Γρά­φει ο Στέ­λιος Κανά­κης // Στην περί­πτω­ση της Άννας (από το Hannah, της… εύη­χης εβραϊ­κής γλώσ­σας), τα πράγ­μα­τα σοβα­ρεύ­ουν. Αν μπο­ρεί να το πει κανείς έτσι. Της οποί­ας, σήμε­ρα, τιμά­με την σύλληψη.