Παρου­σιά­ζει ο  Ειρη­ναί­ος Μαρά­κης  // Τα ποι­ή­μα­τα του Αλέ­κου Χατζη­κώ­στα που ακο­λου­θούν, όσο και αν φαί­νο­νται ποι­ή­μα­τα που δια­πραγ­μα­τεύ­ο­νται απο­κλει­στι­κά και…

Στη βιβλιο­θή­κη της ζωής του ταχτο­ποι­η­μέ­να πίστευε ότι είχε τα βιβλία της καρ­διάς μαζί με τα κλει­διά του παρελ­θό­ντος. Κατά…

Λόγια που φοβού­νται να ειπω­θούν Λου­λού­δια που δεν βιά­ζο­νται ν’ ανθή­σουν Βιβλία που περι­μέ­νουν μάταια τους ανα­γνώ­στες τους Χει­μω­νιά­τι­κες αναζητήσεις…

Μπή­κε ο Ιού­νης με ιδρω­μέ­νες σκέ­ψεις να τυλί­γουν τα βρα­δι­νά σεντό­νια με ελπί­δες μιας αιώ­νιας ανα­ψυ­χής που όλο έρχε­ται και…

Η μανό­λια του κήπου άνθι­σε καμία ανα­μο­νή δεν έδει­ξε σίγα μην άφη­νε την ευκαι­ρία για καλύ­τε­ρες επο­χές Όρμη­σε και έφτασε…

Είπες ότι σε πρό­δω­σα και έγι­να αστός όμως εσύ συμπε­ρι­φέ­ρε­σαι ως γνή­σιος μικρο­α­στός Κοι­τάς τον τύπο και χάνεις την ουσία…

Αψί­δες παλιών θριάμ­βων πολύ­βουοι ξενυ­χτι­σμέ­νοι πεζό­δρο­μοι καφέ­δες, βιβλία, δισκά­δι­κα, ναρ­κω­τι­κά περισ­σεύ­ει το θρά­σος της νιό­της Κάθο­νται σε γυά­λι­νους πύρ­γους ζουν…

Βημά­των ρυθ­μι­κές κινή­σεις χαρα­κιές σε δρο­μο­λό­για ζωής Ουτο­πί­ας σκε­πτι­κοί δια­βά­τες σε λεω­φό­ρους μέλ­λο­ντος κινούν Απά­νε­μων λιμα­νιών μονα­χι­κοί εξε­ρευ­νη­τές Λαχτά­ρας φτερουγίσματα…

Παλιάς πόλης καρ­διάς πλα­κό­στρω­το Ιστο­ρι­κού κέντρου πεζο­δρο­μη­μέ­νη συνή­θεια Οχη­μά­των απου­σία ανα­χω­ρή­σε­ων παρελ­θό­ντος σημά­δια Ρόμ­βοι σχε­δί­ων ασύμ­με­τρων ονεί­ρων οδη­γοί Βημα­τι­σμοί ανώνυμων…

Φρου­ρός παρελ­θό­ντος κρυ­φών ιστο­ριών Σκου­ρια­σμέ­νοι άγρυ­πνοι σιδε­ρέ­νιοι φύλα­κες Παρά­δει­σοι που χάθη­καν για­τί έμει­ναν κλει­δω­μέ­νοι απέ­ξω Αρμα­θιές κλει­διών αγά­πης που ξεχάστηκαν…