«Ο ιός ως επί­θε­το» Ο ιός είναι εχθρός, καθό­λου φιλι­κός, εύκο­λα κολ­λη­τι­κός, κάπως βλο­συ­ρός. Σε πλη­σιά­ζει σκυ­φτός, σαν ξένος περαστικός,…

«(Γ)λυκάνθρωποι»  Η γύμνια τους δεν κρύ­βε­ται, μα ό,τι και να κάνουν. Μάσκες, φιλεύ­σπλα­χνοι αστοί, κερ­δών ‘’φιλαν­θρω­πί­ες’’. Όπου στα­θείς κι όπου…

Εσύ Σαπι­σμέ­νο εδώ και χρό­νια μα, μόνο λίγοι μιλούν γι’ αυτό σφί­ξε πάλι το ζωνά­ρι θα σου πουν Εσύ, να…

Ο εγκλει­σμός των σκέ­ψε­ων, άπλω­νε στο ασυ­νεί­δη­το τη μελαγ­χο­λία. Η κατα­νοη­ση, έμε­νε μόνο στις λέξεις. Και κάθε που ένιω­θα την…

Ήρθαν και­ροί, που οι άνθρω­ποι ταυ­τό­τη­τα δεν έχουν, με mail, ΙΒΑΝ και ΡΙΝ συστή­νο­νται παντού… Πρό­σω­πο με πρό­σω­πο έπα­ψαν να…

Τι κι αν είναι Άνοι­ξη… Τι κι αν είναι Απρί­λης… Δύστο­κοι τού­τοι οι μήνες… χωρίς αρώ­μα­τα, χωρίς φιλιά στα χείλη!…

Ανό­μη­μα  Η πιο πιστή σύντρο­φος, η αφή η τρο­φός των αισθή­σε­ων κατα­δι­κά­στη­κε ερή­μην σε εγκλει­σμό σε απο­μό­νω­ση σε απο­λύ­μαν­ση σε…

Πόρ­τες συνεί­δη­σης παλιές, βαριές και ασή­κω­τες με απο­κλί­σεις, ερμη­τι­κά κλει­στές με συχνές δονή­σεις ανα­φω­νούν μεθο­δι­κά: Για­τί, ποιο λάθος έφε­ρε αυτή…

ΠΡΩΤΗ ΝΙΟΤΗ Αρχές καλο­και­ριού πρω­ϊ­νός καφές και βανί­λια υπο­βρύ­χιο στην πλα­τεία. Αρχές καλο­και­ριού χαρά­μα­τα καθι­σμέ­νοι με λαχτά­ρα στις καρέ­κλες των…