Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Tα σκουπίδια δεν είναι για πέταμα!

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της //

–«Έχουν φτά­σει τα νοι­κο­κυ­ριά σε τέτοια επί­πε­δα καπι­τα­λι­στι­κού ορθο­λο­γι­σμού ώστε ο κατα­να­λω­τής να δια­χω­ρί­ζει στο σπί­τι, σε ειδι­κά καδά­κια τα χαρ­τιά αλλά και αυτά σε υπο­ο­μά­δες, ξεχω­ρι­στά οι εφη­με­ρί­δες, ξεχω­ρι­στά τα περιο­δι­κά, οι φάκε­λοι και τα απλά χαρ­τιά και ξεχω­ρι­στά σε άλλα καδά­κια το γυα­λί, πλα­στι­κό, μέταλ­λο κα. Δια­παι­δα­γω­γεί­ται όλη η οικο­γέ­νεια από μικρές ηλι­κί­ες να συμ­με­τέ­χει στο νοι­κο­κύ­ρε­μα. Διευ­κο­λύ­νουν το έργο των εται­ριών που έτσι βρί­σκουν απλή­ρω­το προ­σω­πι­κό για τον δια­χω­ρι­σμό των υλι­κών  ανα­κύ­κλω­σης που οι ίδιοι θα αξιο­ποι­ή­σουν και θα εμπορευτούν». 

Τα επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα είναι που καθο­ρί­ζουν την επι­λο­γή της μεθόδου

 Η πρό­σφα­τη δια­κή­ρυ­ξη-από­φα­ση του υπουρ­γεί­ου Περι­βάλ­λο­ντος, δια στό­μα­τος του υφυ­πουρ­γού για πρό­στι­μα ακό­μη και 200 ευρώ αν δεν πέφτουν τα σκου­πί­δια στον σωστό κάδο έχει προ­κα­λέ­σει συζη­τή­σεις. Γιά άλλους, «επι­τέ­λους θα μπεί μιά τάξη, να γίνου­με Ευρώ­πη» και για άλλους «ότι τα μέτρα στη­ρί­ζο­νται σε πήλι­να πόδια και εξυ­πη­ρε­τούν επι­χει­ρη­μα­τι­κά σχέ­δια και συμ­φέ­ρο­ντα ». Τα τελευ­ταία χρό­νια έχει ενο­ποι­η­θεί η νομο­θε­σία για όλες τις χώρες της ΕΕ που συνή­θως βάζει δεί­κτες που έχουν να κάνουν με την ανα­κύ­κλω­ση, την επα­να­χρη­σι­μο­ποί­η­ση και εκδί­δει εγκυ­κλί­ους και επε­ξη­γή­σεις. Επι­βά­λει και πρό­στι­μα όταν οι χώρες δεν επι­τυγ­χά­νουν τους δεί­κτες που έχουν απο­φα­σι­στεί. Κρι­τή­ριο των δει­κτών είναι κατά την ευρω­παϊ­κή νομο­θε­σία η προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος. Η μέθο­δος που θα επι­λε­γεί ( ταφή, καύ­ση, κομπο­στο­ποί­η­ση) για την δια­χεί­ρι­ση είναι θέμα της χώρας παρα­γω­γής αποβλήτων.Αρκεί να εμπε­ριέ­χει την ανα­κύ­κλω­ση βασι­κό στοι­χείο της μεί­ω­σεις της ποσό­τη­τας σκου­πι­διών κατά την ΕΕ. Ελέγ­χε­ται πλή­ρως από λίγες μεγά­λες επι­χει­ρή­σεις δια­χεί­ρι­σης, όποια μέθο­δος και να επι­λε­γεί. Τα επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα είναι που καθο­ρί­ζουν την επι­λο­γή της μεθό­δου και σε δεύ­τε­ρη μοί­ρα το κλί­μα, η γεω­γρα­φία και ο όγκος των παρα­γώ­με­νων αποβλήτων.

