Το ντο­κι­μα­ντέρ αφη­γεί­ται τα σημα­ντι­κό­τε­ρα γεγο­νό­τα της ελλη­νι­κής ιστο­ρί­ας, από την 4η Αυγού­στου του 1936 έως την 4η Δεκεμ­βρί­ου του 1944.

Στην ται­νία χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε ένα μονα­δι­κό υλι­κό – απο­σπά­σμα­τα από τα επί­και­ρα εκεί­νης της επο­χής, που ήταν άγνω­στα μέχρι σήμε­ρα. Για δέκα χρό­νια, ο σκη­νο­θέ­της ταξί­δε­ψε σε πολ­λές χώρες της Ευρώ­πης και της Αμε­ρι­κής για να απο­κα­τα­στή­σει την αλή­θεια και κομ­μά­τι-κομ­μά­τι μάζε­ψε εικό­νες και επει­σό­δια, ψάχνο­ντας σε ατο­μι­κές συλ­λο­γές και κινη­μα­το­γρα­φι­κά αρχεία εκεί­νων των χρόνων.
Μας παρα­δί­δει ένα μονα­δι­κό ντο­κι­μα­ντέρ, που απο­τυ­πώ­νει την αλή­θεια αυτών των χρό­νων που βασά­νι­σαν την Ελλά­δα και τους Έλλη­νες και που δεν είχε ποτέ πραγ­μα­τι­κά φωτιστεί.

Ο σκη­νο­θέ­της και σενα­ριο­γρά­φος ο Ανα­στά­σιος Λέρ­τας, μετά από χρό­νια ανα­ζη­τή­σε­ων απο­τυ­πώ­νει τα γεγο­νό­τα και γοη­τεύ­ει με τη μονα­δι­κό­τη­τα του κινη­μα­το­γρα­φι­κού υλι­κού του. Βλέ­που­με το χρο­νι­κό των ευτυ­χι­σμέ­νων ημε­ρών της νίκης των Ελλή­νων δημο­κρα­τών επί του φασι­σμού και το χρο­νι­κό των τρα­γι­κών γεγο­νό­των, όταν με τη βοή­θεια των αγγλι­κών στρα­τευ­μά­των οι μοναρ­χο-φασί­στες κλέ­βουν αυτή τη νίκη από το λαό. Η μετα­πο­λε­μι­κή ιστο­ρία της Ελλά­δας υπήρ­ξε αρκε­τά δύσκο­λη και η ται­νία απο­τε­λεί ερμη­νεί­ας της.

📽️ 🎬

Ο Τάσος Λέρ­τας, δημιουρ­γός της ται­νί­ας «Ντο­κου­μέ­ντο – Η Μάχη της Αθή­νας», απέ­σπα­σε το βρα­βείο «Ειρή­νης και Φιλί­ας των Λαών» μέσα από 106 χώρες, στο Διε­θνές Φεστι­βάλ Κινη­μα­το­γρά­φου της Μόσχας, το 1983.

