«Τέλος των μνημονίων»: Ποιον νομίζουν ότι κοροϊδεύουν;

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

Πανη­γυ­ρί­ζει η συγκυ­βέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για την υπο­τι­θέ­με­νη «καθα­ρή έξο­δο» και το «τέλος των μνη­μο­νί­ων». Με ξεδιά­ντρο­πα επι­κοι­νω­νια­κά τεχνά­σμα­τα, εν’ όψει και της παρου­σί­ας του πρω­θυ­πουρ­γού στα εγκαί­νια της ΔΕΘ, ισχυ­ρί­ζο­νται ότι «η επο­πτεία τελειώ­νει» και πως η «χώρα επι­στρέ­φει στην κανονικότητα». 

Ποιόν νομί­ζουν ότι κοροϊ­δεύ­ουν άρα­γε; Πόση πολι­τι­κή ξετσι­πω­σιά χρειά­ζε­ται για να επι­χει­ρούν να σερ­βί­ρουν στους εργα­ζό­με­νους τέτοιο απα­τη­λό αφήγημα; 

Για άλλη μια φορά η συγκυ­βέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παί­ζει άθλιο επι­κοι­νω­νια­κό παι­χνί­δι πάνω στα απο­καϊ­δια της- μνη­μο­νια­κής- πολι­τι­κής της. Παρου­σιά­ζει ένα κάλ­πι­κο «success story» επι­χει­ρώ­ντας να κρύ­ψει την απο­κρου­στι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα του «μετα­μνη­μο­νια­κού μνη­μο­νί­ου», των μνη­μο­νί­ων διαρ­κεί­ας της Ε.Ε. και των λοι­πών μόνι­μων μηχα­νι­σμών εφαρ­μο­γής και επο­πτεί­ας της σκλη­ρής αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής που θα συνε­χί­ζει να φορ­τώ­νει βάρη στους εργα­ζό­με­νους προς όφε­λος του μεγά­λου κεφαλαίου. 

Για ποιο «τέλος των μνη­μο­νί­ων» μιλά­νε, όταν παρα­μέ­νουν άθι­κτοι 700 και πλέ­ον μνη­μο­νια­κοί νόμοι (ψηφι­σμέ­νοι από ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και λοι­πά αστι­κά κόμματα);

Για ποια «καθα­ρή έξο­δο» πανη­γυ­ρί­ζουν την στιγ­μή που δια­τη­ρεί­ται και ενι­σχύ­ε­ται η εργα­σια­κή ζού­γκλα, με μέτρα ενί­σχυ­σης της εργο­δο­τι­κής ασυ­δο­σί­ας, εντα­τι­κο­ποί­η­σης της εκμε­τάλ­λευ­σης, μισθούς πεί­νας, «ευέ­λι­κτες» μορ­φές εργα­σί­ας και δεκά­δες μέτρα θωρά­κι­σης της επι­χει­ρη­μα­τι­κής «αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τας»;

Ποια «επο­πτεία τελειώ­νει» όταν υπάρ­χει το καθε­στώς μόνι­μης επο­πτεί­ας, όπως προ­βλέ­πε­ται στη συμ­φω­νία της κυβέρ­νη­σης με την Ευρω­παϊ­κή Ενω­ση, με την παγιο­ποί­η­ση των περι­κο­πών και των ελλεί­ψε­ων, τους «ισο­σκε­λι­σμέ­νους προ­ϋ­πο­λο­γι­σμούς», τα «ματω­μέ­να πλε­ο­νά­σμα­τα» και τους μόνι­μους «κόφτες»-τσεκούρια χρη­μα­το­δό­τη­σης σε Υγεία, Πρό­νοια, Παι­δεία και υπο­δο­μές για τις λαϊ­κές ανάγκες;

Ποια χώρα «επι­στρέ­φει στην κανο­νι­κό­τη­τα» την στιγ­μή που απο­γειώ­νε­ται η φορο­λη­στεία του λαού, με έμμε­σους και άμε­σους φόρους; Για ποιά «κανο­νι­κό­τη­τα» κάνουν λόγο όταν παρα­μέ­νουν και εντεί­νο­νται οι εκβια­σμοί και το «κυνη­γη­τό» ενά­ντια στη λαϊ­κή κατοι­κία για την απο­πλη­ρω­μή δανεί­ων και χρεών; 

Το παρα­μύ­θι της συγκυ­βέρ­νη­σης περί «τέλους των μνη­μο­νί­ων» είναι τόσο ψεύ­τι­κο, όσο και οι προ­ε­κλο­γι­κές υπο­σχέ­σεις τους περί «σκι­σί­μα­τος των μνη­μο­νί­ων». Μέσα σε 3,5 χρό­νια δια­κυ­βέρ­νη­σης έκα­ναν τα πάντα για να απο­δεί­ξουν πόσο αδί­στα­κτοι είναι όταν πρό­κει­ται για την δια­σφά­λι­ση των συμ­φε­ρό­ντων του κεφαλαίου.

Σήμε­ρα, ανε­ρυ­θρί­α­στα και προ­κλη­τι­κά, ζητούν απ’ τους εργα­ζό­με­νους, απ’ τον ελλη­νι­κό λαό, να ξεχά­σει τις τερά­στιες απώ­λειες που είχε από το ξεκί­νη­μα της καπι­τα­λι­στι­κής κρί­σης. Ζητούν απ’ τους εργα­ζό­με­νους να συμ­βι­βα­στούν με τα ψίχου­λα («αντί­με­τρα») που τους προ­σφέ­ρουν απο­κρύ­βο­ντας ότι, ακό­μη κι’ αυτά, έχουν ως «προ­α­παι­τού­με­νο» την περαι­τέ­ρω σάρω­ση των δικαιω­μά­των σε Πρό­νοια, Υγεία, Παι­δεία κλπ. 

Ποιον νομί­ζουν ότι κοροϊ­δεύ­ουν λοι­πόν; Η «ανά­πτυ­ξη» που ευαγ­γε­λί­ζο­νται- το ξέρου­με καλά- πάει χέρι-χέρι με την αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα και κερ­δο­φο­ρία των καπι­τα­λι­στών σε βάρος των εργα­ζό­με­νων και των λαϊ­κών στρωμάτων. 

Μέχρι ο εργα­ζό­με­νος λαός να αντι­λη­φθεί τη δύνα­μη του, να σηκώ­σει ανά­στη­μα και με την οργα­νώ­με­νη πάλη του να βάλει ο ίδιος ένα πραγ­μα­τι­κό τέλος, όχι μόνο στα μνη­μό­νια αλλά και στην ίδια την εξου­σία των μονο­πω­λί­ων που είναι η ρίζα όλων των δεινών.

____________________________________________________________________________

Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.