Σκου­πί­δια εισαγώμενα.

Η Σου­η­δία, οι επι­χει­ρη­μα­τί­ες του χώρου για να ακρι­βο­λο­γού­με, εισά­γουν όλο και περισ­σό­τε­ρα σκου­πί­δια για τις μονά­δες καύ­σης ( αυτό το σύστη­μα έχει επι­κρα­τή­σει) αφού δεν βρί­σκο­νται αρκε­τά λόγω της αυξη­μέ­νης ανα­κύ­κλω­σης και επα­να­χρη­σι­μο­ποί­η­σης. Αφή­νει ταυ­τό­χρο­να τερά­στιες ποσό­τη­τες υπο­λει­μά­των ξύλου να σαπί­ζουν στα δάση της κρί­νο­ντας ότι κοστί­ζει λιγό­τε­ρο η εισα­γω­γή σκου­πι­διών πχ απο την μαφία της Νάπο­λης παρά η αξιο­ποί­η­ση των υπο­λειμ­μά­των. Η Νορ­βη­γία παρά­δειγ­μα με την σει­ρά της εξά­γει τα περισ­σό­τε­ρα σκου­πί­δια στην Σου­η­δία για­τί είναι ευκο­λό­τε­ρο και φθη­νό­τε­ρο παρά να δημιουρ­γή­σει υπο­δο­μή επεξεργασίας.

Ανα­κύ­κλω­ση αναγκαστική.

Πως «λύνουν» οι άλλες χώρες το θέμα του κόστους της δια­χεί­ρι­σης; Δίνουν οικο­νο­μι­κό κίνη­τρο στον κατα­να­λω­τή! Έχουν ανα­γκά­σει τους κατα­να­λω­τές των λαι­κών οικο­γε­νειών να μειώ­νουν συνε­χώς τον όγκο των σκου­πι­διών τους κάνο­ντας απί­στευ­τα προ­σε­κτι­κή ανα­κύ­κλω­ση για να μειώ­σουν τα εξο­δά τους. Μειώ­νουν τα έξο­δα τους για­τί σε πολ­λές χώρες τα αντα­πο­δο­τι­κά τέλη καθο­ρί­ζο­νται απο ένα πάγιο τέλος και τα υπό­λοι­πα πλη­ρώ­νο­νται ανά κιλό παρα­γώ­με­νων σκου­πι­διών η ανά άδεια­σμα οικο­γε­νεια­κού κάδου. Έφαρ­μό­ζο­νται γιαυ­τό τον σκο­πό barcods στον κάδο, GPS στο αμά­ξι, ειδι­κές ζυγα­ριές στα απορ­ρι­μα­το­φό­ρα και ότι άλλο από τεχνο­λο­γία μπο­ρεί να φαντα­στεί κανείς γιά να μην χάνει ούτε κιλό ο εργο­λά­βος . Ειδι­κά απο­ριμ­μα­το­φό­ρα για κάδους, υπό­γειους κάδους, κάδους κομπο­στο­ποί­η­σης, κοντεί­νερ, με ειδι­κές σκού­πες, με μόνο ένα οδη­γό σαν πλή­ρω­μα για όλες τις δου­λειές που θα χρεια­ζό­ταν του­λά­χι­στον τρεις εργ­γα­ζό­με­νους. Απορ­ριμ­μα­το­φό­ρα με δυο υπο­δο­χές για ανα­κυ­κλού­με­να και μη. Η αγο­ρά είναι τερά­στια. Ελά­χι­στοι Δήμοι δια­τη­ρούν δικές τους υπη­ρε­σί­ες καθα­ριό­τη­τας. Η δια­χεί­ρι­ση εχει ανα­τε­θεί σε εργολάβους.

