Μπαίνει μπροστά και προχωρεί Μα σε φωτιά μα σε χιονιά Είναι ελπίδα των απλών δέκα δεκάδες χρόνια Στηρίζει τους αδύναμους…

Για άπλωσε το χέρι σου και πιάσε το δικό μου και εγώ με τ’ άλλο χέρι μου πιάνω τον διπλανό…

Εσείς πώς το νομίζετε   Σπάσαν οι αλυσσίδες Μήπως λευτερωθήκαμε ή είναι όλα παγίδες; Τούτους τους εργαζόμενους τους πούλησαν σαν σκλάβους…

Θα την ανέβουμε παιδιά κι αυτή την ανηφόρα όλοι μαζί σαν μια γροθιά σε τούτη εδώ την μπορα Ελπίδα φέρνουμε…