Θράσος χιλίων Συριζαίων…

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

Ο Χρ. Καρα­γιαν­νί­δης είναι βου­λευ­τής Δρά­μας του ΣΥΡΙΖΑ. Ο εν λόγω κύριος, τον περα­σμέ­νο Μάη, ήταν ο ειση­γη­τής, εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, του 4ου μνη­μο­νί­ου. Με άλλα λόγια, ήταν αυτός που ανέ­λα­βε να παρου­σιά­σει και να υπε­ρα­σπι­στεί στη Βου­λή ένα ταξι­κά βάρ­βα­ρο και βαθύ­τα­τα αντι­λαϊ­κό πολυ­νο­μο­σχέ­διο, έναν αντερ­γα­τι­κό «αρμα­γε­δώ­να» της συγκυ­βέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Πρό­κει­ται για τον ίδιο κύριο που σε ραδιο­φω­νι­κή του συνέ­ντευ­ξη (radio1dgr), τον Ιού­νη του 2015, δήλω­νε τα εξής: «Δεν υπάρ­χει περί­πτω­ση να εφαρ­μό­σου­με μνη­μό­νιο. Εάν το κάνου­με, θα αυτο­κτο­νή­σου­με πολι­τι­κά».

Αυτός, λοι­πόν, ο κύριος που το 2015 δια­βε­βαί­ω­νε δημό­σια πως «δεν υπάρ­χει περί­πτω­ση να εφαρ­μό­σου­με μνη­μό­νια», δυό χρό­νια αργό­τε­ρα ειση­γού­νταν στη Βου­λή το 4ο – πλέ­ον αντι­λαϊ­κό- μνη­μό­νιο. Αξιο­πε­ρί­ερ­γο; Καθό­λου. Άλλω­στε, η έννοια της πολι­τι­κής τσί­πας είναι παντε­λώς άγνω­στη για τους κυρί­ους του ΣΥΡΙΖΑ. Αντι­θέ­τως, τους είναι εξαι­ρε­τι­κά οικεί­ες οι έννοιες της ξεδια­ντρο­πιάς και της συκοφαντίας. 

Έτσι, εξη­γεί­ται και η πρό­σφα­τη χυδαία επί­θε­ση του Χρ. Καρα­γιαν­νί­δη στο ΚΚΕ, με αφορ­μή το νομο­σχέ­διο για τη «νομι­κή ανα­γνώ­ρι­ση της ταυ­τό­τη­τας φύλου». Σε ένα όργιο αγο­ραί­ου αντι­κομ­μου­νι­σμού που θα ζήλευαν μέχρι και οι Τζη­με­ρο­κα­σι­διά­ρη­δες, δημο­σιευ­μέ­νο στην ιστο­σε­λί­δα commonality.gr, ο βου­λευ­τής του ΣΥΡΙΖΑ επι­χεί­ρη­σε να δια­στρε­βλώ­σει τις θέσεις του ΚΚΕ για το θέμα του νομο­σχε­δί­ου, πασπα­λί­ζο­ντας την ακα­τά­λη­πτη φλυα­ρία του με εξυ­πνα­κι­σμούς και γελοί­ες συκο­φα­ντί­ες, παρό­μοιες με αυτές που συχνά πυκνά “ξερ­νά” ο χρυ­σαυ­γί­τι­κος απόπατος.

Αντι­λαμ­βα­νό­μα­στε την πρε­μού­ρα του βου­λευ­τή Δρά­μας του ΣΥΡΙΖΑ και ειση­γη­τή του 4ου μνη­μο­νί­ου να ταυ­τί­σει την επι­στη­μο­νι­κά τεκ­μη­ριω­μέ­νη θέση του ΚΚΕ με αντι­δρα­στι­κές, εκδια­μέ­τρου αντί­θε­τες από­ψεις επί του θέμα­τος. Όπως, επί­σης, αντι­λαμ­βα­νό­μα­στε την ανά­γκη του να σκε­πά­σει τις αντι­λαϊ­κές-μνη­μο­νια­κές «πομπές» του κόμ­μα­τος του, πετώ­ντας τη μπά­λα στην εξέ­δρα. Το να γρά­φει όμως πως «ο κατή­φο­ρος του κόμ­μα­τος που λογί­ζε­ται για κομ­μου­νι­στι­κό δεν έχει τέλος» πάει πολύ. Ειδι­κά όταν αυτό τολ­μά και το εκστο­μί­ζει ένας εκπρό­σω­πος του ΣΥΡΙΖΑ. 

Αν θέλουν να δουν κατή­φο­ρο, δεν έχουν παρά να κοι­τά­ξουν στον πολι­τι­κό τους καθρέ­φτη: Εκεί θα δουν το «σκί­σι­μο των μνη­μο­νί­ων» που μετα­τρά­πη­κε σε υπο­γρα­φή και εφαρ­μο­γή νέων ακό­μη πιό σκλη­ρών μνη­μο­νί­ων, θα δουν τις βαθιές υπο­κλί­σεις στην Ε.Ε και το ΝΑΤΟ, την υπο­τα­γή στα κελεύ­σμα­τα των μεγα­λο­βιο­μη­χά­νων του ΣΕΒ και του εφο­πλι­στι­κού κεφα­λαί­ου. Αν θέλουν να δουν κατή­φο­ρο- πραγ­μα­τι­κό, άνευ προη­γου­μέ­νου, πολι­τι­κό κατή­φο­ρο- δεν έχουν παρά να κοι­τά­ξουν τα έργα και τις ημέ­ρες του κόμ­μα­τος τους, που θέλει να αυτο­α­πο­κα­λεί­ται «αρι­στε­ρό» εφαρ­μό­ζο­ντας την πιό βάρ­βα­ρη, ταξι­κά κανι­βα­λι­στι­κή πολι­τι­κή των οκτώ τελευ­ταί­ων χρό­νων της καπι­τα­λι­στι­κής κρίσης. 

Ας κοι­τα­χθούν, λοι­πόν, στον καθρέ­φτη της πολι­τι­κής τους αθλιό­τη­τας και ξετσι­πω­σιάς. Και τότε θα δού­με ποιός είναι για το «τρε­λά­δι­κο» και τους «ζουρ­λο­μαν­δύ­ες».