Οι τρεις μεγα­λύ­τε­ρες εται­ρί­ες δια­χεί­ρη­σης απορ­ριμ­μά­των στην Σου­η­δία και ο ετή­σιος τζί­ρος τους σε δις:   Stena Metall AB 16 δις ευρώ, Ragn-Sells företagen AB 5,5 δις ευρώ, Returpack Svenska AB 2,6 δις.

 

Πολυμηχάνημα απορριμμάτων και ανακύκλωσης

Πολυ­μη­χά­νη­μα 2 θαλά­μων απορ­ριμ­μά­των και ανα­κύ­κλω­σης με πλή­ρω­μα μόνο τον οδηγό

 

Απλή­ρω­τοι εργαζόμενοι

H από­θε­ση των προιό­ντων ανα­κύ­κλω­σης σε ειδι­κούς κάδους του Φορέα Ανα­κύ­κλω­σης, που μπο­ρεί να είναι ο ίδιος εργο­λά­βος, είναι δωρε­άν. Έχουν φτά­σει τα νοι­κο­κυ­ριά σε τέτοια επί­πε­δα καπι­τα­λι­στι­κού ορθο­λο­γι­σμού ώστε ο κατα­να­λω­τής να δια­χω­ρί­ζει στο σπί­τι, σε ειδι­κά καδά­κια τα χαρ­τιά αλλά και αυτά σε υπο­ο­μά­δες, ξεχω­ρι­στά οι εφη­με­ρί­δες, ξεχω­ρι­στά τα περιο­δι­κά, οι φάκε­λοι και τα απλά χαρ­τιά και ξεχω­ρι­στά σε άλλα καδά­κια το γυα­λί, πλα­στι­κό, μέταλ­λο κα. Δια­παι­δα­γω­γεί­ται όλη η οικο­γέ­νεια από μικρές ηλι­κί­ες να συμ­με­τέ­χει στο νοι­κο­κύ­ρε­μα. Διευ­κο­λύ­νουν το έργο των εται­ριών που έτσι βρί­σκουν απλή­ρω­το προ­σω­πι­κό για τον δια­χω­ρι­σμό των υλι­κών ανα­κύ­κλω­σης που οι ίδιες θα αξιο­ποι­ή­σουν και θα εμπο­ρευ­τούν. Από την μεριά τους οι εται­ρί­ες εντα­τι­κο­ποιούν συνε­χώς το φόρ­το δου­λειάς των εργα­ζό­με­νων στην καθαριότητα.

Ανα­γκα­στι­κή οικονομία 

Από την άλλη μεριά μειώ­νε­ται η ανά­γκη συχνού αδειά­σμα­τος του κάδου με την προ­σε­κτι­κή ανα­κύ­κλω­ση και άρα λιγό­τε­ρα έξο­δα για την λαι­κή οικο­γέ­νεια που κόβει από παντού. Τα πλα­στι­κά μπου­κά­λια και τα κου­τά­κια παρα­δί­νο­νται με την σει­ρά τους στα σού­περ μάρ­κετ ένα­ντι μιάς συμ­βο­λι­κής αμοι­βής. Οι μπα­τα­ρί­ες, λάμπες, χρώ­μα­τα, χημι­κά, μεγά­λες ηλε­κτρι­κές συσκευ­ές, έπι­πλα και άλλα ογκώ­δη θα παρα­δο­θούν πει­θαρ­χη­μέ­να από τους κατα­να­λω­τές στο κέντρο ανα­κύ­κλω­σης των Δήμων αυτή την φορά. Από εκεί θα τα παρα­λά­βει ο εργο­λά­βος να τα οδη­γή­σει γιά επε­ξερ­γα­σία, όπως και θα παρα­λά­βει τα οικια­κά απορ­ρίμ­μα­τα να τα οδη­γή­σει στην μονά­δα καύ­σης. Όλα με το αζη­μεί­ω­το αφού τα πλη­ρώ­νει το αντα­πο­δο­τι­κό πάγιο.