«Έδω­σα οδη­γί­ες στον στρα­τη­γό Ουίλ­σον (είναι ο προϊ­στά­με­νος του Σκό­μπι) να σας αφή­σει όλες σας τις δυνά­μεις και να σας στα­λούν όλες οι δυνα­τές ενισχύσεις.
[…] Είστε υπεύ­θυ­νος για την δια­τή­ρη­ση της τάξης στην Αθή­να και οφεί­λε­τε να εξου­δε­τε­ρώ­σε­τε η να κατα­στρέ­ψε­τε όλες τις ομά­δες ΕΑΜ-ΕΛΑΣ που θα πλη­σιά­σουν στην πόλη.
Λάβε­τε όλα τα μέτρα που θα κρί­νε­τε ωφέ­λι­μα για να εξα­σφα­λί­σε­τε τον έλεγ­χο των οδών και για να κυκλώ­σε­τε όλες τις ομά­δες ταρα­ξιών. […] Μη διστά­σε­τε να πυρο­βο­λεί­τε κάθε ένο­πλο που θα δοκι­μά­σει να αμφι­σβη­τή­σει το βρε­τα­νι­κό κύρος στην Αθή­να ή το ελλη­νι­κό κύρος για λογα­ρια­σμό του οποί­ου ενεργούμε.
Το καλύ­τε­ρο, φυσι­κά, θα ήταν να συνυ­πο­γρά­φει τις δια­τα­γές σας κάποια ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση, και ο Λίπερ ζητά­ει αυτή τη στιγ­μή από τον Παπαν­δρέ­ου να παρα­μεί­νει στη θέση του για να σας βοηθήσει.
Μη διστά­ζε­τε πάντως να ενερ­γεί­τε σα να βρι­σκό­σα­στε σε κατα­κτη­μέ­νη πόλη, όπου θα είχε ξεσπά­σει μια τοπι­κή εξέ­γερ­ση. Σε ό,τι αφο­ρά τις ομά­δες του ΕΛΑΣ που πλη­σιά­ζουν ερχό­με­νες απ’ έξω, πρέ­πει να είσα­στε σε θέση με τα τεθω­ρα­κι­σμέ­να σας να δώσε­τε σε μερι­κές απ’ αυτές ένα μάθη­μα, που θα απο­θαρ­ρύ­νει τις άλλες να δοκι­μά­σουν να δρά­σουν. Μπο­ρεί­τε να υπο­λο­γί­ζε­τε στην υπο­στή­ρι­ξή μου για όλα τα λογι­κά και συνε­τά μέτρα που λάβε­τε σ’ αυτή τη βάση.
(Προ­σέξ­τε, λογι­κά και συνε­τά μεν τα μέτρα αλλά σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΒΑΣΗ. Δηλα­δή, στη βάση της σφαγής).
Πρέ­πει να κρα­τή­σου­με και να κυριαρ­χή­σου­με στην Αθή­να.
Θα ήταν για μας μεγά­λο πράγ­μα να το κατορ­θώ­σου­με χωρίς αιμα­το­χυ­σία, αν μπο­ρεί να γίνει, αλλά και με αιμα­το­χυ­σία αν είναι αναπόφευκτο».
Ουί­στον Τσόρτσιλ

Στην επέ­τειο των 75 χρό­νων από τη μάχη της Αθή­νας η new star παρου­σιά­ζει για πρώ­τη φορά στη μεγά­λη οθό­νη το ακυ­κλο­φό­ρη­το προ­φη­τι­κό ντο­κι­μα­ντέρ του Τάσ­σου Λέρ­τα «Ντοκουμέντο‑η μάχη της Αθή­νας», παρα­γω­γής 1982, που ρίχνει φως στα γεγο­νό­τα και μοιά­ζει επί­και­ρο όσο πότε.

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ‑Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
ψηφια­κά απο­κα­τε­στη­μέ­νη απο 19/12/2019 σε πρώ­τη εμπο­ρι­κή δια­νο­μή απο την NEW STAR
STUDIO new star art cinema:
Σπάρ­της και Σταυ­ρο­πού­λου 33 Πλα­τεία Αμερικής
Τηλ 210–8640054 –2108220008
Καθη­με­ρι­νά στις 19.00

LINK εικό­νων της ται­νί­ας ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ‑Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ  ➕  εδώ (flickr.com)

ΣΣ |> Μη δώσε­τε καμιά απο­λύ­τως σημα­σία στο Χρή­στο Μήτση και στην κρι­τι­κή του στο athinorama.gr που το θεω­ρεί  ως απλό «χρο­νι­κό» ‑βασι­σμέ­νο απο­κλει­στι­κά σε αρχεια­κό υλι­κό (άρα;), «αφη­γη­μα­τι­κά απλό και πολι­τι­κά μονο­διά­στα­το», το οποίο «ύστε­ρα από σχε­δόν τέσ­σε­ρις δεκα­ε­τί­ες μοιά­ζει πια κινη­μα­το­γρα­φι­κά εντε­λώς ξεπε­ρα­σμέ­νο» …

ℹ️  Κάνα­με και ένα σχό­λιο στη σχε­τι­κή στή­λη που έμει­νε στα “αζή­τη­τα” (παρα­μέ­νει ‑επί ώρες, “υπό επε­ξερ­γα­σία” … |> «κατα­χω­ρή­θη­κε επι­τυ­χώς και βρί­σκε­ται σε δια­δι­κα­σία ελέγ­χου πριν τη δημο­σί­ευ­ση»)