολοφόνος (1931).
Κάθε μια από τις ταινίες του αυτές είχαν και ειδικό βάρος για τον παγκόσμιο κινηματογράφο.
Ο «Δρ. Μαμπούζε» αποτέλεσε έναν συμβολισμό για τον απόλυτο τυραννικό ηγέτη, που υπνωτίζει τα πλήθη και τα παρασύρει σε αξιόποινες πράξεις, περιγράφοντας έτσι το κλίμα της Γερμανίας, που έμπαινε στην επιρροή του Χίτλερ.
Το «Metropolis» αποτέλεσε ορόσημο στην κινηματογραφική ιστορία, ως η πιο σημαντική ταινία επιστημονικής φαντασίας που έγινε ποτέ, θέτοντας τα στάνταρ για κάθε τέτοιου είδους ταινία με τα πρωτοποριακά της εφέ, ενώ μετέφερε και ένα δυνατό κοινωνικό και πολιτικό μήνυμα.
Οι «Ιππότες της ομίχλης» είναι ένα αριστούργημα του εξπρεσιονισμού, με το οποίο ο Lang εξερευνά τους πιο γνήσιους γερμανικούς μύθους και θρύλους.
Ενώ και το «Μ, ο δολοφόνος» είναι μια ταινία που περιγράφει και πάλι το ζοφερό κλίμα της Γερμανίας εκείνης της εποχής, με μια κοινωνική επαναστατικότητα, που αμφισβητεί την εξουσία, καθώς η δύναμη για δράση περνάει στους λούμπεν.
Το 1933 οι ναζί ανέλαβαν την εξουσία και ο Lang χώρισε από την Harbou, η οποία είχε γίνει στο μεταξύ οπαδός των ναζί. Ο υπουργός προπαγάνδας των ναζί, Josef Goebbels, εντυπωσιασμένος από τη δύναμη του κινηματογράφου του Lang, του πρόσφερε τη θέση του διευθυντή του Γερμανικού Κινηματογραφικού Ινστιτούτου. Όμως, ο Lang, που ήταν αντίθετος με τους ναζί, αρνήθηκε και το έσκασε από τη Γερμανία και πήγε στο Παρίσι.
Το 1936 μετακόμισε στην Αμερική, κλείνοντας συμβόλαιο με την MGM, και απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα.
Μέσα στα επόμενα 20 χρόνια, σκηνοθέτησε πολλές αμερικανικές ταινίες. Ανάμεσά τους κλασικά, αριστουργηματικά φιλμ νουάρ, όπως, «Τα ίχνη ήταν ψεύτικα» (1956), «Ενώ η πόλη κοιμάται» (1956), «Το ανθρώπινο κτήνος» (1954), «Η μεγάλη κάψα» (1953), «Η γαλάζια γαρδένια» (1953) και συναρπαστικά σκοτεινά ερωτικά δράματα όπως «Το μυστικό του 7ου δωματίου» (1947), «Η σκύλα» (1945), «Η γυναίκα της βιτρίνας» (1944), αλλά και κατασκοπικά αντι-ναζιστικά φιλμ την εποχή του πολέμου, όπως «Αγάπη στη σκιά του φόβου» (1944) και «Και οι δήμιοι πεθαίνουν» (1943).
Στα τέλη της δεκαετίας του ’50, έχοντας πια γυρίσει μια πληθώρα διάσημων ταινιών, ταξίδεψε πίσω στη Γερμανία για να γυρίσει τις 3 τελευταίες του ταινίες, που ήταν εξωτικές περιπέτειες στην Ινδία.
Το 1964, τον φεστιβάλ των Καννών τον επέλεξε για πρόεδρο της κριτικής επιτροπής. Η τελευταία του ταινία, «Ο δολοφόνος με τα 1000 μάτια» (1960) ήταν μια συνέχεια και ένας φόρος τιμής στις 2 ταινίες του, με τον χαρακτήρα Dr. Mabuse, που είχε γυρίσει τις δεκαετίες του ’20 και του ’30.
Τρία χρόνια αργότερα, εμφανίστηκε στην ταινία του Jean-Luc Godard «Περιφρόνηση», παίζοντας τον εαυτό του, σε ένα μικρό ρόλο, που δήλωνε τη λατρεία του νεαρού τότε Godard για έναν μυθικό σκηνοθέτη.