Στην χώρα μας τα ευρω­παι­κά κον­δύ­λια θα πάνε κατευ­θεί­αν στις τσέ­πες των επι­χει­ρη­μα­τιών για την σύστα­ση ΣΔΙΤ ενώ στις άλλες Ευρω­παι­κές με μερι­κές παρα­λα­γές είναι ήδη τα πάντα ιδιωτικοποιημένα.

Μηχά­νη­μα υπο­δο­χής και κατα­γρα­φής για πλα­στι­κά μπου­κά­λια και “κου­τά­κια”

 

Βιτρί­νες

Αυτή η εικό­να σωστής δια­χεί­ρι­σης στο εξω­τε­ρι­κό περ­νά­ει μέσα από τα ΜΜΕ και είναι μόνο η βιτρί­να. Βλέ­που­με πόλεις ευρω­παι­κές, καθα­ρές, χωρίς σκου­πί­δια και χωμα­τε­ρές, στοι­χι­σμέ­νους κάδους και αδεια­σμέ­να καδά­κια που βέβαια είναι ωραίο θέα­μα και φιλο­του­ρι­στι­κό και ευνο­εί την προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος. Σε καμία όμως περί­πτω­ση δεν χρη­μα­το­δο­τεί­ται απο τους παρα­γω­γούς των σκου­πι­διών που είναι οι μεγά­λες επι­χει­ρή­σεις παρα­γω­γής απο­βλή­των και τα μεγά­λα μονο­πώ­λια δια­χεί­ρη­σης απο­βλή­των. Τα βάρη πέφτουν στις τσέ­πες της λαι­κής οικο­γέ­νειας που είναι και γεμά­τη τύψεις για­τί δεν έκα­νε καλή ανα­κύ­κλω­ση και θα πρέ­πει να αδειά­σει πάλι τον κάδο αλλά και επει­δή ένα παι­δί πέτα­ξε το χαρ­τί της τσί­χλας στον δρό­μο. Πέφτουν και στις πλά­τες των εργα­ζο­μέ­νων στην καθα­ριό­τη­τα που στο όνο­μα του ορθο­λο­γι­σμού, της απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τας και της μεί­ω­σης των λει­τουρ­γι­κών εξό­δων των επι­χει­ρή­σε­ων ανα­γκά­ζο­νται να δου­λεύ­ουν με μεγά­λο φόρ­το εργα­σί­ας σε ένα απαι­τη­τι­κό και ανθυ­γιει­νό επάγγελμα.

Η δια­χεί­ρι­ση των απο­βλή­των είναι και θέμα περι­βάλ­λο­ντος αλλά πρώ­τα και κύρια ζωής και υγεί­ας των εργα­ζο­μέ­νων και της λαι­κής οικο­γέ­νειας. Οι παθο­γέ­νειες της κατά τα άλλα του­ρι­στι­κής Ελλά­δας απο την έλλει­ψη κεντρι­κού σχε­δια­σμού, στό­χων, κον­δυ­λί­ων, προ­σα­να­το­λι­σμού θα οξύ­νει ακό­μη περισ­σό­τε­ρο το σοβα­ρό αυτό πρό­βλη­μα χωρίς να φαί­νε­ται λύση στον ορί­ζο­ντα. Η ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση που δια­φαί­νε­ται να είναι η επι­λο­γή της εξου­σί­ας και στην χώρα μας δεν θα δώσει λύση υπέρ των εργα­ζο­μέ­νων όπως δεν έδω­σε και στις «πολι­τι­σμέ­νες» χώρες της Ευρώ­πης μετα­βάλ­λο­ντας τους σε απλή­ρω­το προ­σω­πι­κό των εται­ριών ανα­κύ­κλω­σης. 

________________________________________________________________________________________________

Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης. Από το 2011 διαμένει στην Σουηδία στην πόλη Σβεγκ του δήμου Χεργιεντάλεν και εργάζεται ως διευθυντής τεχνικών και κοινωνικής υποδομής.
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο