
Γράφει η Ζωή Δικταίου // Το μεγαλείο του γενέθλιου τόπου είναι χωρίς αμφιβολία αυτό που μεγεθύνει το χατίρι. Η ποίηση…
Γράφει η Ζωή Δικταίου // Το μεγαλείο του γενέθλιου τόπου είναι χωρίς αμφιβολία αυτό που μεγεθύνει το χατίρι. Η ποίηση…
Γράφει η Ζωή Δικταίου // Η φύση ησυχάζει. Συνειδητοποιείς ότι ολόκληρο το Οροπέδιο υπήρξε ανέκαθεν αντικείμενο θαυμασμού, όχι μόνο χάρη…
Γράφει η Ζωή Δικταίου // Εκεί που τελειώνουν οι εύκολες στράτες οι ασφαλτοστρωμένες, αρχίζει το άγριο, αορίτικο τοπίο με τα…
Γράφει η Ζωή Δικταίου // Ένα ακόμη μεσημέρι σε βρίσκει αλλιώς. Εδώ το λένε: «Τση Καλογράς τη στέρνα, κοντά στου…
Γράφει η Ζωή Δικταίου // Παίρνεις μια ανάσα. Την κρατάς μέσα σου να ζεστάνεις το παράπονο. Σκέφτεσαι ξανά και ξανά.…
Γράφει η Ζωή Δικταίου // Η γραφή, εσύ το υποστηρίζεις, είναι ένας άλλος τρόπος επικοινωνίας και αναμφισβήτητα εσωτερική ανάγκη. Και…
Μια παράξενη συγκίνηση σε κυριεύει. Η ψυχή οσμίζεται κι άλλα. Ζεις τις στιγμές. Βυθίζεις το βλέμμα στο μισοφωτισμένο σοκάκι. Ένα…
Κατάμονη μα όχι λησμονημένη στην κορφή στην Κεφάλα. Κοιτάς στα περασμένα. Μέσα από ένα θαμπό γυαλί ψάχνεις το Λασίθι που…
Λένε πως ακόμη και σήμερα, εκεί που είναι η βρύση του, όταν σκύψεις να πιεις νερό, το νερό δεν γίνεται…
Λύνεται ο κύκλος της ζωής λες κι είναι ίσιος δρόμος σκοντάφτω, χάνω το κερί, το χέρι στο μαχαίρι δεν είναι…