Πέθανε το 1976.
Το Βρετανικό Κινηματογραφικό Ινστιτούτο έχει αποκαλέσει τον Lang «Μάστορα του Σκότους», για τα σκοτεινά εξπρεσιονιστικά του αριστουργήματα και τα εντυπωσιακά του φιλμ νουάρ ενώ λατρεύτηκε και από τους κριτικούς του Cahiers du cinema, τους δημιουργούς της Nouvelle Vague.
✔️ «Και οι Δήμιοι Πεθαίνουν!» (1943): Το σενάριο είναι των Μπέρτολτ Μπρεχτ — Φριτς Λανγκ και η μουσική του Χανς Αϊσλερ. Η ταινία είναι βασισμένη σε ένα ιστορικό γεγονός που έλαβε χώρα στις 27/5/1942 στην Πράγα της Τσεχοσλοβακίας. Πρόκειται για τη δολοφονία του ναζιστή διοικητή της Πράγας, Χάιντριχ, γνωστότερου ως «δήμιου της Πράγας». Στην ταινία ξεχωρίζει η σύνθεση του Χ. Αϊσλερ «Το Τραγούδι της Κομιντέρν», που ντύνει το χορωδιακό του τέλους υπό τον τίτλο «Ποτέ συνθηκολόγηση».
(Πέμπτη έως Κυριακή στις 17.00)
✔️ «Metropolis» (1927): Η ταινία που εισήγαγε την «δυστοπία» στη μεγάλη οθόνη. Στο μέλλον, η πόλη «Metropolis» είναι το στολίδι του σύγχρονου κόσμου. Ένας εξελιγμένος παράδεισος, που όμως απολαμβάνουν οι λίγοι… Η «Metropolis» είναι μια πόλη με δύο κοινωνικές τάξεις, που φυσικά ζουν σε διαφορετικά επίπεδα. Η ελίτ καταλαμβάνει το ανώτερο, ενώ οι εργάτες, τα χέρια που φτιάχνουν την πόλη, βρίσκονται στο κατώτερο, εκεί όπου βρίσκονται και οι μηχανές που καθορίζουν και «καταβροχθίζουν» τις ζωές των εργατών.(Πέμπτη και Παρασκευή στις 21.00, Κυριακή στις 14.00)
✔️ «Η Σκύλα» (1945): Πόσο συνυπεύθυνη είναι η ίδια η κοινωνία, τα μέλη της και οι συμπεριφορές τους, οι δομές και οι καταπιεστικοί μηχανισμοί της σε μια ενδεχόμενη παραβατική πράξη; Το ερώτημα τίθεται ξεκάθαρα και οι δύσκολες απαντήσεις αφορούν πλέον το θεατή.
(Πέμπτη και Παρασκευή στις 19.15)
✔️ «Μ, ο Δράκος του Ντίσελντορφ» (1931): Βερολίνο, αρχές 1930. Η τοπική κοινωνία αναστατώνεται από την ύπαρξη ενός τρομακτικού σίριαλ κίλερ, που σκοτώνει μόνο παιδιά. Η υποψία πλανάται στον αέρα και οι άνθρωποι ψάχνουν ανάμεσά τους τον στυγνό δολοφόνο. Ενώ η αστυνομία φρουρεί κάθε δρόμο, ο υπόκοσμος της περιοχής αποφασίζει να αναλάβει δράση… Με τη σπουδαία σκηνοθετική ματιά του Λανγκ, η ταινία μετατρέπεται σε μια ταινία — μαρτυρία της εποχής. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Λανγκ αντιμετώπισε προβλήματα από τους ναζί όταν ήθελε να ξεκινήσει τα γυρίσματα της ταινίας του, ούτε ότι τελικά η ταινία απαγορεύτηκε το 1934.
(Σάββατο και Κυριακή στις 22.30)
Πηγή |> Ριζοσπάστης ➗ Studio New Star Art Cinema
https://www.facebook.com/velissarios.kossivakis/posts/10156985047563315
https://www.facebook.com/velissarios.kossivakis/posts/10156985047563315